 |
| English: Oscar Wilde, three-quarter length portrait, facing front, seated, leaning forward, left elbow resting on knee, hand to chin, holding walking stick in right hand, wearing coat. (Photo credit: Wikipedia) |
Ik heb dat ding van boven naar onder, van links naar rechts, van onder naar boven en en van rechts naar links moeten lezen in mijn schooltijd, in de klas Engels. Maar daar wil ik het niet over hebben, ik wil het gewoon hebben over het belang van de ernst...
Want de laatste tijd krijg ik folders in de bus in allerlei kleuren, waar ik met de beste wil van de wereld geen woord ernst meer in kan vinden. ofwel gaat het er over hoe ze hun beleid willen verder zetten en eindelijk komen waar ze (?) willen komen, ofwel gaat het er over dat zij het nu eens gaan doen, waardoor er eindelijk een einde zal komen aan het huidige wanbeleid, of ze gaan onze stad bevrijden van alle ongerechtigheden, of de allochtonen moeten zich integreren of ophoepelen, of iedereen moet minstens twee bomen voor zijn deur zetten, en de vos is de vriend van je kippen.
Vroeger zei men: "Als de vos de passie preekt, boer let op je ganzen !"
Als ik mijn brievenbus open, dan lees ik heel wat passionele vossenpreken, en dus let ik op mijn ganzen, kippen en heel mijn bezit...
Om heel eerlijk te zijn?
Ik lees er heel weinig van...
Als ik de breed glimlachende figuren me zie aanstaren, en zie dat ze zichzelf de hemel in preken, dan heb ik er al genoeg van gezien, en heb ik - een notoir lezer- helemaal geen lust meer om te lezen. Ik vraag me zelfs af of er wel mensen zijn die dit wel lezen. Ik moet zeggen, de laatste jaren heb ik er geen meer ontmoet.
Maar die dingen moeten wel stukken van mensen kosten !
En het gaat dan niet alleen over die folders en kaartjes, en brieven die ik in mijn bus krijg, daarnaast zie ik hele bermen vervuild met wat een dorpsgenoot steevast "breedsmoelkikkers" noemt, allusie makend op die geforceerde brede smile op hun ba... sorry gezichten.
Meer nog, ik zag zelfs een soort vlaggen met het gezicht op van een kandidaat. Iemand uit een nabij dorp, een arbeider... Hopelijk is het de partijkas die al dat geld ophoest, maar ik weet - helaas - beter...
Als je dan weet dat een heleboel van die mensen op wat men noemt "onverkiesbare plaatsen" staat te pronken, dan vraag je je toch af wat die mensen dan wel dromen...
Het belang van Ernst...
Hoeveel bomen zijn er gesneuveld voor de affiches en folders van de groenen, en ik zwijg dan nog van de borden in de wegbermen. Dat ze me niet zeggen dat het gerecycled papier is, ik heb het eens goed bekeken, noppes, eerste kwaliteit van mooie dikke bomen.
Wellicht moet we daarom allemaal bomen bij planten?
Ach, ik maak me zorgen. Vooral over de mensjes die zich hebben laten overhalen om de lijsten te vullen, compassie met de mensen die straks gaan wakker worden en vertwijfeld naar hun bankrekening zullen staren.
Ik heb geen compassie met de anderen, die die "kleintjes" opofferen op het altaar van hun eigen glorie.
En waar ik heel wat dingen herinner die ze vorige keer beloofden en wat ze niet waar maakten, zijn zij ze allemaal vergeten. Selectief geheugen?
Ik vraag me af... Welk gevoel geeft dat, zo heel de dag geconfronteerd worden met je eigen gezicht op muur, bord en vensterbank ? Als je ooit een schoolvoorbeeld moet hebben van Narcisme, me dunkt dat dit er eentje is.
Sommigen van die kandidaten, die nu het straatbeeld verontreinigen, ken ik persoonlijk. En heel wat van die mensen heb ik nooit zo mooi gezien als nu op die foto. Het moge duidelijk zijn, dat foto's niet meer een weergave zijn van de werkelijkheid, maar er wordt heel wat gefotoshopt... Rimpeltjes weggestreken, glimlachjes iets verbreed, wat meer twinkellichtjes in de ogen, netjes gekapt en in de krul... Achtergrond in de kleur van de partij, eventueel met wat schaduw rond de persoon, want op sommige achtergronden kom je als mens zo slecht uit de doeken hé...
Een hele industrie moet leven van die verkiezingen.
En nu er toch werkloosheid is, en er blijkbaar toch genoeg dwazen gevonden worden om te investeren in eigen glorie, kunnen we niet om het jaar verkiezingen houden?
De wegen zouden sneller hersteld worden, de papierindustrie zou er wel bij varen, de fotografen en de software-fabrikanten, de schrijnwerkers voor het maken van wegbermborden... Kortom, dank zij de verkiezingen weer welvaart voor velen...
... en binnenkort OCMW-steun voor de sukkels die zich hebben laten overhalen om meerdere keren op onverkiesbare plaatsen te gaan staan pronken (Het juiste woord op de juiste plaats...).
Ik geef het toe, het is natuurlijk volkomen nutteloos, maar veel veiliger dan een schijnwelvaart opbouwen door uitbreiding van de bewapening en het leger... Bovendien veel minder gevaarlijk.
djudedju
Mijn blog over ERNST is helemaal niet ernstig..
grinnik
tot de volgende .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten