Niet dat het hier niet mag regenen, want echt nat is de bodem nog niet (nu wel !), maar ik dacht aan die bosbranden in Rusland... daar had die regen nu moeten neerkomen, daar is het méér dan nodig !
Maar ja, dan hadden we beter de regen van Pakistan naar daar gebracht, dan waren er twee problemen opgelost, of misschien zelfs voorkomen.
't Is niet eerlijk verdeeld, denk ik dan... Hele woestijnen die smachten op wat water, en streken die verzuipen in een veel te grote toevloed.
Mochten we het weer nu eens kunnen beheersen, dan zouden we het nogal wat beter kunnen... Of net niet ? Want ik zie het zo al voor me: Van in Noord Korea sturen ze regen in massa's met donder bliksem en wind naar hun zuiderburen, en naar de gehate USA. Die sturen hitte en intense droogte naar het nu reeds hongerende Noord Korea...
Veel beter hé ?
Maar stel dat we wijs zijn, dat we het weer niet misbruiken voor oorlogsdoeleinden... Dan zouden we het toch netjes kunnen bedelen op een goede manier ? Allee, we laten het alleen regenen tijdens de nacht, zodat we iedere morgen wakker worden in een frisse, vers gewassen wereld... De mannen van de nacht zouden daar helemaal niet mee akkoord zijn, maar het zou wel van pas komen voor inbrekers en co, die het net van de duisternis en de onzichtbaarheid moeten hebben...
Nee, laten we het maar houden zoals het is, en laat maar komen wat er komt...
Nu eens te pas, dan eens te onpas, maar altijd een heerlijk onderwerp om over te kouten...
Geen wonder dat wij in het land met dat wisselvallige weer van bij ons, zo veel klappen over dat weer. Geen gesprek zonder dat het weer er aan te pas komt, als introductie... en als afronding van bijna iedere babbel...
Nee, wat ons nu wat hindert in het weer, dat is dat we er te veel van weten, te veel van horen... Vroeger hoorden we over een overstroming in India op het ogenblik dat alle leed ginder al voorbij was, nu zitten we er met onze neus bovenop. Bovendien zwaaien ze ons dagdagelijks met cijfers naar het hoofd, om ons te bewijzen dat het weer wel degelijk aan het wijzigen is... 't Kan zijn, maar 't kan ook zijn dat het niet zo is, ik voel het niet echt aan als anders dan anders. Vroeger hadden wij ook wel eens rotslecht weer, soms weken aan één stuk, en soms ook wel een van die lange hete zomers, zonder einde... die in ons geheugen gegrift staan als die zomer met die grote storm op die middag, toen in het bos wel honderd bomen...
Cijfers en statistieken hebben we zelf nooit bijgehouden, zodat we die van de weermannen wel moeten voor waar aannemen. En wat bewijst dat, of juist niet ?
Maar mij doet het op een of andere manier wat denken aan de media... Die vergiftigen ons ook, brengen de normen aan het wankelen, vergroten dingen uit, en verzwijgen andere dingen omdat die niet in hun betoog passen. De weermannen en weervrouwen lijken mij dezelfde techniek te voeren! Zij bombarderen ons voortdurend met cijfers die "bewijzen" dat het weer aan het veranderen is, en als het plots weer kouder is, dan zwijgen ze in alle talen en wijzen er op dat het sterk aan het verwarmen is boven Australië...
Ik betrouw de media al lang niet meer, en de weerlui overtuigen mij ook steeds minder! Ze zeveren er net iets te veel over om nog als echt over te komen.
Het kan dat ze gelijk hebben, maar de ervaring met de media heeft me wantrouwig gemaakt... Ik argwaan nu mensen die te veel nadruk leggen op steeds dezelfde verhaaltjes...
Bovendien zitten die weerlui ook in het circuit van de media !
En wat van daar komt...
Met andere woorden, de mens vertrouwt de berichtgeving niet meer ! We hebben te vaak gezien hoe de dingen scheefgetrokken of uitvergroot of gebagatelliseerd worden, om nog zo maar alles voor zoete koek te slikken.
En hoe gek het ook moge klinken, ik kan me niet van de indruk ontdoen dat ook de religie op een hoopje wordt geveegd met de media... Die broebelen zonder onder water te zitten, dus zal al dat gepredik in de religie ook wel...
De mens is nog nooit zo slim geweest als nu, en nog iedere dag vergroot onze kennis, maar waar ons "hoofd" vergroot, merken we niet dat de wortels onder ons aan het wegteren zijn...
We worden reuzen op lemen voeten.
Hoogtijd dat we weer eens de normen voorop stellen, en weer leren leven in gemeensschapszin, met eerbied voor elkaar en liefde voor elkaar. Een wereld waarin de mens niet alleen staat, waar eenzaamheid een begrip is uit de tijd van vroeger...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten