En dus hebben we een heel end op de Vlaamse autosnelwegen gereden... En er was smog-alarm, dus een snelheidsbeperking tot 90 km/uur...
Kijk, ik weet dat ik nu een massa mensen tegen de haren in ga strijken, maar ik heb nog nooit zo rustig, zo kalm, zo gelukkig op de E17 gereden ... Ik reed op de rechterrijstrook, en kon daar rustig blijven rijden. Geen wagens die voorbijzoefden, alleen nu en dan een auto die zich ongelukkig voelde als de vrachtwagens in de rij wat snelheid minderden in de bergop (in zo ver je van berg kunt spreken in het platte stuk West Vlaanderen....
Maar het leek plots of de wereld onthaast was !
Het leek of iedereen een stuk kalmer, een stuk meer ontspannen in de wagen zat.
Het leek daardoor ook veel kalmer !
Want waar je anders vaststelt dat je telkens geconfronteerd wordt met slierten haastige automobilisten en truckers, reed iedereen nu aan dat zelfde tempo, en er waren geen slierten drukte met hier en daar gaten in, maar gewoon een rustige stroom van verkeer.
Ik vond het zalig !
Op de terugweg leerden we -dank zij de GPS - een nieuwe weg kennen, nog maar eens een nieuw stuk snelweg ?- maar het was een heel stuk korter dan op de vroegere weg.
Gelukkig maar ! Want deze morgen, toen we van De Nachtwaker in Moorslede naar Dadizele wilden, bleek plots dat er weer eens een weg was opgebroken, en dat we weer door de eindeloze landerijen mochten zoeken naar een alternatief... Gps of niet, het leek een moment hopeloos, en we arriveerden terug aan ons beginpunt... Daar bleek dat het bordje "omleiding" verborgen was geweest achter een van de werfwagens... djudedju !
's Middags zijn we dan gezamenlijk eens gaan eten, voor Anny is dat op zich al een hoogdag, geen eten moeten bereiden ! En nadien zijn we nog naar Dupon-Zoo geweest om er wat eten te halen voor de vissen.
En dan terug, heel rustig dank zij de smog...
Niet kwaad worden ! Maar van mij mogen ze die 90/uur voor eeuwig en altijd als regel stellen...
(En ik hoor dat ik daar - zij het voor een andere reden - hetzelfde vertel als de partij Groen...)
En dan begin ik weer te denken... Zou ik dat ook zo zeggen, mocht ik nog twintig jaar jonger zijn? Mocht ik nog werken, en met de tijd moeten woekeren om al het werk gedaan te krijgen? Wellicht niet... Wellicht behoorde ik toen ook tot de "haastigaards"...
Nu en dan voel ik me gelukkig dat ik op pensioen ben, dat ik mag genieten van het leven, zonder me druk te moeten maken, zonder me nog te moeten opjagen... En toch jaag ik me nu en dan nog wel eens op, over futiliteiten, waar ik vroeger helemaal niet van wakker zou hebben gelegen... Maar nu zijn die kleine dingen uitvergroot in een oceaan van rust...
djudedju ! 't Is ook nooit volmaakt !
Maar ja, mocht het volmaakt zijn, dan zou het oervervelend zijn ! Heel voorspelbaar, zonder verrassingen, zonder spanning, en wellicht zelfs zonder plezier en zonder verdriet...
Die oceaan van rust zou zelfs geen kabbelen meer vertonen, maar een onverbiddelijke spiege zijn van een saai bestaan !
Nee, laat het leven maar onvolmaakt zijn, laat mij maar eens sakkeren, en laat me maar eens schateren !
tot de volgende ?
(op de foto: schilderij van Monet : Smog kan ook mooi lijken...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten