Permacultuur

Image by AnneTanne via FlickrAl sla je me dood, ik weet niet meer hoe ik ooit op de site beland ben, maar ik ben er blijven hangen, lang, heel lang...
Permacultuur is de samensmelting van permanent en agricultuur, dus blijvende landbouw. Blijvend in de zin van zichzelf vernieuwend en doorlevend, met andere woorden quasi natuurlijke landbouw. Landbouw waarbij alle voorwaarden van een natuurlijke groeiwijze gerespecteerd worden, en waarbij men werkt met planten die normaal kunnen doorleven en zichzelf kunnen in stand houden, op een manier zoals het in de natuur gebeurt, zonder hulp van de mens. De enige tussenkomst van de mens is het inrichten van het systeem en het oogsten van de "vruchten van het veld" in de brede zin van het woord.
Ik heb met groeiende verbazing zitten lezen wat er allemaal eetbaar is van wat ik voorheen als onkruid beschouwde, en welke voordelen het biedt voor de mens én voor de natuur !
Och, ik ben nu niet plots bekeerd tot een permacultuur-boer, want ik kan met mijn gezondheid helaas het werk in de tuin niet meer aan, en om eerlijk te zijn, ik ben nooit een tuinder geweest. Maar nu vind ik het jammer dat ik niet jonger ben, gezond ben, want ik denk dat een dergelijke tuin wel mijn ding zou zijn, er is immer heel weinig werk aan, en toch is bijna alles oogstbaar en eetbaar.
(Kijk maar eens met Google naar Permacultuur Nederland, dan kom je op een Nederlandstalige site terecht waar je kan kennis maken met die bizarre landbouw, maar let op, ik verzeker je dat er meteen enkele uurtjes mee zoet bent !)
Wat ik meteen ga proberen deze zomer: ik ga tussen mijn sla de bloemen van mijn daglelies verwerken, krijg ik een heerlijk gekleurde sla met een iets pikantere smaak en met heel veel vitamientjes. En het verfoeilijke zevenblad, dat ik al jaren obligaat probeer te verwoesten, ga ik nu opeten in dezelfde sla. Onkruid en bloemen zijn niet altijd zomaar onkruid, niet altijd zo maar bloemen. Ze zijn eetbaar en gezond.
Het lijkt wel of er een nieuwe wereld opengaat ! Mijn geheugen is niet meer zo goed als eertijds, maar ik weet dat ik nu wellicht onder het wandelen niet meer op een grashalmpje zal kauwen, maar wellicht her en der iets zal plukken om heerlijk binnen te spelen. Wandelen in de zon en ook nog eens vitamines binnenkrijgen (naast de Zon !).
Ik heb hortensia's (hydrangea) staan, maar nu ga ik zoeken naar een bepaalde variëteit, waarvan ik de blaadjes kan gebruiken als "Hemelse thee" en en als zoetmiddel. Heb ik niet alleen de bloemen en de mooie struik, maar ook heerlijke thee toe.
Echt, een nieuwe wereld ? Nee, wellicht net de oude wereld, het stuk dat we vergeten zijn in de loop der tijden... Het stuk waar we verbluft naar kijken als we natuurvolkeren bladeren zien plukken om wonden te helen. Wijsheid die er wellicht al eens was, en waar we helaas heel veel van vergeten zijn.
Ik vermoed dan ook dat de lijst met eetbare dingen die je op de site kunt bekijken ver van volledig is, wellicht is er nog heel, heel veel dat ons en de natuurlijke levenswijze ten goed kan komen.
Ik ben er van overtuigd dat onze huidige landbouw verkeerd bezig is, dat we met kunstmest en onkruidbestrijders en insecticide bezig zijn de grond te vernietigen en uit te putten tot op het moment dat we in een zelf gecreëerde woestijn zullen zitten...
Zoek maar eens naar regenwormen in de akkers, je zult er geen een vinden ! Alles is dood, en komt slechts weer tot leven met veel vlieg- en kunstwerk aan kunstmatige mest en insecticide... Tot leven ? Nee, eigenlijk tot een tijdelijke monocultuur die weer en meer de bodem uitmelkt.
Ik weet niet of Permacultuur het antwoord is, maar in ieder geval lijkt het me op zijn minst een stap in de goede richting, op naar een herstel van de natuur, herstel van moeder Aarde, herstel van onze eigen biosfeer. Plant niet meer zo maar een tuin vol bloemen en sierstruiken, neem die soorten die hier kunnen voortbestaan, en die eetbaar en gezond zijn, voor jou en voor dat tuintje van jou, en ook nog eens leuk om te zien. Misschien iets minder uitgemeten en minder kleurrijk, maar veel natuurlijker en beter !

Op naar een nieuw samenlevingscontract met onze eigen Aarde, en nu een contract van lange duur, er niet op gericht de aarde uit te putten en te vernietigen, maar samen te leven in, op en met de Aarde !

Lijkt dat niet heerlijk ?

tot de volgende ?