En dan heb ik het over hetzelfde lapje grond.
... en ik denk - onder meer - aan de Krim.
Wij, wij wonen hier in België. En u, u woont in Nederland, Et vous, vous habitez en France, and you, sir, you live in Great Brittain...
Maar wie zegt dat ?
Wie bepaalt dat?
Wie heeft dat uitgevonden?
Van wie is de aarde, en wie heeft dan de macht die aarde te verdelen in vakjes ?
Wie oordeelt dat dit stukje zee hoort onder de bevoegdheid van X en dat daar hoort onder Y...
Ik heb een eigen huis, op mijn eigen lapje grond.
Ik heb dat gekocht, dus is het van mij.
Maar de ondergrond, dat blijft van België. Mijn eigendomsrecht gaat maar tot en met de vloer van mijn huis.
En het stopt aan de nok van mijn dak, want het luchtruim er boven, dat is ook weer van België. Nog een geluk dat die merel dat niet weet, anders mocht hij hier niet vliegen, of ... misschien moest hij wel een identificatiebord dragen, zodat men hem ook belasting kan doen betalen, voor het gebruik van het gemeenschappelijke bezit, het staatsbezit, de lucht. (Alleen de lucht boven ons grondgebied)
De merel die net op de grens woont zou moeten kiezen bij welk land hij hoort, en waar hij zijn belastingen betaalt... en waar hij legerdienst moet vervullen als er weer eens onverlaten zijn die het grondgebied van een ander overschrijden...
Je lacht, als je je die merel met een nummerplaat voorstelt...
Maar men legt het ons wel degelijk op.
Want wij moeten de wetten van ons land volgen.
ons land
(Ons vader zei altijd dat zijn vader geen land bezat, dus...)
Wie heeft ooit voor het eerst bepaald dat dit stuk grond, van hier aan deze paal, tot ginder aan die berk, en van die berk tot ginder aan de populier, en van die populier... En met welk recht heeft hij of zij dat ooit gedaan? En waarom heeft men dat geloofd? Aangenomen?
Ooit moet er toch eens ene geweest zijn, die zich een heel stuk van de aarde toe-eigende, en op een of andere manier (wellicht manu militari) de anderen er van overtuigde dat dit ook zo was.
En nu, nu is dat geïnstitutionaliseerd ! Nu is het helemaal niet meer toegelaten dat er iemand komt, ook al is het met een heel leger, om te zeggen: "Voilà, nu ben ik de nieuwe eigenaar !". Nee, nu mag dat niet meer, dat is ongepast.
Waarom was het die eerste keer niet ongepast ?
Er zijn een heel pak zaken die wij zo maar aanvaarden, omdat wij in zo'n systeem leven... Maar is dat wel zo evident?
Als we heel eerlijk zijn, en die in ons binnenste kijken, dan moeten we oordelen dat we de aarde, ook niet per stukje, kunnen bezitten. Het is eerder zo, dat de aarde ons bezit. Dat zou veel logischer zijn. Wij mogen van zijn vruchten eten, we mogen zijn lucht inademen.
(Of is de aarde vrouwelijk?)
(Eigenlijk stel ik me dezelfde vragen over politiek, regeringen, bewind, macht, geld... Dat zijn allemaal van die dingen die alleen maar bestaan bij gratie van het feit dat wij het aannemen !)
Wie bepaalt dat dat ronde stukje metaal 2 euro waard is (en wie bepaalt wat een euro waard is?)? Waarom vinden wij het logisch om ons eten te betalen met een stukje papier ?
Ach, ik weet het wel... Deze filosofie gaat veel te ver. We zitten nu eenmaal in dit systeem. Het is een manier van leven, iets wat we makkelijk vinden, omdat het georganiseerd is, omdat het een heleboel moeilijkheden voorkomt...
En dus wonen wij hier in België, en gedenken wij het feit dat honderd jaar geleden de Duitsers hier wilden door reizen om de Fransen aan te vallen. En dat wij dat niet hebben aanvaard. Dat wij niet kunnen velen dat anderen zonder onze toelating over ons grondgebied wandelen.
Ze moeten met hun vuile voeten van onze grond afblijven.
Je weet wel, die fictieve lijn, waar wij stellen: Tot hier komt ons gebied, en daar over, dat is het uwe !
Een lijn die je op geen enkele manier kunt zien, maar die wij heel tastbaar achten.
Omwille van het idee eigendom.
Bezit
Je weet wel, bezit van Moeder Aarde, de bron van ons aller leven, maar meest van al van dat stukje dat van ons is.
Niet vergeten, als je bij mij wilt komen, moet je aanbellen, en dan ga ik kijken of ik jou wel binnenlaat... Schoenen uit !
djudedju
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten