 |
| Oosterzele (Photo credit: Wikipedia) |
Enkele seconden daarna begon het plots, van uit het niets te stormen, en de regen kletterde tegen de rolluiken (misschien zat er ook hagel tussen?). Tien minuten later was alles weer rustig, net of er was niets gebeurd.
Om 7.30' uur, terwijl ik stond te turnen, hoorde ik op het nieuws praten over een windhoos te Meulebeke (West Vlaanderen) en te Oosterzele (Oost Vlaanderen en niet zo ver hier vandaan)...
En meteen begon ik weer te denken...
Waar gaat de wind naartoe ?
Hoe kan het dat hier een windvlaag passeert en even plots weer weg is ? Waar is die wind naar toe ?
Ik ben wellicht verkeerd, maar is de lucht misschien te vergelijken met water ? Als ik op een bladstille dag een steen werp in het roerloze oppervlak van een vijver, dan zie ik plots kringen ontstaan... Niet alleen één kring door de steen, maar door die kring ontstaat er een holte in het wateroppervlak, die zo nodig weer moet worden opgevuld, maar te haastig, te enthousiast, waardoor er eigenlijk een bult ontstaat, die dan weer wegebt in een grote kring, in een bijna eindeloze reeks van kringen... Het is alleen door de weerstand van het moede water dat het uiteindelijk stopt.
Is dat met de lucht ook zoiets ?
Nee, niet helemaal, wind verplaatst zich niet in kringen, wind verplaatst zich in een richting... Maar voor de rest lijkt het wel wat op het water... Het sterft uit door de weerstand van het stilstaande pakket lucht die het telkens en telkens weer moet voor zich uit in beweging zetten...
Hoe er dan plots hier en daar uit die voortsnellende wind een ronddraaiende windhoos vormt ? Ik heb er geen idee van. Als het water zou zijn, dan kan dat ontstaan door een plots wegvloeien, denk maar aan het water in de gootsteen die ook kan gaan draaien... Misschien is er in de lucht ook plots een plaatselijke onderdruk? Misschien, als ik verder via het water mag vergelijken, is het wegzuigen van het water om een nieuwe berg te maken die dan weer wegvloeit in cirkels, zo trekt ook de aanstormende lucht een massa voor zich op naar omhoog, waardoor dan niet alleen een "gat" ontstaat, maar ook die cirkelvormige aanzuigkracht? Ik ga eens moeten neuzen op de onvolprezen website van Frank Deboosere... Moet je ook eens doen, het is echt de moeite er eens in te grasduinen...
Maar net zo graag probeer ik me die dingen te visualiseren... Misschien is het wel helemaal verkeerd, maar dat is niet erg, ik heb voor mij de voor mij passende verklaring ingevuld... Dat is het voordeel voor de mens met fantasie !
Wij, de fantasten, hebben het recht op de opbouw van een eigen wereld, ingekleurd in de kleuren die wij graag zien, uitgerust met de trucjesdoos, patent van de eigenaar, onverdeelbaar zonder toelating van...
Ik vind die wereld heel gewoon, en sta nog steeds een beetje versteld van het feit dat niet iedereen die trukendoos heeft ! Maar blijkbaar is de meerderheid van mijn medemensen vastgeworteld in de aarde, zonder de mogelijkheid weg te dromen... Een stormdroom (of droomstorm?) zou hen wellicht ontwortelen.
Ze weten niet wat ze missen ! Vol verbazing zitten ze dan in een boek van Dahl te kijken naar die onwerkelijke wereld... Voor mij is dat een gewone wereld, waarin ik dagelijks flaneer. Zoals gisteren, bij de tandarts:
"Mond open" Anny opent haar mond "Doe je mond eens wat meer open" Anny gaapt voorzichtig iets wijder "Nog wat verder open !" Waarop ik, van op de stoel in de tribune toeschouwend, verklaar "Je hebt er nog niet veel gezien zeker die een vrouw hebben die haar mond niet opendoet?"
De tandarts moest een momentje stoppen om te lachen, en Anny "Zeg !!!"...
Dat is fantasie, dat is humor... dat is het zout op de patatten...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten