Dorpskom, Wieze (Photo credit: Erf-goed.be)Het ging heel vlot, en in vijf minuten tijd waren wij al weer buiten. Vandaar naar Wieze, naar de oktoberhallen, naar de rommelmarkt.
Dat is altijd een grote markt, waar we 's middags even gaan zitten aan een tafeltje, wat drinken bestellen en een belegd broodje... Ondertussen de pijnlijke rug weer wat laten op zijn plooi komen, en dan verder de markt aflopen, en luisteren naar de mensen, en soms eens een babbel doen met een kramer die we kennen...
Er werd vooral gebabbeld over de verkiezingen, en veelal hoe de computers het lieten afweten, en hoe ze daar al heel vroeg stonden aan te schuiven en daar meer dan een uur moesten wachten omdat die computer het niet deed... en hoe er sommigen zelfs naar huis waren gestuurd, met een "Kom binnen een uurke nog eens kijken" en hoe ze ze het moe waren, en dat er toch niets zou veranderen, dat het allemaal zakkenvullers waren...
Ik heb geen mens horen praten op een positieve manier over die verkiezingen in ons Absurdistan... Misschien waren dat zij die zwegen... ?
En zeggen dat onze voorouders en zelfs onze ouders nog betoogd hebben, en gevochten hebben, om stemrecht te krijgen voor iedereen... Zouden zij beseft hebben dat dit zou evolueren tot particratie? En helemaal niet tot wat zij er van wilden bekomen?
Buiten is het mooi weer... De zon schijnt op de weg naar het stemlokaal... En de mensen ginnegappen over de politiek en de politici...
Er was veel volk op de rommelmarkt, al van heel vroeg. Waarschijnlijk allemaal mensen die van het kiesbureau kwamen, en het de moeite niet meer vonden om eerst nog naar huis te gaan.
Er waren ook weer hele meutes gehandicapte honden.
Heb je dat ook al vastgesteld, dat er tegenwoordig zo veel honden zijn die gehandicapt zijn?
Ik zie steeds meer honden die vervoerd worden in een soort buggy, of die heel de dag op de arm gedragen worden. Wellicht allemaal pootloze exemplaren? Of verlamd ?
Laat die beestjes toch eens rondlopen ! Ik heb altijd medelijden met de hond die niet mag lopen, niet mag snuffelen... Honden zijn geen knuffelbeertjes, het zijn levende wezens, die dolgraag rondlopen en overal gaan aan snuffelen.
Denkt dat baasje echt dat het diertje gelukkig is in die buggy?
Ik zag er zelfs eentje die op zijn rug lag, als een mensenkind, met een mutsje op het kopje, en het lijfje onder een dekentje. Binnen, in een warme zaal.
djudedju
Het is zondag. Onze Bart is weer terug thuis van India. Wellicht moet hij dit jaar er nog eens heen. "Pa, er is daar zoveel werk te doen" Ik kan het geloven, als ik zijn foto's bekijk... India is een van de Bric-landen, een van de landen die economisch heel sterk aan het groeien zijn, en ons wellicht binnen afzienbare tijd zullen overvleugelen... Nu lijkt het dat die afzienbare tijd vooral afzien is. Voor de armen onder de Indiërs.
Ik denk dat ik nog heel wat zal horen over "hoe het ginder is..."
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten