Bron van de misdaad gevonden?

Professor Gerhard Roth heeft na jarenlange onderzoeken ontdekt dat misdadigers een donkere plek hebben in de hersenen... Ergens in de verbinding tussen de twee frontale kwabben, is er bij misdadigers geen activiteit te zien, terwijl dat bij de brave (?) mensen wel het geval is.

Mijn eerste reactie was: een lampje installeren, maar dat is natuurlijk zever... Het blijkt dat mensen die een operatie ondergaan in die zone (voor een tumor) plots van misdadiger veranderen in normale mens, of omgekeerd van brave Hendrik in boosdoener.
Er schijnt dus wel degelijk een verband te zijn !

Bij mij gaat er, bij het lezen van voorgaande, een alarmbelletje rinkelen !
Ik voorzie dat straks advocaten hun cliënten zullen vrij pleiten op basis van een lichamelijk letsel, de bandiet als mindervalide als het ware...
Ik zie dat men jonge delinquenten een hersenoperatie zal aansmeren, dat of jaren gevangenis.. de keuze is aan hen.
Ik zie onze gevangenissen veranderen in een soort klinieken en cipiers in verplegers...

Zeg niet dat ik overdrijf !
Hebben wij al niet dergelijke omkeringen meegemaakt ?
Ik ben oud genoeg om me heel goed te herinneren dat een huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht helemaal onbespreekbaar was, en geef toe, nu ligt daar niemand meer wakker van (Of hoogstens de ouders van die mensen, die dit idee nog niet echt kunnen verwerken).
Ik heb meegemaakt dat abortus een misdaad was, en nu is abortus niet eens meer een gespreksonderwerp, of hoogstens bij de ouders van een tienermeisje dat voor die moeilijke keuze staat...
Ik herinner me dat euthanasie gewoon een vorm van medeplichtigheid was tot zelfmoord en gewoon misdaad was, en nu voelen we dat steeds meer aan als een rechtvaardige oplossing, men laat geen hond afzien, waarom dan wel een mens...

Ik kan zo nog wel even doorgaan, maar ik wil er alleen op duiden, dat we, na enkele jaren een heel moeilijk idee blijken te omarmen als zijnde normaal.
Ik ga niet over het ethisch aspect praten, maar ergens waren die zaken een deel van ons pakket "normen", en nu zijn ze er uit verdwenen.

Als men komt tot een gedegen medische oplossing voor het probleem misdaad, dan zal een moordenaar alleen nog de woede van de onmiddellijke betrokken oproepen, en bij de rest van de bevolking hoogstens medelijden met die duts die hoognodig een hersenoperatie moet ondergaan.

Misschien is dat ook een wenselijke evolutie...
Maar soms heb ik het nog wat moeilijk met al die veranderingen.
Ik weet niet of er in de generaties voor de mijne ook zo veel zo drastische veranderingen in het normenpakket zijn geweest, maar ik twijfel er heel sterk aan.
En in hetzelfde rijtje plaats ik - misschien ten onrechte- ook de afbouw van andere waarden... Vroeger waren er een heel pakket mensen die uit hoofde van hun beroep een soort status hadden verworven. De burgemeester, de pastoor, de dokter, de Champetter... en zo waren er nog wel enkele, hadden een soort statuut van onaantastbaarheid.
Dat was niet altijd goed, maar men heeft het helemaal afgebroken, tot in de grondvesten, en stellen nu vast dat er een gebrek aan tucht, aan eerbied, aan gehoorzaamheid is... en... een toenemende mate van kleine criminaliteit...

Mijn vraag:
Doen wij zelf het licht uit in die zone tussen de twee frontale kwabben van onze grijze massa ???
En gaan wij straks operatief opvoeden ?

djudedju
een mens mag niet te diep nadenken hé ?

tot de volgende ?