Ik had geluk, het papier was in aanbieding. Drie pakken voor de prijs van twee. Ik had de laatste pakken mee !
Papier...
Ik denk dat dit wellicht een van de grootste uitvindingen is geweest van de mensheid: papier goedkoop vervaardigen, zodat kennis massaal en goedkoop kan worden overgedragen.
Ach, ik weet het wel, nu zijn er al heel veel middelen, waarbij je geen papier meer nodig hebt, maar zonder dat papier waren we nooit zo ver gekomen !
Papier en de drukkunst, dat was een reuzenstap in onze ontwikkeling !
Voorheen moesten we het vooral doen met mondelinge overlevering.
Geschiedenis werd van vader op zoon door gegeven, en in zowat ieder dorp, was er wel een die gespecialiseerd was in het memoriseren van de geschiedenis. Net zoals er wel eentje was, die zo nodig kon schrijven, op een stuk duur perkament, of op een stuk boombast.
Schrijven was iets voor akten, niet voor gewone zaken, niet voor het doorgeven van de dagdagelijkse kennis van en voor de gewone man.
Pas toen het papier en de drukkunst er kwamen, en boeken massaal en goedkoop konden worden vervaardigd, veranderde de geschiedenis razend snel ! Het ontstaan van het protestantisme, het vertalen van de bijbel, en de verspreiding van die bijbel, was wellicht de grootste aanzet tot het ontwikkelen van de kunst van het lezen en het schrijven bij steeds meer mensen.
Als we onze Nederlandse taal bekijken, dan moeten we er zelfs bij stellen, dat de Statenbijbel zowat het fundament was waarop het Nederlands is gebouwd.
Wij hebben eigenlijk veel te weinig eerbied voor dat simpele stukje papier...
We schreven er onze eerste woordjes op (daarop en op een lei, met een griffel !), we schreven er onze liefdesbrieven op, we penden er moeizaam een gedichtje mee, en we tekenden er onze eerste "kunstwerken" op... We schilderden er op met waterverf en plakkaatverf.
Je kunt eigenlijk heel je leven "ophangen" aan al die velletjes papier. Velletjes die niet bewaard bleven.. Het was maar papier...
We hadden zelfs een schrift dat dienstig was om kladwerk te plegen... Een kladschrift, of in het schoon Vlaams: een brouillon... naar het Frans.
Sinds enige tijd ben ik me veel bewuster dan vroeger over de waarde van dat velletje papier.
Dat kwam toen ik eens een heel stapeltje schetsen tegenkwam op de rommelzolder, schetsen, krabbels van een hele tijd terug. Dingen die ik niet de moeite vond om uit te werken, af te werken... Dingen om weg te werpen, die bij toeval bewaard bleven... En plots zag ik een massa pareltjes voor me, schatten vol inspiratie...
Die wegwerpdingen bleken plots waarde te hebben voor mij zelf.
Papier...
We moesten er eigenlijk wat meer zorg voor dragen, als je ze terugvindt na een hele tijd, dan blijken het heerlijke herinneringen te zijn... Net zo goed als dat pak liefdesbrieven, dat pak kaartjes die we ontvingen bij ons huwelijk van al die vrienden en bekenden, de kaartjes die we tekenden voor de geboorte van Koen, de kaartjes van bij onze zilveren bruiloft... Allemaal dingen vol weemoed en geluk, gekristalliseerd in stukjes onbenullig papier...
Wit papier...
Hoe is dat liedje ook weer van Toon Hermans???
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten