Heb je ook dat filmpje bekeken van die vissersboot die gewoon over de Tsunamigolf vaart? Je kreeg het van alle kanten aangeboden in ieder "nieuwsberichtje" of in ieder startpagina die ook maar enigszins aan "Nieuws" is gebonden.
Is jou dan ook opgevallen dat dat eigenlijk twee keer niks was ? Ik heb gevaren, en in stormen wieg je heel wat meer op en neer in de boot. Het enige bizarre was dat die golf er alleen bij liep. Er waren geen noemenswaardige golven, en dan die ene grote.
Maar op zee is de tsunami dus niet echt een ramp te noemen, je moet alleen je boot richten met de kop naar de golf, en je vaart er zo over.
De tsunami ontstaat dan ook eigenlijk maar bij gratie van de kust. Het is door de de ondiepten dat de golf een andere vorm gaat aannemen, en tot die abnormale vorm komt. In Japan maar liefst 23 meter hoog ! Als je weet dat een gewone woning, met één verdiep en een dak zo'n 8 à 9 meter hoog is, dan zit je met een golf van bijna drie huizen hoog, die plots het land overspoelt. En dat is nog niet alles, je moet eens in je bad een golf maken, en die eens goed bekijken, op het moment dat hij tegen de wand aankomt, dan wint hij nog wat centimeters bij, bij een tsunami die tegen een building komt, nog enkele meters...
Bovendien is het in je bad maar enkele centimeters water die de golf uitmaakt, maar bij een tsunami is het niet zo maar een golf, door de omvang van die golf is het een enorme massa water die daar komt aangestormd ! Het is niet een wagonnetje, het is een hele trein.
De kracht moet immens zijn ! Dat heeft met de massa en het gewicht te maken. Een massa water van 10 op 10 op 10 centimeter (een kubiek decimeter) weegt net één kilogram. Als je dergelijke kubusjes water netjes zou kunnen opstapelen tot een hoogte van 23 meter, dan is dat al 230 kilo ! Als je dat kubusje vergroot tot kubussen met de zijden van één meter, dan weegt die toren van 23 meter al 23.000 kilo, of 23 ton... Wat zo'n ganse muur van water dan weegt is niet zo maar te becijferen, en wellicht zou ik hier al hele rijen cijfertjes nodig hebben om de tonnen water uit te drukken. Krijg maar eens zo'n tonnen in één harde worp tegen je huis geworpen ! Geen wonder dat je die huizen dan ook zag in elkaar vallen, of gewoon op zijn geheel zag wegduwen...
Als je dan ook nog eens daar bij zet dat alles daar door de aardbeving ook nog eens 2,4 meter is verschoven, in één ruk, dan weet je wal ongeveer hoe groot de ramp wel ongeveer is, en ben je alleen nog verwonderd dat er daar nog iets is blijven staan.
Dat die hoeveelheid water mij zo erg aanspreekt, is misschien te danken aan het feit dat ik een aquarium heb, een grote aquarium, van 2 meter lang, 60 cm hoog en 70 cm diep... en ik heb al wel enkele keren de inhoud ervan moeten berekenen... 6x7x20 = 840 liter ofte 840 kg water... Da's een héél pak ! en iedere keer je die inhoud als gegeven nodig hebt om één of ander product aan het water toe te voegen voor de gezondheid van de planten of de vissen, dan schrik je weer even... zoveel ! Mocht dat ooit eens breken, en in één golf de huiskamer binnenstormen, dan... ware dat nog niks in verhouding met een tsunami...
Maar het maakt mij wel telkens weer attent op het begrip massa...
En iedere keer weer ben ik ergens, diep van binnen, blij dat ik hier boven op de "berg" woon. Veilig voor water. Maar wellicht veel minder veilig voor aardbevingen, want de grootste aardbeving sinds we die dingen meten, was voor ons landje krek hier (epicentrum Nukerke op een boogscheut van hier)... Er was hier dan in Mater heel wat schade. Maar wellicht geen echt ingevallen huizen... Hoogstens wat schoorstenen omver en zo. Eén keer hebben wij hier onze luchter zien heen en weer zwaaien, maar dat was al een bijzondere ervaring.
Om het eens anders te zeggen, als ik die dingen zie op TV, dan ben ik bang. Gewoon heel erg bang. Je kunt als mens niets doen, je ondergaat die dingen gewoon. Je kunt pogen weg te lopen, maar als je slecht te been bent, dan heb je zelfs die kans niet... Gewoon ondergaan. En als je heel veel geluk hebt, misschien overleven.
En dan heb ik een soort voorwereldlijke angst, een oerangst, die in mij, die me zegt dat het misschien wel de aarde zelf is, die het moe is dat wij, nietige mensen, haar zo kapot helpen, en in woede zich schudt en beeft, zodat wij als luizen uit haar pels geschud worden en op de grond worden gesmeten.
Ik weet wel dat dit wellicht maar een gek idee is, maar toch zit het diep in me te knagen. We zijn immers maar luizen op de pels van de aarde, wat durven wij dan allemaal te doen?
En wellicht is een dergelijk gevoel voor een groot gedeelte de oorzaak van de drang naar een godsdienst bij de mens, maar dat besef verandert niets aan die oerangsten. En we zitten hier niet op de "Ring van Vuur", maar hier beefde de aarde ook al eens, en kan het dus nog wel eens.
Ach, we zijn maar zo'n kleine, nietige dingen...
luizen...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten