Image by Pieter Musterd via Flickr't Gaat nog wel eventjes duren voor de suikerbieten voor mijn deur er uit kunnen... De boer oordeelde het veld nu al veel te nat en te drassig, en nu worden we, na de storm van gisteren, verblijdt met voorspelde overstromingen wegens "zware regenval"...Maar is de regen wel de schuld van de overstromingen? Ik weet het niet. Ik zie dat er steeds meer oppervlakte bebouwd, beticheld, gebetonneerd en geasfalteerd is... dat zijn allemaal plaatsen waar de regen niet meer in de grond kan dringen. De laatste jaren zie ik steeds meer mensen die, in een nieuwe vorm van onkruidbestrijding, hun grond volkomen toedekken met zwarte plastic (soms worteldoek, wat toch nog iets doorlaat), waar ze dan in summiere gaatjes hier en daar een plant in zetten. Weer heel wat oppervlakte waar de regen niet in kan dringen... En dan de velden, waar men met mastodonten van machines op gaat werken, en waar de ondergrond volledig is toegedempt onder de immense druk van die tuigen... Weer zoveel minder oppervlakte die water kan opnemen... Door de ruilverkavelingen zijn de velden veel groter geworden dan vroeger, en verdwenen de talrijke houtkanten en vooral de talrijke afwateringsbeekjes... en ook daar hoeft geen tekeningetje bij..
Laat ons de natuur weer eens wat wijzer behandelen, wedden dat er al een heel deel van de wateroverlast verdwijnt?
En dan spreek ik nog niet van de enorme erosie van de oppervlaktegrond (de vruchtbare laag !) die we hier zien, mede veroorzaakt door de schaalvergroting van de velden en het verdwijnen van de afwateringsbeken...
"'t gaat onze tijd wel duren..." Heb je dat ook al horen zeggen?
Maar gaat het de tijd van je kinderen ook nog duren, en van je kleinkinderen? Of is dat te ver van je bed ?
Is de mens altijd zo kortzichtig geweest? 't Gaat mijn tijd wel duren...
Moeten we niet op zijn minst proberen verder te denken dan ons eigen leven strekt?
Ondertussen is het buiten nu nog helder weer, geen spoor van de zware regen te zien. Hopelijk is het niet zo erg als ze voorzien voor de komende dagen, want anders zitten er weer heel wat mensen in de miserie. Ik mag er niet aan denken...
Stel dat het hier zou overstromen, dan zou de kast die door onze Koen werd gemaakt misschien onherroepelijk beschadigd zijn, en zou dat mooie souvenir verdwijnen...
Want dat is het erge bij overstromingen, brand en dergelijke...Er gaan dingen kapot die voor jou onherstelbaar zijn, en die deel uitmaakten van je kostbaarste bezittingen. Ze hoeven niet echt waarde te hebben... Je hebt maar één fotootje meer van je peter, je hebt nog het trouwboekje van je ouders liggen. Dat heeft geen echte geldwaarde, maar voor jou is het van enorme waarde... en niet meer te vervangen.
Hé, leg nu eens de band tussen die onvervangbare dingen en "Het zal mijn tijd wel duren..."
Doet je eens anders denken ? Goed zo...
Ik ga moeten stoppen, straks komt Louis, met de teksten... Teksten? Ja, teksten voor Sint Nikolaas...
Want op 6 december moet ik voor de Okra (de bond van gepensioneerden) Klaas "spelen"... Een heel serieuze rol, waar ik al heel wat ervaring in heb, maar nog nooit bij gepensioneerden...
De tekst ? Ja, wie ik eens op het schavotje voor mij kan doen knielen (of doe je dat niet meer met oudjes?) en eens de levieten lezen tot plezier van de rest... Ook eens stil staan bij de vrienden die ons in het afgelopen jaar ontvallen zijn en dergelijke... Kortom, een beetje van het vroede en een beetje van het zotte...
Tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten