Image by Haags Uitburo via FlickrIk denk té veel na...Dat komt wellicht door het vele wakker liggen, en dan kun je of liggen woelen, of liggen nadenken. Ik opteer (zo veel mogelijk) voor het nadenken.
Ik weet niet of mijn hersenspinsels altijd juist en te rechtvaardigen zijn, maar ik denk er maar op los.
Eén van mijn favoriete denkpistes gaat over God, godsdienst, religieuze praktijken en heel het gamma in deze sector.
Ik geloof dat iedereen het er wel eens over is, dat je God niet kunt bewijzen, en evenmin kun je Hem ontkennen op een wetenschappelijke manier. Dat komt omdat God precies het gaatje invult van wat voor de mens onbegrijpbaar is. Wie niet gelooft denkt: "Er is ondertussen al zo véél ontdekt en uitgelegd, die vroeger ook niet uit te leggen was, en ook onder God gerangschikt werd... dat restje zal ook nog wel ooit uit te leggen zijn, dus mag ik aannemen dat God niet bestaat." Maar echt aantonen dat God niet bestaat, dat kan ook hij niet...
Omgekeerd is het net zo goed niet bewijsbaar dat God er wel is.
In beide gevallen is het dus een kwestie van Geloof. Ofwel geloof je dat God bestaat, ofwel geloof je dat hij niet bestaat.
Er zijn maar twee opties.
En in beide gevallen gaat het dus in feite over een veronderstelling. Waarbij je overtuiging de enige schraag is tot je overtuiging.
(Stel je voor dat het uiteindelijke antwoord nog eens héél anders was !!!)
Maar de naam van dit artikel is godsgeleerdheid.
Eigenlijk vind ik dat een gek woord. Laat ons de zaak niet moeilijker maken dan hij al is, en voor dit artikel gewoonweg aannemen dat God wel bestaat. Dat we dus geloven in die optie. Als we dit niet doen, dan moet ik twee artikels schrijven en van twee denkwijzen vertrekken, en dat brengt ons te ver.
We vertrekken dus van het feit dat God niet te bewijzen is. We dichten Hem van alles toe, maar de kern is dat hij de uiteindelijke veroorzaker is, en dat hij alles dirigeert, zij het, althans volgens de Christelijke religie, rekening houdend met de persoonlijke vrije wil. (Ik ga hier niet weer in op beïnvloeding van de denkwijze en de invloed daarvan op de "wil")
Maar dus in feite is de stelling simpel. En terug te brengen tot : Geloof. Aannemen dat God er is en zijn ding doet.
Dat op zich is in feite ook een kwestie van geloof op zich. Je neemt het bestaan van God aan, je neemt zijn invloed op de dingen aan, je neemt het eeuwig leven aan, je neemt zijn richtlijnen aan. Dus geloof je naast het idee God ook het idee aan van mensen die in staat zijn Gods Woord (zijn idee, zijn voorschriften, zijn moraal, zijn wil) kenbaar te maken aan de mens. In het Christelijke geloof nemen we zelfs aan dat God daartoe mens is geworden.
Godsgeleerdheid is dan ook beperkt tot uitleg van het "menselijke" gedeelte van het idee God.
Met andere woorden, een zoeken naar uitleg van wat de mens ons bracht over God, bij de Christenen een uitleg van wat de God-Mens ons bracht, op basis van teksten die ons zijn overgeleverd. Of liever op basis van een klein gedeelte van de teksten die ons zijn overgeleverd. Want er zijn een pak "evangelie's "die niet erkend zijn als dusdanig.
Met andere woorden de "geleerdheid" gaat in se niet over God, maar over het stuk Mens.
En ook de uitleg is menselijk en dus beperkt tot "mens".
Je kunt onmogelijk geleerd zijn in een niet te bewijzen, niet te omvatten begrip.
Ik kan me zelfs niet van de indruk ontdoen, dat wie zich te pletter zoekt in geleerdheid over God, in feite zichzelf probeert te overtuigen van de God, die er alleen is in Geloof. Of er net niet is in Geloof.
Als ik naar mezelf kijk, dan zeg ik: ik geloof. Maar als ik dat geloof poog te analyseren, dan stel ik vast dat mijn geloof veel eer een Hoop is...
En ik denk dat dit wellicht bij iedereen zo is.
We geloven omdat we hopen op een niet ophouden.
Op een niet dood-sterven.
Want ondanks het feit dat er niet echt iets beangstigends zit in het echt sterven als echt definitief eindpunt, hopen we toch op iets meer, iets verder, iets eeuwigs... De echte dood lijkt me niet echt beangstigend, omdat het gewoon het definitieve einde zou zijn, dus ook geen gevoelens meer, niets meer.
... maar toch hoop ik, en velen met mij...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten