Klimaatakkoord

Vanmorgen zijn we beiden naar de huisdokter gegaan, voor onze griepprik... Het was ook een kennismaking met de nieuwe huisdokter. Ze zitten nu met twee dokters samen. Het is nog een jonge dokter, David, en hij maakt een goede indruk (hij kan lachen, en dat vind ik belangrijk in het leven!). We hebben ook ons bloed laten trekken, voor de zesmaandelijkse controle.
Bovendien loop ik al een tijdje met pijn in mijn linkervoet, in de bal van mijn voet. Hij bekeek het, en wist meteen wat het was. In de bal van de voet zit een zenuwknoop, en dat is de boosdoener. Een pijnlijk en ambetant ding ! zei hij. Ik moet nu dagelijks met mijn voet een kwartier lang over een fles rollen. Dat zou onder meer de doorbloeding verbeteren en zo ook de zenuwen genezen... Hoop doet leven, want het is iets wat pijn doet... En ik heb al genoeg dingen die pijn doen...

Bij de dokter kwam het ter sprake dat ik van Oostende afkomstig ben, en hij had het over de gezonde zeelucht, ik zei dat we hier op de buiten ook nog bij de goeie waren, maar dat we in Brussel wel degelijk een verschil voelden aan onze ademhaling... Hij zei dat de levensduur inderdaad een stukje lager lag in die regio's waar zo veel fijn stof is... Dat bracht ons op diesel... Ik vertelde dat ik indertijd een diesel kocht, omdat men dan vertelde dat dit minder schadelijk was dan de benzinemotoren... Hij knikte... "Ze maken ons wat wijs hé!" was zijn besluit...

Ja, ze maken ons inderdaad wat wijs...
Nemen we nu het klimaatakkoord... Daar valt het op dat de armste landen meest inspanningen doen en de hoogste bereidheid vertonen om bijkomende inspanningen te doen tegen de vervuiling en in dit geval vooral dat soort vervuiling dat weegt op onze klimaatvorming...

Hoe ouder ik ben, hoe meer ik kan terugblikken op dat stukje ervaring, hoe meer ik me erger aan de vervuiling. Het is zo dat men steeds weer de kaart trekt van de economie (lees van de economische machten). Ik heb een verleden als vakbondsmens, en wij werden nogal eens gedwongen te kiezen voor de tewerkstelling. (Een vakbeweging werkt behoorlijk democratisch, en als de betrokkenen kiezen voor de tewerkstelling, dan kun je daar bedenkingen bij hebben, zelfs uiten, maar de meerderheid beslist... Soms moet je je dan afvragen of democratie altijd de oplossing is, maar van alle systemen is en blijft democratie het beste systeem, ook al is het dus niet waterdicht...)

Maar ik denk dat het hoognodig is dat we ons bezinnen, en dat we de mensen meer en beter moeten informeren. De Kyoto-norm halen door zogezegd zuivere lucht te gaan kopen van een of ander ontwikkelingsland is bullshit ! We moeten dringend gaan opteren voor het nu, voor meteen actie ondernemen, en te maken dat we het milieu als prioritair stellen. Dat kan ons tijdelijk in een mindere positie brengen op economisch vlak, maar het zal uiteindelijk renderen als we een economie opbouwen die "zuiver" is, en die werkt voor het behalen en behouden van een gezond milieu.

We moeten niet wachten op de grote economie, we kunnen zelf bewust gaan kiezen voor een beter milieu. Laat ons maar eens beginnen met te proberen de hoeveelheid plastic te verminderen in ons leven. Kiezen voor glazen flessen, voor verpakking zonder plastic... En dat ook duidelijk te vragen in de winkel, telkens en telkens weer, zodat er een druk ontstaat van onderuit, zodat de handel inziet dat ze haar markt kan verbeteren door het laten van plastic... Het is niet de industrie die zal veranderen, als we het blijven nemen, nee, wij moeten de druk gaan opvoeren.

Of vind je het normaal dat er ook in ons lijf al een behoorlijke hoeveelheid plastic zit ???

Doe er wat aan !
Laten we gewoon zelf beginnen !

tot de volgende ?