Internetkaarsjes

Image via WikipediaHeb je het ook gelezen? Als je naar de website van parochie Scherpenheuvel surft, dan kun je via internet een kaarsje laten branden bij de heiligste van alle heilige (Vlaamse) maagden...
Ik herinner me nog dat Zuster Hubertine ons in het eerste, tweede, derde leerjaar (die zaten samen in één klas) vertelde over de Nepalezen met hun gebedsmolentjes... Dat was HET voorbeeld van een absurde vorm van bidden, zonder zelfs maar te hoeven denken aan God. Wij knikten vol overtuiging Ja, het was absurd. (Wij kenden wellicht dat woord nog niet en gebruikten onnozel of zoiets...) Hoe kon je nu bidden zonder woorden?
Nadien heb ik diep in mijn binnenste dikwijls gegrinnikt met mensen die aan een kennis de vrome opdracht geven om ook voor hen een kaarsje te branden in Lourdes... Ik dacht dan steeds een beetje verdoken aan die Nepalezen... En hoe wij blijkbaar ook devoot waren met niet eens gedachte gebeden, maar met een ver kaarsje.
Nu hebben ze het systeem ingevoerd via internet...
De kerk heeft al eens bijna de benen gebroken over verkochte aflaten, en eigenlijk is het dus nooit echt weg geweest. In oude kerken vind je wel eens onder Heiligenbeelden een kort gebedje of aanroeping, met daaronder: zoveel dagen aflaat... Als een goedkope vorm van aflaten, geschikt voor de gewone man, de rijken konden zich in één klap vrij kopen van het vagevuur. Ook dat was en is niet nieuw! Wie deelneemt aan de kruistocht was automatisch verzekerd van de Hemel, nu is dat nog zo voor de mensen die in naam van Allah als levende bommen zichzelf "offeren" en tientallen vijanden van het geloof meesleuren in de dood...
Blijkbaar zijn die uitwassen dus niet gepatenteerd...
En weer gaat het over geld en dus ook over macht, twee dingen die volgens het evangelie verkeerd zijn... Ik las deze week een artikel over St Franciscus, en hoe hij een orde mocht stichten, omdat er op dat moment echt overal "ketterijen" ontstonden, die zich vooral afzetten tegen de geldmacht van de kerk, en publiek de armoede predikten. Nog tijdens het leven van St Frans werden zijn kloosterregels door zijn "leerlingen" veranderd, en mochten ze plots wel weer bezittingen hebben... St Frans verzette zich vruchteloos tegen de machtsgreep...
En geef maar toe, jij en ik zien het ook niet meteen zitten om alles overboord te gooien en arm als Job rond te wandelen in deze wereld...
We zijn niet zo sterk als Sint Frans... ook niet in het geloof, en al zeker niet in de daden. We zijn op weelde ingesteld, en waar mogelijk ook op macht, ook al is het voor ons als kleine mensjes maar een klein beetje.
En als we een bende idioten bereid zouden vinden om stukjes hiernamaals te kopen, dan zouden we geneigd zijn dat te doen... ze moeten maar zo stom niet zijn...
Maar als de kerk dat doet, dan voelen we dat anders, want dan zijn dat de vertegenwoordigers van het Geloof, van de belofte op zich van dat Hiernamaals, die dat te koop stellen... en plots klinkt het voor velen aannemelijk, en voelen de armen die het zich niet kunnen permitteren zich bekocht...
Terecht.
Er speelt ook nog een tweede aspect mee, daar de Kerk een machtsinstelling was (is), is er automatisch wat verzet van de kleinen, de underdogs, tegen de machthebbers...
De kerk heeft nog niets geleerd
wij eigenlijk ook niet
djudedju
tot de volgende