'k ben vies ! na !!

Ja, op u, allee, 't is te zeggen, niet op u, maar op den dienen die er niet is !
't Is nog maar juist juli, en iedereen peinst al dat hij in congé is, en vindt het de moeite niet meer om tot aan mijnen blog te komen om eens wat verheffende literatureluur te lezen !
En ik zit hier mijnen nestel af te draaien !
't Is niet van eu schoonste, moar allee, gij vangt nu de vloage vor den diejen die er nie en es ! Da's ook nie serieus van mij ...sorry

Dat is nu de weerbots van zo'n tellerke op je blog te hebben, en te zien dat maand na maand na maand mij lezersaantal toeneemt, en dan is 't juli, de congé wenkt, en weg zijn mijn vele fans, ze lezen nu wellicht sites en blogs over Andalousië of Teneriffe of Zwitserlandse jodelaïetieie wandelpaden uit te stippelen, en ik zit hier te wroeten en te zuchten om inspiratie te hebben om mijne blog te vullen... Gulder peinst zeker dat da' niets is, zo alle dagen een heel blad vol kledderen met wijze teksten? En als ge er toch eerbied voor hebt, toont het dan tenminste door uw aanwezigheid als lezer ! Djutoch, ge weet niet half hoezeer uw afwoordigheid mij kwetst.

Maar ik zal mij maar weer groot houden, niet tonen hoe ik hier diep in mijn binnenste zit verweesd zit te bleiren.

Vanmorgen zijn we al vroeg naar de rommelmarkt geweest om er zeker van te zijn dat we geen regen op onze kap zouden krijgen, en dat deel is alvast gelukt, maar er waren heel wat minder krampjes dan vroeger, wellicht zijn er een deel niet afgekomen omwille van de dreigende wolkenmassa's... Nu ja, we zijn toch eens buiten geweest, en ik heb er aan een tjoektjoek (God, dat is echt nog een woord uit mijn kindertijd, toen de vreemde leurders allemaal omschreven werden als tjoektjoeks...) wat olijven en Qumquats gekocht... Heerlijke bittere zwarte olijven en olijven gevuld met amandelnoten... Om bij mijn aperitiefje te nutten... Ik heb alleen concurrentie daarbij te duchten van Bart en zijn bende, want de anderen eten dat niet graag. Eigenlijk is dat bizar hé, hoe de ene mens iets graag eet en dat het door een ander uitgespuwd wordt als zijnde barslecht. Weet je dat het eigenlijk een kwestie is van leren eten? Als kind moest ik steeds gedwongen worden om witloof te eten, dat bittere ding was niets voor mij, maar bij ons moeder moest je ervan eten, en de wet was de wet ! Nu eet ik graag witloof. Ik heb de smaak leren appreciëren ! Met olijven is dat ook zo, je moet de smaak leren kennen en leren waarderen. Zeker de zwarte olijven, die heel bitter kunnen zijn. Groene olijven zijn veel zachter van smaak. De zwarte olijf is een rijpe olijf, en je moet die nemen waar de pit nog in zit, die hebben het meeste smaak, wellicht omdat de tannine van het hout er ook in doordringt?

De gedroogde qumquats zijn op zich ook bitter, maar daar ze gedroogd zijn in suiker, is het een vurrukkullukke mengeling van zoet en bitter...en ook echt iets voor de liefhebber. Voor wie het niet kent, een qumquat is een citrusvruchtje, nog kleiner dan een dadel maar ook oranje als een sinaasappeltje.

Eigenlijk horen dergelijke standen niet thuis op een rommelmarkt, maar allee, ik was toch content dat er eens zoiets te krijgen was, want zo vaak vinden wij dat niet hier in onze omtrek.

Toen ik na het rommelmarkten thuis uit mijn auto stapte, zag ik tot mijn grote wanhoop dat ik niet meer over de maïs heen kan kijken... 't Is weer voorbij, mijn mooie kijk op onze prachtige Vlaamse Ardennen. Voortaan kijk ik uit op een groene muur.

Heel lang geleden zagen Koen, Bart en ik eens in datzelfde veld, ook met maïs, een witte kip lopen, die blijkbaar ergens verloren gelopen was. Toen wij hem al een paar keer hadden zien lopen en gehoord hadden, vonden wij dat het beter was dat zij bij onze kippen liep dan dat ze daar aan haar dood zou geraken, en wij het veld in, tussen de rijen maïs, op jacht naar de witte kip. Je kunt je niet voorstellen hoe rap een kieken kan lopen ! Maar met verkrachte eenden hebben wij haar toch kunnen te pakken krijgen... en de kip heeft nog heel wat eieren gelegd vooraleer zij, oud en uitgelegd, in de soep terecht kwam.
Vroeger werden er hier door de jagers ook fazanten uitgezet, en op een avond was ik aan het joggen, toen ik plots een fazant opschrikte, en het malle beest een heel eind voor mij uit bleef lopen, op het baantje, tot het vertwijfeld zich ging verbergen in een droge greppel langs de kant. Ik er naar toe, maar het is gek, je weet het zitten en nog zie jet het niet, ik moest werkelijk wat aftastend werk verrichten voor ik de mooie fazantenhaan te knippen had... Wellicht zijn er niet zo gek veel die een fazant hebben gepakt al lopen... Maar het was natuurlijk een van die uitgezette beestjes, die na enkele dagen in het veld zo hongerig zijn dat ze naar de jager toelopen in de hoop er eten te krijgen. Sport noemen ze dat dan... Nu, gelukkig zijn er toch telkens een deel die het overleven, en zo is er nu een "natuurlijk" fazantenbestand, die op eigen houtje en in het wild hun kroost grootbrengen. Her en der zag je dat al met gewone kippen gebeuren ook, maar nu, met die dreigende vogelgriep heeft men deze kleine verwilderde populaties overal uitgeroeid, jammer, want er was stilaan een nieuwe soort wild aan het ontstaan. Je zag dat het een licht en vliegend kippenras was, iets tussen de krielen en de gewone kip in, en meestal wildkleurig. Jammer dat men het niet liet doorgaan.
Maar ja, volgens onze natuurfreaken mag zoiets ook al niet, want dat is geen inheemse fauna...Moest men in onze streken alles wat van oorspronkelijk vreemde origine is uit onze flora en fauna halen, dan zou onze natuur een heel stuk verarmen! Sommige van die vreemden zijn er vanzelf gekomen (zoals de turkse tortel), andere zijn geïmporteerd en hier verwilderd, zoals ons konijn, die hier oorspronkelijk ook niet leefde !
Men maakt nu een heel misbaar over de verwilderde halsbandparkieten in de bossen rond Brussel, maar laat die beestjes rustig doen, de natuur komt wel tot een nieuw evenwicht, waarbij misschien een ander soort moet wijken voor de inwijkeling (zoals onze wilde tortel die bijna niet meer te vinden is), of naast elkaar zonder elkaar nog echt te hinderen.

Want ergens is dat het absurde van de natuurbescherming... Neem nu de heide, als ze daar niet ingrijpen, dan zal de heide heel natuurlijk verder evolueren, en zichzelf vernietigen door het vruchtbaarder worden dank zij de vergane plantenresten. Daarom vechten onze natuurvrienden voor het behoud van de natuur en laten de heide begrazen en noem maar op, om er heide te houden. Met andere woorden ze doen alles wat ze kunnen om de natuurlijke gang van zaken tegen te houden, om zogezegd de natuur te bewaren...Begrijpe wie begrijpen kan... Ik vind het best dat ze de heide proberen te bewaren, want het is een prachtig gebied, maar dat is geen natuurbescherming, dat is natuurconservatie !

Maar maak je er niet druk om, laat de boer maar boeren, ook dat menselijk ingrijpen zal de natuur niet kapot krijgen... natuur blijft er steeds, zelfs in de steden tussen asfalt en beton zie je dat de plantjes zich komen vestigen, en laat ze de kans, in enkele decennia zie je nog amper dat er ooit een betonvlakte lag.

Ik ga stoppen, genoeg voor de zaterdag, ik moet nog wat werken aan mijn filters in mijn aquarium, en dan... weet ik nog niet, ik vind wel iets...

tot de volgende ?