Image by jerone2 via FlickrSocialisten zien rood, milieu-activisten zien groen, liberalen zien blauw, je hebt een bruine stem, je ziet het zwart in, voor jou, la vie en rose... en ga zo maar door.
Kleuren zij duidelijk belangrijk voor ons.
(Ook al zien we maar een heel klein beetje van het mogelijke palet aan kleur, want ons spectrum is heel beperkt...)
En we kennen positieve kleuren en negatieve.
Een bruine stem is een warme stem. Bruin is dus positief. Maar als het over onze bruine medemensen gaat, dan zijn er plots een heel deel die anders gaan denken.
Rood is de kleur van de progressieve mensen... Maar je ziet ook rood van woede en als je over je toeren gaat met sporten, dan ben je zo rood als een biet.
Kleuren zeggen dus alles... en niets...
Terwijl kleuren eigenlijk een geschenk zijn! Want kleuren bestaan volgens de wetenschappers niet eens, we zien iets in een kleur, gewoon door de breking van het licht op de structuur van het voorwerp, en dat kan nog veranderen door de aard en de hoeveelheid van het licht.
Dus, als ik het goed begrijp, dan bestaan er geen zwarte, geen bruine, geen rode, geen gele en geen blanke mensen. We kunnen dus hoogstens spreken van een verschil in oogvorm, of neusvorm of het kroezelen van het haar... En dat is alles.
Er is dus gewoon: "De Mens", en dat is alles.
Meer niet, minder niet.
En terwijl de blanke mens onder zonnebanken gaat liggen en de zon opzoekt om bruin te zien, is het diezelfde mens die zegt dat die bruinen en zwarten toch maar een mindere soort zijn...
Gek !
Als er al verschil is, dan is dat verschil veel meer terug te vinden in de kansen die sommigen krijgen ten opzichte van de kansen van andere groepen.
Ooit las ik een leuk SF verhaal... Op een gegeven moment bemerkt men vanop de aarde heel ver weg een naderend ruimteschip op... Heel de wereld volgt in spanning het naderen van dat onbekende tuig, en eens het ruimtetuig niet verder meer is dan Mars, hoort men plots dat het contact opzoekt via de radio!!
Na ellenlange gesprekken blijkt dat de mens ooit al eens een grote ontwikkeling moet gekend hebben, want het zijn mensen die oorspronkelijk van de aarde afkomstig zijn, die nu terug naar hun oorspronkelijke moederplaneet terugkeren.... Naargelang ze dichter en dichter komen, vliegen de gesprekken steeds sneller en steeds intenser over en weer tussen de aarde en het ruimteschip. Op een gegeven moment zegt een van de mensen uit het ruimtetuig: "En we hebben ook goed nieuws voor jullie! De ziekte waardoor er van die lelijke blanke mensen ontstonden, hebben wij weten op te lossen! Binnenkort zijn jullie weer allemaal mooi zwart..."
Een heerlijk verhaal, met een heel diepe bodem...
Want stel nu eens, dat, door een kleinigheidje in de geschiedenis, de zwarte mens vlugger tot een "beschaving" (???) kwam dan de blanken... Dan zouden wij wellicht nog steeds de minderen zijn, en stond er op de deur van de dancing: verboden voor withuiden...
Of zou die beschaving iets beschaafder zijn geweest ?
Ik denk van niet, want in de hoogdagen van de Islam, was heel het rijk van de Koran vol met blanke christen-slaven... Die maar op een manier uit de slavernij konden komen, of door zich te bekeren, of door vrijgekocht te worden. De zwarte slaven hielden ze daar veel minder, die verkochten ze aan de blanke slavenhouders.
Blijkbaar zijn we allemaal in het zelfde beddeke ziek... Wij, en dan pas de anderen.
Gewoon, omdat - door een optisch verschijnsel - de een er wat donkerder uitziet dan de ander.
en dan hebben we nog niet eens gesproken over degenen met blauw bloed...
djudedju
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten