mijnheer pastoor

Deze namiddag moet ik dus optreden, tijdens het herfstfeest van Ziekenzorg. En om een of andere duistere reden ben ik weer pastoor...

Ik weet niet of er iemand foto's zal nemen, anders zal ik u er wel eens eentje tonen. Maar het lijkt wel, als ik ergens moet optreden, ik dat moet doen als pastoor, of als bisschop (Sinterklaas)...

Ik was 17 toen ik voor de eerste keer Klaas was, en ik ben het gedurende mijn verder leven héél dikwijls geweest.  Blijkbaar heb ik een uiterlijk die ergens iets pastoorachtigs heeft? Zeg nu niet: "die baard, want ik heb al meer opgetreden met een vals baard dan met mijn echte.

Vandaag heb ik geen problemen, maar binnen een dikke maand moet (mag) ik weer Klaas zijn, en bij de Okra heb ik al een Zwarte Piet, maar in de Academie zijn we wanhopig op zoek naar een Piet, (zoals in alle wettelijke annonces: mannelijk of vrouwelijk)... Mocht u zich geroepen voelen????

Vandaag dus pastoor, heel makkelijk, een wijd wit kleed met een koord om mijn middel, een overgooier zonder mouwen (hoe heten die dingen nu ook weer ?) en zo'n zwart hoedje met vier opstaande vleugeltjes op mijne kop.... En in mijn hand de koperen ketel en de kwast om het volk met milde hand te zegenen... Dat alleen al doet de mensheid lachen. En ik moet geen schrik hebben dat ik mijn tekst vergeet... Ik moet hooguit drie woorden zeggen, op het moment dat het stuk eigenlijk net gedaan lijkt...

Eigenlijk moet ik dan nog veel meer zeggen dan de anderen, want het is een komedie waar eigenlijk geen woord gezegd wordt. De tekst wordt voorgelezen door de lector, en wij moeten maar bewegen, steeds sneller en steeds meer door elkaar, zodat het een dolle boel wordt. Het klinkt niet zo leuk, maar het is gewoon een van die echte ouderwetse stukjes van de echte ouderwetse bonte-avonden van in illo tempore... uit de oude doos. Mag ook eens.

Lachen vergt niet dat we veel kunst en vliegwerk doen, lachen is een heel simpel iets, zeker in een zaal die bereid is tot zich amuseren. Dus geen Hamlet of andere ingewikkelde toestanden, nee, gewoon lachen.

Het doet me denken aan de Gentsche Fieste... Ooit stond daar een man, met een enorme grote kartonnen doos... "Vaaf frang vuur te kaèken in de duuze ! Vijf frank om te kijken in de doos !" De doos had veel succes, de ene na de andere wou zien wat er in die doos te zien was... Er was natuurlijk helemaal niets te zien, maar iedereen die er in gekeken had hield vol dat het "de moeite" was, dan was hij of zij niet de enige dommerik... En iedereen had plezier.  En dat is best vijf frank waard !

Humor, goede humor heeft eigenlijk niets om het lijf. In wat wij deze namiddag doen, is er zelfs niet eens een pointe, het is gewoon gek doen, in gekke kledij, en een heel simpel verhaal als basis voor het heen en weer gehol in die gekke kleren. De hoofdvogel is een dame, een al wat oudere dame (Die bij OKRA steevast mijn Zwarte Piet is), en die zal deze namiddag baby zijn. Een grote fopspeen, een gek mutsje, en vooral het feit dat ze in een enorme luier gekleed is... Ze ziet er grandioos uit.

Weet je, ik hou wel van die simpele boerenleute van toen. We hebben al dergelijke stukken gespeeld in de Chiro, aan het kampvuur, het slotakkoord van een leuk kamp.

... en vroeger zag je ook nog wel eens dergelijke dingen op familiefeestjes, en zelfs nu, zie je daar soms nog resten van. Een van de laatste keren dat ik nog heb meegespeeld met zo'n stukje, was op een huwelijksfeest.. Ik speelde er... pastoor... (of wat had je gedacht ?)

tot de volgende ?