Image via WikipediaBij toeval las ik een klein artikeltje in een of ander boekwerkje in een wachtzaal. De kaft was er al lang af, want tijdschriften in wachtzalen leiden een tweede en zelfs een derde leven in wachtzalen. Als je er een recent boekwerk vindt, dan is het iets dat vergeten werd door een van je voorgangers in de wachtzaal...
Maar het ging over de boom van kennis in het aardse paradijs... Eigenlijk weten we niet precies wat die kennis omhelst, alleen dat we ons plots bewust waren van onze naaktheid. (Misschien viel toen onze pels uit ????) Maar de schrijvelaar van dienst stelde dat het wellicht het bereiken was van "de cultuur". Uit verdere lezing bleek dat hij het woord cultuur heel breed interpreteerde, en stelde dat het het verlaten van de natuur was...
Dat kan dus zowel cultuur in de zin van landbouw zijn, als cultuur in de zin van overdracht van kennis en dergelijke. Maar het bleek een nogal "groen" boekwerk te zijn, en hij bleef nogal haperen aan het verstoren van "de" natuur.
Ik denk dat er wel iets in die redenering zit... Het is een feit dat de landbouw het eigenlijke begin is geweest van de menselijke "beschaving". Dank zij de landbouw kon de mens sedimentair gaan leven, kon hij zich vast vestigen, kwam er een behoefte aan eigendomsrecht (Hij zal mijn werk niet oogsten !!!) en de mens vernietigde de natuur om hem om te vormen naar zijn behoeften. Dit liet ook toe dat er meer mensen op een beperktere oppervlakte konden gaan wonen, en dit was het begin van de explosieve bevolkingsaangroei die we nu kennen.
Zo gezien kan men dus heel gemakkelijk de cultuur als eerste breuk zien, breuk met de natuur, breuk met het idee van de God, die wellicht toentertijd heel dicht verwant was met de "Natuur".
Zonder de landbouw zou er wellicht nooit een maatschappij zijn ontstaan! Zolang de mens leefde als jager-verzamelaar, leefde hij noodgedwongen in kleine groepjes, en moesten zij over grote gebieden kunnen zwerven. Dit betekent dat wellicht het mogelijk aantal mensen in onze contreien heel laag of niet bestaande zou zijn (hoogstens zomer passanten voor de jacht en in de herfst voor het verzamelen van noten en vruchten).
De wereld zou heel anders zijn, en het aantal mensen zou heel beperkt gebleven zijn.
Uiteraard zou er dan geen of veel minder zonde tegen de natuur (God?) geweest zijn. Wellicht is dan ook door de landbouw, de bijhorende bevolkingstoename, de verstedelijking, ook het idee God gewijzigd. Wellicht daardoor is het ons nu niet meer duidelijk wat precies die boom van kennis was, en wat hij deed... Ik denk dat de uitleg van de onbekende schrijver wel een plausibele uitleg kan zijn. Het is een theorie als een ander. Zekerheid zullen wij nooit hebben over dit onderwerp.
En daar lig ik soms van wakker, want er zijn dingen zat in de bijbel (en andere godsdienstige basiswerken) die niet echt zonneklaar zijn, en die dan door theologen uitgelegd worden, netjes in het kader dat zij voorstaan. Of dit dan de juiste uitleg is ???
Heel wat kerkelijke schisma's zijn aan die onduidelijkheden en vooral aan de verschillen in interpretatie er van te wijten, en dan blijft iedereen op zijn standpunt staan, ook al ziet ieder weldenkend mens dat er meerdere interpretaties mogelijk zijn... Maar wel-denken, dat moet vermeden worden...men moet aanvaarden, volgen...
Momenteel hebben wij een aartsbisschop die terug die weg op wil, nicht raisonieren ! Gewoon de kerk volgen.
Ik heb het daar moeilijk mee,
ik denk.
... en dat mag niet !
tot de volgende ?
2 opmerkingen:
Ik vind dit heel nap beschreven. Nooit gedacht om aan een roman te beginnen ?
Hoi Toon,
Als je kijkt naar de versplintering van groeperingen die zich bijbelgetrouw noemen, dan is nooit de Persoon en het verzoenend werk van Jezus de oorzaak. Ik geloof dat degene die zich daar aan vasthoudt niet bouwt op drijfzand.
Gr. voor jou en Anny
Een reactie posten