Image via WikipediaJapan wordt op wrede manier dooreen geklutst, en prompt zakt de prijs van de aardolie. En nu de eerste beurs in Japan er is geweest na de ramp, zie je daar niet de steun van de wereld, maar het in elkaar zakken van de beurskoers. Ratten verlaten het zinkende schip ?Wellicht gaan ze nadien wel de gewone mensen oproepen om een of andere steuncampagne gul te sponsoren, maar de kapitalisten hebben eerst maar raprap hun centjes uit de gevarenzone gehaald. Steun is immers iets voor het plebs, het schorum, kortom de niet-kapitalisten of de hele kleinekleine kapitalistjes.
Wellicht zal Japan, in een ijdele hoop alsnog wat van de meubelen te redden, zijn economie opkrikken met financiële steun, waar de kapitalisten dan weer mee kunnen weglopen. En de gewone Japanner, die nu al zo zwaar getroffen is, zal nog wat meer mogen betalen aan belastingen, om de gemeenschap te ondersteunen. Gemeenschap van hooguit een dik tiental grote bonzen???
Wij hebben het hier op een bescheiden wijze gezien bij de banken. Zij doen domme dingen, en wij mogen het betalen, en nu zijn ze er al weer boven op, en keren ze dikke dividenden uit aan hun aandeelhouders, en dat is niet u, niet ik, maar diegenen die behoren tot de kring die in ons Belgenland geen of amper één euro belastingen betaalt.
Kortom, gaat het goed, dan stroomt het geld naar die enkele grote kapitalisten, gaat het slecht, dan belasten ze de gewone man om die groten toch geen verlies te laten lijden...
Wij, kleine mensjes, wij zijn de honden uit de bijbel, die de kruimels van onder de tafel mogen opvreten.
Och, je hoort mij het kapitalistisch systeem niet eens veroordelen, want de andere systemen lijken gewoon niet te werken. Lijken, want in feite gaat het wellicht over een doelmatige afbraak van die systemen door de machthebbende kapitalisten.
Normaliter heb ik er geen enkel probleem mee dat er daar ergens heel hoog in hun ivoren toren enkele stinkrijke sloebers zitten, zo lang wij, gewone mensjes maar op een knusse manier kunnen en mogen leven. Maar als ik zie dat mensen die nu echt in de shit zitten, zoals in Japan, ook nog eens getroffen worden door de kapitalistische reflex van die enkele bonzen... dan kriebelt dat. Dan krijg ik reacties en ga ik meer en meer denken als een lid van AMADA (Alle Macht aan de Arbeid) en ander extreme linkse partijen. Iets waar ik notabene in gewone omstandigheden ook niet gelukkig mee ben. Maar ze drijven er een mens toe.
En als we eerlijk zijn, dan moeten we vaststellen dat we nu eigenlijk maar een kleine rimpeling zien in het kapitalistische wereldje... Want zo wat alle armoede op deze wereld is er bij gratie ( wat een woordkeuze!) van de grote machthebbers van het kapitalistische systeem.
En weet je wat, er is geen oplossing !
Nee, want ergens, diep in ons zelf, zijn wij allemaal kapitalistjes. Allemaal proberen wij rijk te worden, te zijn, en goed, beter, best te leven. Ook al moeten wij dat doen door T-shirts te dragen die helemaal niet Fair-trade zijn. Ook al doen wij daarmee de werkmens (onze collega's !) uit de "lage-loon-landen" schromelijk onrecht aan ! Als wij het maar goed hebben.
En op die manier verkwanselen we het recht op spreken.
...de mogelijkheid op handelen.
Het is immers met dit, zoals het met bijna alles is, we roepen wel, we vloeken wel, maar het zijn de anderen die het zouden moeten doen, want wij, wij hebben toch geen boter op het hoofd ? Of zien we het niet eens meer door het vet dat ons in de ogen stroomt ?
Als iedereen voor zijn deur veegt, is heel de straat proper... Maar wat doen wij ? Als onze buur niet veegt, waarom zouden wij dan onze energie verspillen. Dedju, wij kunnen ook lui in onze sofa liggen...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten