maandag, maart 03, 2014

het rompertje

Kijk, ik begrijp dat de dingen een naam moeten hebben, maar ik vind het woord rompertje helemaal niets, en al zeker niet in verband te brengen met baby's...
Toen mijn kinderen baby's waren, toen bestond dat rompertje, denk ik, nog niet... Maar wel iets wat je als een voorloper ervan zou kunnen beschouwen: het kruippakje, ook een kledingstuk waar je in één stuk verschillende kledingstukken overkoepelde, als ik het zo kan uitdrukken...
Maar een kruippakje, dat zegt wat het is, een pakje speciaal om de baby mee te laten rond kruipen.
Een rompertje dat geeft mij alleen negatieve gevoelens, vooral omdat ik het woord alleen ken vanuit die oervervelende saaie dooddoende reclames op TV...

Ook dat is voor onze generatie een "nieuw" fenomeen...
Wij kenden reclame alleen van op affiches en van in de krant en de weekbladen...
Plots kwamen dan de "vrije" radio's, die wij toen piratenzenders noemden, en die haalden hun inkomsten uit reclame...
Een nieuw vervelend fenomeen was geboren.

Al moet ik toegeven dat wij in het begin heel nieuwsgierig luisterden naar de boodschap. De meeste van die zender die wij beluisterden, waren Nederlands, en de reclames waren dan ook in het Nederlands, en niet in het Vlaams... En daar hadden wij soms moeite mee !

Op radio Veronica maakte men reclame voor Nurdie en klutskousen... Geen mens wist wat dat was !
Pas een hele tijd later bleek dat eigenlijk te zijn: Nurdie, enkels, kousen...
(Die wetenschap haalden wij uit de publiciteit in de krant en tijdschriften...)
Bij ons zouden wij zeggen sokken en kousen. Enkels, dat zijn die gewrichten aan je voeten, en bij ons zal geen mens er ooit aan denken je sokken naar een gewricht te noemen !
Ik vermoed dan ook dat het rompertje ook uit Nederlandse breinen stamt...
Een romp en baby's in één woord ? Dat kan niet voor de Vlaamse geest.

Die romp en die enkels zijn veel te lijfelijk.
Blijkbaar is er dus meer dan een verschil aan nationaliteit tussen de Vlaming en de Nederlander. Onze woordkeuze is niet alleen anders, het is ook de uitdrukking van iets wat diep in ons geworteld is. We verschillen van mentaliteit, van ziel. Laat de taal dan grotendeels gelijk zijn, waar het verschilt, wijst het nogal dikwijls naar een dieper verschil dan zo maar een woordkeuze. Er is een stukje buikgevoel bij. Het woord moet passen bij het geheel voor een Vlaming. Een zin is niet alleen een resem woorden, het is ook een uitdrukking van een gevoel, zelfs als het gaat over wat je aan je voeten trekt.

Maar bij de jeugd is dat verschil steeds kleiner aan het worden. En dat ligt niet aan het Nederlands, maar vooral aan het feit dat we steeds meer vreemde woorden importeren in onze taal, dat we steeds meer afkortingen (TV, GSM...) als woorden gaan gebruiken, en ook aan die absurde taal die ze gebruiken in SMS en Tweets...

Er is een revolutie aan de gang in onze taal.
Misschien is dat goed, misschien is dat slecht... De toekomst zal het wel uitwijzen, maar ik, je weet wel, een van die "oudjes", ik heb er soms wat moeite mee...
rompertjes ! Bah !!!

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

1 opmerking:

Henk zei

Persoonlijk vind ik Vlaams mooier, warmer klinken dan Nederlands, Toon. En als dit voor meer Nederlanders geldt, dan heeft het Vlaams een mooie toekomst in Olland. :-)

Gr. voor jou en Anny,

Henk