Gisteren was het weer eens Crea-Ziekenzorg Mater-Welden...
De vorige maal hadden ze een kabouter vorm gegeven in zoutdeeg, en thuis hadden ze dit gebakken, zodat het hard was en gereed om te beschilderen.
Voor de eerste keer is er niemand die een kopie heeft pogen te maken van het model dat ik gemaakt heb ! Nee, voor de eerste keer heeft iedereen zijn kabouter geschilderd, in de kleuren die zij leuk vonden. Het gevolg is dat alle kabouters schitterend mooi en origineel zijn !
Wellicht beseffen ze het niet, maar ze hebben een nieuwe grens overschreden. Het is hen wel opgevallen dat ze allemaal iets anders deden, maar dat ze op die manier een nieuwe grens overschreden hebben, dat realiseren ze zich maar half.
Ik ben fier op deze prestatie ! Ik ben er in geslaagd hen zelfstandig te doen beslissen over kleur en model. En als ik nog eens hier of daar moet helpen, dan is dat hooguit aan kleine details zoals oogjes en lippen. Dat is eerder iets van vaste hand en van durf, dan wel van het durven schilderen naar eigen inzicht.
Dat bewijst dat het mogelijk is om van iedereen een "kunstenaar" te maken. Nee, geen grootmeester à la Rubens of Picasso, maar ik heb van mensen die dit nooit in zichzelf zouden hebben gezocht, mensen gemaakt die een eigen beeld kunnen en durven maken naar hun eigen inzicht. Ik vind dat prachtig ! Ik weet niet of ze dit thuis gaan doen als hobby, maar ik weet haast zeker dat ze nu op een heel andere manier hun kleinkinderen zullen leren tekenen, kleuren en schilderen... Ze zullen meer zelf durven en die durf mede delen.
En je weet, voor mij is dat het ideaal !
Voor mij is een mens pas echt volwaardig als hij ook zichzelf open zet voor het creatieve.
En dat creatieve dat beperkt zich niet tot de kunst, die creativiteit is ook dezelfde die van mensen uitvinders maakt.
Voor mij is creativiteit het ding dat HET onderscheid is tussen mens en dier.
En ik heb hier bewezen dat we dat allemaal in ons hebben, ook diegenen die zouden gezworen hebben dat ze dat niet konden. Zonder onderscheid van leeftijd of opleiding.
Ik ben een gelukkig mens.
Hallelujah !
Ik heb dat alleen kunnen realiseren, door heel geleidelijk de trede iets hoger te maken. Door telkens een nieuwe stap te zetten, zonder dat ze zich daar bewust van waren. Weet je, we zaten daar in de Onderstroom van de Cultuurraad helemaal op onze plaats ! We zijn creatief, we creëren !
Het veld voor onze deur is heerlijk zachtgroen gekleurd: de erwten zijn al goed gegroeid, en als je tegen de richting van de zaailijn in kijkt, zie je een volledig groen veld. Het is geen natuur, maar het is toch heerlijk mooi. Of heb jij nog nooit een rijp korenveld staan bewonderen, de golfbewegingen bewonderd die het koren danst onder de lichte warme zomerwind? Nee? Je weet niet wat je hebt gemist ! Dat plots zo egale veld in een natuur waar eigenlijk haast niets zo egaal is... Zeker niet in onze wereld. In werelddelen waar grote eindeloze prairies zijn, of pampa's, savannes, zie je die eindeloze egale vlakten wel. Dus eigenlijk hebben wij via de landbouw wat van andere werelddelen hier nagebootst. Landschappelijke kunst.
Ik hou er wel van om door de bewerkte velden te gaan, uit te kijken over die kleurvlakken, die van onze wereld een bonte mozaïek maakt.
Het hoeven echt niet altijd bloeiende boomgaarden te zijn... Ga hier op een heuvelrug staan en kijk over de eindeloze landerijen in hun bonte kleurenbord... Daar laat ik die bloeiende boomgaard voor staan.
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten