maandag, november 22, 2010

De BH heeft een vervaldatum...

Painting by Emile Claus – "Orchard in Fla...Image via WikipediaIk leer iedere dag weer bij. Ik weet dat op de meeste voedingswaren een vervaldatum zit, op de meeste medicamenten ook, maar BH's ???
Blijkt weer eens een dichterlijke vrijheid te zijn... Men wil de vrouwen duidelijk maken dat een BH niet onbeperkt zijn vorm houdt, en dat je dus best om de zes maand een nieuwe koopt. Anders biedt dat ding niet meer de juiste steun en toeverlaat aan de borsten in casu.
Ik ga mijn vrouw moeten appelleren op dit bericht, want zij koopt geen nieuwe BH om de zes maand, dus is het geen wonder dat haar borsten niet meer die vorm hebben van in haar jeugd. En ik die dacht dat dit een normaal verschijnsel was na jaren verouderen. Niet dus. Hadden wij dat maar geweten, dan zagen wij nu vrouwen die voor de rest waren verouderd, maar tenminste met jeugdige borstjes. Ik zie ze al rondlopen op het naaktstrand, levende anachronismen. Wat gerimpeld en wat uitgezakt en daar midden op twee prille jongemeisjesborstjes... Niet te doen.
Waar halen die reclamejongens het uit?
Ik vind die plastische chirurgie al niks, en nu gaan ze zeggen dat het komt omdat u, dames, niet genoeg op de vervaldatum van uw BH hebt gelet.
Ik denk dan aan Vonneke... Het dametje in kwestie was een end in de zeventig, maar was steeds opgezet en gepommadeerd dat het een lieve lust was. Bovendien droeg ze het haar in een soort platinablond, en droeg steeds heel jeugdige kledij. Zag je ze van achteren, dan dacht je een jong ding te zien, maar als je de voorkant zag, dan rees daar plots een snoetje op als een verrimpeld winterappeltje. Alhoewel, wie weet vandaag de dag nog wat een winterappel is... Wie bewaart er nu nog enkele bakken met apples op de zolder, netjes in bakjes opengelegd op krantenpapier... Daar hielden de appels het een hele winter uit, maar droogden steeds meer uit, en kregen een rimpelig vel. Nu haal je putje winter verse appels die rechtstreeks ingevoerd zijn uit Zuid Afrika en omstreken... Niks geen rimpelappeltjes meer.

Heb je al eens bedacht hoe ons voedingspatroon is veranderd sinds pakweg 60 jaar??? Het is enorm. We eten nu dingen waar we nog nooit van hadden gehoord, waarvan we het bestaan niet eens kenden. De wereld is onze achtertuin geworden. We eten veel verser, veel gezonder, maar veel te veel en veel te zwaar. Maar dat is weer een ander verhaal.

Zo net is hier een resem zware landbouwmachines verschenen... de suikerbieten gaan er uit.
Niks meer van dat zware labeur van vroeger, ze rijden met een tractor met een onding voorop gemonteerd en een soort keer-machine die achterop is gemonteerd door het veld. Het eerste stuk vermaalt het groen, en het achterste stuk zwiert de onthoofde bieten boven op de omgewoelde grond. Daarachter verschijnt een echte mastodont, die de bieten opslokt, via een transportband omhoog voert, over een rooster waar de aarde afgeschud wordt en de bieten uiteindelijk in een laadbak vallen...
Wellicht komt er nu een punt waar men de bieten zal gooien op een hoge hoop, en waar straks vrachtwagens zullen op en af rijden om de bieten weg te voeren naar de suikerraffinaderij...

Ik denk aan Emile Claus, met zijn prachtige enorme schilderij van de bietenoogst, waar je onder meer een boerin ziet blazen op haar versteven vingers... Weliswaar gaat het in het schilderij over voederbieten en niet over suikerbieten, maar toch... heel dat lijfelijke is verdwenen.

Je ziet ook geen kinderen meer achter de aardappelrooimachine aan kruipen om de patatten te rapen... Allemaal vervangen door machines... Koud, snel en zonder ook maar een beetje plezier.

Gisteren zag ik toevallig een kudden van die blauwwitte abnormale koebeesten plots naar de kant van de wei snellen. Daar was een hele stellage van verzinkte buizen en bakken, en daar gingen de koeien netjes naast elkaar aan postvatten... De boer kwam er aan... Met een grote tractor, en vanuit een enorme schepbak strooide hij eten in die verzinkte bakken. Voer.
Zonder ook maar iets contact met het dier.
Koud, kil en dodelijk efficiënt.

Ik mis de ziel van het boerenleven... het contact met de vruchten en de beesten.
Maar ja, ik ben dan ook van de oude stempel...

Hoe zingt men het ook weer? Vader is blijven hangen in de sixties... en zelfs nog wat vroeger!

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

1 opmerking:

Tiens Mevissen zei

Hahahaaaaaaaaaaaaa,

Mijne BH heeft geen vervaldatum.
Ik heb er ene van plexiglas laten maken, lang geleden en die "doet" het nog altijd prima.

Whooooeeeeeeehaaaaaaaaaaaaaaaa