Onderaan mijn scherm staat een icoontje dat me verwittigt dat er updates zijn... Ik ben even gaan loeren, maar het gaat over de installatie van de nieuwe versie van Linux Mint... en ik heb nu echt geen tijd...
Geen tijd...
Ergens is dat stom.
Toen ik ging werken, was ik lange dagen op baan, en toch raakte alles gedaan in huis wat er moest gedaan zijn. Natuurlijk was Anny dan ook nog in bloedvorm, en zij deed enorm veel van de karweien, maar toch... We schilderden het huis, behingen de muren, gingen met de kinderen op stap, gingen wel eens toneel kijken of naar een museum... En het leek of er nooit gebrek aan tijd was.
Nu we op pensioen zijn, lijkt het of er steeds tijd tekort is. Goed, ik kan niet zoveel meer zelf doen, en nu is Anny ook niet meer in staat om nog veel te doen, maar zelfs daar rekening mee gehouden: wij hebben tijd tekort.
Natuurlijk is dat niet echt zo !
Er zijn een deel factoren die ons dat gevoel geven.
We leven anders, veel rustiger, veel bedachtzamer, veel trager.
We leggen andere prioriteiten.
We richten onze dag in naar dingen die we willen zien of doen. ('s Namiddags wil Anny graag naar "Thuis" kijken om maar een voorbeeld te noemen.)
We verwachten dat we alles nog kunnen doen aan de snelheid van vroeger...
en wellicht zijn er nog een pak factoren die ik nu vergeet.
(Dat is er ook eentje: we moeten de dingen doen als we er op denken, anders is de kans groot dat we er niet meer op denken)
(Gisteren nog meegemaakt tijdens het winkelen "Helpt ne keer onthouden dat we huppeldepup moeten meebrengen !" Sta je aan de kassa als je pas weer op huppeldepup denkt. "Dju - weer vergeten !")
Ach, erg is het allemaal niet, maar om de dag naar de kiné lijkt in de gegeven omstandigheden een echte loodzware belemmering van het rustige dagritme... We moeten vandaag gaan winkelen, want morgen moeten we naar de kiné... De kiné duurt ongeveer drie kwartier... En we praten of de ganse dag daarmee voorbij is. Nee, maar hij is wel in tweeën gehakt !
Ik snap niet dat we eeuwen nodig hadden om een bedenker te vinden van de relativiteitstheorie... Ieder weldenkende mens weet dat zo, zonder nadenken. Tijd duurt veel langer in de wachtzaal van de tandarts dan tijdens een lekkere maaltijd in een goed restaurantje met aangenaam gezelschap...
Deze namiddag is het Crea... Lap, weer een namiddag weg.
"Toon, zet een keer thuis op de tv, zodat ik het niet moet missen..." (Die knop op tv is soms een hatelijk ding ! Vroeger was voorbij ook weg, nu kun je het toch nog bekijken... Ik heb het al wel tien keer getoond en uitgelegd aan Anny, zodat ze het zelf zou doen, maar nee, ze valt me liever lastig. Nu ja, lastig... Het houdt eigenlijk niets in om dat te doen, maar ben je soms ook niet eens een beetje kribbig om zo'n piepkleine dingen?
Tijd... We hebben er zeeën van in vergelijking met vroeger. En heel wat mensen die door een handicap belet worden tot het verrichten van heel wat van de normale dagelijkse dingen, vervelen zich dood... Wij niet, wij hebben tijd te kort. djudedju.
Ik moet voortdoen, straks is het crea !
Tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten