een euro is geen euro

English: Fruit bowl - containing pomegranate, pears, apples, bananas, an orange and a guyava (Photo credit: Wikipedia)

Sinds ik, noodgedwongen thuis zit, ga ik mee met Anny om boodschappen. En al in de week het pak publiciteit hier toekomt, dan ben ik de man die daar doorheen bladert, en wel eens naar de talrijke bonnen kijk.

Voor één zaak ben ik ook de eerste aankoper. Normaliter trek ik mij van die dingen niet zo veel aan, maar fruit, dat is mijn ding. Anny eet veel minder fruit dan ik, en dus heb ik daar volmacht... Nu ja, ik krijg gewoonlijk de boodschap mee: "Geen appels, er liggen er nog 6, en er ligt nog een ananas ook..." of iets in die zin. Want dat is dan weer wijsheid die ik niet bezit. Ik haal namelijk niet zelf mijn fruit uit de koelkast, dat doet Anny. De keuken (en dus ook de koelkast) dat is haar terrein.

Maar dit alles heeft voor gevolg dat ik ook op de prijs van die dingen begin te letten. En dat een appel in de ene winkel veel beterkoop is dan in de andere winkel, zelfs al is het dezelfde soort. En dat de prijs niets met de smaak te maken heeft, want soms is de goedkoopste ook nog eens de beste.

We rijden niet zo vaak naar Ronse, maar voor het fruit zouden we gerust eens meer kunnen en mogen gaan ! Daar is een bazaar die uitgebaat wordt door moslims, een echte bazaar, waar je van alles en nog wat kunt vinden en kopen. Ook fruit. En dat fruit is daar stukken goedkoper dan in de andere winkels, en over het algemeen is het nog veel beter van kwaliteit ook !

Sinds ik dat heb ontdekt, eet ik hier fruitsoorten die ik voorheen nooit of heel zelden aankocht, gewoon omdat ik ze te duur vond. Nu vind ik het normaal lekker rijpe granaatappels te eten, kakis, en cactusvruchten (twee keer zo groot en veel lekkerderderder), en noem maar op.

Iedere keer weer vraag ik me af, waar halen die mannen dat, en hoe komt het dat het hier zo goedkoop is?

Ik heb er geen antwoord op. Misschien bestaat er in de fruithandel ook een soort van broederschap der moslim-fruitverkopers ? Eerlijk gezegd, ik trek het mij niet echt aan. Ze verkopen er heel lekker fruit, en dat is de reden waarom ik daar ga. We brengen er dan ook van die lekkere platte broden mee, en gedroogd fruit en noten, ook al veel beterkoop !

Ik wijs soms aan Anny de stand van de beenhouwer, die halalvlees verkoopt in een beenhouwerij zoals wij die hier al jaren niet meer zien. Hele massa's bloederig vlees in de toonbank, niet van die potjes met liflafjes met allerlei soorten van pastei en smeerbare dingen, nee, lappen vlees, hele schapenbouten en dergelijke dingen. Anny gaat er nooit kijken. Ik zou het wel doen. Misschien is het vlees daar ook nog wel lekkerder, authentieker dan bij onze beenhouwer? Er is zelfs een visboer, maar vis is al helemaal een brug te ver voor Anny, die alleen nu en dan vis eet, omdat ik er om vraag en zaag...

Ik zou die dingen wel kopen, proberen, prijs vergelijken...
Of dat nu halal geslacht is of niet... Ik kom uit de tijd dat de dieren nog niet verdoofd werden, dat iedere slachting halal was, ook al hield men niet het beest in de richting van Mekka (of doen ze dat ook niet?).
En in een ver verleden hield ik kippen en konijnen voor de slacht. Ik deed ze zelf dood, en trok ze zelf de pels uit. Ik deed het wel na een fikse klap in de nek van het konijn, zo dat het beest groggy de dood in ging... Een soort verdoving avant la lettre...
En toen ik kind was, was ik haast ieder jaar er bij toen men bij mijn vriend, de boerenzoon, een varken keelde. Het beest werd het hok uit gesleurd, kreeg met een moker (een zware hamer) een fikse klap op de schedel, en in die half groggy-toestand werd hij de keel afgestoken. Het bloed werd netjes opgevangen, en wie van dienst was, moest in het bloed roeren om het niet te laten klonteren. Er werd een snede brood in gelegd om dat klonteren nog beter tegen te gaan. Want dat bloed mocht niet verloren gaan, dat was voor de bloedworsten...

Ik wil maar zeggen dat slachten voor ons, in die tijd, een heel normaal iets was. We beulden niet met de dieren, maar als het tijd was, dan werden ze geslacht.

Ik heb mijn zoons leren konijnen dood doen, hen geleerd hoe ze dat moesten doen op een manier dat het konijn zo weinig mogelijk leed, hen geleerd hoe ze de pels moesten aftrekken... "Pa, ik doe dat niet graag!" "Manneke, het zou mij spijten moest je dat wel graag doen !"... Maar toch leerde ik het hen, want ik kom ook uit een tijd waarin zelf doen en zelf kunnen heel belangrijk was (en is)...

Bij onze Bart gaan de beesten dood van ouderdom... Slachten is iets uit een ver verleden. Dat is goed, maar toch vind ik het belangrijk dat hij het kan, dat ik het hem leerde... Wie weet welke tijden er nog komen. Misschien zal het ooit nog nodig zijn terug al dat medegevoel voor de dieren in de kleerkast te laten zitten, en weer konijnen te kweken. Voor de tafel. Om eten te hebben... (Ik hoop van niet)

Ach, ik wijk weer af... Ik had het over de prijzen der dingen in de winkel...
Hoe ik met mijn euro in de ene winkel veel meer kan dan in de andere.
Een euro lijkt in de ene winkel veel meer waard dan in de andere.
Wij zoeken dan ook naar de goedkoopste winkel en naar de lekkerste dingen, en liefst combineren we die twee... Lekker fruit die dan ook nog eens goedkoop is...
... en het moet me van het hart, de winkelbedienden daar, allemaal vreemdelingen, allemaal wellicht moslim, zijn uiterst beleefd en heel vriendelijk. Als ik daar vraag of hij de beste watermeloen er uit kan halen, dan gaat de jongeman, meloen per meloen vastnemen, er op kloppen, luisteren, ruikt er aan, en geeft me dan een watermeloen mee zoals ik nog zelden at...
In de Colruyt en de Delhaize doen ze dat niet voor mij...
en ze zijn nog duurder ook

tot de volgende ?