Maar wellicht hebben we allemaal wel een droom, of zelfs meerdere dromen... dus ben je wellicht helemaal niet nieuwsgierig naar de droom van anderen?
Toch zijn er dromen van anderen die invloed hebben op ons... Ik denk hierbij vooral op diegenen die dromen van macht en geld...
Ooit was er een man... noem hem Zoroaster, of Boeddha, of Christus, of Mohammed en wellicht nog een heleboel andere bevlogen mensen, die droomden van een wereld vol goedheid, vol rechtvaardigheid. De meesten koppelden dit aan een of meerdere Goden, een enkeling koppelde het gewoon aan het Leven op zich. Maar eigenlijk doet dat er allemaal niet toe.
Deze begeesterde figuren (vol van Geest), gaven aan de mensheid redenen om de goedheid boven alles te stellen.
En zij hadden succes !
Men deed alles wat mogelijk was om hun leer goed te bewaren, en degelijk uit te dragen, en om dat zeker te maken, creëerde men een instelling. Laat het ons, bij het in onze cultuur best gekende begrip noemen: een Kerk. (Ik bedoel niet het gebouw, maar de instelling).
En kijk, die instellingen vergaarden steeds meer macht, steeds meer invloed, steeds meer rijkdom... en ze preekten nog wel de woorden van hun stichter, maar leefden het zelf niet echt meer na.
We leven nu in een tijd, waarin we zowat alles weten, of kunnen weten, en we zien alles wat we willen zien... Dus zien we ook de macht van diegenen die ons zachtaardigheid prediken... Zien we ook de predikers die het woord vervormen en oproepen tot haat, zien we ook de rijkdom en zien we ook de invloed en de macht... en geloven we niet zomaar meer wat ze prediken en alleen opleggen aan de anderen.
en toch...
Toch lijken mij de woorden, de ideeën, de gedachten van die bevlogen figuren, die profeten, die filosofen helemaal niet waardeloos. En het is niet omdat de machthebbers in de instellingen die hun woorden prediken, zelf de woorden niet toepassen, dat ze niet goed en juist zijn.
Een samenleving is immers slechts mogelijk als men komt tot samen leven. En dat samen, dat is met respect voor elkaar, met naastenliefde, met verdraagzaamheid, met eerbied voor elkaars mening en ideeën... Samen leven kan niet als we niet elkaar respecteren in doen en laten, in geloof en hoop.
De gedachten van die begeesterde mensen zijn van een ontzettend hoog niveau, bieden een antwoord op de moeilijkheid om samen te leven. Zij die de kerken leiden hebben veelal zelf de regels vergeten, en hebben gekozen voor macht, invloed, rijkdom...
Geen wonder dat, nu steeds meer mensen die macht en het misbruiken er van zien, ook denken dat de levensleer verkeerd is. Dat die levensleer er alleen is om het de leiders van die bewegingen makkelijk te maken om macht en rijkdom te vergaren.
Het is geen wonder dat in een moderne wereld, met toegang tot internet en zowat alle kennis van de mens, de moderne mens tot die conclusie komt.
En nu blijkt dat de wereld der mensen steeds killer wordt, steeds onverdraagzamer...
Het lijkt of men de richting kwijt is.
Het wegvallen van een "hogere" reden om mens te zijn met de mensen, lijkt de poort open te zetten tot steeds meer eenzaamheid, armoede (geestelijke én lichamelijke) en elkaar kwaad doen is geen kwaad meer.
We zien jonge mensen die voor the fun een ander in elkaar slaan, mensen die vluchten in de dromen van drugs en alcohol, mensen die denken dat er geen plezier mogelijk is zonder alcohol en/of drugs. Mensen die alleen nog willen genieten, en die het genot enkel en alleen als een lichamelijk gegeven zien.
Goed eten, goede seks, plezier hebben, geld hebben...
Ik kan het niet helpen, ik vind dat tekenen van armoede.
En iedere keer weer, als ik verkeer in die kleine kring(en) van mensen die nog iets doen voor een ander, die nog zieken gaan bezoeken, die nog luisteren naar elkaar, dan heb ik hoop dat nog niet alles is verloren.
En het plezier, de deugd die je hebt van dat echt samen leven, dat is veel intenser dan al de rest.
Laat de kennis over misbruiken, machtswellust, rijkdom je niet doen afwijken van de maatschappij als een levende gemeenschap, gemeenschap die alleen kan bestaan en blijven bestaan door met elkaar, voor elkaar en door elkaar te leven in eensgezindheid strevend naar welzijn voor allen. En dat kan gerust ook in een maatschappij van welvaart, maar toch primeert het welzijn !
Menslief, ik hou van je !
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten