Image via WikipediaVannacht werden wij opgebeld door het rusthuis... Tanteke is gevallen en heeft wellicht haar heup gebroken.
Zo net heb ik gebeld naar het ziekenhuis, en het is wel degelijk een heupfractuur... Aan haar ouderdom is dat al erg, maar ik vrees dat ze niet zal kunnen geopereerd worden door haar hartzwakte... met andere woorden, ik heb er een slecht oog op.
We hebben hier nog niet genoeg besognes, dat we nu ook nog eens dat er bij moeten krijgen.Want je kunt zo'n dutske daar toch niet laten verkommeren, en er is anders niemand die uitkijkt. (Misschien nu wel ? Hopende op erfenisjes?)
Deze namiddag mag ik eens terugbellen, men zal dan wellicht al meer weten van de kans op operatie.
Gisterenavond hebben ze mijn aquarium gebracht... Eerst de oude uit de kast gesleurd, en dan de nieuwe er in gezet. Het klinkt simpel, maar zo'n bak weegt 130 kilogram (leeg)... en je moet er heel je huis mee door manoeuvreren... en dat is niet zo simpel. Eén groot voordeel had het wel, ik moest mijn bureel met computer en co daarvoor uit de kant zetten, en dat was de gelegenheid om eens "grote kuis" te houden... Ik heb papieren en papiertjes gevonden waarvan ik niet eens meer weet waarvoor ik die ooit heb bewaard. Maar nu blinkt mijn bureau weer (hij is ook eens in de was gezet), en voel ik mij onwennig met al die plaats... Kan ik weer beginnen stapelen.
Deze avond moet ik naar de advocaat die aangeduid is als voorlopige bewindvoerder over tanteke. Het ziet er naar uit dat ze dat misschien niet zo heel lang zal moeten doen, maar hopelijk ben ik veel te pessimistisch, en is tanteke sterker dan we denken... (In West Vlaanderen zouden we zeggen: onkruid vergaat niet...)
Eindelijk is de wind gedraaid, en regent het wat. (Maar hopelijk blijft het nu niet heel de tijd regenen, want in ons regenlandje duren de vlagen soms weken...) Maar ergens mocht het wel eens regenen, je kunt niet geloven hoe droog de grond al was, dank zij die schrale Noord-oostenwind. Bovendien is het voor het vissen veel beter dat de wind niet uit Oost of Noordoost komt, want dan bijt de vis niet. (Wat we maandag hebben ondervonden: Marnic ving niets, Luc één winde(ke), en ik een klein karpertje en een mini-bliekje...)
Maar je kunt niet geloven hoe veel kleurlozer de wereld lijkt onder een vlagenzwangere lucht. Het grijze van de wolkenmassa lijkt wel alles te vergrijzelen...
En onze minister van Oorlog Pieter De Crem heeft vol trots getoond hoe zuiver onze piloten het doel kunnen vernietigen. Er waren geen foto's van falende bombardementen, wat niet wil zeggen dat er geen zijn, maar dat we daar geen zaken mee hebben... De foto's zijn van heel hoog genomen, zo dat het menselijk leed heel klein lijkt.
In Japan offerden de werknemers aan de kapotte kerncentrales zich tevergeefs op, men lijkt over te gaan tot de definitieve sluiting. Met andere woorden, men geeft het op... Nu misschien zoals in Tsjernobyl nog een mooie sarcofaag rond de centrales bouwen, en af is de kous...En zitten de mensen nog voor een eeuwigheid met bestralingen en de gevolgen er van. Het regent, zou er hier nu ook radioactiviteit vallen? Geen idee? Ik ook niet, maar ze gaan het ons in ieder geval even netjes melden zoals toen met Tsjernobyl, niet dus... Wellicht is het risico niet erg groot, en kost het maar het leven en/of de gezondheid van enkele enkelingen, en we hebben mensen zat... dus wat zouden we ongerust zijn. Je hebt nog minder kans op bestraling vanuit het verre Japan, dan op winst bij de Lotto... Alleen bij de Lotto is het leuk, bij radioactiviteit is het dodelijk en pijnlijk...
Laatst vroeg iemand mij, tijdens een gesprek, naar aanleiding van de kernramp in Japan: "Heel de wereld gaat naar de kl... met al die kernenergie, denk je dat ook niet ?" Nee, ik denk dat niet, ik weet het... Natuurlijk gaat de wereld niet kapot aan dat beetje radioactiviteit, net zo min als het kapot gaat aan aan de uitlaatgassen van mijn auto, of aan de olielozingen op zee door spoelende tankers, of aan de plasticafval die duizenden vissen en vogels doodt... Maar aan al die dingen samen, daar is de wereld inderdaad al bezig met dood te gaan. Dat is net het verraderlijke, iedereen blijft rustig doorgaan, want dat kleine beetje dat ik vervuil, dat zal de zaak niet uitmaken... Ik heb een voorstel, laat eens een week gewoon al je afval liggen waar het ligt in huis... Eén week maar, en kijk dan eens wat een verschrikkelijke vuile boel het is. Na één week. Doe het een maand, en je ziet er geen doorkomen meer aan !
Zo gaat het precies met heel de wereld. We vervuilen allemaal zo'n piepklein beetje, dat het echt de moeite niet is er op te letten... en we laten de boel maar boel wezen. Na een jaar is het effect zo groot, dat er geen oplossing meer voor handen is, en zie je wat je nu ziet, een wereld vol afval, zonder stilte, zonder zuivere lucht, met bodems die zo dood zijn als een pier. Oh ja, een pier dat was ooit een beestje dat zorgde voor de doorluchting en de vruchtbaarheid van de bodem. Je kunt ze nog wel eens zien bij vissers, maar dat zijn gekweekte exemplaren, of komen uit het kleine tuintje van een idioot die nog steeds op een natuurlijke manier tuiniert, in plaats van te kiezen voor grote oogsten vol vergif...
Zou er nog een wereld zijn voor de kleinkinderen van mijn kleinkinderen ?
Zaterdag rijden er weer duizenden "liefhebbers" (lees wielerterroristen) de Ronde van Vlaanderen... En weer zal na hun passeren de weg vol liggen met afval van de mensen die fietsen voor hun gezondheid, en ondertussen druk doende zijn de wereld om zeep te helpen, zodat ze tenminste zeker zijn van het feit dat zij de laatste generatie luchthappers zijn... Na hun passeren zal er weer zoveel plastic in de natuur terecht zijn gekomen, dat er weer minder vogels en minder dieren resten... Fietsen is gezond, en wie denkt er nu aan de natuur als je de Kwaremont puffend op rijdt.
Nee, ik heb helemaal niets tegen de mens die met de fiets een toertje doet, in tegendeel, sport kan ook gezond zijn... als je het op de goede manier doet, en rekening houdt met iedereen, ook met de andere weggebruikers en met het milieu. Ze houden van het parcours van de Ronde, omdat het zo'n mooi parcours is... Waarom werpen ze het dan vol afval???
Ach, ik ben weer aan 't zagen... maar het doet me zo'n pijn als ik zie dat de mens zo weinig oog heeft voor de evenmens... Grote omhalingen doen voor de minderbedeelden, en ondertussen je naaste vol vreugde ambeteren en met je velootje voor zijn auto gaan rijden. Naastenliefde???
tot de volgende ?
donderdag, maart 31, 2011
woensdag, maart 30, 2011
Cambodja en België...
Image via WikipediaOf het nu een troost is, of een aanleiding om nog wat langer te wachten om eindelijk een regering te vormen, maar we hebben het record nog niet... In Cambodja zijn ze ooit 353 dagen bezig geweest om een regering te vormen... Wij zitten nog maar aan 290, dus nog méér dan twee maanden te prutsen en te foefelen voor de boeg ! En binst ze bezig zijn, is het echt de moeite niet om te stoppen op dag 354, je kunt dan net zo goed nog eventjes voort borduren en er een grandioos verjaardagsfeest bij doen... 't Is toch op kosten van de domme kiezers.
En geef toe, met de man die nu bezig is, is er niets bezig, dus kan het nog lang duren. We horen niets meer, we zien niets meer, kortom: het licht is uit.
Heb jij dat ook, dat soms stomme verkeerde idee over landen van ver weg ??? Enige tijd geleden schreef ik iets over Kazachstan of daar ergens in de buurt, en toen zocht ik een bijpassende foto... Ik kreeg een ultra moderne stad vol hoogbouw... En ik dia dacht dat daar nog op de wijdse steppen de herders met hun tenten aan het rondsjokken waren. Van Cambodja heb ik zo'n beeld vol oerwoud en wilde beesten, maar het eerste beeldje dat ik krijg is een mooie brede autoweg... Nadien zie ik wel rijstvelden met moddertrappende boeren in, maar toch, die baan had ik er niet eens verwacht. Gek dat we zo'n verkeerde beelden hebben !
En weet je, eigenlijk komt het telkens een beetje op hetzelfde neer: als het geen "Westers" land is, dan zal het wel een stuk minder zijn dan wij hebben... We hebben meer dan een gewoon superioriteitsgevoel ! We zijn dikkenekken tot en met.
We zijn het in de loop van vele honderden jaren ingestampt dat wij beter zijn, slimmer zijn, ontwikkelder zijn dan al die anderen. En ook al lopen onze straten tegenwoordig vol met andersgekleurde medemensen, toch zien we ze nog steeds een beetje "anders" (lees minder) dan wij zijn... Een deel van ons racisme zal ook wel daar uit voortvloeien.
Maar troost u, we staan niet alleen in die mening. Waar wij nu al die Turken, Marokkanen, Algerijnen en consorten wat minachtend bekijken, bekijken zij ons in hun land wat minachtend. En waar wij zwarte slaven hielden, hielden zij de christenhonden als slaven. En wellicht is het dus overal wel een beetje hetzelfde. Mijn volk eerst zal wel een internationale slogan zijn. Het Vlaams Belang is dus niet bijster origineel.
Maar ergens doet het me pijn dat ik ook op die manier denk. Ik ben geen racist, dacht ik, maar ik dacht wel dat die landen daar ver weg, helemaal niet op ons peil stonden, en nog ergens in de donkere middeleeuwen zaten te zitten... Dus ben ook ik ergens wat racist. En jij wellicht ook ?
Zelfs in ons eigen landje zien wij de Walen als een ander, minder nijver volk dan wij, superieure Vlamingen, en de Walen zien ons als stomme boeren die werken om te werken en vergeten te leven. Die Walen wonen hier amper een paar kilometer vandaan ! We zijn gek omdat we hele dagen geïndoctrineerd worden door al die lui die ons die fabeltjes vertellen en blijven herhalen, ook al is het maar om er een heel dubieuze verkiezingswinst uit te halen. Maar het is dus wel degelijk correct, als je het maar dikwijls genoeg herhaalt, dan blijft het hangen ! Dan geloven we het op den duur !
Als wij ons Belgiekske maar zo en zo zien als ons vaderland, en de Amerikanen daarentegen hun land zien als Het Vaderland bij uitstek, heeft onder meer te maken met het feit dat er geen een Belg is die zijn Volkslied kent, en de Amerikanen iedere schooldag beginnen met hun volkslied... Herhalen, herhalen, tot het ingebakken zit.
En kijk nu maar eens naar je mailtjes, luister eens naar de gesprekken op café, luister eens naar de man op straat... Hoe dikwijls op een week hoor je "mopjes", opmerkingen, verhalen over de immigranten???? Geen wonder dat het racisme eerder sterker lijkt te worden dan wel afzwakt. We krijgen het bijna dagelijks ingestampt, en dus, op de lange duur, gaan we het ook geloven en zelf verder vertellen...
(Ik dacht hier ook nog een opmerking te maken over de kracht van de rozenkrans, waar je hetzelfde gebed telkens en telkens weer herhaalt, maar wellicht zouden er mensen zijn die me dit kwalijk nemen, ook al denk ik dat hier ook de herhaling speelt...)
Och ja, vanavond brengen ze mijn nieuwe aquarium... de volgende dagen zal ik weten wat gedaan.... (Zand wassen, rotsstenen in het aquarium plaatsen, kienhout, achterwand plaatsen, beetje water in doen, zand in doen, weer wat water bij doen, planten aanplanten, water volledig bijvullen op temperatuur... filter installeren, de filter enten met biologisch "vol" water, en een dag minstens laten filteren vooraleer de vissen er in mogen... Heel wat werk...
Heel wat pijn voor de boeg...)
tot de volgende ?
En geef toe, met de man die nu bezig is, is er niets bezig, dus kan het nog lang duren. We horen niets meer, we zien niets meer, kortom: het licht is uit.
Heb jij dat ook, dat soms stomme verkeerde idee over landen van ver weg ??? Enige tijd geleden schreef ik iets over Kazachstan of daar ergens in de buurt, en toen zocht ik een bijpassende foto... Ik kreeg een ultra moderne stad vol hoogbouw... En ik dia dacht dat daar nog op de wijdse steppen de herders met hun tenten aan het rondsjokken waren. Van Cambodja heb ik zo'n beeld vol oerwoud en wilde beesten, maar het eerste beeldje dat ik krijg is een mooie brede autoweg... Nadien zie ik wel rijstvelden met moddertrappende boeren in, maar toch, die baan had ik er niet eens verwacht. Gek dat we zo'n verkeerde beelden hebben !
En weet je, eigenlijk komt het telkens een beetje op hetzelfde neer: als het geen "Westers" land is, dan zal het wel een stuk minder zijn dan wij hebben... We hebben meer dan een gewoon superioriteitsgevoel ! We zijn dikkenekken tot en met.
We zijn het in de loop van vele honderden jaren ingestampt dat wij beter zijn, slimmer zijn, ontwikkelder zijn dan al die anderen. En ook al lopen onze straten tegenwoordig vol met andersgekleurde medemensen, toch zien we ze nog steeds een beetje "anders" (lees minder) dan wij zijn... Een deel van ons racisme zal ook wel daar uit voortvloeien.
Maar troost u, we staan niet alleen in die mening. Waar wij nu al die Turken, Marokkanen, Algerijnen en consorten wat minachtend bekijken, bekijken zij ons in hun land wat minachtend. En waar wij zwarte slaven hielden, hielden zij de christenhonden als slaven. En wellicht is het dus overal wel een beetje hetzelfde. Mijn volk eerst zal wel een internationale slogan zijn. Het Vlaams Belang is dus niet bijster origineel.
Maar ergens doet het me pijn dat ik ook op die manier denk. Ik ben geen racist, dacht ik, maar ik dacht wel dat die landen daar ver weg, helemaal niet op ons peil stonden, en nog ergens in de donkere middeleeuwen zaten te zitten... Dus ben ook ik ergens wat racist. En jij wellicht ook ?
Zelfs in ons eigen landje zien wij de Walen als een ander, minder nijver volk dan wij, superieure Vlamingen, en de Walen zien ons als stomme boeren die werken om te werken en vergeten te leven. Die Walen wonen hier amper een paar kilometer vandaan ! We zijn gek omdat we hele dagen geïndoctrineerd worden door al die lui die ons die fabeltjes vertellen en blijven herhalen, ook al is het maar om er een heel dubieuze verkiezingswinst uit te halen. Maar het is dus wel degelijk correct, als je het maar dikwijls genoeg herhaalt, dan blijft het hangen ! Dan geloven we het op den duur !
Als wij ons Belgiekske maar zo en zo zien als ons vaderland, en de Amerikanen daarentegen hun land zien als Het Vaderland bij uitstek, heeft onder meer te maken met het feit dat er geen een Belg is die zijn Volkslied kent, en de Amerikanen iedere schooldag beginnen met hun volkslied... Herhalen, herhalen, tot het ingebakken zit.
En kijk nu maar eens naar je mailtjes, luister eens naar de gesprekken op café, luister eens naar de man op straat... Hoe dikwijls op een week hoor je "mopjes", opmerkingen, verhalen over de immigranten???? Geen wonder dat het racisme eerder sterker lijkt te worden dan wel afzwakt. We krijgen het bijna dagelijks ingestampt, en dus, op de lange duur, gaan we het ook geloven en zelf verder vertellen...
(Ik dacht hier ook nog een opmerking te maken over de kracht van de rozenkrans, waar je hetzelfde gebed telkens en telkens weer herhaalt, maar wellicht zouden er mensen zijn die me dit kwalijk nemen, ook al denk ik dat hier ook de herhaling speelt...)
Och ja, vanavond brengen ze mijn nieuwe aquarium... de volgende dagen zal ik weten wat gedaan.... (Zand wassen, rotsstenen in het aquarium plaatsen, kienhout, achterwand plaatsen, beetje water in doen, zand in doen, weer wat water bij doen, planten aanplanten, water volledig bijvullen op temperatuur... filter installeren, de filter enten met biologisch "vol" water, en een dag minstens laten filteren vooraleer de vissen er in mogen... Heel wat werk...
Heel wat pijn voor de boeg...)
tot de volgende ?
dinsdag, maart 29, 2011
Belgische luchtmacht vernietigt vier gronddoelen. (applaus bitte)
Image via WikipediaDe Belgische F16's hebben met succes 4 gronddoelen vernietigd. Dit is geen herhaling van de titel, dit is een poging om je wat oplettender te maken.
Lees nog maar eens goed: gronddoelen.
Geen mensen, dat doen wij, Belgen niet.
Als er al toevallig mensen waren, dan is dat vanop die hoogte niet te zien, en blijven onze teerhartige pilootjes alvast gespaard van het gevoel mensendoders te zijn.
Het zal wel aan mij liggen, maar zou het niet veel eerlijker zijn er bij te vermelden hoeveel "vijanden" er gedood werden. Vijanden, je weet wel, mensen waarmee je in onmin, in ruzie leeft. Oh, je kent die mensen niet eens. Zijn het dan wel vijanden?
Och, ze strijden in dienst van Kaddafi (of Gaddafi en/of er zijn nog een tiental andere schrijfwijzen), en die man is een vijand van de mensheid.
Was dat niet de man die met zijn tent logeerde bij de UNO of zoiets ? Was dat niet de man waarmee de laatste jaren vriendschappelijke betrekkingen werden aangeknoopt?
Was dat niet de man die nu geen terrorist meer was, maar wat meer pro-Westers was geworden?
Herinner je niet dergelijke zaken ook van een Saddam Hoessein ? Oh nee, daar was de volgorde net andersom, die was eerst vriend van het Westen, en nadien vijand. Kaddafi was eerst vijand, dan vriend en nu weer vijand. Nee, niet van het Westen, van de vrijheid. Was hij dan niet heel de tijd dictator?
Och ja wel, maar als hij zo vriendelijk was wapens van ons te kopen, dan was hij toch niet echt een vijand van de vrijheid, vermits hij onze vrije wapenhandel steunde??
Bullshit !
Dikke bullshit ! (of net hele dunne ?)
Maar ondertussen doden onze piloten zo maar mensen die ze niet eens kennen, die met de beste wil van de wereld niet kunnen beschouwd worden als hun vijanden. Die zelfs niet eens vijanden zijn van onze staat (Wat dat ook nog mag voorstellen), maar waar een heleboel staten het eens zijn over het feit dat de opstandige helft van de Libische bevolking de goeden zijn, en de andere helft dus vijand zijn.
Onze verdediging? Het is niet toelaatbaar dat een man zijn eigen volk beschiet. Dat dat eigen volk naar hem schiet is normaal. Want hij is een dictator.
Dus steunen wij metterdaad de rebellen, tegen Kadaffi.
Omwille van het feit dat hij niet mag schieten, en de anderen wel, want die schieten omwille van de vrijheid.
Dat die ene helft die Kaddafi steunen, het anders zien, dat is omdat zij misleid zijn, of profiteren van het misdadige systeem.
Wij kunnen dat weten, want wij zijn al jaren zonder dictators.
We hebben wel pakken politici die het land gijzelen, maar dat is een heel ander iets.
Heeft een mens überhaupt wel het recht om een ander mens te doden?
Wij behoren tot de landen die zo ver ontwikkeld zijn, dat wij geloven dat de doodstraf, zelfs voor de ergst denkbare misdaden, geen oplossing is, en niet menselijk is.
Maar als het in een ander land is, dan mogen wij die wel doodschieten, met wapentuigen die superieur zijn aan wat zij hebben. Is er een echt verschil met een doodstraf ? Zijn ze niet in beide gevallen even goed steenstokke dood ? Oh ja, in het laatste geval is er geen proces voor nodig. Daar is het genoeg dat je met enkele staten beslist wie de goeien en wie de slechten zijn...
Nee, ik ben NIET voor Kadaffi, ik ben gewoonweg niet voor dictatuur. Ik ben niet voor betutteling en zeker niet voor onderdrukking (een extreme vorm van betutteling).
