Al heel de morgen is 't aan regenen dat het giet, zonder genade !
Er zullen dus wellicht veel minder paarden zijn, en ook veel minder feestvierders, alhoewel de echte matersen zich niet laten kennen door een regenbui van 12 uren... Zo vlug als ze van buiten nat worden, des te vlugger gieten ze hun binnenste vol !
Gelijk hoe, Ste Amelberga is een natte bedoening, alhoewel de regen een spelbreker is en blijft.
Toen wij hier kwamen wonen vertelde Gilberte ons dat het nog nooit ofte nooit geregend had op Ste Amelberga... 't Zal dus met mijn komst te maken hebben dat ik al vaak regen zal op de feeste.
't Is in ieder geval jammer, een dergelijke eeuwenoude traditie verdient beter, 't zou inderdaad altijd mooi en schitterend weer moeten zijn, zon op de dampende paardenlijven, en dorstig weer ! Maar ja, we hebben het niet altijd zoals we het willen, zelfs de heiligen krijgen niet altijd goe weer op hun Feeste...
Het is nochtans een heilige met vele werken op haar naam, ze kon water halen in een stramijne (een vergiet) en stak de Schelde over op de rug van een steur, om er maar enkele te noemen. Maar vooral de eerste zegt me iets, en nu dreig ik ook dat punt van mijn geloof te verliezen: Als je water kunt houden in een stramijne, dan moet je toch ook de wolken kunnen dichthouden? Maar ja, mijn geloof is ook maar het geloof der kleine zielen...
Wat erger is, het risico op vallen van de paarden in de bocht aan de kerk is veel groter op die natte kasseien dan anders, en we zagen al eens een ruiterinnetje wegvoeren... Hopelijk is er vandaag niets gebeurd ! Sedert dat accident komen de stadsdiensten wel zand strooien in iedere bocht, maar niettemin hebben wij al nu en dan een paard zien schaverdijnen over de kasseien. Je moet dan het volk zien achteruit deinzen, als er zo een paard hun richting uitschuift ! Of als er een paard door de drukte en het lawaai plots begint te dansen... Maar een dergelijk ongeluk is bij mijn weten nog nooit ofte nooit gebeurd. 't Moet dus toch een grote heilige zijn.
Ondertussen blijft het maar zeiken...
Ik heb voor Ewoud al een paar lijntjes gemaakt, en ze gemonteerd op de oude manier, met een elastiekje, om het hem iets makkelijker te maken...Hopelijk krijgt hij nu geen knoert van meer dan twee kilo aan de lijn...anders is de lijn exit... Ik heb ze gemonteerd met een extra klein haakje, zodat hij zich kan toeleggen op de massa's kleine bliek en kleine karper, dan is de vangst bijna honderd procent verzekerd... en kan zijn enthousiasme alleen nog toenemen. Maar ja, eerst moet het weer weer worden... want nu is 't weer geen weer... ;-)
Gelukkig dat ze ons voortdurend herhalen dat de wereld aan het opwarmen is ! Toen ik vanmorgen de chauffage eens aanstak om warm water te hebben, sloeg meteen ook de verwarming aan. Ik heb een halfuur staan klappen tegen dat ding, maar hij bleef branden en draaien, hij trok er zich niets van aan dat ik hem zei dat heel de aarde nu warm was ! Stomme chauffage, wil nooit iets geloven van mij !
Vandaag zijn we kindervrij... Veerle moet niet gaan werken. Morgen zal 't wellicht weer andere koek zijn. Gisteren ging ik enkele boodschappen doen, en Kimberly ging mee met haren opa... In de melkerij is nog een winkeltje, en daar haal ik mijn yoghurt en wat kaas. Plots vroeg Kimberly "Opa, is dat hier duur?" Meteen was het doodstil in de winkel, en iedereen hield de adem in om het antwoord van Opa te horen... " Ja, kind, 't is daarom dat opa naar hier komt, omdat het zo duur is" knipoogde ik, en iedereen stond te grinniken incluis de verkoper achter de toonbank. Kimberly lachte ook, ze had het knipoogje gesnapt... Vandaar ging ik naar het gazettenwinkeltje om eens te zien of mijne "Quest" er nu nog niet was, en een deemoedige madam bekende haar schuld... zij had in plaats van de oude niet verkochte nummers terug te sturen het pak nieuwe teruggezonden aan de uitgeverij... Geen Quest deze maand... Ewoud zal kwaad zijn ! Madam integendeel was mij dankbaar, ze had de zaak kunnen rechtzetten met de uitgeverij en scheurde haar kleren niet aan de zaak... dank zij mijn gezaag was haar frank gevallen.
Ondertussen zie ik hier aan mijn raam de eerste paarden al weer naar huis rijden. De ruiters zitten er op. (Soms hangen ze meer dan zitten, maar de regen heeft de dag schromelijk ingekort !)
Toen ik nog fit en gezond was, en ook naar de feeste ging, werd ik eens zo vaak getrakteerd, dat op een gegeven moment er een gans tafeltje vol pinten stond voor mij... Ik ben ze dan maar beginnen uitdelen, want dat, dat kon ik ook niet meester... zelfs niet in mijne glorietijd. Het grote voordeel van de feeste is, dat je er te voet naar toe gaat en te voet terugkeert... De weg te voet terug is gewoonlijk heel wat langer.
De feeste begint eigenlijk al de avond tevoren, met het verwelkomen van de trommelaar, de nar en de fluitist... Met kanonschoten en muziek, en daarna het binnenduiken in een of andere herberg. Op zo'n avond zaten wij ook te pintelieren, toen Roman, de baas van de brouwerij daar ook binnenkwam en begon te trakteren, Louis Baeke deed niet onder, als aannemer, en wij zijn op de duur moeten vluchten om niet helemaal te sneuvelen. 's Anderendaags hoorden wij dat Louis zijn auto niet meer had teruggevonden, en ze hadden hem moeten uit zijn bedde bellen om hem uit de weg te zetten voor de paardenommegang... Louis moet er dus straal langs gepasseerd zijn, zonder de auto ook maar te zien... Ondertussen zit Louis al lang en breed rijstpap te eten met gouden lepelkes, en kijkt wellicht met veel plezier naar beneden naar de jaarlijkse zatte bedoening ter ere van een heilige Amelberga...
Ik ga stoppen, de regen is ook gestopt !
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten