Onder moeders paraplu...

English: Sculpture Onder moeders paraplu, Wijchen (Gld, NL). Ed van Teeseling, artist, 1973. The title refers to a childrens song. (Photo credit: Wikipedia)

't Regent.
Gek hoe vlug regen vervelend is.
We hadden nu al een tijdje mooi weer, en nu plots is daar weer de drasj national... De regen die ons Belgen zo vertrouwd is.
En na een uur vind je dat het al wel weer mag stoppen.
En die er in staat houdt het wellicht geen uur uit.

En toch... Stel je voor dat we geen regen zouden hebben... Een droge verzandde wereld... Je moet eens kijken naar de beelden van de woestijnen... Als je een, twee, vijf foto's ziet, lijkt het nog mooi, omdat het iets anders is... Na de honderdste foto vind je het al knap vervelend. Troosteloos is misschien een passender woord.

Dan komen wij, ondanks onze regen, heel goed weg. We hebben, mede dank zij die regen, een weelderige plantengroei. Als ik aan het wieden ben, vind ik het soms veel te weelderig.

Maar 't regent dus...
Wat mij daar het meest aan tegensteekt, dat is het vlakke van de regen. Met dat vlakke bedoel ik dat je onder een grijze, wat donkere hemel de indruk krijgt dat alle diepte wat verdwenen is. Hoe minder licht, hoe minder schaduwen je hebt, en hoe kleiner de wereld lijkt te worden. En gek genoeg, na een regenbui, als de wolken verdwenen zijn, lijkt de wereld plots veel groter. Dat laatste effect is eigenlijk een slecht signaal ! Want het gaat hier niet alleen over de terugkeer van het licht, de helderheid komt vooral van het feit dat het meeste fijnstof uit de atmosfeer is weg gewassen.
Dat is nog een voordeel van regen...
Ik heb - in een ver verleden- heel wat kilometers gelopen, gejogd, en tijdens of vlak na de regen voel je duidelijk dat er meer zuurstof in de lucht schijnt te zitten.

Laat ons dus niet meteen gaan knorren op de regen...
Natuurlijk, 't mag niet te lang duren, of het is inderdaad vervelend...
En ik vermoed dat het vroeger nog veel vervelender moet zijn geweest dan nu.
Nu wordt je slechts nat van je huisdeur naar de wagen...
Vroeger deden we veel meer te voet of met de fiets... En ik bedoel niet het wielertoerisme... Want dat was er nog niet. Dat is er pas gekomen toen we al allemaal een auto hadden, en de behoefte voelden groeien om wat lichamelijke beweging te hebben.

Dat is ook iets geks... We doen alles om ons te kunnen verplaatsen met een auto, om een werk te hebben waar we niet veel zware lichamelijke arbeid moeten doen, waar we liefst niet in de regen moeten staan, waar we geen last hebben van het weer. (We zetten zelfs een airco in de wagen!)
En als we dat bereikt hebben, dan stellen we vast dat we ongezond bezig zijn, en dan gaan we dat herstellen met in het weekend, of na het werk, ons lichamelijk te gaan afjakkeren... We betalen daar zelfs voor, nadat we het zorgvuldig hebben geweerd uit ons beroepsleven.
Je moet eens nagaan hoe weinig van die fietsfanaten van het weekend, er in de week met de fiets naar het werk gaan, zelfs al ligt dat echt wel binnen het bereik...
En de bureelman  of -vrouw, kijkt heel verontwaardigd als hij of zij enkele pakken papier uit het magazijn moet halen ("Zijn daar geen arbeiders voor?)... Maar hij of zij gaan dan wel twee keer in de week naar de fitness met gewichten gaan zeulen.
Gek niet?

Er lijkt een reuzegroot verschil te zijn tussen stappen voor the fun, en stappen voor het werk.
En we vinden duizend en een reden uit waarom het echt niet praktisch mogelijk is om met de fiets naar het werk te gaan. (We moeten met een net pak aan de mensen ontvangen !)

Ach, denk niet dat ik je veroordeel, want dan zou ik ook mezelf moeten veroordelen ! Want ik deed net hetzelfde...
En het is pas, nu ik dat alles van op de zijlijn sta te bekijken, dat ik de werkelijkheid zo zie, en me verwonder over al die gekke dingen die we doen.
Maar ja niets is echt logisch...
En heus niet alleen bij de mens.

Kijk, als ik momenteel naar buiten kijk, naar mijn lindeboom, dan valt mij iets op... Er is wind. Maar hoe kan het dat enkele takken heen en weer zwaaien door die wind, terwijl er andere zijn, die volkomen roerloos daar naast staan te staan? Heb je daar al eens op gelet? Bizar.
De takken zijn nog steeds kaal, dus het is niet dat de ene tak de andere afschermt...
Er is zo veel wat ik niet snap.
Het wonder van het leven.
...
Of mijn eigen domheid?

tot de volgende ?