Nu heb ik moeten zoeken naar een fles...
Ik drink limonade die ik zelf maak met zo'n soda-dinges, en Anny drinkt limonade uit kleine flesjes.Alcohol wordt hier niet gedronken, dus een lege wijnfles en zo... Nee, niet in huis.
Na lang zoeken dacht Anny er op dat we ooit enkele grote lege plastic-flessen hebben bewaard om mee te knutselen... Misschien... Ja, daar was er nog eentje te vinden.
Ik in mijn zetel, de fles voor me plat op de grond, mijn voet er op en maar heen en weer rollen... Vergeet het, dat lukt niet, die fles is veel te licht en schuift vrolijk heen en weer. Dus de fles opvullen met water. En ja, nu lukt het wel.
Ik rechtop in de zetel, voet op de fles, en maar rollen...
Je moet het echt eens proberen !!!
Nee, moeilijk is het niet, je voet voor- en achteruit en de fles rolt er netjes onder... Makkelijk zat. Maar de dokter had gezegd: "minstens een kwartier !"
Na enkele minuutjes (minuutjes uit het onderwijs hebben maar 50 seconden, rekent makkelijker) doen de spieren in mijn been, vooral in mijn dijbeen pijn, alsof je kilometers hebt gelopen. Dat is zo'n gekke, onnatuurlijke beweging, dat je spieren protesteren.
Anny "Zou het niet beter gaan als je op een stoel zit?" "Ja, misschien, dan zit je iets hoger..." Fles verhuizen naar een stoel, en ja, dat gaat makkelijker, toch de eerste minuutjes... (Van die kleine minuutjes, weet je nog?)
Dan gaan je spieren weer pijn doen, heb je al twee marathons gelopen...
Kortom, ik heb het geen kwartier uitgehouden... Vandaag weer, met frisse moed oefenen, je weet oefening baart kunst.
Of misschien komt het wel omdat wij hier in huis helemaal niet meer vertrouwd zijn met de fles ?
Gisteren hebben we boodschappen gedaan... Naar de Colruyt, naar de Aldi en naar de Action... Het was hoog tijd iedere keer dat ik na één winkel weer even in de auto kon zitten. Pijn !
Doordat ik pijn heb in mijn voet, stap ik anders, en doordat ik anders stap heb ik veel meer pijn in mijn rug... djudedju.
Ik weet niet of er lezers zijn die ervaring hebben met zo'n ontsteking, maar het is een ambetant ding ! Het is niet dat het zo verschrikkelijk veel pijn doet, maar het doet genoeg pijn om je voeten anders neer te zetten... En misschien doet het eigenlijk wel veel pijn, en voel ik het weer veel minder dan de doorsnee mens, met mijn abnormale pijngrens... (Ik schreef reeds eerder over het feit dat ik niet weet wat tandpijn is...)
Morgen moeten we naar het UZ met Anny, als ik de kans heb, vraag ik die dokter eens om wat tips om de pijn te minderen, zodat ik mijn voet weer normaal neer kan zetten, zodat ik geen bijkomende pijn in de rug heb...
Straks ga ik nog wat de fles laten rollen...
(Als student gingen we "aan de rol"... Nooit gedacht dat ik dat nu weer zou doen...)
Buiten is alles nat... en grijs. De parkiet en de kanarie zitten stil te mediteren op hun zitstok. Het lijken wel Zen-boeddhisten verdiept in meditatie over het geluid van het klappen met één hand... Ze zitten in de rui en zingen haast niet in deze periode. Hun stemming past bij de grijze lucht en het natte weer.
Om mani padme hum....Ommm
Het is echt weer om stil te zitten, je zelf af te sluiten van de wereld om je heen, en te mediteren... Over de religies, hun wondermooie inhoud, en wat de mensen er van maken.
djudedju... Zou dat niet bruikbaar zijn als mantra?
djudedjuuuuu
djudedjuuuu
tot de volgende ?
1 opmerking:
Tat tvam asi.
Een reactie posten