Hier in ons landje hebben we een betuttelende regeringsvorm, ginder hebben ze onderdrukking. Dit is slechts een gradueel verschil. Als ik me hier doodongelukkig voel omdat er een politicus is die het nodig vindt dat hoogzwangere dames toch een veiligheidsriem dragen, dan ervaar ik dat als een vorm van dictatuur. Ben ik gewoonweg aan het twijfelen of die riemen wel rond die hoogzwangere buiken heen kunnen, dat vind ik het betuttelend.
Maar het komt niet bij me op om een geweer te pakken en die dictator van de veiligheidsriem te gaan doodschieten.
Maar ja, ik ben dan ook geen regeringsleider, en het gaat niet over Verwegistan of een ander Libië...
djudedju
tot de volgende ?
Lees nog maar eens goed: gronddoelen.
Geen mensen, dat doen wij, Belgen niet.
Als er al toevallig mensen waren, dan is dat vanop die hoogte niet te zien, en blijven onze teerhartige pilootjes alvast gespaard van het gevoel mensendoders te zijn.
Het zal wel aan mij liggen, maar zou het niet veel eerlijker zijn er bij te vermelden hoeveel "vijanden" er gedood werden. Vijanden, je weet wel, mensen waarmee je in onmin, in ruzie leeft. Oh, je kent die mensen niet eens. Zijn het dan wel vijanden?
Och, ze strijden in dienst van Kaddafi (of Gaddafi en/of er zijn nog een tiental andere schrijfwijzen), en die man is een vijand van de mensheid.
Was dat niet de man die met zijn tent logeerde bij de UNO of zoiets ? Was dat niet de man waarmee de laatste jaren vriendschappelijke betrekkingen werden aangeknoopt?
Was dat niet de man die nu geen terrorist meer was, maar wat meer pro-Westers was geworden?
Herinner je niet dergelijke zaken ook van een Saddam Hoessein ? Oh nee, daar was de volgorde net andersom, die was eerst vriend van het Westen, en nadien vijand. Kaddafi was eerst vijand, dan vriend en nu weer vijand. Nee, niet van het Westen, van de vrijheid. Was hij dan niet heel de tijd dictator?
Och ja wel, maar als hij zo vriendelijk was wapens van ons te kopen, dan was hij toch niet echt een vijand van de vrijheid, vermits hij onze vrije wapenhandel steunde??
Bullshit !
Dikke bullshit ! (of net hele dunne ?)
Maar ondertussen doden onze piloten zo maar mensen die ze niet eens kennen, die met de beste wil van de wereld niet kunnen beschouwd worden als hun vijanden. Die zelfs niet eens vijanden zijn van onze staat (Wat dat ook nog mag voorstellen), maar waar een heleboel staten het eens zijn over het feit dat de opstandige helft van de Libische bevolking de goeden zijn, en de andere helft dus vijand zijn.
Onze verdediging? Het is niet toelaatbaar dat een man zijn eigen volk beschiet. Dat dat eigen volk naar hem schiet is normaal. Want hij is een dictator.
Dus steunen wij metterdaad de rebellen, tegen Kadaffi.
Omwille van het feit dat hij niet mag schieten, en de anderen wel, want die schieten omwille van de vrijheid.
Dat die ene helft die Kaddafi steunen, het anders zien, dat is omdat zij misleid zijn, of profiteren van het misdadige systeem.
Wij kunnen dat weten, want wij zijn al jaren zonder dictators.
We hebben wel pakken politici die het land gijzelen, maar dat is een heel ander iets.
Heeft een mens überhaupt wel het recht om een ander mens te doden?
Wij behoren tot de landen die zo ver ontwikkeld zijn, dat wij geloven dat de doodstraf, zelfs voor de ergst denkbare misdaden, geen oplossing is, en niet menselijk is.
Maar als het in een ander land is, dan mogen wij die wel doodschieten, met wapentuigen die superieur zijn aan wat zij hebben. Is er een echt verschil met een doodstraf ? Zijn ze niet in beide gevallen even goed steenstokke dood ? Oh ja, in het laatste geval is er geen proces voor nodig. Daar is het genoeg dat je met enkele staten beslist wie de goeien en wie de slechten zijn...
Nee, ik ben NIET voor Kadaffi, ik ben gewoonweg niet voor dictatuur. Ik ben niet voor betutteling en zeker niet voor onderdrukking (een extreme vorm van betutteling).
Hier in ons landje hebben we een betuttelende regeringsvorm, ginder hebben ze onderdrukking. Dit is slechts een gradueel verschil. Als ik me hier doodongelukkig voel omdat er een politicus is die het nodig vindt dat hoogzwangere dames toch een veiligheidsriem dragen, dan ervaar ik dat als een vorm van dictatuur. Ben ik gewoonweg aan het twijfelen of die riemen wel rond die hoogzwangere buiken heen kunnen, dat vind ik het betuttelend.
Maar het komt niet bij me op om een geweer te pakken en die dictator van de veiligheidsriem te gaan doodschieten.
Maar ja, ik ben dan ook geen regeringsleider, en het gaat niet over Verwegistan of een ander Libië...
djudedju
tot de volgende ?
maandag, maart 28, 2011
Vis !!
Image by eworm via FlickrVandaag gaan we vissen, bij pépé in Wannegem !
Gisteren kreeg ik het verlossende telefoontje van Luc: "Gaan we vissen ?" Ja! Natuurlijk ! Wat een vraag !
Deze namiddag zit ik dus eindelijk weer aan de rand van de vijver, zielsgelukkig te turen naar dat kleine dobbertje. Als ze ook nog bijten, dan kan de dag niet meer stuk, en zal ik misschien een kleine wijle zonder die muizenissen in mijne kop zitten.
Genieten van de natuur, luisteren naar de vogels, kijken naar het van leven wemelende water, en misschien zelfs wat kikkerdril zien liggen...
... en weg dromen... ver weg...
Dromen van een reine wereld - en ik heb het nu niet over het milieu, maar over de mensheid.
Van Rompuy (Eric) zegt dat België in een coma ligt... Hij is mis, België wordt vermoord, door politici zoals Van Rompuy en al die anderen. En het ergste van al, ze lijken het dus niet eens te beseffen! Het zijn altijd de anderen die het doen, en zelfs blinken ze uit in goede wil en inzet. Maar ze willen niet echt praten met de anderen, en de anderen niet met hen. Hoe kun je ook praten, als je alleen gelooft in je eigen waarheid en niets anders...
Ik herinner me dat er ooit een onderzoekscommissie was over sekten... Ik ken een heel pak sekten die toen niet eens onderzocht werden: CD&V, SPa, VLD , NVA en ga zo maar door en vergeet de Waalse tegenhangers niet... Allemaal bietekwieten die zweren bij hun eigen waarheid en de anderen als grote zondaars en misdadigers bestempelen, die uitblinken door hun eigen doemdenkerij.... Fanatiekers die maar één visie hebben en een ander standpunt niet eens kunnen aanhoren zonder in de seskes te vallen. Oelewappers !
De politieke Sharia in ons Belgenland is veel erger dan alle andere sharia's van welke godsdienst dan ook!
Nu is er weer een deadline, maar helaas, het blijft bij een woord... Ze gaan niet echt dood! Ze zullen ook na Pasen verder sjoemelen. En ons wellicht zelfs met een stralende glimlach verkondigen dat ze verrezen, geïnspireerd door het Paasverhaal van toen... Zichzelf verheffend tot een status die ze zeker niet hebben, niet hadden en nooit zullen hebben.
Het erge is dat we ze ondertussen ook nog moeten betalen voor hun onwil tot werken. En dan zijn er die praten over de werklozen als arbeidsschuw tuig. (Er zitten er zelfs tussen die politici die dat durven zeggen !)
Is er onder jullie iemand die een goede relatie heeft met Poetin ? Misschien kunnen we ze eens een periode in Siberië in een werkkamp onderbrengen, kunnen ze leren werken, leren relativeren, en wie weet zelfs leren boeken schrijven à la Goelag archipel....
Enige dagen terug schreef ik over beroepspolitici, heb je al vastgesteld dat er ook familie's zijn die erfelijk belast zijn, en waar heel de kudden in de politiek verzeilt, of ze doen het van vader op zoon... Of ze zijn dus erfelijk belast, of ze hebben elkaar verteld hoe je rijk kunt worden zonder te werken... (Ik vrees voor het laatste)
Maar wat zit ik hier te memmen... Je weet al die dingen net zo goed als ik. En wellicht hoor je bij die 88 % van de Belgen die momenteel de politiek en de politici uitkotsen... Hoor je bij die 12 andere percentjes, dan is dat jammer voor u, want weet dat de rest van de wereld je verfoeit, haat en belachelijk vindt in je dikkenekkerij...
Amen.
(Ik hoop echt dat dit amen een einde mag zijn van de kosten die de oelekwieten en bietewappers ons nu al zo lang aandoen !)
Van Belgische politici, spaar ons Heer !
... ze zijn immers veel erger dan de Noormannen van toen, en de Hunnen.
Mijn clematissen bloeien in een zee van bloemen.
Zij doen dus niet aan politiek...
tot de volgende ?
Gisteren kreeg ik het verlossende telefoontje van Luc: "Gaan we vissen ?" Ja! Natuurlijk ! Wat een vraag !
Deze namiddag zit ik dus eindelijk weer aan de rand van de vijver, zielsgelukkig te turen naar dat kleine dobbertje. Als ze ook nog bijten, dan kan de dag niet meer stuk, en zal ik misschien een kleine wijle zonder die muizenissen in mijne kop zitten.
Genieten van de natuur, luisteren naar de vogels, kijken naar het van leven wemelende water, en misschien zelfs wat kikkerdril zien liggen...
... en weg dromen... ver weg...
Dromen van een reine wereld - en ik heb het nu niet over het milieu, maar over de mensheid.
Van Rompuy (Eric) zegt dat België in een coma ligt... Hij is mis, België wordt vermoord, door politici zoals Van Rompuy en al die anderen. En het ergste van al, ze lijken het dus niet eens te beseffen! Het zijn altijd de anderen die het doen, en zelfs blinken ze uit in goede wil en inzet. Maar ze willen niet echt praten met de anderen, en de anderen niet met hen. Hoe kun je ook praten, als je alleen gelooft in je eigen waarheid en niets anders...
Ik herinner me dat er ooit een onderzoekscommissie was over sekten... Ik ken een heel pak sekten die toen niet eens onderzocht werden: CD&V, SPa, VLD , NVA en ga zo maar door en vergeet de Waalse tegenhangers niet... Allemaal bietekwieten die zweren bij hun eigen waarheid en de anderen als grote zondaars en misdadigers bestempelen, die uitblinken door hun eigen doemdenkerij.... Fanatiekers die maar één visie hebben en een ander standpunt niet eens kunnen aanhoren zonder in de seskes te vallen. Oelewappers !
De politieke Sharia in ons Belgenland is veel erger dan alle andere sharia's van welke godsdienst dan ook!
Nu is er weer een deadline, maar helaas, het blijft bij een woord... Ze gaan niet echt dood! Ze zullen ook na Pasen verder sjoemelen. En ons wellicht zelfs met een stralende glimlach verkondigen dat ze verrezen, geïnspireerd door het Paasverhaal van toen... Zichzelf verheffend tot een status die ze zeker niet hebben, niet hadden en nooit zullen hebben.
Het erge is dat we ze ondertussen ook nog moeten betalen voor hun onwil tot werken. En dan zijn er die praten over de werklozen als arbeidsschuw tuig. (Er zitten er zelfs tussen die politici die dat durven zeggen !)
Is er onder jullie iemand die een goede relatie heeft met Poetin ? Misschien kunnen we ze eens een periode in Siberië in een werkkamp onderbrengen, kunnen ze leren werken, leren relativeren, en wie weet zelfs leren boeken schrijven à la Goelag archipel....
Enige dagen terug schreef ik over beroepspolitici, heb je al vastgesteld dat er ook familie's zijn die erfelijk belast zijn, en waar heel de kudden in de politiek verzeilt, of ze doen het van vader op zoon... Of ze zijn dus erfelijk belast, of ze hebben elkaar verteld hoe je rijk kunt worden zonder te werken... (Ik vrees voor het laatste)
Maar wat zit ik hier te memmen... Je weet al die dingen net zo goed als ik. En wellicht hoor je bij die 88 % van de Belgen die momenteel de politiek en de politici uitkotsen... Hoor je bij die 12 andere percentjes, dan is dat jammer voor u, want weet dat de rest van de wereld je verfoeit, haat en belachelijk vindt in je dikkenekkerij...
Amen.
(Ik hoop echt dat dit amen een einde mag zijn van de kosten die de oelekwieten en bietewappers ons nu al zo lang aandoen !)
Van Belgische politici, spaar ons Heer !
... ze zijn immers veel erger dan de Noormannen van toen, en de Hunnen.
Mijn clematissen bloeien in een zee van bloemen.
Zij doen dus niet aan politiek...
tot de volgende ?
zondag, maart 27, 2011
Rommelen in Caritas
Image by Erf-goed.be via FlickrVandaag zijn we - eindelijk! - weer eens kunnen gaan rommelmarkten... In Melle, in de Caritasstraat, in de instelling voor mensen die tijdelijk (?) een of ander storing hebben in hun bovenkamer. (Verslaving inbegrepen)
Dat is een klein maar telkens weer leuk marktje, met een bizar gegeven er bij, een heleboel van de patiënten vindt de markt ook een leuke uitstap, en en nu en dan hoor je of krijg je een gekke opmerking. Niets ergs, maar toch wat bizar.
Eentje kwamen we twee keer tegen, en " 'k Ben hier al weer ! " was de tweede begroeting, met een "En 'k ben er moe van" , met een brede smile van hier tot ginder. Dat is een van de dingen die me telkens weer opvalt. Er zitten tussen die mensen een heel pak gelukkigen. Die steeds schijnen te lachen en steeds blij zijn. Of het van de medicamenten is, of dat daar net de kortsluiting ligt, weet ik niet, maar het maakt mij ook telkens weer een beetje happy. Ik kan het niet helpen, maar ik vind dat blije mensen een beetje besmettelijk zijn. En de laatste dagen kan ik echt wel wat blijheid hebben...
Ik ga niet vertellen dat ik jaloers ben op die dutsen, maar toch, ik wou dat het leven ook voor de gewone mens rozengeur en zonneschijn ware... Het is verschrikkelijk dat we die altijd blijgezinden meteen in het vakje abnormaal stoppen.
We zijn hoe dan ook het slachtoffer van conventies en gedragsregels, die ons dwingen doodserieus door het leven te gaan. Durf jij nog fluitend langs de straat te lopen? Of zingend ? Of met een brede glimlach iedereen te groeten? Nee, dat hoort immers niet. Je zegt alleen goeiendag tegen bekenden, en de anderen loop je straal voorbij. En zeker niet lachen tegen je evenmens, want dat hoort niet en wellicht hoor je dan eerder thuis in de Caritasstraat...
Eens je het kindzijn ontgroeit, ontgroei je meteen het recht op vrolijkheid te mogen tonen.
Gek.
Waarom doe we dat eigenlijk ?
Het zou een veel leukere wereld zijn als we fluitend door de wereld konden lopen.
Met een nadeel, het is verrekkes moeilijk om te glimlachen terwijl je fluit.
En toch... als ik vandaag buiten ga, dan ben ik geneigd te glimlachen, te genieten van die heerlijke bloemen die ons verblijden.
Ben ik blij als ik zie dat de mens, door de lente geprikkeld al weer iets kleuriger er bij loopt. De sombere winterkledij lijkt weg te smelten onder het lentezonnetje.
Eén ding vergalt het weer... De wielerterroristen zijn er ook weer.
Ik hoop dat de politie-inspecteur gelijk heeft, en dat er binnenkort een actie komt om die mannen ook eens het verkeersreglement te doen respecteren. Van mij mogen ze rustig blijven fietsen, als ze maar eerbied hebben voor de andere weggebruikers. Nee, ik ben niet aan het zagen, je moet echt eens in onze Vlaamse Ardennen komen flaneren op een weekend, dan zul je het zien dat ik niet overdrijf !
Van mij mogen ze best een verkeersbordje zetten zoals voor de paddentrek eentje voor de wielertoeristenplaag. Misschien kunnen we dan ook her of der een schutting zetten waar ze met de fiets niet over kunnen, en zoekende naar een uitweg in een grote diepe emmer vallen. We kunnen ze dan nadien lossen op maandagmorgen. Kunnen ze met de fiets naar het werk. Dan hebben we meteen misschien wat minder files en minder vervuiling.
Toen ik pas getrouwd was, moest ik met de fiets naar het werk, zeventien kilometer ver. Moet je nu eens vertellen... Dat is niet te doen. Wel in het weekend, dan kun je wel honderd kilometer fietsen.
Maar ik, ik ben maar een oude zaag, nog daterend uit de donkere middeleeuwen, ouder dan de landing op de maan ! Kun je denken ! Zo oud al !
djudedju
... ik ben echt aan het zagen ! Maar ja, ik loop dan ook onder zware druk... Hopelijk brengt al die zorg ook wat goeds mee, maar ondertussen dubben we maar verder.
tot de volgende ? (Ik ga proberen niet meer te zagen...)
Dat is een klein maar telkens weer leuk marktje, met een bizar gegeven er bij, een heleboel van de patiënten vindt de markt ook een leuke uitstap, en en nu en dan hoor je of krijg je een gekke opmerking. Niets ergs, maar toch wat bizar.
Eentje kwamen we twee keer tegen, en " 'k Ben hier al weer ! " was de tweede begroeting, met een "En 'k ben er moe van" , met een brede smile van hier tot ginder. Dat is een van de dingen die me telkens weer opvalt. Er zitten tussen die mensen een heel pak gelukkigen. Die steeds schijnen te lachen en steeds blij zijn. Of het van de medicamenten is, of dat daar net de kortsluiting ligt, weet ik niet, maar het maakt mij ook telkens weer een beetje happy. Ik kan het niet helpen, maar ik vind dat blije mensen een beetje besmettelijk zijn. En de laatste dagen kan ik echt wel wat blijheid hebben...
Ik ga niet vertellen dat ik jaloers ben op die dutsen, maar toch, ik wou dat het leven ook voor de gewone mens rozengeur en zonneschijn ware... Het is verschrikkelijk dat we die altijd blijgezinden meteen in het vakje abnormaal stoppen.
We zijn hoe dan ook het slachtoffer van conventies en gedragsregels, die ons dwingen doodserieus door het leven te gaan. Durf jij nog fluitend langs de straat te lopen? Of zingend ? Of met een brede glimlach iedereen te groeten? Nee, dat hoort immers niet. Je zegt alleen goeiendag tegen bekenden, en de anderen loop je straal voorbij. En zeker niet lachen tegen je evenmens, want dat hoort niet en wellicht hoor je dan eerder thuis in de Caritasstraat...
Eens je het kindzijn ontgroeit, ontgroei je meteen het recht op vrolijkheid te mogen tonen.
Gek.
Waarom doe we dat eigenlijk ?
Het zou een veel leukere wereld zijn als we fluitend door de wereld konden lopen.
Met een nadeel, het is verrekkes moeilijk om te glimlachen terwijl je fluit.
En toch... als ik vandaag buiten ga, dan ben ik geneigd te glimlachen, te genieten van die heerlijke bloemen die ons verblijden.
Ben ik blij als ik zie dat de mens, door de lente geprikkeld al weer iets kleuriger er bij loopt. De sombere winterkledij lijkt weg te smelten onder het lentezonnetje.
Eén ding vergalt het weer... De wielerterroristen zijn er ook weer.
Ik hoop dat de politie-inspecteur gelijk heeft, en dat er binnenkort een actie komt om die mannen ook eens het verkeersreglement te doen respecteren. Van mij mogen ze rustig blijven fietsen, als ze maar eerbied hebben voor de andere weggebruikers. Nee, ik ben niet aan het zagen, je moet echt eens in onze Vlaamse Ardennen komen flaneren op een weekend, dan zul je het zien dat ik niet overdrijf !
Van mij mogen ze best een verkeersbordje zetten zoals voor de paddentrek eentje voor de wielertoeristenplaag. Misschien kunnen we dan ook her of der een schutting zetten waar ze met de fiets niet over kunnen, en zoekende naar een uitweg in een grote diepe emmer vallen. We kunnen ze dan nadien lossen op maandagmorgen. Kunnen ze met de fiets naar het werk. Dan hebben we meteen misschien wat minder files en minder vervuiling.
Toen ik pas getrouwd was, moest ik met de fiets naar het werk, zeventien kilometer ver. Moet je nu eens vertellen... Dat is niet te doen. Wel in het weekend, dan kun je wel honderd kilometer fietsen.
Maar ik, ik ben maar een oude zaag, nog daterend uit de donkere middeleeuwen, ouder dan de landing op de maan ! Kun je denken ! Zo oud al !
djudedju
... ik ben echt aan het zagen ! Maar ja, ik loop dan ook onder zware druk... Hopelijk brengt al die zorg ook wat goeds mee, maar ondertussen dubben we maar verder.
tot de volgende ? (Ik ga proberen niet meer te zagen...)
zaterdag, maart 26, 2011
In maart leggen alle vogels een ... taart ?
Image by jvverde via FlickrMijn vaderlandsche spreekwoordenschat is weer eens overhoop gehaald !
Beginnen de vogels nu toch al wel volop te nestelen en eieren te leggen zeker ! Mocht het nu nog april geweest zijn, dan kon nog : "In april legt elke vogel waar hij wil", maar in maart! Hoe kun je dat nu een zinnige rijm geven ?
Aan mijn keukendeur, in het struweel van een winterbladgroene clematis zitten op zo'n 30 cm van elkaar een merel te broeden en een winterkoninkje. Dat kleine ding is heel druk in de weer, zijn dziididziidzii is niet uit de lucht. Als we naar buiten gaan vlucht hij wel een volle halve meter weg, en zit dat uitdagend te schelden. De merel vliegt weg weg met een luid alarm djekdjek...
Op de clematis zitten ook al weer bloembotjes klaar, en straks zitten die vogeltjes in een bijna volledig witte struik in een wolk van heerlijke geur.
't Is lente !
Ik heb al wat viooltjes gezet en enkele saxifraga er tussen, en straks zal Bart hopelijk niet vergeten zijn korenbloemen mee te brengen... Lente, mijn bloed stroomt weer na die sombere winter. Alhoewel, deze winter is mij veel gemakkelijker voorbij gegaan dan de vorige. Het zal dus niet alleen aan de donkerte van de dagen liggen, maar ook aan mij. Misschien voelde ik mij wat minder depressief dan vorig jaar, alhoewel ik mij geen depressie kan herinneren, en ik nu wellicht veel meer reden zou hebben om in de put te zitten... Maar daar kan ik helaas niet over bloggen... misschien lees je er ooit wel over in de kranten of hoor je het op radio en TV... Het is te erg om er neutraal over te kunnen schrijven. Maar laat ons hopen dat dit heel erge misschien de ultieme oplossing biedt voor andere problemen...
Om ons moeder te citeren: Ons heer slaat nooit zonder ook te zalven... Laat die zalf er dan maar in grote potten bij zitten...
Maar genoeg duistere woorden, 't is lente !
Ik ga er dringend moeten op peinzen om mijn visgerief weer in orde te zetten, lijntjes nakijken, onderlijntjes maken, bak weer eens helemaal uit kuisen en op orde zetten... en dan op naar het water.
Weer het genoegen smaken aan het water te zitten, turend naar de dobber, en genietend van de geluiden van de natuur. Het waterhennetje zien rondflaneren met een kuddeke kuikentjes achter zich,, en misschien zelfs weer dat vliegende juweeltje, de ijsvogel zien. Weer de mooie lijn en kleur van de vis liefkozend bekijken, en weer veilig in de vijver terug zetten... Ik zit hier warempel te watertanden.
Ach, de bloemen, de vogels, ze helpen om niet na te denken over wat me zo erg bedrukt.
tot de volgende ?
Beginnen de vogels nu toch al wel volop te nestelen en eieren te leggen zeker ! Mocht het nu nog april geweest zijn, dan kon nog : "In april legt elke vogel waar hij wil", maar in maart! Hoe kun je dat nu een zinnige rijm geven ?
Aan mijn keukendeur, in het struweel van een winterbladgroene clematis zitten op zo'n 30 cm van elkaar een merel te broeden en een winterkoninkje. Dat kleine ding is heel druk in de weer, zijn dziididziidzii is niet uit de lucht. Als we naar buiten gaan vlucht hij wel een volle halve meter weg, en zit dat uitdagend te schelden. De merel vliegt weg weg met een luid alarm djekdjek...
Op de clematis zitten ook al weer bloembotjes klaar, en straks zitten die vogeltjes in een bijna volledig witte struik in een wolk van heerlijke geur.
't Is lente !
Ik heb al wat viooltjes gezet en enkele saxifraga er tussen, en straks zal Bart hopelijk niet vergeten zijn korenbloemen mee te brengen... Lente, mijn bloed stroomt weer na die sombere winter. Alhoewel, deze winter is mij veel gemakkelijker voorbij gegaan dan de vorige. Het zal dus niet alleen aan de donkerte van de dagen liggen, maar ook aan mij. Misschien voelde ik mij wat minder depressief dan vorig jaar, alhoewel ik mij geen depressie kan herinneren, en ik nu wellicht veel meer reden zou hebben om in de put te zitten... Maar daar kan ik helaas niet over bloggen... misschien lees je er ooit wel over in de kranten of hoor je het op radio en TV... Het is te erg om er neutraal over te kunnen schrijven. Maar laat ons hopen dat dit heel erge misschien de ultieme oplossing biedt voor andere problemen...
Om ons moeder te citeren: Ons heer slaat nooit zonder ook te zalven... Laat die zalf er dan maar in grote potten bij zitten...
Maar genoeg duistere woorden, 't is lente !
Ik ga er dringend moeten op peinzen om mijn visgerief weer in orde te zetten, lijntjes nakijken, onderlijntjes maken, bak weer eens helemaal uit kuisen en op orde zetten... en dan op naar het water.
Weer het genoegen smaken aan het water te zitten, turend naar de dobber, en genietend van de geluiden van de natuur. Het waterhennetje zien rondflaneren met een kuddeke kuikentjes achter zich,, en misschien zelfs weer dat vliegende juweeltje, de ijsvogel zien. Weer de mooie lijn en kleur van de vis liefkozend bekijken, en weer veilig in de vijver terug zetten... Ik zit hier warempel te watertanden.
Ach, de bloemen, de vogels, ze helpen om niet na te denken over wat me zo erg bedrukt.
tot de volgende ?
vrijdag, maart 25, 2011
Links, rechts, één, twee...
Image by agriflanders via FlickrEr is nu ook ruzie tussen CD&V en NVA... de vrijage is weer in een uit-fase.
Nu ja, het is het juiste moment om dat te doen, nu de CD&V de formateur levert, moet je toch een reden hebben om deftig te kunnen mislukken hé?
Want niemand gelloft nog dat de politici eerlijk aan het pogen zijn om een regering te vormen. Niemand ? Dat is overdreven, er zijn nog 13 % Vlamingen, nog 12 % Brousseleirs en nog ... 11% Walen die geloven in de politici.
12 % gemiddeld.
Iets minder dan 1 op 8 volwassen Belgen gelooft nog steeds in die oelewappers. Ik vind de juiste cijfers niet meteen, maar ik vermoed dat er ongeveer net zoveel staatsjobkes zijn... Toeval ? Nee wellicht, maar we mogen veronderstellen dat, als het net de functionarissen zijn die nog "vertrouwen" hebben, ze dat alleen zegden om hun boterham in zekerheid te houden.
Maar als je eerlijk bent, en je die cijfers ziet, dan moet je in feite vaststellen dat het hele systeem failliet is. Een ander woord is er niet voor. De bietekwieten hebben hun eigen systeem opgeblazen.
Als weldenkend mens rest ons niets anders dan eens volledig te herbeginnen, met een propere lei. Om de kans op een goede werking te vrijwaren, moeten we alle politici die ooit op een lijst hebben gestaan, of een functie vervulden in een of andere partij, de toegang verbieden tot het nieuwe systeem, teneinde er zeker van te zijn dat de klad er al niet meteen weer in zit gebakken. Dan moeten we bepalen dat wij opteren voor een driepartijensysteem. Drie, niet meer , niet minder. En als de op dat moment nog niet tot politici vervallen leden niet over taalgrenzen heen kunnen denken, dan vertrekken we meteen met een statenfederatie, die dan maar moeten instaan voor hun eigen besognes. Voor de eenheid van het land kan men opteren voor bepaalde zaken onder bevoegdheid te brengen van een overkoepelend ministercomité, bestaande uit de ministers van de betrokken zaken in de onderscheiden staten. Geen bijkomende overkoepelende regering, dat kost ons veel te veel.
Bovendien moet men stipuleren dat de verkozenen maximum drie keer mogen verkozen worden, (en dan ook niet meer mogen fungeren als "stemmentrekker"), om op die manier verzekerd te zijn van nieuwe inbreng van mensen en ideeën.
Bovendien moet het stemmen een recht zijn, en geen plicht. Als er minder dan 66 % van de mensen gaat stemmen, dan wijst dat er op dat er duidelijk een wantrouwen heerst van de bevolking ten opzichte van de politici, en moet de verkiezing worden overgedaan, met nieuwe lijsten, waarop maximum een derde van de kandidaten mag staan die er tevoren op stond.
Met andere woorden, het systeem moet, dank zij een beperking tot een drie-partijen-systeem doorzichtig worden en blijven, en men moet het creëren van beroepspolitici ten allen prijze vermijden. We weten nu al lang veel te goed wat dat met zich brengt.
De moeilijkheid om dit systeem in te voeren is wel het feit dat we, in het huidige systeem eigenlijk moeten vertrekken van het bestaande rot systeem, en die zullen zich zelf nooit buiten spel willen zetten. Dus moeten we op een of andere manier die mannen tijdelijk uitschakelen en de zaak hervormen zonder hen. (We hebben hen überhaupt niet meer nodig, ze hebben hun onbekwaamheden al genoeg geëtaleerd !)
Noem dit gerust een vreedzame revolutie.
En ga alvast op zoek naar eerlijke en goedbedoelende mensen, en zoek vooral bekwame mensen, zodat we economisten hebben om minister te worden van economie, juristen daar waar nodig, ingenieurs waar nodig, en ga zo het rijtje maar af.
Met andere woorden ik opteer eerder voor technici dan wel voor politici.
Misschien wordt regeren dan niet makkelijker, maar hopelijk hebben we dan bekwame mensen op de juiste plaatsen. Of vind je het normaal dat een minister achtereenvolgens sociale zaken, openbare werken en justitie onder zijn bevoegdheid kan hebben ? Ja, maar de regels worden toch opgesteld door het bekwame personeel dat hij dan aanstelt... Waarom benoemen wij dan die bekwame mensen niet meteen als minister? Wat doet die oelewapper daar dan in feite ?
Nee, het is geen wonder dat er geen één weldenkend mens nog vertrouwen heeft in die politieke oenen... Het is wel een wonder dat ons land nog bestaat en nog niet helemaal naar de verdoemenis is.
Mijn camelia's bloeien... Heerlijk !
en veel belangrijker dan een politieker.
Wat lig ik dan eigenlijk te wortelen over die zeveraars ? (inwoners van Zeveren ?)
OP DE FOTO: LETERME EN HET KIESVEE...
tot de volgende ?
Nu ja, het is het juiste moment om dat te doen, nu de CD&V de formateur levert, moet je toch een reden hebben om deftig te kunnen mislukken hé?
Want niemand gelloft nog dat de politici eerlijk aan het pogen zijn om een regering te vormen. Niemand ? Dat is overdreven, er zijn nog 13 % Vlamingen, nog 12 % Brousseleirs en nog ... 11% Walen die geloven in de politici.
12 % gemiddeld.
Iets minder dan 1 op 8 volwassen Belgen gelooft nog steeds in die oelewappers. Ik vind de juiste cijfers niet meteen, maar ik vermoed dat er ongeveer net zoveel staatsjobkes zijn... Toeval ? Nee wellicht, maar we mogen veronderstellen dat, als het net de functionarissen zijn die nog "vertrouwen" hebben, ze dat alleen zegden om hun boterham in zekerheid te houden.
Maar als je eerlijk bent, en je die cijfers ziet, dan moet je in feite vaststellen dat het hele systeem failliet is. Een ander woord is er niet voor. De bietekwieten hebben hun eigen systeem opgeblazen.
Als weldenkend mens rest ons niets anders dan eens volledig te herbeginnen, met een propere lei. Om de kans op een goede werking te vrijwaren, moeten we alle politici die ooit op een lijst hebben gestaan, of een functie vervulden in een of andere partij, de toegang verbieden tot het nieuwe systeem, teneinde er zeker van te zijn dat de klad er al niet meteen weer in zit gebakken. Dan moeten we bepalen dat wij opteren voor een driepartijensysteem. Drie, niet meer , niet minder. En als de op dat moment nog niet tot politici vervallen leden niet over taalgrenzen heen kunnen denken, dan vertrekken we meteen met een statenfederatie, die dan maar moeten instaan voor hun eigen besognes. Voor de eenheid van het land kan men opteren voor bepaalde zaken onder bevoegdheid te brengen van een overkoepelend ministercomité, bestaande uit de ministers van de betrokken zaken in de onderscheiden staten. Geen bijkomende overkoepelende regering, dat kost ons veel te veel.
Bovendien moet men stipuleren dat de verkozenen maximum drie keer mogen verkozen worden, (en dan ook niet meer mogen fungeren als "stemmentrekker"), om op die manier verzekerd te zijn van nieuwe inbreng van mensen en ideeën.
Bovendien moet het stemmen een recht zijn, en geen plicht. Als er minder dan 66 % van de mensen gaat stemmen, dan wijst dat er op dat er duidelijk een wantrouwen heerst van de bevolking ten opzichte van de politici, en moet de verkiezing worden overgedaan, met nieuwe lijsten, waarop maximum een derde van de kandidaten mag staan die er tevoren op stond.
Met andere woorden, het systeem moet, dank zij een beperking tot een drie-partijen-systeem doorzichtig worden en blijven, en men moet het creëren van beroepspolitici ten allen prijze vermijden. We weten nu al lang veel te goed wat dat met zich brengt.
De moeilijkheid om dit systeem in te voeren is wel het feit dat we, in het huidige systeem eigenlijk moeten vertrekken van het bestaande rot systeem, en die zullen zich zelf nooit buiten spel willen zetten. Dus moeten we op een of andere manier die mannen tijdelijk uitschakelen en de zaak hervormen zonder hen. (We hebben hen überhaupt niet meer nodig, ze hebben hun onbekwaamheden al genoeg geëtaleerd !)
Noem dit gerust een vreedzame revolutie.
En ga alvast op zoek naar eerlijke en goedbedoelende mensen, en zoek vooral bekwame mensen, zodat we economisten hebben om minister te worden van economie, juristen daar waar nodig, ingenieurs waar nodig, en ga zo het rijtje maar af.
Met andere woorden ik opteer eerder voor technici dan wel voor politici.
Misschien wordt regeren dan niet makkelijker, maar hopelijk hebben we dan bekwame mensen op de juiste plaatsen. Of vind je het normaal dat een minister achtereenvolgens sociale zaken, openbare werken en justitie onder zijn bevoegdheid kan hebben ? Ja, maar de regels worden toch opgesteld door het bekwame personeel dat hij dan aanstelt... Waarom benoemen wij dan die bekwame mensen niet meteen als minister? Wat doet die oelewapper daar dan in feite ?
Nee, het is geen wonder dat er geen één weldenkend mens nog vertrouwen heeft in die politieke oenen... Het is wel een wonder dat ons land nog bestaat en nog niet helemaal naar de verdoemenis is.
Mijn camelia's bloeien... Heerlijk !
en veel belangrijker dan een politieker.
Wat lig ik dan eigenlijk te wortelen over die zeveraars ? (inwoners van Zeveren ?)
OP DE FOTO: LETERME EN HET KIESVEE...
tot de volgende ?
donderdag, maart 24, 2011
Taalvaardigheid ?
Image by drhenkenstein via FlickrZo net de kleine (nu ja, ze zou kwaad zijn als ze dit hoorde) naar de boerderij gebracht, waar een deel van haar "schoolse" opvoeding gebeurt. (Ik heb een hekel aan het werkwoord gebeuren, dat is zo'n vreemd ding met die ge- van voor, precies al een voltooid deelwoord voor het begint)
Die boerderij is in Zingem, en de boerin is een Nederlandse. Nu ja, ze doen maar, Zingemse koeien melken in het Nederlands, en alle dieren met hun Nederlandse benaming noemen in plaats van de mooie dialectvorm ervan te gebruiken. Het beest zal daar niet beter of slechter van worden, maar mij blijft een ooi een vreemd dier, terwijl we schapen zat hebben, met hier en daar een schapenbok. Ik hou veel meer van onze eigen taal dan van wat we ervaren als de schoolse vorm: Het Nederlands... Maar toch hou ik dan weer meer van dat Nederlands als het een toneelspel betreft. Ik heb een bloedhekel aan dat verbasterd Aantwaarps in de soaps en in toneelstukken. Zelf een Antwerpenaar spreekt niet zo !
En - om dood te vallen - als ze een interview afnemen van een gewone doorsneevlaming, dan zetten ze er onderschriften onder, precies of wij begrijpen elkaar niet. Ik geef het toe, als je een Limburger confronteert met een West-Vlaming, dan gaan ze wel een paar keer "Wablief" moeten zeggen...Maar echt veel grote moeilijkheden zullen er niet zijn, en - jammer genoeg - steeds minder en minder... Jammer, want ik vind het erg dat onze dialecten zo verwateren. Dat is vooral te wijten aan de grotere migratie van de Vlaming in Vlaanderen. Vroeger was vijf dorpen ver al een andere wereld, en nu verhuizen we van de ene kant van ons mooie Vlaanderen naar de andere kant, omwille van het werk of de liefde. Want er zijn geen parochie-grenzen meer... We lopen school in de stad, en daar komen de mensen uit de wijde omtrek bijeen om te studeren, en gaan we nog een stap hoger, dan zie je mensen van uit heel het land bijeen komen...En natuurlijk blijven er daar heel wat plakken.. Er zijn wellicht weinig steden met zo'n divers pluimage aan inwoners als de universiteitssteden. Maar huwt zo'n Limburger met een Westvlaamse schone, en gaan ze wonen in hun universiteitsstad Gent, dan spreken ze zelfs onder elkaar een soort algemeen Vlaams. (Sommigen zelfs Nederlands, maar dat zijn gelukkig uitzonderingen). Maar het echte Gents komt door die inbreng onder druk te staan. En we zien dat fenomeen overal.
Ik vind dat jammer...
Ik hou van de dialecten, omdat je de ziel van het volk er in terug vindt. Ik hou van het Ronsisch met zijn nogal wat Franse inbreng, van het Gents, en zelfs nog steeds van het echte Antwerps, ondanks het feit dat die taal bij ons zo'n verbasterde indruk maakt dank zij de soaps...
Ik hou ook van het echte platte Oostends, al ken ik het niet echt meer, want ook ik ben een van die emigranten, en zit hier in Oudenaarde vreemd te zijn.
Laatst op de kaarting van Okra zaten we te kaarten met een dame die zuiver Gents praatte, en die me plots vroeg " Goj zaat zeiker van West Vloanderen ?" Ik Zei ja, en gij van Gent ? Maar beiden zaten we niet echt op onze plaats, ook al zijn we echt thuis in deze mooie Vlaamse Ardennen... Mijn taal is een mengelmoes van invloeden, en ergens vind ik dat jammer...
Mijn kinderen echter spreken behoorlijk Maters, en thuis West Vlaams... Ze zijn parfait bilingues... Ook al zijn het geen taal-genieën ...
Zij spreken van een hutse als ze een egel bedoelen. Heerlijk toch ?
En in Zingem vliegen de vliebaauters van bloem naar bloem (Vlinders)... Zie je nu ook de verwantschap met het Engelse butterfly ?
Och, taal... Heerlijk ding.
Niet alleen om met elkaar te praten, maar ook om je gevoelens uit te drukken en je hartje bloot te leggen...
Ik hou van talen omdat ik van mensen hou... en van de ampele manier die we soms hebben om ons hart echt bloot te geven.
Probeer maar eens je liefde te verklaren in dat koele Nederlands... Het gaat verdomd veel beter in je eigen moerstaal toch ?
djudedju
tot de volgende ?
Die boerderij is in Zingem, en de boerin is een Nederlandse. Nu ja, ze doen maar, Zingemse koeien melken in het Nederlands, en alle dieren met hun Nederlandse benaming noemen in plaats van de mooie dialectvorm ervan te gebruiken. Het beest zal daar niet beter of slechter van worden, maar mij blijft een ooi een vreemd dier, terwijl we schapen zat hebben, met hier en daar een schapenbok. Ik hou veel meer van onze eigen taal dan van wat we ervaren als de schoolse vorm: Het Nederlands... Maar toch hou ik dan weer meer van dat Nederlands als het een toneelspel betreft. Ik heb een bloedhekel aan dat verbasterd Aantwaarps in de soaps en in toneelstukken. Zelf een Antwerpenaar spreekt niet zo !
En - om dood te vallen - als ze een interview afnemen van een gewone doorsneevlaming, dan zetten ze er onderschriften onder, precies of wij begrijpen elkaar niet. Ik geef het toe, als je een Limburger confronteert met een West-Vlaming, dan gaan ze wel een paar keer "Wablief" moeten zeggen...Maar echt veel grote moeilijkheden zullen er niet zijn, en - jammer genoeg - steeds minder en minder... Jammer, want ik vind het erg dat onze dialecten zo verwateren. Dat is vooral te wijten aan de grotere migratie van de Vlaming in Vlaanderen. Vroeger was vijf dorpen ver al een andere wereld, en nu verhuizen we van de ene kant van ons mooie Vlaanderen naar de andere kant, omwille van het werk of de liefde. Want er zijn geen parochie-grenzen meer... We lopen school in de stad, en daar komen de mensen uit de wijde omtrek bijeen om te studeren, en gaan we nog een stap hoger, dan zie je mensen van uit heel het land bijeen komen...En natuurlijk blijven er daar heel wat plakken.. Er zijn wellicht weinig steden met zo'n divers pluimage aan inwoners als de universiteitssteden. Maar huwt zo'n Limburger met een Westvlaamse schone, en gaan ze wonen in hun universiteitsstad Gent, dan spreken ze zelfs onder elkaar een soort algemeen Vlaams. (Sommigen zelfs Nederlands, maar dat zijn gelukkig uitzonderingen). Maar het echte Gents komt door die inbreng onder druk te staan. En we zien dat fenomeen overal.
Ik vind dat jammer...
Ik hou van de dialecten, omdat je de ziel van het volk er in terug vindt. Ik hou van het Ronsisch met zijn nogal wat Franse inbreng, van het Gents, en zelfs nog steeds van het echte Antwerps, ondanks het feit dat die taal bij ons zo'n verbasterde indruk maakt dank zij de soaps...
Ik hou ook van het echte platte Oostends, al ken ik het niet echt meer, want ook ik ben een van die emigranten, en zit hier in Oudenaarde vreemd te zijn.
Laatst op de kaarting van Okra zaten we te kaarten met een dame die zuiver Gents praatte, en die me plots vroeg " Goj zaat zeiker van West Vloanderen ?" Ik Zei ja, en gij van Gent ? Maar beiden zaten we niet echt op onze plaats, ook al zijn we echt thuis in deze mooie Vlaamse Ardennen... Mijn taal is een mengelmoes van invloeden, en ergens vind ik dat jammer...
Mijn kinderen echter spreken behoorlijk Maters, en thuis West Vlaams... Ze zijn parfait bilingues... Ook al zijn het geen taal-genieën ...
Zij spreken van een hutse als ze een egel bedoelen. Heerlijk toch ?
En in Zingem vliegen de vliebaauters van bloem naar bloem (Vlinders)... Zie je nu ook de verwantschap met het Engelse butterfly ?
Och, taal... Heerlijk ding.
Niet alleen om met elkaar te praten, maar ook om je gevoelens uit te drukken en je hartje bloot te leggen...
Ik hou van talen omdat ik van mensen hou... en van de ampele manier die we soms hebben om ons hart echt bloot te geven.
Probeer maar eens je liefde te verklaren in dat koele Nederlands... Het gaat verdomd veel beter in je eigen moerstaal toch ?
djudedju
tot de volgende ?
woensdag, maart 23, 2011
computer zonder muis ????
Mijn muis is dood.
Ik heb er nog nieuwe batterijtjes in gestopt, maar niets dat wil bewegen. Gelukkig heb ik nog een oud exemplaar liggen, anders was ik zowat vleugellam op mijn kwampjoeter. Hoe deden we dat vroeger, zonder die muis ? Met de pijltjes op ons klavier, maar je moet dat instellen en ik raak niet bij die knop zonder muis.
Op dat moment voel je dat jij eigenlijk in dienst staat van de machine in plaats van andersom.
Dat ik hier weer aan het werk ben, komt dus door de oude afgedankte muis uit mijn rommelkast met computeronderdelen. Mocht ik die muis zijn geweest, dan zei ik wellicht: "verrek!", maar die muis dus niet, die ging meteen weer vriendelijk aan het werk. Brave oude muis.
Maar de muis die is uitgevallen was draadloos, en nu zit ik hier weer met een muis met een eindeloos lange in de weg liggende staart. Bovendien moet je die oude soort muizen nu en dan wat reinigen, want het systeem heeft de neiging te blokkeren als er wat stofjes in draaien. Moderne muizen werken met een lichtje en niet meer met een balletje.
Dus gaat die oude, vriendelijke muis wellicht binnenkort wéér in de rommelkast, tot hij ooit nog eens de reddende engel, sorry, muis mag zijn.
Dat mijn computer zelf, nog veel ouder is dan die oude muis, dat doet me vrezen dat die ook op een dag de pijp aan Maarten zou geven, maar oud en oud is twee in dit geval... Er zitten al zoveel nieuwe en zwaardere onderdelen in, dat mijn computer bijna niet meer lijkt op wat ik ooit - lang geleden- als nieuw aankocht. Bijna alles is ondertussen vernieuwd, verzwaard, gemoderniseerd. Alleen de kast is dus oud, en wellicht ook het moederbord. Al de rest is -in sommige gevallen al meer dan eens- een keer vervangen door nieuwe onderdelen, of door onderdelen van nieuwere, moderne computers, die wel de geest hebben gegeven.
Een computer is eigenlijk al gepasseerd op het moment dat je er fier mee thuis komt... Bijna dagelijks lees je dat er weer snellere zijn, betere videokaarten bestaan, grotere harde schijven... en ga zo maar door... Ik ben me daar heel goed van bewust, en dat deed en doet me opteren voor het nu en dan wat bijstellen van mijn oude bakje. En dat doe ik dan nog maar alleen om het me blijvend mogelijk te maken met mijn computertje te werken en te spelen. Het is immers een feit dat de programma's steeds maar meer en meer capaciteiten vragen van een computer, zodat je genoopt wordt dingen aan te passen of hopeloos ten achter te lopen... (Zelfs bij Linux, die nochtans gekend staat om met veel minder benodigdheden toch voortreffelijk te werken, is dat begrip niet eindeloos rekbaar.)
Ik herinner me nog mijn hele eerste bakje thuis, eentje van Tandy, met van die geel-oranje lettertjes op het kleine schermpje. Ik geloof dat ik daar 30 mega ruimte had op de harde schijf... daar krijg je nu geen programma meer mee overeind. En toen was ik heel tevreden daar mee.
Ondertussen zagen we de mega's evolueren tot Giga's en nu zijn ze al bezig aan de Tera's...het kan niet op. Terwijl ik de indruk heb dat ik eigenlijk de laatste tijd steeds minder beroep doe op die harde schijf... Eens mijn basisprogramma's er op staan, komt er maar mondjesmaat iets bij. Bovendien kun je nu ook nog eens ruimte krijgen ver buiten je eigen PC, in The Clouds... waar het je niks kost en geen ruimte lijkt in te nemen, alvast niet op je eigen machine.
Er lijkt bijna een omgekeerde evolutie aan de gang, in plaats van steeds groter en zwaarder, zoekt men nu naar oplossingen om het goedkoper te maken en op een manier dat ook de arme landen gebruik kunnen maken van het internet. Daarom wellicht ook die mogelijkheid om in the clouds te gaan werken. Het is een evolutie die ik op prijs kan stellen, want internet moet volgens mij voor iedereen toegankelijk worden ! Net zoals iedereen recht moet hebben op onderwijs, moet ook iedereen de mogelijkheid hebben deze bijna eindeloze bron van wijsheid te benutten.
Weet je waar ik enorm prijs op stel ????
Er zijn nu een heel pak organisaties en instellingen, die heel bewust in de arme landen en in ons eigen (arme) verleden gaan zitten spitten, en de oplossingen van toen weer ten berde brengen... Immers, door het dreigende energietekort kunnen die oplossingen plots weer brandend actueel gaan worden !!! Ik las een hele studie over de molens, en de evolutie door de eeuwen heen, en... al een heel pak ideeën om het nog beter en nog efficiënter te doen werken... Misschien wordt immers graan malen wel weer lucratief met behulp van een mooie windmolen? of watermolen?
Bovendien lijkt het mij, in de huidige arme landen, een mogelijke oplossing, met de middelen die zij nu ter beschikking hebben.
Met veel aandacht kijk ik ook hoe je zelf sandalen kunt maken, die sterk en bruikbaar zijn, en waar je geen petrochemie voor nodig hebt.
Wie weet waar we voor staan...
Internet kan dus ook een oplossing aanreiken buiten het huidige moderne bestaan om. Heerlijk toch, dat dit er nog is, en dat we het zo weer kunnen oprapen en gebruiken. Denk niet dat dit zinloze oefeningen zijn, kijk maar eens naar de verbluffende resultaten die men momenteel haalt met de moderne zeilboten. Dat is een combinatie van oud en nieuw op een ideale manier. Toegegeven, een deel ervan is te danken aan het gebruik van moderne materialen, maar een groot deel komt door een betere toepassing van de technologie van toen, aangepast aan de moderne wetenschap.
Dat de mens nu staat waar hij staat, is te danken aan een voortdurend verder schrijden van de wetenschap. In de laatste decennia echter hebben wij een bijna totaal nieuwe vorm van wetenschap ontwikkeld, die bijna geen verbanden meer heeft met de oude kennis. Het is zelfs zo, dat de oude kennis dreigde verloren te gaan. Gelukkig bestaan er nog boeken van toen, en nu de computer die deze wetenschap weer terugbrengt. De oude wetenschap had veel meer en hechtere banden met de natuur dan nu. We kunnen dus de moderne dingen gaan gebruiken met inbreng van de oude kennis. Op die manier zou energie anders en beter kunnen gebruikt worden, en kunnen we weer eens het vernuft van de ouden benutten !
tot de volgende ?
Ik heb er nog nieuwe batterijtjes in gestopt, maar niets dat wil bewegen. Gelukkig heb ik nog een oud exemplaar liggen, anders was ik zowat vleugellam op mijn kwampjoeter. Hoe deden we dat vroeger, zonder die muis ? Met de pijltjes op ons klavier, maar je moet dat instellen en ik raak niet bij die knop zonder muis.
Op dat moment voel je dat jij eigenlijk in dienst staat van de machine in plaats van andersom.
Dat ik hier weer aan het werk ben, komt dus door de oude afgedankte muis uit mijn rommelkast met computeronderdelen. Mocht ik die muis zijn geweest, dan zei ik wellicht: "verrek!", maar die muis dus niet, die ging meteen weer vriendelijk aan het werk. Brave oude muis.
Maar de muis die is uitgevallen was draadloos, en nu zit ik hier weer met een muis met een eindeloos lange in de weg liggende staart. Bovendien moet je die oude soort muizen nu en dan wat reinigen, want het systeem heeft de neiging te blokkeren als er wat stofjes in draaien. Moderne muizen werken met een lichtje en niet meer met een balletje.
Dus gaat die oude, vriendelijke muis wellicht binnenkort wéér in de rommelkast, tot hij ooit nog eens de reddende engel, sorry, muis mag zijn.
Dat mijn computer zelf, nog veel ouder is dan die oude muis, dat doet me vrezen dat die ook op een dag de pijp aan Maarten zou geven, maar oud en oud is twee in dit geval... Er zitten al zoveel nieuwe en zwaardere onderdelen in, dat mijn computer bijna niet meer lijkt op wat ik ooit - lang geleden- als nieuw aankocht. Bijna alles is ondertussen vernieuwd, verzwaard, gemoderniseerd. Alleen de kast is dus oud, en wellicht ook het moederbord. Al de rest is -in sommige gevallen al meer dan eens- een keer vervangen door nieuwe onderdelen, of door onderdelen van nieuwere, moderne computers, die wel de geest hebben gegeven.
Een computer is eigenlijk al gepasseerd op het moment dat je er fier mee thuis komt... Bijna dagelijks lees je dat er weer snellere zijn, betere videokaarten bestaan, grotere harde schijven... en ga zo maar door... Ik ben me daar heel goed van bewust, en dat deed en doet me opteren voor het nu en dan wat bijstellen van mijn oude bakje. En dat doe ik dan nog maar alleen om het me blijvend mogelijk te maken met mijn computertje te werken en te spelen. Het is immers een feit dat de programma's steeds maar meer en meer capaciteiten vragen van een computer, zodat je genoopt wordt dingen aan te passen of hopeloos ten achter te lopen... (Zelfs bij Linux, die nochtans gekend staat om met veel minder benodigdheden toch voortreffelijk te werken, is dat begrip niet eindeloos rekbaar.)
Ik herinner me nog mijn hele eerste bakje thuis, eentje van Tandy, met van die geel-oranje lettertjes op het kleine schermpje. Ik geloof dat ik daar 30 mega ruimte had op de harde schijf... daar krijg je nu geen programma meer mee overeind. En toen was ik heel tevreden daar mee.
Ondertussen zagen we de mega's evolueren tot Giga's en nu zijn ze al bezig aan de Tera's...het kan niet op. Terwijl ik de indruk heb dat ik eigenlijk de laatste tijd steeds minder beroep doe op die harde schijf... Eens mijn basisprogramma's er op staan, komt er maar mondjesmaat iets bij. Bovendien kun je nu ook nog eens ruimte krijgen ver buiten je eigen PC, in The Clouds... waar het je niks kost en geen ruimte lijkt in te nemen, alvast niet op je eigen machine.
Er lijkt bijna een omgekeerde evolutie aan de gang, in plaats van steeds groter en zwaarder, zoekt men nu naar oplossingen om het goedkoper te maken en op een manier dat ook de arme landen gebruik kunnen maken van het internet. Daarom wellicht ook die mogelijkheid om in the clouds te gaan werken. Het is een evolutie die ik op prijs kan stellen, want internet moet volgens mij voor iedereen toegankelijk worden ! Net zoals iedereen recht moet hebben op onderwijs, moet ook iedereen de mogelijkheid hebben deze bijna eindeloze bron van wijsheid te benutten.
Weet je waar ik enorm prijs op stel ????
Er zijn nu een heel pak organisaties en instellingen, die heel bewust in de arme landen en in ons eigen (arme) verleden gaan zitten spitten, en de oplossingen van toen weer ten berde brengen... Immers, door het dreigende energietekort kunnen die oplossingen plots weer brandend actueel gaan worden !!! Ik las een hele studie over de molens, en de evolutie door de eeuwen heen, en... al een heel pak ideeën om het nog beter en nog efficiënter te doen werken... Misschien wordt immers graan malen wel weer lucratief met behulp van een mooie windmolen? of watermolen?
Bovendien lijkt het mij, in de huidige arme landen, een mogelijke oplossing, met de middelen die zij nu ter beschikking hebben.
Met veel aandacht kijk ik ook hoe je zelf sandalen kunt maken, die sterk en bruikbaar zijn, en waar je geen petrochemie voor nodig hebt.
Wie weet waar we voor staan...
Internet kan dus ook een oplossing aanreiken buiten het huidige moderne bestaan om. Heerlijk toch, dat dit er nog is, en dat we het zo weer kunnen oprapen en gebruiken. Denk niet dat dit zinloze oefeningen zijn, kijk maar eens naar de verbluffende resultaten die men momenteel haalt met de moderne zeilboten. Dat is een combinatie van oud en nieuw op een ideale manier. Toegegeven, een deel ervan is te danken aan het gebruik van moderne materialen, maar een groot deel komt door een betere toepassing van de technologie van toen, aangepast aan de moderne wetenschap.
Dat de mens nu staat waar hij staat, is te danken aan een voortdurend verder schrijden van de wetenschap. In de laatste decennia echter hebben wij een bijna totaal nieuwe vorm van wetenschap ontwikkeld, die bijna geen verbanden meer heeft met de oude kennis. Het is zelfs zo, dat de oude kennis dreigde verloren te gaan. Gelukkig bestaan er nog boeken van toen, en nu de computer die deze wetenschap weer terugbrengt. De oude wetenschap had veel meer en hechtere banden met de natuur dan nu. We kunnen dus de moderne dingen gaan gebruiken met inbreng van de oude kennis. Op die manier zou energie anders en beter kunnen gebruikt worden, en kunnen we weer eens het vernuft van de ouden benutten !
tot de volgende ?
dinsdag, maart 22, 2011
OORLOG !!!
Image via WikipediaWij zijn nu dus ook een land in oorlog, dat actief deelneemt aan de gevechten... In Libië een ver-weg-land. Oorlog is niet langer meer een zaak tussen buren, maar een verg-weg-gevecht. Nieuw is dit niet, we kenden eerder al Korea en Kongo (Zaïre), en Amerika maakte er al langer een hobby van om te gaan vechten in ver-weg.
Het heeft normaliter voordelen om in ver-weg te gaan vechten, je hebt er zelf niet de oorlogslast van. Alleen financieel is het wel een last. Maar ja, wie ligt daar nog wakker van. We zijn gewoon om te betalen voor allerlei zotte kuren van politici, oorlog is niet gekker dan wat zij doen, alleen veel erger voor de mensen op het oorlogsveld, maar ja, dat is dan ook speciaal gekozen, ver-weg.
En we zijn dan nog maar een beetje mee-lopers met andere "heldenlanden"...
Maar is "ver-weg" eigenlijk wel zo ver weg ? We kennen Libië als een van de terroristenlanden, we herinneren Lockerbee en andere aanslagen, die uit die hoek kwamen. Wie zegt dat wij, dank zij onze "inzet" (?) op het slagveld, nu ook niet een van de doelwitten worden?
En heb je het ook vol verbazing gelezen??? Er gaan nu stemmen op om eventueel samen te gaan werken met Al Qaeda ! (If you can't beat them, join them !) Want die zijn toevallig ook tegen Kaddafi.
Misschien kunnen we hen wat wapens leveren, die ze dan nadien weer netjes tegen ons kunnen gebruiken.
Oorlog...
Waanzin !
Ik heb al moeite om me voor te stellen dat ik een geweer richt op iemand waar ik kwaad op ben, laat staan dat ik het richt op een mens die ik noch van haar noch van been ken... Ik heb altijd vol onbegrip gekeken naar die beelden waarin soldaten vuren op een amper zichtbare of zelfs onzichtbare "vijand", vijanden die waarvan ze niet eens weten hoe ze er uit zien, laat staan dat ze hen kennen, er individueel kwaad op zijn...
Ik zou wellicht een heel slecht soldaat zijn geweest... Gelukkig maar dat ik geen legerdienst moest verrichten. Ik kan het doden van een evenmens zelfs denkbeeldig niet aan. De enige oorlogsfilms die ik kon op prijs stellen waren "La Grande Vadrouille" met Louis de Funès en Bourvil, omdat het daar vooral een lachfilm was, evenzo de film van Fernandel met zijn koe "Marguerite"... en ik moet eerlijk bekennen dat ik gek was en ben op Cowboyfilms... Want ik zit dan met een brede glimlach te kijken hoe je onuitputtelijk kunt schieten met één revolver, zonder ooit te herladen. En hoe loepzuiver die mannen schieten (moet je eens proberen met een revolver ! )... Ook kijk ik vol verbazing naar de acrobatische toeren van de ruiters, die met paard en al vallen en zich nooit pijn lijken te doen (Je moet eens naar het pretpark "La mer de sable" gaan in la Douce France.... Daar zie zie je dergelijke artiesten echt cowboy en indiaantje spelen, zie je hen van het dak van de saloon "dodelijk getroffen" naar beneden vallen, en na afloop van het spel vrolijk weer wegwandelen tot de volgende voorstelling. Je ziet Indianen speren gooien op een trein vol cowboys, je ziet ze vallen met paard en al, onbeweeglijk blijven liggen (paarden incluis) tot het oorlogje weer voorbij is, en dan vrolijk samen wegwandelen.
Ik kan me bij de meeste van dit soort films en voorstellingen geen moment inbeelden dat het over een oorlog gaat. Het is veel te mooi geacteerd....
Maar voor de rest... nee, na het ridder spelen in mijn prille jeugd, heb ik geen enkel behoefte meer aan slagvelden.
Ik vind oorlog waanzin.
Wat ook de reden is.
Ik kan met veel moeite een revolutie begrijpen, maar blijf het moeilijk hebben als het tot echte gevechten komt... Ik voel veel meer voor revolutie à la Gandhi... lijdzaam verzet.
Ik heb er geen idee van hoe ik me zelf zou gedragen mocht ik in een gevecht terecht komen, vermoedelijk zou ik er vooral op uit zijn mijn eigen hachje te redden, en me zo diep mogelijk verschuilen. Ik denk niet dat ik de held zou wezen, zelfs niet de ongewapende lijdzame held zoals die onbekende tegenover de tank stond op dat plein in China... Nee, ik denk dat ik gewoon zou pogen te overleven met zo weinig mogelijk kleerscheuren. Ik wil zelfs geen held zijn, want wat men helden noemt zijn vaak soldaten die én makkelijk doden én hun eigen veiligheid vergeten in het gevecht. Vooral dat laatste, dat lijfsbehoud, dat denk ik dat het zwaar zou doorwegen...
Maar in moderne oorlogen is dat zo'n bijna fictief begrip... Ze schieten op je, zonder dat je ze zelfs maar kunt zien. Quasi onzichtbare vijanden die ongezien en van op verre afstand de vijand loepzuiver weten te doden... Oorlog, de waanzin van de moderne oorlogen is nog erger dan vroeger toen oorlog lijf aan lijf werd uitgevochten.
Eigenlijk is het in het licht van die absurde manier van oorlogen geen wonder dat de armere landen dan opteren voor een oorlog van terrorisme. Als je tegenover die gesofisticeerde wapens niets kunt stellen, dan rest immers alleen maar de trukendoos... van het terrorisme...
Je kunt het een laffe manier vinden, maar hoe dapper is een onzichtbare vijand ?
Nee, het is gewoon waanzin.
Hoe ik het ook bekijk...
tot de volgende ?
Het heeft normaliter voordelen om in ver-weg te gaan vechten, je hebt er zelf niet de oorlogslast van. Alleen financieel is het wel een last. Maar ja, wie ligt daar nog wakker van. We zijn gewoon om te betalen voor allerlei zotte kuren van politici, oorlog is niet gekker dan wat zij doen, alleen veel erger voor de mensen op het oorlogsveld, maar ja, dat is dan ook speciaal gekozen, ver-weg.
En we zijn dan nog maar een beetje mee-lopers met andere "heldenlanden"...
Maar is "ver-weg" eigenlijk wel zo ver weg ? We kennen Libië als een van de terroristenlanden, we herinneren Lockerbee en andere aanslagen, die uit die hoek kwamen. Wie zegt dat wij, dank zij onze "inzet" (?) op het slagveld, nu ook niet een van de doelwitten worden?
En heb je het ook vol verbazing gelezen??? Er gaan nu stemmen op om eventueel samen te gaan werken met Al Qaeda ! (If you can't beat them, join them !) Want die zijn toevallig ook tegen Kaddafi.
Misschien kunnen we hen wat wapens leveren, die ze dan nadien weer netjes tegen ons kunnen gebruiken.
Oorlog...
Waanzin !
Ik heb al moeite om me voor te stellen dat ik een geweer richt op iemand waar ik kwaad op ben, laat staan dat ik het richt op een mens die ik noch van haar noch van been ken... Ik heb altijd vol onbegrip gekeken naar die beelden waarin soldaten vuren op een amper zichtbare of zelfs onzichtbare "vijand", vijanden die waarvan ze niet eens weten hoe ze er uit zien, laat staan dat ze hen kennen, er individueel kwaad op zijn...
Ik zou wellicht een heel slecht soldaat zijn geweest... Gelukkig maar dat ik geen legerdienst moest verrichten. Ik kan het doden van een evenmens zelfs denkbeeldig niet aan. De enige oorlogsfilms die ik kon op prijs stellen waren "La Grande Vadrouille" met Louis de Funès en Bourvil, omdat het daar vooral een lachfilm was, evenzo de film van Fernandel met zijn koe "Marguerite"... en ik moet eerlijk bekennen dat ik gek was en ben op Cowboyfilms... Want ik zit dan met een brede glimlach te kijken hoe je onuitputtelijk kunt schieten met één revolver, zonder ooit te herladen. En hoe loepzuiver die mannen schieten (moet je eens proberen met een revolver ! )... Ook kijk ik vol verbazing naar de acrobatische toeren van de ruiters, die met paard en al vallen en zich nooit pijn lijken te doen (Je moet eens naar het pretpark "La mer de sable" gaan in la Douce France.... Daar zie zie je dergelijke artiesten echt cowboy en indiaantje spelen, zie je hen van het dak van de saloon "dodelijk getroffen" naar beneden vallen, en na afloop van het spel vrolijk weer wegwandelen tot de volgende voorstelling. Je ziet Indianen speren gooien op een trein vol cowboys, je ziet ze vallen met paard en al, onbeweeglijk blijven liggen (paarden incluis) tot het oorlogje weer voorbij is, en dan vrolijk samen wegwandelen.
Ik kan me bij de meeste van dit soort films en voorstellingen geen moment inbeelden dat het over een oorlog gaat. Het is veel te mooi geacteerd....
Maar voor de rest... nee, na het ridder spelen in mijn prille jeugd, heb ik geen enkel behoefte meer aan slagvelden.
Ik vind oorlog waanzin.
Wat ook de reden is.
Ik kan met veel moeite een revolutie begrijpen, maar blijf het moeilijk hebben als het tot echte gevechten komt... Ik voel veel meer voor revolutie à la Gandhi... lijdzaam verzet.
Ik heb er geen idee van hoe ik me zelf zou gedragen mocht ik in een gevecht terecht komen, vermoedelijk zou ik er vooral op uit zijn mijn eigen hachje te redden, en me zo diep mogelijk verschuilen. Ik denk niet dat ik de held zou wezen, zelfs niet de ongewapende lijdzame held zoals die onbekende tegenover de tank stond op dat plein in China... Nee, ik denk dat ik gewoon zou pogen te overleven met zo weinig mogelijk kleerscheuren. Ik wil zelfs geen held zijn, want wat men helden noemt zijn vaak soldaten die én makkelijk doden én hun eigen veiligheid vergeten in het gevecht. Vooral dat laatste, dat lijfsbehoud, dat denk ik dat het zwaar zou doorwegen...
Maar in moderne oorlogen is dat zo'n bijna fictief begrip... Ze schieten op je, zonder dat je ze zelfs maar kunt zien. Quasi onzichtbare vijanden die ongezien en van op verre afstand de vijand loepzuiver weten te doden... Oorlog, de waanzin van de moderne oorlogen is nog erger dan vroeger toen oorlog lijf aan lijf werd uitgevochten.
Eigenlijk is het in het licht van die absurde manier van oorlogen geen wonder dat de armere landen dan opteren voor een oorlog van terrorisme. Als je tegenover die gesofisticeerde wapens niets kunt stellen, dan rest immers alleen maar de trukendoos... van het terrorisme...
Je kunt het een laffe manier vinden, maar hoe dapper is een onzichtbare vijand ?
Nee, het is gewoon waanzin.
Hoe ik het ook bekijk...
tot de volgende ?
maandag, maart 21, 2011
Wat is een Tsunami anders ?
Heb je ook dat filmpje bekeken van die vissersboot die gewoon over de Tsunamigolf vaart? Je kreeg het van alle kanten aangeboden in ieder "nieuwsberichtje" of in ieder startpagina die ook maar enigszins aan "Nieuws" is gebonden.
Is jou dan ook opgevallen dat dat eigenlijk twee keer niks was ? Ik heb gevaren, en in stormen wieg je heel wat meer op en neer in de boot. Het enige bizarre was dat die golf er alleen bij liep. Er waren geen noemenswaardige golven, en dan die ene grote.
Maar op zee is de tsunami dus niet echt een ramp te noemen, je moet alleen je boot richten met de kop naar de golf, en je vaart er zo over.
De tsunami ontstaat dan ook eigenlijk maar bij gratie van de kust. Het is door de de ondiepten dat de golf een andere vorm gaat aannemen, en tot die abnormale vorm komt. In Japan maar liefst 23 meter hoog ! Als je weet dat een gewone woning, met één verdiep en een dak zo'n 8 à 9 meter hoog is, dan zit je met een golf van bijna drie huizen hoog, die plots het land overspoelt. En dat is nog niet alles, je moet eens in je bad een golf maken, en die eens goed bekijken, op het moment dat hij tegen de wand aankomt, dan wint hij nog wat centimeters bij, bij een tsunami die tegen een building komt, nog enkele meters...
Bovendien is het in je bad maar enkele centimeters water die de golf uitmaakt, maar bij een tsunami is het niet zo maar een golf, door de omvang van die golf is het een enorme massa water die daar komt aangestormd ! Het is niet een wagonnetje, het is een hele trein.
De kracht moet immens zijn ! Dat heeft met de massa en het gewicht te maken. Een massa water van 10 op 10 op 10 centimeter (een kubiek decimeter) weegt net één kilogram. Als je dergelijke kubusjes water netjes zou kunnen opstapelen tot een hoogte van 23 meter, dan is dat al 230 kilo ! Als je dat kubusje vergroot tot kubussen met de zijden van één meter, dan weegt die toren van 23 meter al 23.000 kilo, of 23 ton... Wat zo'n ganse muur van water dan weegt is niet zo maar te becijferen, en wellicht zou ik hier al hele rijen cijfertjes nodig hebben om de tonnen water uit te drukken. Krijg maar eens zo'n tonnen in één harde worp tegen je huis geworpen ! Geen wonder dat je die huizen dan ook zag in elkaar vallen, of gewoon op zijn geheel zag wegduwen...
Als je dan ook nog eens daar bij zet dat alles daar door de aardbeving ook nog eens 2,4 meter is verschoven, in één ruk, dan weet je wal ongeveer hoe groot de ramp wel ongeveer is, en ben je alleen nog verwonderd dat er daar nog iets is blijven staan.
Dat die hoeveelheid water mij zo erg aanspreekt, is misschien te danken aan het feit dat ik een aquarium heb, een grote aquarium, van 2 meter lang, 60 cm hoog en 70 cm diep... en ik heb al wel enkele keren de inhoud ervan moeten berekenen... 6x7x20 = 840 liter ofte 840 kg water... Da's een héél pak ! en iedere keer je die inhoud als gegeven nodig hebt om één of ander product aan het water toe te voegen voor de gezondheid van de planten of de vissen, dan schrik je weer even... zoveel ! Mocht dat ooit eens breken, en in één golf de huiskamer binnenstormen, dan... ware dat nog niks in verhouding met een tsunami...
Maar het maakt mij wel telkens weer attent op het begrip massa...
En iedere keer weer ben ik ergens, diep van binnen, blij dat ik hier boven op de "berg" woon. Veilig voor water. Maar wellicht veel minder veilig voor aardbevingen, want de grootste aardbeving sinds we die dingen meten, was voor ons landje krek hier (epicentrum Nukerke op een boogscheut van hier)... Er was hier dan in Mater heel wat schade. Maar wellicht geen echt ingevallen huizen... Hoogstens wat schoorstenen omver en zo. Eén keer hebben wij hier onze luchter zien heen en weer zwaaien, maar dat was al een bijzondere ervaring.
Om het eens anders te zeggen, als ik die dingen zie op TV, dan ben ik bang. Gewoon heel erg bang. Je kunt als mens niets doen, je ondergaat die dingen gewoon. Je kunt pogen weg te lopen, maar als je slecht te been bent, dan heb je zelfs die kans niet... Gewoon ondergaan. En als je heel veel geluk hebt, misschien overleven.
En dan heb ik een soort voorwereldlijke angst, een oerangst, die in mij, die me zegt dat het misschien wel de aarde zelf is, die het moe is dat wij, nietige mensen, haar zo kapot helpen, en in woede zich schudt en beeft, zodat wij als luizen uit haar pels geschud worden en op de grond worden gesmeten.
Ik weet wel dat dit wellicht maar een gek idee is, maar toch zit het diep in me te knagen. We zijn immers maar luizen op de pels van de aarde, wat durven wij dan allemaal te doen?
En wellicht is een dergelijk gevoel voor een groot gedeelte de oorzaak van de drang naar een godsdienst bij de mens, maar dat besef verandert niets aan die oerangsten. En we zitten hier niet op de "Ring van Vuur", maar hier beefde de aarde ook al eens, en kan het dus nog wel eens.
Ach, we zijn maar zo'n kleine, nietige dingen...
luizen...
tot de volgende ?
Is jou dan ook opgevallen dat dat eigenlijk twee keer niks was ? Ik heb gevaren, en in stormen wieg je heel wat meer op en neer in de boot. Het enige bizarre was dat die golf er alleen bij liep. Er waren geen noemenswaardige golven, en dan die ene grote.
Maar op zee is de tsunami dus niet echt een ramp te noemen, je moet alleen je boot richten met de kop naar de golf, en je vaart er zo over.
De tsunami ontstaat dan ook eigenlijk maar bij gratie van de kust. Het is door de de ondiepten dat de golf een andere vorm gaat aannemen, en tot die abnormale vorm komt. In Japan maar liefst 23 meter hoog ! Als je weet dat een gewone woning, met één verdiep en een dak zo'n 8 à 9 meter hoog is, dan zit je met een golf van bijna drie huizen hoog, die plots het land overspoelt. En dat is nog niet alles, je moet eens in je bad een golf maken, en die eens goed bekijken, op het moment dat hij tegen de wand aankomt, dan wint hij nog wat centimeters bij, bij een tsunami die tegen een building komt, nog enkele meters...
Bovendien is het in je bad maar enkele centimeters water die de golf uitmaakt, maar bij een tsunami is het niet zo maar een golf, door de omvang van die golf is het een enorme massa water die daar komt aangestormd ! Het is niet een wagonnetje, het is een hele trein.
De kracht moet immens zijn ! Dat heeft met de massa en het gewicht te maken. Een massa water van 10 op 10 op 10 centimeter (een kubiek decimeter) weegt net één kilogram. Als je dergelijke kubusjes water netjes zou kunnen opstapelen tot een hoogte van 23 meter, dan is dat al 230 kilo ! Als je dat kubusje vergroot tot kubussen met de zijden van één meter, dan weegt die toren van 23 meter al 23.000 kilo, of 23 ton... Wat zo'n ganse muur van water dan weegt is niet zo maar te becijferen, en wellicht zou ik hier al hele rijen cijfertjes nodig hebben om de tonnen water uit te drukken. Krijg maar eens zo'n tonnen in één harde worp tegen je huis geworpen ! Geen wonder dat je die huizen dan ook zag in elkaar vallen, of gewoon op zijn geheel zag wegduwen...
Als je dan ook nog eens daar bij zet dat alles daar door de aardbeving ook nog eens 2,4 meter is verschoven, in één ruk, dan weet je wal ongeveer hoe groot de ramp wel ongeveer is, en ben je alleen nog verwonderd dat er daar nog iets is blijven staan.
Dat die hoeveelheid water mij zo erg aanspreekt, is misschien te danken aan het feit dat ik een aquarium heb, een grote aquarium, van 2 meter lang, 60 cm hoog en 70 cm diep... en ik heb al wel enkele keren de inhoud ervan moeten berekenen... 6x7x20 = 840 liter ofte 840 kg water... Da's een héél pak ! en iedere keer je die inhoud als gegeven nodig hebt om één of ander product aan het water toe te voegen voor de gezondheid van de planten of de vissen, dan schrik je weer even... zoveel ! Mocht dat ooit eens breken, en in één golf de huiskamer binnenstormen, dan... ware dat nog niks in verhouding met een tsunami...
Maar het maakt mij wel telkens weer attent op het begrip massa...
En iedere keer weer ben ik ergens, diep van binnen, blij dat ik hier boven op de "berg" woon. Veilig voor water. Maar wellicht veel minder veilig voor aardbevingen, want de grootste aardbeving sinds we die dingen meten, was voor ons landje krek hier (epicentrum Nukerke op een boogscheut van hier)... Er was hier dan in Mater heel wat schade. Maar wellicht geen echt ingevallen huizen... Hoogstens wat schoorstenen omver en zo. Eén keer hebben wij hier onze luchter zien heen en weer zwaaien, maar dat was al een bijzondere ervaring.
Om het eens anders te zeggen, als ik die dingen zie op TV, dan ben ik bang. Gewoon heel erg bang. Je kunt als mens niets doen, je ondergaat die dingen gewoon. Je kunt pogen weg te lopen, maar als je slecht te been bent, dan heb je zelfs die kans niet... Gewoon ondergaan. En als je heel veel geluk hebt, misschien overleven.
En dan heb ik een soort voorwereldlijke angst, een oerangst, die in mij, die me zegt dat het misschien wel de aarde zelf is, die het moe is dat wij, nietige mensen, haar zo kapot helpen, en in woede zich schudt en beeft, zodat wij als luizen uit haar pels geschud worden en op de grond worden gesmeten.
Ik weet wel dat dit wellicht maar een gek idee is, maar toch zit het diep in me te knagen. We zijn immers maar luizen op de pels van de aarde, wat durven wij dan allemaal te doen?
En wellicht is een dergelijk gevoel voor een groot gedeelte de oorzaak van de drang naar een godsdienst bij de mens, maar dat besef verandert niets aan die oerangsten. En we zitten hier niet op de "Ring van Vuur", maar hier beefde de aarde ook al eens, en kan het dus nog wel eens.
Ach, we zijn maar zo'n kleine, nietige dingen...
luizen...
tot de volgende ?
zondag, maart 20, 2011
Het boek ?
Image via WikipediaSinds kort ben ik de fiere bezitter van een doosje vol elektronica, en als ik op bepaalde knopjes druk, dan krijg ik de keuze uit een kleine bibliotheek boeken. Druk ik weer dan krijg ik het boek dat ik kies op het scherm, en kan ik op mijn gemak, een kanjer van een boek lezen op dat doosje dat veel minder weegt dan het echte boek...
Een e-reader heet dat in ons moderne taaltje, een elektronisch boek in het Vlaams.
Wonderbaarlijk ding, dat ik eigenlijk min of meer kocht met de bijbedoeling dat ik dan 's nachts zou kunnen lezen zonder het licht aan te maken, en dus zonder Anny te storen.
Niets van.
Het scherm van een e-boek licht niet op. Het is een ander systeem, waarbij je een tekst op je scherm krijgt op een voor mij nog veel onbegrijpelijkerder manier dan mijn kwampjoeterscherm en het TV-scherm... Maar het is zeer economisch in het verbruik ! Zolang je het blad niet omdraait (elektronisch of wat dacht je?) gebruik je geen stroom uit de batterij. Het scherm toont je dus tekst zonder verbruik. Daar kan mijn pc nog iets van leren, want dat ding verbruikt zodra het oplicht. Maar ja, mijn e-boek licht dus niet op. Heel zuinig, maar ik kan er 's nachts niet dievelings in zitten lezen.
Op het werdewijde web van Internet kun je honderden gratis boeken downloaden, tenminste, als je oud bent. Want het zijn alleen oude boeken die gratis te downloaden zijn. Nieuwe boeken kun je in elektronische versie weliswaar een stuk beterkoop kopen dan de gedrukte versien maar je moet ze kopen. Maar zo'n oude zak als ik, die al duizenden boeken verslonden heeft, vind net in die oude dingen nieuwe boeken terug. Ik meen dat ik nu eindelijk "Van den Vos Reynaerde" in een oorspronkelijke versie zal kunnen lezen, en "Spieghel Historiael" van Jacob Van Maerlandt... om maar twee heel beroemde werken uit onze vaderlandsche literatuurdeluur op te noemen. Ook de Leidse Bijbel kan ik eindelijk eens op mijn gemak bekijken, want ik meen me te herinneren dat dit een heel erg betwiste vertaling betreft... (Als mijn memorie goed is, gaat het onder meer over de Kruiswoorden: In de normale (?) vertalingen staat te lezen : Ik zeg u, heden zult gij met mij zijn in het paradijs" in de Leidsche versie staat dan " Ik zeg u heden, gij zult met mij zijn in het paradijs". Ik weet niet of ik het helemaal correct weergeef, maar dat is in ieder geval een van de grote discussiepunten. Ik las ooit daarbij dat je beide vertalingen als correct kunt beschouwen, maar ze hebben wel een andere betekenis... Om je maar te zeggen dat onze Bijbel misschien wel beter het voorbeeld had gevolgd van de Koran, die in vertalingen geen rechtsgeldigheid heeft. Maar ja, dan zit je met archaïsche woorden en termen, die je ook niet meer hetzelfde zeggen van wat ze toentertijd bedieden...
Maar je ziet, oude teksten bieden je heel wat!
Ook al is het soms nog een pak meer twijfels dan je al had.
Maar ik heb het je al gezegd, in de twijfel ligt de kiem van het onderzoek en van de oplossing.
In ieder geval, een nieuwe boekenwereld gaat voor mij open, in een klein plat doosje.
Dus ben ik weer een gelukkig mens.
En weet je, bij aankoop staan er de facto een pak wereldklassiekers op dat e-boekwerk, in de oorspronkelijke taal, en voor het eerst zit ik nu boeken te lezen in het Frans en in het Engels, want het zou zonde zijn wereldlitatuurdeluur te verwijderen hé ???
Maar hoe gek is de wereld niet ?
Zoals bijna alle van die kleine elektronische dingen, is ook het e-boek in Linux gemaakt. Dus dacht ik dat het uiteraard zo maar zou toegankelijk zijn voor Linuxgebruikers... Niet dus. Ik heb serieus moeten zoeken (maar ja, ik ben helemaal geen techneut) om te vinden hoe ik boekwerken kon importeren in mijn e-boek. Een week lang heb ik bijna dagelijks wat zitten zoeken naar een oplossing, maar ik heb ze gevonden, en dus werkt nu alles perfect. Maar ik blijf het gek vinden dat een Linuxding eigenlijk opteert voor een opening in Windows, en het niet voorziet voor zijn eigen systeem. Wellicht ook hier weer een kwestie van concurrentie ?
Ach, het werkt, en ik zal maar denken dat ze ginder weten dat Linuxgebruikers, ook al zijn ze geen techneut, toch wel iets van kaas gegeten hebben van de kwampjoeterologie... Mocht mijn Waals vriend nu deze blog eens lezen, dan zat hij ongetwijfeld met de slappe lach... Hij heeft mij wellicht honderd keer gedepanneerd in mijn Windowsperiode. Nu niet meer, want hij kent weinig van Linux, en daar heb ik maar enkele keren hulp moeten zoeken, sindsdien weet ik mezelf te redden. (Of Linux is veel simpeler dan Windows, of ik ben plots toch nog verstandig geworden in mijnen ouden dag...)
Maar in ieder geval, het is een feit dat een e-boek een leuk hebbeding is, en je toelaat op stap te gaan met een hele bibliotheek in je zakken. ( Ik denk dat er meer dan vijfhonderd boeken makkelijk op mijn e-reader kunnen, en het mogen allemaal dikke turven zijn !)
Probeer jij maar eens een wandelingetje te maken met vijfhonderd boeken in je broekzak ...
Soms is technologie leuk en handig...
Alleen... Kun je elektronisch ook een boekenworm zijn?
tot de volgende ? Foto van een e-reader zoals de mijne... Bookeen)
Een e-reader heet dat in ons moderne taaltje, een elektronisch boek in het Vlaams.
Wonderbaarlijk ding, dat ik eigenlijk min of meer kocht met de bijbedoeling dat ik dan 's nachts zou kunnen lezen zonder het licht aan te maken, en dus zonder Anny te storen.
Niets van.
Het scherm van een e-boek licht niet op. Het is een ander systeem, waarbij je een tekst op je scherm krijgt op een voor mij nog veel onbegrijpelijkerder manier dan mijn kwampjoeterscherm en het TV-scherm... Maar het is zeer economisch in het verbruik ! Zolang je het blad niet omdraait (elektronisch of wat dacht je?) gebruik je geen stroom uit de batterij. Het scherm toont je dus tekst zonder verbruik. Daar kan mijn pc nog iets van leren, want dat ding verbruikt zodra het oplicht. Maar ja, mijn e-boek licht dus niet op. Heel zuinig, maar ik kan er 's nachts niet dievelings in zitten lezen.
Op het werdewijde web van Internet kun je honderden gratis boeken downloaden, tenminste, als je oud bent. Want het zijn alleen oude boeken die gratis te downloaden zijn. Nieuwe boeken kun je in elektronische versie weliswaar een stuk beterkoop kopen dan de gedrukte versien maar je moet ze kopen. Maar zo'n oude zak als ik, die al duizenden boeken verslonden heeft, vind net in die oude dingen nieuwe boeken terug. Ik meen dat ik nu eindelijk "Van den Vos Reynaerde" in een oorspronkelijke versie zal kunnen lezen, en "Spieghel Historiael" van Jacob Van Maerlandt... om maar twee heel beroemde werken uit onze vaderlandsche literatuurdeluur op te noemen. Ook de Leidse Bijbel kan ik eindelijk eens op mijn gemak bekijken, want ik meen me te herinneren dat dit een heel erg betwiste vertaling betreft... (Als mijn memorie goed is, gaat het onder meer over de Kruiswoorden: In de normale (?) vertalingen staat te lezen : Ik zeg u, heden zult gij met mij zijn in het paradijs" in de Leidsche versie staat dan " Ik zeg u heden, gij zult met mij zijn in het paradijs". Ik weet niet of ik het helemaal correct weergeef, maar dat is in ieder geval een van de grote discussiepunten. Ik las ooit daarbij dat je beide vertalingen als correct kunt beschouwen, maar ze hebben wel een andere betekenis... Om je maar te zeggen dat onze Bijbel misschien wel beter het voorbeeld had gevolgd van de Koran, die in vertalingen geen rechtsgeldigheid heeft. Maar ja, dan zit je met archaïsche woorden en termen, die je ook niet meer hetzelfde zeggen van wat ze toentertijd bedieden...
Maar je ziet, oude teksten bieden je heel wat!
Ook al is het soms nog een pak meer twijfels dan je al had.
Maar ik heb het je al gezegd, in de twijfel ligt de kiem van het onderzoek en van de oplossing.
In ieder geval, een nieuwe boekenwereld gaat voor mij open, in een klein plat doosje.
Dus ben ik weer een gelukkig mens.
En weet je, bij aankoop staan er de facto een pak wereldklassiekers op dat e-boekwerk, in de oorspronkelijke taal, en voor het eerst zit ik nu boeken te lezen in het Frans en in het Engels, want het zou zonde zijn wereldlitatuurdeluur te verwijderen hé ???
Maar hoe gek is de wereld niet ?
Zoals bijna alle van die kleine elektronische dingen, is ook het e-boek in Linux gemaakt. Dus dacht ik dat het uiteraard zo maar zou toegankelijk zijn voor Linuxgebruikers... Niet dus. Ik heb serieus moeten zoeken (maar ja, ik ben helemaal geen techneut) om te vinden hoe ik boekwerken kon importeren in mijn e-boek. Een week lang heb ik bijna dagelijks wat zitten zoeken naar een oplossing, maar ik heb ze gevonden, en dus werkt nu alles perfect. Maar ik blijf het gek vinden dat een Linuxding eigenlijk opteert voor een opening in Windows, en het niet voorziet voor zijn eigen systeem. Wellicht ook hier weer een kwestie van concurrentie ?
Ach, het werkt, en ik zal maar denken dat ze ginder weten dat Linuxgebruikers, ook al zijn ze geen techneut, toch wel iets van kaas gegeten hebben van de kwampjoeterologie... Mocht mijn Waals vriend nu deze blog eens lezen, dan zat hij ongetwijfeld met de slappe lach... Hij heeft mij wellicht honderd keer gedepanneerd in mijn Windowsperiode. Nu niet meer, want hij kent weinig van Linux, en daar heb ik maar enkele keren hulp moeten zoeken, sindsdien weet ik mezelf te redden. (Of Linux is veel simpeler dan Windows, of ik ben plots toch nog verstandig geworden in mijnen ouden dag...)
Maar in ieder geval, het is een feit dat een e-boek een leuk hebbeding is, en je toelaat op stap te gaan met een hele bibliotheek in je zakken. ( Ik denk dat er meer dan vijfhonderd boeken makkelijk op mijn e-reader kunnen, en het mogen allemaal dikke turven zijn !)
Probeer jij maar eens een wandelingetje te maken met vijfhonderd boeken in je broekzak ...
Soms is technologie leuk en handig...
Alleen... Kun je elektronisch ook een boekenworm zijn?
tot de volgende ? Foto van een e-reader zoals de mijne... Bookeen)
zaterdag, maart 19, 2011
Sprookje
In de tijd toen er nog een verkozen regering was... Heel lang geleden dus...
Of dacht je dat het nu maandag zou lukken? Nee hoor, een grote krant vond het nodig juist nu een poll te houden om te kijken welke partij er het best voorstaat mocht er weer verkiezing zijn, daarmee de pap in de mond gevend om het politieke been stijf te houden... En bovendien lekte al een week geleden uit dat de standpunten nog nooit verder uit een lagen dan nu...
Ondertussen zetelt zijn majesteit Leterme prinsheerlijk op de stoel van Eerste Mini Ster van dit landje (of is het dat al niet meer ?).
En wat blijkt, zijn ster is weer aan het rijzen ! De eerste Mini-ster wordt stilaan weer een maxi-ster aan het politieke firmament. Met dank aan de onderhandelaars. Waar de partij van de rijzende ster nu zelfs de onderhandelingen mag leiden, maar uiteraard helemaal geen druk voelt, ze stijgen immers op uit het diepe dal... Houen zo !
Maak je dus maar niet druk, we hebben momenteel andere katten te geselen, we zijn immers een land in oorlog. In oorlog met het verre Libië. Dus best niet meer met trein of metro reizen, want de Libiërs hebben pakken ervaring in het terroristenwerk. Dus niet schrikken als straks het oorlogsgeweld zich een beetje verplaatst naar ons landje. Misschien - als we héél véél geluk hebben, leggen ze een bom onder de onderhandelende partijen en het parlement, kunnen we misschien eindelijk eens (her)beginnen met een schone lei... Of anders kunne we alsnog opteren voor de revolutie. Zelfs als we dreigen het onderspit te delven, komen de blauwhelmen hier alsnog de revolutie moreel ondersteunen met een pak wapens. Zouden ze dat doen met wapens uit onze eigen fabrieken? Of verkiezen ze voor de gelegenheid wapens van een andere origine?
Och, ik heb ook wel sympathie voor de revolutie ginder ver, maar helemaal zeker ben ik daar niet van. Ik stel me immers steeds meer de vraag of ik dat zelf denk, of dat anderen mij dat doen denken. Zijn wij niet ook nu weer slaafs de media aan het volgen? Het mag gek klinken, maar we weten veel meer en veel sneller wat er allemaal op onze aardkloot aan het gebeuren is, maar we zijn wellicht ook nog nooit zo gemanipuleerd door de media (en wie zit daar aan de touwtjes te trekken, in opdracht van wie ?), zodat we wellicht in werkelijkheid ook nog nooit zo weinig een eigen idee hebben gehad. En dan zitten ze schijnheilig heisa te maken over het feit dat er journalisten ontdekt zijn (???) met een partijpolitieke lidkaart op zak... Precies of journalistiek vrij zou zijn van partijpolitiek.
Toch is er een en ander veranderd op dat gebied... Vroeger wist je duidelijk van een krant welke kleur hij had, Het Volk was katholiek en travaillistisch, de Standaard katholiek en kapitalistisch, de Vooruit was socialistisch en Het laatste Nieuws profileerde zich duidelijk als liberaal... Nu zetten alle kranten een mombakkes van zogenoemde neutraliteit op, en schijnen allemaal met een soort eenheidssaus overgoten te zijn. Ze zijn allemaal bezig met zich zo aantrekkelijk mogelijk te maken met veel seks en veel bombarie, en als de tendens nu duidelijk antikerks is, dan huilen ze allemaal mee met het koor der wolven. Zelfs het Parochieblad lijkt mij niet meer in staat om er eens keihard voor te gaan, want je mag "de mens" niet voor de borst stuiten, dus allemaal eenheidsworst vreten.
Er mocht eens immers niet akkoord zijn met wat je zegt of schrijft...
Precies of het hebben van een eigen standpunt is zonde. Nee, verdomme !
Als onze politiek nu doodziek is, dan is precies die manier van leven van denken de oorzaak !
Als onze maatschappij nu ziek is, dan is daar de oorzaak.
Nemen wij de politiek als voorbeeld: Vroeger wist je precies waar de socialisten voor stonden, waar de liberalen voor stonden, waar de christelijke volkspartij voor stond, maar nu moet ja al heel goed zoeken om een onderscheid te vinden. Zelfs de politici weten het zelf niet meer, en hiphoppen van partij naar partij zonder aanpassingsmoeilijkheden. Kun jij je voorstellen dat veertig jaar terug een CVP-er plots veranderde in een een PVV-er ? Men heeft zelfs de partijnamen veranderd om een breder vlak te bereiken... Breder zitvlak te hebben, zegt duidelijker wat het is.
Vroeger werd de Vooruit slechts door CVP-ers gelezen in de studiedienst van de partij, om de tendensen van de anderen te bestuderen en te kennen. Nu lezen er legio CD&V-ers de Morgen, omdat het een "goede" krant is. Lees: een krant die niet meer echt socialistisch geörienteerd is, maar eenheidsworst biedt... zoals alle kranten.
Wat is er mis aan het hebben van een standpunt ?
Dat is helemaal niet gelijk aan het maken van ruzie, bijna in tegendeel, het maakt dat je veel beter weet wat je tegenstrever denkt, en hoe je tot een zinvol compromis kunt komen. Hoe kun je in hemelsnaam een compromis bereiken met een mossel ?
We hebben dan ook de laatste tijd geen echte compromis meer gekend, maar alleen de formule gevonden om de eenheidsworst steeds meer en meer naar niets te doen smaken.
Geloof je me niet ? Kijk maar eens rond je, hoeveel mensen ken je nog die zich heel duidelijk durven te profileren als gelovig, nu de eenheidsworst in het denken ook dat heuveltje zo nodig moest slechten ? Ik denk dat er heel wat mensen zijn, die diep in zichzelf nog steeds gelovig zijn, maar er echt niet meer voor durven uit komen, want het hoort tegenwoordig niet meer om zich te profileren.
Slaap maar rustig verder, en droom maar steeds meer en meer in grijstonen, tot het leven voor jou alleen nog maar een effen grijze wereld biedt.
tot de volgende ?
Of dacht je dat het nu maandag zou lukken? Nee hoor, een grote krant vond het nodig juist nu een poll te houden om te kijken welke partij er het best voorstaat mocht er weer verkiezing zijn, daarmee de pap in de mond gevend om het politieke been stijf te houden... En bovendien lekte al een week geleden uit dat de standpunten nog nooit verder uit een lagen dan nu...
Ondertussen zetelt zijn majesteit Leterme prinsheerlijk op de stoel van Eerste Mini Ster van dit landje (of is het dat al niet meer ?).
En wat blijkt, zijn ster is weer aan het rijzen ! De eerste Mini-ster wordt stilaan weer een maxi-ster aan het politieke firmament. Met dank aan de onderhandelaars. Waar de partij van de rijzende ster nu zelfs de onderhandelingen mag leiden, maar uiteraard helemaal geen druk voelt, ze stijgen immers op uit het diepe dal... Houen zo !
Maak je dus maar niet druk, we hebben momenteel andere katten te geselen, we zijn immers een land in oorlog. In oorlog met het verre Libië. Dus best niet meer met trein of metro reizen, want de Libiërs hebben pakken ervaring in het terroristenwerk. Dus niet schrikken als straks het oorlogsgeweld zich een beetje verplaatst naar ons landje. Misschien - als we héél véél geluk hebben, leggen ze een bom onder de onderhandelende partijen en het parlement, kunnen we misschien eindelijk eens (her)beginnen met een schone lei... Of anders kunne we alsnog opteren voor de revolutie. Zelfs als we dreigen het onderspit te delven, komen de blauwhelmen hier alsnog de revolutie moreel ondersteunen met een pak wapens. Zouden ze dat doen met wapens uit onze eigen fabrieken? Of verkiezen ze voor de gelegenheid wapens van een andere origine?
Och, ik heb ook wel sympathie voor de revolutie ginder ver, maar helemaal zeker ben ik daar niet van. Ik stel me immers steeds meer de vraag of ik dat zelf denk, of dat anderen mij dat doen denken. Zijn wij niet ook nu weer slaafs de media aan het volgen? Het mag gek klinken, maar we weten veel meer en veel sneller wat er allemaal op onze aardkloot aan het gebeuren is, maar we zijn wellicht ook nog nooit zo gemanipuleerd door de media (en wie zit daar aan de touwtjes te trekken, in opdracht van wie ?), zodat we wellicht in werkelijkheid ook nog nooit zo weinig een eigen idee hebben gehad. En dan zitten ze schijnheilig heisa te maken over het feit dat er journalisten ontdekt zijn (???) met een partijpolitieke lidkaart op zak... Precies of journalistiek vrij zou zijn van partijpolitiek.
Toch is er een en ander veranderd op dat gebied... Vroeger wist je duidelijk van een krant welke kleur hij had, Het Volk was katholiek en travaillistisch, de Standaard katholiek en kapitalistisch, de Vooruit was socialistisch en Het laatste Nieuws profileerde zich duidelijk als liberaal... Nu zetten alle kranten een mombakkes van zogenoemde neutraliteit op, en schijnen allemaal met een soort eenheidssaus overgoten te zijn. Ze zijn allemaal bezig met zich zo aantrekkelijk mogelijk te maken met veel seks en veel bombarie, en als de tendens nu duidelijk antikerks is, dan huilen ze allemaal mee met het koor der wolven. Zelfs het Parochieblad lijkt mij niet meer in staat om er eens keihard voor te gaan, want je mag "de mens" niet voor de borst stuiten, dus allemaal eenheidsworst vreten.
Er mocht eens immers niet akkoord zijn met wat je zegt of schrijft...
Precies of het hebben van een eigen standpunt is zonde. Nee, verdomme !
Als onze politiek nu doodziek is, dan is precies die manier van leven van denken de oorzaak !
Als onze maatschappij nu ziek is, dan is daar de oorzaak.
Nemen wij de politiek als voorbeeld: Vroeger wist je precies waar de socialisten voor stonden, waar de liberalen voor stonden, waar de christelijke volkspartij voor stond, maar nu moet ja al heel goed zoeken om een onderscheid te vinden. Zelfs de politici weten het zelf niet meer, en hiphoppen van partij naar partij zonder aanpassingsmoeilijkheden. Kun jij je voorstellen dat veertig jaar terug een CVP-er plots veranderde in een een PVV-er ? Men heeft zelfs de partijnamen veranderd om een breder vlak te bereiken... Breder zitvlak te hebben, zegt duidelijker wat het is.
Vroeger werd de Vooruit slechts door CVP-ers gelezen in de studiedienst van de partij, om de tendensen van de anderen te bestuderen en te kennen. Nu lezen er legio CD&V-ers de Morgen, omdat het een "goede" krant is. Lees: een krant die niet meer echt socialistisch geörienteerd is, maar eenheidsworst biedt... zoals alle kranten.
Wat is er mis aan het hebben van een standpunt ?
Dat is helemaal niet gelijk aan het maken van ruzie, bijna in tegendeel, het maakt dat je veel beter weet wat je tegenstrever denkt, en hoe je tot een zinvol compromis kunt komen. Hoe kun je in hemelsnaam een compromis bereiken met een mossel ?
We hebben dan ook de laatste tijd geen echte compromis meer gekend, maar alleen de formule gevonden om de eenheidsworst steeds meer en meer naar niets te doen smaken.
Geloof je me niet ? Kijk maar eens rond je, hoeveel mensen ken je nog die zich heel duidelijk durven te profileren als gelovig, nu de eenheidsworst in het denken ook dat heuveltje zo nodig moest slechten ? Ik denk dat er heel wat mensen zijn, die diep in zichzelf nog steeds gelovig zijn, maar er echt niet meer voor durven uit komen, want het hoort tegenwoordig niet meer om zich te profileren.
Slaap maar rustig verder, en droom maar steeds meer en meer in grijstonen, tot het leven voor jou alleen nog maar een effen grijze wereld biedt.
tot de volgende ?
vrijdag, maart 18, 2011
Kamikazes aan het werk ?
Image by GreenIsTheNewRed.com via FlickrHeb je ook zo'n mengeling van gevoelens voor de arbeiders die nu aan het werk zijn aan die kapotte kerncentrales in Japan? Zijn dat nu helden, die de dood in de ogen kijkend hun job doen? Of zijn het echte loonslaven die het werk niet durven te weigeren? Of zijn het mensen die het gevaar niet beseffen ? (Dat laatste geloof ik niet echt, ik veronderstel dat men niet de eerste de beste idioot aan het werk zet in een kerncentrale...)
Naar mijn mening denk ik eerder aan een soort helden.
Wat dat woord ook mag inhouden. En rekening houdend met de risico's denk ik dan aan kamikazes, strijders die met hun vliegtuig zichzelf te pletter vlogen op de schepen van de vijand... Je kunt ze nog het best vergelijken met de levende bommen die we nu zien bij Al Qaeda en consorten. Alhoewel het doel hier naar ons gevoel wel even anders ligt.
Ik zeg wel naar ONS gevoel, want die bomterroristen zijn voor zichzelf ook overtuigd dat zij het voor de vrijheid doen, voor het geloof. en vermits hun doel niet het onze is, vinden wij dat idioten, en die Japanners noemen we helden.
Het verschil tussen de twee is flinterdun.
Net zoals de uiteindelijke winnaar van een oorlog gelijk heeft, en de verliezer ongelijk. Niet omdat ze ongelijk hebben, maar omdat ze de strijd hebben verloren.
Als we nu kijken naar Libië, en zien hoe het regeringsleger de revolutionairen in de pan aan het hakken zijn, dan zullen, indien de regering aan de macht blijft, Kaddafi en co al het gelijk krijgen. Komt er binnen enkele decennia weer een revolutionaire opflakkering, en winnen de revolutionairen dan uiteindelijk het pleit, dan zullen de bandieten van het Kaddafi-tijdperk plots de helden worden, eventueel posthuum, maar toch niet minder held...
Vind je dat systeem ook wat gek?
Ik ook...
Maar toch doen we er duchtig aan mee.
Niet dat wij dan plots onze sympathie voor de Libische revolutie zullen overboord smijten, maar omdat we duidelijk partij kiezen, ook al zien wij echt niet duidelijk wat er echt aan de hand is, en weten we niet echt waarom we voor X of Y kiezen... Voor een zeer groot deel heulen we mee met de wolven in het bos, in casu de media... Wat de media ons voorhoudt, dat praten we na. En er zijn er echt niet zo veel die de moeite nemen om te proberen ook eens de andere kant van de medaille te bekijken, te lezen, aan te horen... We slikken gewoon wat ze ons voor bauwelen.
Best mogelijk dat wij dan uiteindelijk tot de vaststelling komen dat we jarenlang voor de verkeerde hebben gekozen... Of dat de media ons plots zeggen dat we verkeerd zijn (en vergeten dat zij uiteindelijk ons die mening hebben ingelepeld..?).
Neem nu Saddam Hoessein, jarenlang was hij zo wat de held van het Westen in het verre Oosten... Hij was een toonbeeld van vooruitstrevendheid, die zijn land uit de middeleeuwen sleurde naar een modern peil... tot plots hij veranderde in de levende Satan. Want hij was niet langer bereid om naar de pijpen te dansen van het Amerikaanse Kapitaal (Of Capitool?).
Ik heb geweten dat organisaties uit ons landje Saddam vol sympathie gingen bezoeken, en nadien plots helemaal "vergeten" waren dat ze dat ooit hebben gedaan.
Ik kan me heel goed voorstellen, dat voor de tweede wereldoorlog, er ook heel wat mensen waren die sympathie hadden voor Hitler, zonder zich er van bewust te zijn wat er nog allemaal aan die man kleefde, want heel wat media - ook in de landen die later tegen hem vochten- vonden het groots wat toen gebeurde. En dan zagen we weer dat zelfde fenomeen, Duitsland verloor de oorlog, dus waren al die mensen verkeerd geweest. Dat er heel wat verschrikkelijke dingen aan het licht kwamen, maakte de misdaad van de supporter van Hitler des te erger !
Om het misschien eens anders te stellen, plots waren alle Duitsers slachtoffer van de dwingelandij van Hitler, en het "wir haben es nicht gewüsst " was de nieuwe nationale slogan (Ik hoop dat ik niet te veel fouten in dat Duits van mij schrijf..., maar de bedoeling zal wel duidelijk zijn)
En de mensen die hier voor de "verkeerde" partij hadden gekozen waren oorlogsmisdadigers en werden plots veel erger gestraft dan de modale Duitser. Bizar allemaal. Niet dat ik die mensen plots ga verdedigen, ik wil alleen duiden op het feit dat daar velen bij waren die eigenlijk door de media (en de kerk !) misleid waren... Hoeveel jonge Vlaamse en Waalse kerels zijn er niet naar het Oostfront getrokken om tegen het communisme te gaan vechten?
Wie heel de oorlogstijd heel voorzichtig geen partij koos, en bang in een hoekje zat, was plots bij de goeden, want hij zat niet aan de verkeerde kant. Dat hij/zij eigenlijk aan geen enkele kant had gezeten was vergeten, want plots was de keuze klaar en duidelijk. Het boek van Jeroom Verten "Wij waren geen helden" mag daar een leuke parodie op zijn, het is verdraaid dicht bij de waarheid van toen.
Met andere woorden, als je op veilig wilt spelen, kies dan geen partij... Dan ben je geen held, maar wellicht een bovenste beste overlever.
Denk niet dat je eigenlijk niets daar mee te maken hebt... Want ook jij, nu, vandaag de dag, maakt dagelijks keuzes, onder invloed van de media en de meerderheid... Neem nu de kerk, plots lijkt het of alles wat ook maar naar de kerk riekt, verkeerd te zijn. Want er zijn dingen gebeurd, die echt niet door de beugel kunnen, en dan nog wel in de kerk, tot in bisschoppelijke regionen... En plots heult iedereen mee tegen de kerk, en ziet niet dat er naast die feiten een echte aanval bezig is tegen het geloof, wat heel wat anders is dan de kerk (Gelukkig maar !)... Maar je ziet nu, dat uit hekel tegen de kerk, mensen het geloof afzweren... Met andere woorden, er is een doelbewuste campagne aan de gang tegen het geloof, en de kerk is het smeermiddel van die campagne, maar de mens ziet geen onderscheid tussen kerk en geloof...
En zo kun je heel wat zaken opnoemen... zaken waar we - onder druk en invloed van wie de media beheert-, keuzes maken die eigenlijk niet echt vrij meer zijn, maar opgedrongen.
We moeten veel meer leren nadenken, leren onderscheid maken, en vooral zelf leren denken... en dat kunnen we maar door veel, heel veel, verschillende bronnen te lezen, te bekijken...Maar wie heeft daar echt de tijd voor, én de lust ???
tot de volgende ?
Naar mijn mening denk ik eerder aan een soort helden.
Wat dat woord ook mag inhouden. En rekening houdend met de risico's denk ik dan aan kamikazes, strijders die met hun vliegtuig zichzelf te pletter vlogen op de schepen van de vijand... Je kunt ze nog het best vergelijken met de levende bommen die we nu zien bij Al Qaeda en consorten. Alhoewel het doel hier naar ons gevoel wel even anders ligt.
Ik zeg wel naar ONS gevoel, want die bomterroristen zijn voor zichzelf ook overtuigd dat zij het voor de vrijheid doen, voor het geloof. en vermits hun doel niet het onze is, vinden wij dat idioten, en die Japanners noemen we helden.
Het verschil tussen de twee is flinterdun.
Net zoals de uiteindelijke winnaar van een oorlog gelijk heeft, en de verliezer ongelijk. Niet omdat ze ongelijk hebben, maar omdat ze de strijd hebben verloren.
Als we nu kijken naar Libië, en zien hoe het regeringsleger de revolutionairen in de pan aan het hakken zijn, dan zullen, indien de regering aan de macht blijft, Kaddafi en co al het gelijk krijgen. Komt er binnen enkele decennia weer een revolutionaire opflakkering, en winnen de revolutionairen dan uiteindelijk het pleit, dan zullen de bandieten van het Kaddafi-tijdperk plots de helden worden, eventueel posthuum, maar toch niet minder held...
Vind je dat systeem ook wat gek?
Ik ook...
Maar toch doen we er duchtig aan mee.
Niet dat wij dan plots onze sympathie voor de Libische revolutie zullen overboord smijten, maar omdat we duidelijk partij kiezen, ook al zien wij echt niet duidelijk wat er echt aan de hand is, en weten we niet echt waarom we voor X of Y kiezen... Voor een zeer groot deel heulen we mee met de wolven in het bos, in casu de media... Wat de media ons voorhoudt, dat praten we na. En er zijn er echt niet zo veel die de moeite nemen om te proberen ook eens de andere kant van de medaille te bekijken, te lezen, aan te horen... We slikken gewoon wat ze ons voor bauwelen.
Best mogelijk dat wij dan uiteindelijk tot de vaststelling komen dat we jarenlang voor de verkeerde hebben gekozen... Of dat de media ons plots zeggen dat we verkeerd zijn (en vergeten dat zij uiteindelijk ons die mening hebben ingelepeld..?).
Neem nu Saddam Hoessein, jarenlang was hij zo wat de held van het Westen in het verre Oosten... Hij was een toonbeeld van vooruitstrevendheid, die zijn land uit de middeleeuwen sleurde naar een modern peil... tot plots hij veranderde in de levende Satan. Want hij was niet langer bereid om naar de pijpen te dansen van het Amerikaanse Kapitaal (Of Capitool?).
Ik heb geweten dat organisaties uit ons landje Saddam vol sympathie gingen bezoeken, en nadien plots helemaal "vergeten" waren dat ze dat ooit hebben gedaan.
Ik kan me heel goed voorstellen, dat voor de tweede wereldoorlog, er ook heel wat mensen waren die sympathie hadden voor Hitler, zonder zich er van bewust te zijn wat er nog allemaal aan die man kleefde, want heel wat media - ook in de landen die later tegen hem vochten- vonden het groots wat toen gebeurde. En dan zagen we weer dat zelfde fenomeen, Duitsland verloor de oorlog, dus waren al die mensen verkeerd geweest. Dat er heel wat verschrikkelijke dingen aan het licht kwamen, maakte de misdaad van de supporter van Hitler des te erger !
Om het misschien eens anders te stellen, plots waren alle Duitsers slachtoffer van de dwingelandij van Hitler, en het "wir haben es nicht gewüsst " was de nieuwe nationale slogan (Ik hoop dat ik niet te veel fouten in dat Duits van mij schrijf..., maar de bedoeling zal wel duidelijk zijn)
En de mensen die hier voor de "verkeerde" partij hadden gekozen waren oorlogsmisdadigers en werden plots veel erger gestraft dan de modale Duitser. Bizar allemaal. Niet dat ik die mensen plots ga verdedigen, ik wil alleen duiden op het feit dat daar velen bij waren die eigenlijk door de media (en de kerk !) misleid waren... Hoeveel jonge Vlaamse en Waalse kerels zijn er niet naar het Oostfront getrokken om tegen het communisme te gaan vechten?
Wie heel de oorlogstijd heel voorzichtig geen partij koos, en bang in een hoekje zat, was plots bij de goeden, want hij zat niet aan de verkeerde kant. Dat hij/zij eigenlijk aan geen enkele kant had gezeten was vergeten, want plots was de keuze klaar en duidelijk. Het boek van Jeroom Verten "Wij waren geen helden" mag daar een leuke parodie op zijn, het is verdraaid dicht bij de waarheid van toen.
Met andere woorden, als je op veilig wilt spelen, kies dan geen partij... Dan ben je geen held, maar wellicht een bovenste beste overlever.
Denk niet dat je eigenlijk niets daar mee te maken hebt... Want ook jij, nu, vandaag de dag, maakt dagelijks keuzes, onder invloed van de media en de meerderheid... Neem nu de kerk, plots lijkt het of alles wat ook maar naar de kerk riekt, verkeerd te zijn. Want er zijn dingen gebeurd, die echt niet door de beugel kunnen, en dan nog wel in de kerk, tot in bisschoppelijke regionen... En plots heult iedereen mee tegen de kerk, en ziet niet dat er naast die feiten een echte aanval bezig is tegen het geloof, wat heel wat anders is dan de kerk (Gelukkig maar !)... Maar je ziet nu, dat uit hekel tegen de kerk, mensen het geloof afzweren... Met andere woorden, er is een doelbewuste campagne aan de gang tegen het geloof, en de kerk is het smeermiddel van die campagne, maar de mens ziet geen onderscheid tussen kerk en geloof...
En zo kun je heel wat zaken opnoemen... zaken waar we - onder druk en invloed van wie de media beheert-, keuzes maken die eigenlijk niet echt vrij meer zijn, maar opgedrongen.
We moeten veel meer leren nadenken, leren onderscheid maken, en vooral zelf leren denken... en dat kunnen we maar door veel, heel veel, verschillende bronnen te lezen, te bekijken...Maar wie heeft daar echt de tijd voor, én de lust ???
tot de volgende ?
donderdag, maart 17, 2011
Bloemen !!!
't Zal wel oud nieuws zijn, maar heb je al eens rondgekeken, er staan al her en der bloemen in bloei, er zijn er zelfs al die uitgebloeid zijn ! Maar ik heb na het bekijken van de forsythia van de buur, mijn blikken gericht op mijn geliefde camelia's en ja hoor, ze staan bijna open ! Massa's botten die een zee van bloemen doen verwachten, en je ziet al het kleur en bij sommige zie je al het eerste aarzelende openvouwen van de bloemblaadjes... En weet je wat ? Op een van mijn camelia's zag ik een verdord botje hangen, en toen ik het wou verwijderen, bleek het een zaadje te zijn, het ziet er uit als een van de dop ontdane hazelnoot. Ik heb het in een bloempotje geplant, en hoop nu op een eerste camelia eigen kweek...
Ik heb de mezenkastjes uit gekuist, en in de lindeboom een nieuw kastje bij gehangen, en amper een dag of twee later werd het al uitvoerig geïnspecteerd door een koppel koolmezen, en daags nadien door een koppel pimpelmezen... Ik denk dat het dus op een goede plaats hangt, en dat we mogen hopen op nieuwe bewoners.
Kortom, het is nu duidelijk lente! Ook al duurt het officieel nog wel enkele dagen, je voelt het aan je botten, je ziet het aan de planten die uit de grond komen gekropen, en je hoort en ziet het aan de vogels. Op mijn gevel groeit een klimhortensia, en we zien drie vogelnesten van vorig jaar, alle drie netjes boven elkaar op minder dan een meter in het totaal: een duivennest, een merelnest en het mooie bolletjesnest van een winterkoninkje... Zelfs mijn muur leeft !
Weet je wat gek is ? Ik geef eten aan de vogels, en mijn buur doet dat ook. Ik geef mezenbollen en wat strooizaad, mijn buur geeft wat broodkruimels en restjes van het eten. (Dat geef ik aan mijn kippen). Bij mij zit het tjokvol met meesjes, vinken, mussen, heggemussen,staartmezen, roodborstjes, winterkoninkjes, merels, lijsters, tortels... en bij mijn buur komen de eksters en kraaien. Die komen nooit bij mij. We denken dat dit komt omdat mijn tuin nogal overgroeid is door vele soorten klimplanten, iets waar kleine vogels volop in kunnen schuilen, en waar die grote vogels niet in kunnen, en wellicht zelfs het gevoel hebben dat er te weinig vluchtwegen open blijven?
Ik helemaal niets tegen eksters en co, maar toch ben ik blij met de verdeling, zitten bij mij die kleine dingen tenminste veilig, want een ekster en een kraai zouden een klein vogeltje met veel liefde verorberen. Mijn "oerwoud" biedt een veilige zone voor de kleintjes.
Zelfs mijn niet-winterharde planten, die in de winter op het vensterraam van de kamer van Koen prijken, hebben weer bloemen. Iedere morgen tijdens het turnen kan ik dan genieten van de eerste bloempjes.
Ach, misschien denk je wel: "Wat doet hij weer melig!", maar ik, ik kan er echt van genieten. Hoe ouder ik wordt, hoe meer oog ik heb voor de kleine dingen van het leven. Ik kan genieten van een namiddag kaarten bij OKRA, en nog veel meer van het gezellig gekeuvel dan van het spel op zich. Ik kan genieten van het samenzitten en werken op de hobby-namiddagen, ik kan zelfs genieten van het minutenlang kijken naar die kleine vogeldingen die omgekeerd aan de mezenbollen hangen te eten. En ik hoop nog heel lang van die dingen te mogen en te kunnen genieten... Want het verval kan zo vlug en zo erg komen!
Gisteren moest ik bij een onderzoek zijn van tanteke omtrent haar dementie... Welke dag is het ? Weet ik veel. Welke maand, welk jaar, welk jaargetijde, ik noem drie woorden, zeg ze mij na in dezelfde volgorde... geen enkel goed antwoord... Het enige wat ze wel kon was correct haar geboortedatum opnoemen. Maar naar het schijnt is dat iets wat ze allemaal kennen. Erg is dat. Je vraagt je af of ze nog wel weet of ze leeft. Ze heeft ook geen enkele interesse meer. Ze ligt in haar bed te liggen. Ik vernam ook - een beetje tot mijn verrassing- dat de verpleegsters er bang van zijn, omdat ze zo erg kan schelden en kijven. Toen ze moest gehaald worden voor dat onderzoek, antwoordde de directrice dat ze zouden proberen. Toen heb ik gezegd dat ik haar wel zou halen, en met mij komt ze zonder protest mee en doet dociel al wat ik haar vraag. Op zo'n moment twijfel je dan aan het woord van de directie. Maar ze zullen wel gelijk hebben, ze hebben geen enkele reden om daar over te liegen.
En het is al altijd zo geweest dat ze naar mij luistert en luisterde. Ik weet niet waarom, maar ik mag haar alles vragen en zeggen. Ze vertrouwt me honderd procent. Dat was al zo toen Nonkel nog leefde, en het is nog steeds zo.
Na het onderzoek gingen we nog eens naar het cafetaria, en heel de tijd zat ze de dame die aan de andere kant van de zaal zat, stilletjes uit te schelden. "Commere ! Zo'n commerewijf ! " Ik kon haar doen zwijgen, maar enkele tellen later was ze dat alweer vergeten en begon ze weer te grommelen...
Ik zou eens in haar hoofd willen kijken, zien wat daar nog leeft... Ze weet bijna niets meer, ligt te liggen of zit te zitten...doelloos voor zich uit starend. Op wat denken die mensen dan ? Op niets ?
Ik vind dat zo erg... Mijn grootste schat is mijn denkvermogen, mijn fantasie, mijn contacten...
Ik hoop dat nooit kwijt te raken...
Of weet je het niet als het wegvalt ?
tot de volgende ?
Ik heb de mezenkastjes uit gekuist, en in de lindeboom een nieuw kastje bij gehangen, en amper een dag of twee later werd het al uitvoerig geïnspecteerd door een koppel koolmezen, en daags nadien door een koppel pimpelmezen... Ik denk dat het dus op een goede plaats hangt, en dat we mogen hopen op nieuwe bewoners.
Kortom, het is nu duidelijk lente! Ook al duurt het officieel nog wel enkele dagen, je voelt het aan je botten, je ziet het aan de planten die uit de grond komen gekropen, en je hoort en ziet het aan de vogels. Op mijn gevel groeit een klimhortensia, en we zien drie vogelnesten van vorig jaar, alle drie netjes boven elkaar op minder dan een meter in het totaal: een duivennest, een merelnest en het mooie bolletjesnest van een winterkoninkje... Zelfs mijn muur leeft !
Weet je wat gek is ? Ik geef eten aan de vogels, en mijn buur doet dat ook. Ik geef mezenbollen en wat strooizaad, mijn buur geeft wat broodkruimels en restjes van het eten. (Dat geef ik aan mijn kippen). Bij mij zit het tjokvol met meesjes, vinken, mussen, heggemussen,staartmezen, roodborstjes, winterkoninkjes, merels, lijsters, tortels... en bij mijn buur komen de eksters en kraaien. Die komen nooit bij mij. We denken dat dit komt omdat mijn tuin nogal overgroeid is door vele soorten klimplanten, iets waar kleine vogels volop in kunnen schuilen, en waar die grote vogels niet in kunnen, en wellicht zelfs het gevoel hebben dat er te weinig vluchtwegen open blijven?
Ik helemaal niets tegen eksters en co, maar toch ben ik blij met de verdeling, zitten bij mij die kleine dingen tenminste veilig, want een ekster en een kraai zouden een klein vogeltje met veel liefde verorberen. Mijn "oerwoud" biedt een veilige zone voor de kleintjes.
Zelfs mijn niet-winterharde planten, die in de winter op het vensterraam van de kamer van Koen prijken, hebben weer bloemen. Iedere morgen tijdens het turnen kan ik dan genieten van de eerste bloempjes.
Ach, misschien denk je wel: "Wat doet hij weer melig!", maar ik, ik kan er echt van genieten. Hoe ouder ik wordt, hoe meer oog ik heb voor de kleine dingen van het leven. Ik kan genieten van een namiddag kaarten bij OKRA, en nog veel meer van het gezellig gekeuvel dan van het spel op zich. Ik kan genieten van het samenzitten en werken op de hobby-namiddagen, ik kan zelfs genieten van het minutenlang kijken naar die kleine vogeldingen die omgekeerd aan de mezenbollen hangen te eten. En ik hoop nog heel lang van die dingen te mogen en te kunnen genieten... Want het verval kan zo vlug en zo erg komen!
Gisteren moest ik bij een onderzoek zijn van tanteke omtrent haar dementie... Welke dag is het ? Weet ik veel. Welke maand, welk jaar, welk jaargetijde, ik noem drie woorden, zeg ze mij na in dezelfde volgorde... geen enkel goed antwoord... Het enige wat ze wel kon was correct haar geboortedatum opnoemen. Maar naar het schijnt is dat iets wat ze allemaal kennen. Erg is dat. Je vraagt je af of ze nog wel weet of ze leeft. Ze heeft ook geen enkele interesse meer. Ze ligt in haar bed te liggen. Ik vernam ook - een beetje tot mijn verrassing- dat de verpleegsters er bang van zijn, omdat ze zo erg kan schelden en kijven. Toen ze moest gehaald worden voor dat onderzoek, antwoordde de directrice dat ze zouden proberen. Toen heb ik gezegd dat ik haar wel zou halen, en met mij komt ze zonder protest mee en doet dociel al wat ik haar vraag. Op zo'n moment twijfel je dan aan het woord van de directie. Maar ze zullen wel gelijk hebben, ze hebben geen enkele reden om daar over te liegen.
En het is al altijd zo geweest dat ze naar mij luistert en luisterde. Ik weet niet waarom, maar ik mag haar alles vragen en zeggen. Ze vertrouwt me honderd procent. Dat was al zo toen Nonkel nog leefde, en het is nog steeds zo.
Na het onderzoek gingen we nog eens naar het cafetaria, en heel de tijd zat ze de dame die aan de andere kant van de zaal zat, stilletjes uit te schelden. "Commere ! Zo'n commerewijf ! " Ik kon haar doen zwijgen, maar enkele tellen later was ze dat alweer vergeten en begon ze weer te grommelen...
Ik zou eens in haar hoofd willen kijken, zien wat daar nog leeft... Ze weet bijna niets meer, ligt te liggen of zit te zitten...doelloos voor zich uit starend. Op wat denken die mensen dan ? Op niets ?
Ik vind dat zo erg... Mijn grootste schat is mijn denkvermogen, mijn fantasie, mijn contacten...
Ik hoop dat nooit kwijt te raken...
Of weet je het niet als het wegvalt ?
tot de volgende ?
woensdag, maart 16, 2011
Voor of tegen kernenergie ?
Image via WikipediaHeb je ook de vaststelling gedaan dat mensen plots bijna allemaal tegen kernenergie zijn, met dank aan de rampen in Japan?
Toch is het vraagstuk helemaal niet zo simpel, zeker niet voor ons piepkleine landje...
Men mag alles en nog wat gaan vertellen over natuurlijke energie, zonne- , wind- en waterenergie, dat zijn hoe dan ook niet echt de oplossing. De zon schijnt immers niet altijd, de wind blaast niet altijd met een gepaste constante snelheid waar men kan op rekenen, en veel mogelijkheden om waterenergie te maken hebben we hier niet. Zelfs niet de getijdenenergie, want hier is het verschil tussen hoog en laag tij echt niet genoeg om heel veel mee te bakken...
We zouden moet dermate veel systemen zetten, dat voldoende overschot creëren om de "stille" momenten zonder zon/wind te overbruggen, en dit vergt dan op zijn beurt hele dure systemen om energie op te slaan. (En die dingen zijn echt niet allemaal natuurvriendelijk !!! Je moet eens zien hoe zonnepanelen gemaakt worden, en welke grondstoffen daar allemaal in zitten, en idem dito voor windmolens.)
Nee, als we er rekening mee moeten houden, dat alle (letterlijk alle !) grondstoffen binnen 50 jaar uitgeput zijn (of niet meer lucratief te winnen), dan zitten we binnen enkele decennia met een probleem ook wat die vormen van energiewinning betreft.
Ik ken momenteel maar één oplossing...kernenergie, met alle moeilijkheden van dien...
Ik ben er helemaal geen voorstander van, maar ik vrees dat dit momenteel echt de enige optie is.
En ik ben me bewust van de gevaren, bewust van de problemen met de radioactieve afval en ga zo maar een tijdje door.
Misschien geloof je me niet wat betreft de dramatische toestand van de grondstoffen, maar alle studies wijzen ons er op dat binnen 50 jaar echt alles op is, ook die grondstoffen die we als gewone mens amper kennen bij naam, maar die wel bij massa's gebruikt worden in de moderne technologie. Harde schijven van je computer, elektrische auto's (batterijen incluis), je I-phone en mijn e-reader, zijn er allemaal niet meer zonder die exotische grondstoffen. Men is nu al bezig om die grondstoffen lucratief terug te winnen uit de afvalbergen. Want er zit nu al in verhouding meer van die stoffen dan in de gewone ertsen. Maar iedereen weet dat je nooit alles kunt recupereren, en dat op die manier ook de voorraad eindig wordt.
Als we de energie niet willen (of kunnen) laten vallen, dan zitten we binnen afzienbare tijd serieus in de knoei! En tot mijn grote spijt zie ik momenteel geen andere optie dan die verderfelijke atoomenergie.
De vraag is voor mij dan ook niet of we de kerncentrales gaan wegdoen of behouden, maar veeleer hoe kunnen we die dingen echt veilig maken, en hoe kunnen we op een echt veilige manier de kernafval kwijt raken.
Kijk, ik ben veeleer een "groene" jongen, dan wel anders, maar we zijn niet echt bewust groen bezig, als we een paardenbril opzetten, en de werkelijkheid niet willen onderkennen. En de Groene organisaties zijn echt niet goed bezig, als ze niet de juiste en volledige informatie geven aan hun leden en aan het volk.
Ik heb echt niets tegen de windmolens en de zonnepanelen, maar het is misdadig als men daar niet bij vertelt dat ook daar heel wat zeldzame grondstoffen in moeten zitten om echt goed te werken, dat die grondstoffen steeds zeldzamer aan het worden zijn, en dat we weldra die panelen en molens niet meer kunnen bouwen, tenzij we er een andere oplossing voor vinden. (Die is er wel, maar echt "natuurlijke" windmolens produceren veel en veel minder dan de gesofisticeerde !). Ik heb niets tegen elektrische auto's, maar we moeten weten hoe die accu's in elkaar zitten, en wat dit op zich betekent voor ons leefmilieu.
Maar ook nu gaat het veel meer over winstbejag dan wel over echte oplossingen ! (Je moet echt eens wat gaan lezen in websites zoals Lowtech Magazine (hoofdzakelijk Nederlandstalig )en dergelijke !)
Eigenlijk gaat het er nu om, of we bereid zijn onze manier van leven af te bouwen, of dat we kiezen voor die verderfelijke kernenergie. En als we niet bereid zijn onze manier van leven te laten vallen, dan rest ons momenteel eigenlijk geen andere keuze. Al die zonnepanelen en windmolens zijn maar een heel tijdelijk soelaas.
Velen denken zelfs dat we nog veel eerder zonder grondstoffen zullen zitten, gezien de enorme snelheid waarmee China moderniseert, en dan zien we al de dezelfde zaken gebeuren in Brazilië en India, zij het voorlopig op een iets trager tempo. Hoe sneller zij ook willen leven op de manier zoals wij hier leven, des te sneller put men de grondstoffen uit.
Ik vrees dat we nog kernrampen gaan kennen... Tjsernobyl en nu Japan, zijn wellicht maar de voorbodes, want je zult moeten vaststellen dat er steeds meer van die dingen gaan komen. Op zich zou dat niet zo erg hoeven te zijn, als men allen op alles zet om de veiligheid en de afvalverwerking veilig te maken, maar energie is in onze manier van leven niet in de eerste plaats energie, maar koopwaar ! En steeds weer zullen de energieleveranciers pogen de winsten zo hoog mogelijk op te voeren, aan een zo goedkoop mogelijke manier...ook al gaat dit ten koste van de veiligheid.
Eigenlijk is het probleem dus steeds weer krek hetzelfde ! Winst en macht.
Zolang de mens niet evolueert tot een altruïstisch wezen, zullen we het slachtoffer zijn en blijven van de winstjagers...Machtjagers...
tot de volgende ?
Toch is het vraagstuk helemaal niet zo simpel, zeker niet voor ons piepkleine landje...
Men mag alles en nog wat gaan vertellen over natuurlijke energie, zonne- , wind- en waterenergie, dat zijn hoe dan ook niet echt de oplossing. De zon schijnt immers niet altijd, de wind blaast niet altijd met een gepaste constante snelheid waar men kan op rekenen, en veel mogelijkheden om waterenergie te maken hebben we hier niet. Zelfs niet de getijdenenergie, want hier is het verschil tussen hoog en laag tij echt niet genoeg om heel veel mee te bakken...
We zouden moet dermate veel systemen zetten, dat voldoende overschot creëren om de "stille" momenten zonder zon/wind te overbruggen, en dit vergt dan op zijn beurt hele dure systemen om energie op te slaan. (En die dingen zijn echt niet allemaal natuurvriendelijk !!! Je moet eens zien hoe zonnepanelen gemaakt worden, en welke grondstoffen daar allemaal in zitten, en idem dito voor windmolens.)
Nee, als we er rekening mee moeten houden, dat alle (letterlijk alle !) grondstoffen binnen 50 jaar uitgeput zijn (of niet meer lucratief te winnen), dan zitten we binnen enkele decennia met een probleem ook wat die vormen van energiewinning betreft.
Ik ken momenteel maar één oplossing...kernenergie, met alle moeilijkheden van dien...
Ik ben er helemaal geen voorstander van, maar ik vrees dat dit momenteel echt de enige optie is.
En ik ben me bewust van de gevaren, bewust van de problemen met de radioactieve afval en ga zo maar een tijdje door.
Misschien geloof je me niet wat betreft de dramatische toestand van de grondstoffen, maar alle studies wijzen ons er op dat binnen 50 jaar echt alles op is, ook die grondstoffen die we als gewone mens amper kennen bij naam, maar die wel bij massa's gebruikt worden in de moderne technologie. Harde schijven van je computer, elektrische auto's (batterijen incluis), je I-phone en mijn e-reader, zijn er allemaal niet meer zonder die exotische grondstoffen. Men is nu al bezig om die grondstoffen lucratief terug te winnen uit de afvalbergen. Want er zit nu al in verhouding meer van die stoffen dan in de gewone ertsen. Maar iedereen weet dat je nooit alles kunt recupereren, en dat op die manier ook de voorraad eindig wordt.
Als we de energie niet willen (of kunnen) laten vallen, dan zitten we binnen afzienbare tijd serieus in de knoei! En tot mijn grote spijt zie ik momenteel geen andere optie dan die verderfelijke atoomenergie.
De vraag is voor mij dan ook niet of we de kerncentrales gaan wegdoen of behouden, maar veeleer hoe kunnen we die dingen echt veilig maken, en hoe kunnen we op een echt veilige manier de kernafval kwijt raken.
Kijk, ik ben veeleer een "groene" jongen, dan wel anders, maar we zijn niet echt bewust groen bezig, als we een paardenbril opzetten, en de werkelijkheid niet willen onderkennen. En de Groene organisaties zijn echt niet goed bezig, als ze niet de juiste en volledige informatie geven aan hun leden en aan het volk.
Ik heb echt niets tegen de windmolens en de zonnepanelen, maar het is misdadig als men daar niet bij vertelt dat ook daar heel wat zeldzame grondstoffen in moeten zitten om echt goed te werken, dat die grondstoffen steeds zeldzamer aan het worden zijn, en dat we weldra die panelen en molens niet meer kunnen bouwen, tenzij we er een andere oplossing voor vinden. (Die is er wel, maar echt "natuurlijke" windmolens produceren veel en veel minder dan de gesofisticeerde !). Ik heb niets tegen elektrische auto's, maar we moeten weten hoe die accu's in elkaar zitten, en wat dit op zich betekent voor ons leefmilieu.
Maar ook nu gaat het veel meer over winstbejag dan wel over echte oplossingen ! (Je moet echt eens wat gaan lezen in websites zoals Lowtech Magazine (hoofdzakelijk Nederlandstalig )en dergelijke !)
Eigenlijk gaat het er nu om, of we bereid zijn onze manier van leven af te bouwen, of dat we kiezen voor die verderfelijke kernenergie. En als we niet bereid zijn onze manier van leven te laten vallen, dan rest ons momenteel eigenlijk geen andere keuze. Al die zonnepanelen en windmolens zijn maar een heel tijdelijk soelaas.
Velen denken zelfs dat we nog veel eerder zonder grondstoffen zullen zitten, gezien de enorme snelheid waarmee China moderniseert, en dan zien we al de dezelfde zaken gebeuren in Brazilië en India, zij het voorlopig op een iets trager tempo. Hoe sneller zij ook willen leven op de manier zoals wij hier leven, des te sneller put men de grondstoffen uit.
Ik vrees dat we nog kernrampen gaan kennen... Tjsernobyl en nu Japan, zijn wellicht maar de voorbodes, want je zult moeten vaststellen dat er steeds meer van die dingen gaan komen. Op zich zou dat niet zo erg hoeven te zijn, als men allen op alles zet om de veiligheid en de afvalverwerking veilig te maken, maar energie is in onze manier van leven niet in de eerste plaats energie, maar koopwaar ! En steeds weer zullen de energieleveranciers pogen de winsten zo hoog mogelijk op te voeren, aan een zo goedkoop mogelijke manier...ook al gaat dit ten koste van de veiligheid.
Eigenlijk is het probleem dus steeds weer krek hetzelfde ! Winst en macht.
Zolang de mens niet evolueert tot een altruïstisch wezen, zullen we het slachtoffer zijn en blijven van de winstjagers...Machtjagers...
tot de volgende ?
dinsdag, maart 15, 2011
en nu de economische aardbeving...
Image via WikipediaJapan wordt op wrede manier dooreen geklutst, en prompt zakt de prijs van de aardolie. En nu de eerste beurs in Japan er is geweest na de ramp, zie je daar niet de steun van de wereld, maar het in elkaar zakken van de beurskoers. Ratten verlaten het zinkende schip ?
Wellicht gaan ze nadien wel de gewone mensen oproepen om een of andere steuncampagne gul te sponsoren, maar de kapitalisten hebben eerst maar raprap hun centjes uit de gevarenzone gehaald. Steun is immers iets voor het plebs, het schorum, kortom de niet-kapitalisten of de hele kleinekleine kapitalistjes.
Wellicht zal Japan, in een ijdele hoop alsnog wat van de meubelen te redden, zijn economie opkrikken met financiële steun, waar de kapitalisten dan weer mee kunnen weglopen. En de gewone Japanner, die nu al zo zwaar getroffen is, zal nog wat meer mogen betalen aan belastingen, om de gemeenschap te ondersteunen. Gemeenschap van hooguit een dik tiental grote bonzen???
Wij hebben het hier op een bescheiden wijze gezien bij de banken. Zij doen domme dingen, en wij mogen het betalen, en nu zijn ze er al weer boven op, en keren ze dikke dividenden uit aan hun aandeelhouders, en dat is niet u, niet ik, maar diegenen die behoren tot de kring die in ons Belgenland geen of amper één euro belastingen betaalt.
Kortom, gaat het goed, dan stroomt het geld naar die enkele grote kapitalisten, gaat het slecht, dan belasten ze de gewone man om die groten toch geen verlies te laten lijden...
Wij, kleine mensjes, wij zijn de honden uit de bijbel, die de kruimels van onder de tafel mogen opvreten.
Och, je hoort mij het kapitalistisch systeem niet eens veroordelen, want de andere systemen lijken gewoon niet te werken. Lijken, want in feite gaat het wellicht over een doelmatige afbraak van die systemen door de machthebbende kapitalisten.
Normaliter heb ik er geen enkel probleem mee dat er daar ergens heel hoog in hun ivoren toren enkele stinkrijke sloebers zitten, zo lang wij, gewone mensjes maar op een knusse manier kunnen en mogen leven. Maar als ik zie dat mensen die nu echt in de shit zitten, zoals in Japan, ook nog eens getroffen worden door de kapitalistische reflex van die enkele bonzen... dan kriebelt dat. Dan krijg ik reacties en ga ik meer en meer denken als een lid van AMADA (Alle Macht aan de Arbeid) en ander extreme linkse partijen. Iets waar ik notabene in gewone omstandigheden ook niet gelukkig mee ben. Maar ze drijven er een mens toe.
En als we eerlijk zijn, dan moeten we vaststellen dat we nu eigenlijk maar een kleine rimpeling zien in het kapitalistische wereldje... Want zo wat alle armoede op deze wereld is er bij gratie ( wat een woordkeuze!) van de grote machthebbers van het kapitalistische systeem.
En weet je wat, er is geen oplossing !
Nee, want ergens, diep in ons zelf, zijn wij allemaal kapitalistjes. Allemaal proberen wij rijk te worden, te zijn, en goed, beter, best te leven. Ook al moeten wij dat doen door T-shirts te dragen die helemaal niet Fair-trade zijn. Ook al doen wij daarmee de werkmens (onze collega's !) uit de "lage-loon-landen" schromelijk onrecht aan ! Als wij het maar goed hebben.
En op die manier verkwanselen we het recht op spreken.
...de mogelijkheid op handelen.
Het is immers met dit, zoals het met bijna alles is, we roepen wel, we vloeken wel, maar het zijn de anderen die het zouden moeten doen, want wij, wij hebben toch geen boter op het hoofd ? Of zien we het niet eens meer door het vet dat ons in de ogen stroomt ?
Als iedereen voor zijn deur veegt, is heel de straat proper... Maar wat doen wij ? Als onze buur niet veegt, waarom zouden wij dan onze energie verspillen. Dedju, wij kunnen ook lui in onze sofa liggen...
tot de volgende ?
Wellicht gaan ze nadien wel de gewone mensen oproepen om een of andere steuncampagne gul te sponsoren, maar de kapitalisten hebben eerst maar raprap hun centjes uit de gevarenzone gehaald. Steun is immers iets voor het plebs, het schorum, kortom de niet-kapitalisten of de hele kleinekleine kapitalistjes.
Wellicht zal Japan, in een ijdele hoop alsnog wat van de meubelen te redden, zijn economie opkrikken met financiële steun, waar de kapitalisten dan weer mee kunnen weglopen. En de gewone Japanner, die nu al zo zwaar getroffen is, zal nog wat meer mogen betalen aan belastingen, om de gemeenschap te ondersteunen. Gemeenschap van hooguit een dik tiental grote bonzen???
Wij hebben het hier op een bescheiden wijze gezien bij de banken. Zij doen domme dingen, en wij mogen het betalen, en nu zijn ze er al weer boven op, en keren ze dikke dividenden uit aan hun aandeelhouders, en dat is niet u, niet ik, maar diegenen die behoren tot de kring die in ons Belgenland geen of amper één euro belastingen betaalt.
Kortom, gaat het goed, dan stroomt het geld naar die enkele grote kapitalisten, gaat het slecht, dan belasten ze de gewone man om die groten toch geen verlies te laten lijden...
Wij, kleine mensjes, wij zijn de honden uit de bijbel, die de kruimels van onder de tafel mogen opvreten.
Och, je hoort mij het kapitalistisch systeem niet eens veroordelen, want de andere systemen lijken gewoon niet te werken. Lijken, want in feite gaat het wellicht over een doelmatige afbraak van die systemen door de machthebbende kapitalisten.
Normaliter heb ik er geen enkel probleem mee dat er daar ergens heel hoog in hun ivoren toren enkele stinkrijke sloebers zitten, zo lang wij, gewone mensjes maar op een knusse manier kunnen en mogen leven. Maar als ik zie dat mensen die nu echt in de shit zitten, zoals in Japan, ook nog eens getroffen worden door de kapitalistische reflex van die enkele bonzen... dan kriebelt dat. Dan krijg ik reacties en ga ik meer en meer denken als een lid van AMADA (Alle Macht aan de Arbeid) en ander extreme linkse partijen. Iets waar ik notabene in gewone omstandigheden ook niet gelukkig mee ben. Maar ze drijven er een mens toe.
En als we eerlijk zijn, dan moeten we vaststellen dat we nu eigenlijk maar een kleine rimpeling zien in het kapitalistische wereldje... Want zo wat alle armoede op deze wereld is er bij gratie ( wat een woordkeuze!) van de grote machthebbers van het kapitalistische systeem.
En weet je wat, er is geen oplossing !
Nee, want ergens, diep in ons zelf, zijn wij allemaal kapitalistjes. Allemaal proberen wij rijk te worden, te zijn, en goed, beter, best te leven. Ook al moeten wij dat doen door T-shirts te dragen die helemaal niet Fair-trade zijn. Ook al doen wij daarmee de werkmens (onze collega's !) uit de "lage-loon-landen" schromelijk onrecht aan ! Als wij het maar goed hebben.
En op die manier verkwanselen we het recht op spreken.
...de mogelijkheid op handelen.
Het is immers met dit, zoals het met bijna alles is, we roepen wel, we vloeken wel, maar het zijn de anderen die het zouden moeten doen, want wij, wij hebben toch geen boter op het hoofd ? Of zien we het niet eens meer door het vet dat ons in de ogen stroomt ?
Als iedereen voor zijn deur veegt, is heel de straat proper... Maar wat doen wij ? Als onze buur niet veegt, waarom zouden wij dan onze energie verspillen. Dedju, wij kunnen ook lui in onze sofa liggen...
tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)