Gisteren op het nieuws gehoord...
De Zoo (Antwerpen) gaat de concurrentie aan met Pairi Daiza, en gaat voor gorilla's en Chimpansees "open" verblijven maken, eilanden waar de dieren in een semi-vrijheid kunnen buiten lopen...
Dat is pas goed nieuws !
Voor de dieren dan !
De Zoo van Antwerpen heeft jammer genoeg geen ruimte genoeg om een tweede Pairi Daiza te worden, maar als ze de dieren een dierwaardig bestaan willen geven, dan zijn we eindelijk op de goede weg !
Gelukkig heeft de Zoon te Muizen hun Planckendael... Wat een mooi gebied is, en waar de dieren een waardig bestaan hebben.
Maar hebben we eigenlijk dierentuinen nodig ?
Dat was een moeilijke vraag, dat is het helaas niet meer... Ja, we hebben dierentuinen nodig !
Niet meer om aan het volk de kans te geven om de dieren te showen (we zien ze vaak veel beter en in hun eigen milieu op tv), maar zonder dierentuinen waren er wellicht nog meer diersoorten verdwenen dan nu al het geval is.
Dierentuinen moeten volgens mij dan ook meer en meer "beschermtuinen" worden, waar men er alles op alles zet om de soorten in stand te houden. Dus spreken we over bedreigde diersoorten.
Bedreiging kan meer dan een gezicht hebben: ik denk niet alleen aan de soorten die werkelijk met uitsterven bedreigd zijn, maar evenzeer op diersoorten die alleen op een zeer klein gebied te vinden zijn, waardoor de kans op een ramp met uitsterven veel groter is dan voor dieren die op verschillende delen van de wereld te vinden zijn.
Er zijn ook dieren die bedreigd worden door epidemieën, denk maar aan de Tasmaanse Duivel, waar men bezig is om gezonde dieren te plaatsen op gebieden waar de ziekte niet aanwezig is, en ondertussen zoekt naar een middel om de ziekte uit te roeien.
Als men over voldoende grond beschikt, zou men misschien - naast de bescherming van de Fauna, ook de bescherming van de Flora op het lijstje kunnen plaatsen, en naast de dieren ook proberen om bedreigde plantensoorten te beschermen en opnieuw in een voldoende aantal terug te krijgen.
Een prachtig gebied als Pairi Daiza, met zijn briljant mooie park, zou zeker geschikt zijn om ook planten te gaan beschermen en te gaan kweken.
Dat men naast de werk aan bescherming ook aan educatie doet, lijkt mij logisch, en dus hoort een soort kinderboerderij er zeker ook bij, maar die mag naar mijn idee dan wel wat meer educatief zijn voor de iets oudere kleuters en kinderen.
Op die manier kan de dierentuin aan een werkelijke behoefte voldoen, en voor de dieren en voor de mens als lid van de Fauna... Want uiteindelijk zijn wij ook een deel van het grote geheel.
Als ik hoor dat Antwerpen terug naar de glorie van de oude gebouwen wil terug keren, dan juich ik dat architectonisch toe, maar men gaat toch niet weer de dieren in piepkleine tentoonstellingskooien gaan zetten???? Dat zou dan weer een ramp zijn voor de dieren.
Ik heb nog één bedenking, een heel persoonlijke bedenking...
Toen ik in Arnhem in Burgers Zoo voor het eerst slijkspringers zag (dat is een vis die op het land rond wandelt), dan was ik verbaasd dat dit zo'n klein dier was. De tv had me op het verkeerde pad gebracht, en me geen enkel houvast gegeven over de grootte van die beestjes. Als men dan ook dieren die geen bescherming nodig hebben aan ons wil tonen, dan hoeven dat voor mij niet altijd levende exemplaren te zijn (tenzij ze die makkelijk een goed leven kunnen aanbieden in dierwaardige omstandigheden), het mogen van mij best kunstmatige gemaakte exemplaren zijn, maar dan op ware grootte en met filmpjes uit het werkelijke natuurlijke milieu, waar we de dieren kunnen zien in hun echte natuurlijke habitat.
Misschien iets minder spectaculair, maar we moeten als dierentuin vooral de bescherming en de educatie voorop stellen... Dus waarom ook niet een tentoonstelling van de diersoorten die al uitgeroeid zijn tijdens de laatste twee, drie eeuwen... (En door wie en wat, en hoe en waarom ze uitgestorven zijn...)
We hebben een verantwoordelijkheid, en het is hoog tijd dat we die op ons nemen !
tot de volgende ?
1 opmerking:
Ik probeer ieder jaar wel een uitstapje te doen waarin dieren centraal staan.
Het hoeft inderdaad niet altijd in het groot te zijn. De dag dat mijn meisje voor het eerst een salamander zag was tijdens een wandeling met natuurpunt. Geloof me, ook dat was educatief en bleef lang hangen.
We hebben inderdaad een verantwoordelijkheid, maar wie zal als eerste opstaan? Als de roep van het volk groot genoeg is en vooral als het volk wil betalen om in dergelijke centra binnen te gaan, dan zullen de eerste wel recht staan.
Een reactie posten