Watersnood bis

Image by Pixel Addict via FlickrHeb je het gemerkt?
De watersnood is uit het nieuws verdwenen.
Weg belangstelling.
De slachtoffers moeten nu maar verder hun plan trekken, zonder nog een greintje medeleven, zonder zelfs maar een zweempje aandacht van de rest van het land.
En voor de slachtoffers het leed nog lang niet geleden. Heel wat toestellen zijn stuk, veelal met inhoud en al (diepvries en co), meubels zijn stuk of op zijn minst geschonden en slechts moeizaam te herstellen of te vervangen, het behang aan de muren is vuil en smerig, veelal is het pleisterwerk er onder aangetast en moet vervangen worden. Tapijten of parket mogen weggeworpen worden, maar dat is allemaal vervangbaar, op te kuisen te reinigen...
Wat niet kan is herstel van de menselijke geest.
Wie ooit dat water binnenkreeg, zal in het vervolg, bij iedere bui de schrik rond zijn hart voelen knijpen, hem bijna de adembenemend en zijn bloeddruk pijlsnel de hoogte injagend...
Schrik.
Ik heb ooit met de fiets door een heuse sneeuwstorm geworsteld, getwijfeld of ik nog zou thuis geraken, en nog jaren later kreeg ik een wee gevoel bij het zien van sneeuw.
Het is een gek ding, niet controleerbaar...
Angst grijpt je gewoon vast, en je kunt het niet van je af zetten.
Het is er, en het verpest je gemoedsrust, je welzijn.
Wellicht is het familie van die fobieën ? Pleinvrees, hoogtevrees, watervrees en dan waarom niet overstromingsvrees...

Voer voor psychiaters? Ach, weet je, heel veel vertrouwen heb ik niet in die wetenschap. Net omdat het nog niet echt een wetenschap is. Het is nog steeds een zoeken en tasten en pogen te herstellen of te verbeteren wat stuk is... Je moet maar de krant nemen en de bladzijde met de processen openslaan, kun je meteen lezen dat psychologen vast stellen dat X duidelijk schuldig is, en bewust de moorden verricht heeft. En twee alinea's later lees je dan dat de psychologen van de verdachte onomstotelijk (!!!) hebben vastgesteld dat beklaagde op dat moment niet bewust was van zijn daden, en dus niet als schuldig kan veroordeeld worden... Gewoonlijk gaat het hier dan ook nog niet over één zielenknijper tegen één tweede, maar over groepjes van die mannen die allen in groep hebben vastgesteld dat de andere groep "wetenschappers" kl.. verkeerd is...

Voor mij het beste bewijs dat het nog geen weten-schap is, maar een voorzichtig tasten en zoeken op een momenteel nog niet vast te leggen thema...

Gisteren had ik een gesprek met een opvoeder... Ik zei dat ik het verkeerd vond dat men nu de kinderen geen corrigerende tik meer mag geven. Ze was het uiteraard niet met me eens, maar toen ik zei dat het geen generatie meer zou duren voor men weer terug kwam op het huidige standpunt, en terug zou grijpen naar lijfstraffen, dan knikte ze, de eerste signalen zijn er al, zei ze. Toen ik stelde dat het mensDOM dan wel weer naar het andere uiterste zou door zwaaien, en veel te erg en veel te ver gaan, dan zei ze te hopen... en haar stem stierf wat weg... Ze was het niet eens beroepsmatig, maar vreesde duidelijk dat ik zou gelijk hebben, want het huidige "niet slaan, niet straffen"-beleid was ook bedoeld als een stap naar de gulden middenweg, maar is ook door gezwaaid naar een veel te extreme vorm van strafvrij zijn...

Blijkbaar is de gulden middelmaat voor de mensheid als groep niet te doen. Hoogstens individuele gezinnen zullen er in slagen die middenweg sereen te bewandelen, met alle praktische moeilijkheden door extremen die op je gezin afstormen in de rest van de maatschappij.

Toch is de mens als individu te "behandelen"... Alleen, ik stel me vragen daar bij... Iedereen weet wat er gebeurde tijdens de koude oorlog met spionnen, die gehersenspoeld werden, iedereen weet wat een sekte met een mens kan doen, en hoe de geest afhankelijk kan gemaakt worden...
Als de behandeling ook maar ergens familie is van die indoctrinatie, dan lijkt het mij, ook al is het in dit geval goed bedoeld, fundamenteel verkeerd. Het is immers het aanleren van reflexen die niet eigen zijn. Zo een beetje als de honden van Pavlov, belletje gaat, hond begint te kwijlen...

Zo'n vorm van behandeling kan ik alleen, en dan nog met enige moeite, velen voor misdadigers die "schoon" moeten terugkomen in de maatschappij. Maar je hoeft 1984 maar te lezen om het gevaar daarvan te onderkennen.

Toch is het goed dat men de geest onderzoekt en poogt te doorgronden en te behandelen, want niemand kan ontkennen dat daar een heel werkterrein ligt... alleen, ik geloof niet dat we er al zijn, en dat het huidige behandelen eerder aftasten is...

tot de volgende ?