 |
| Strelitzia (Photo credit: Wikipedia) |
Heel wat andere potten staan in de knop, een enkele plooit al zijn eerste bloem open... Meestal Phalaenopsis, orchideeën, de soort die je welhaast in ieder huiskamer vindt.
Er staan ook andere soorten tussen, waarvan ik de naam niet ken, maar die ook die bizarre bloemen tonen... Wat dat is wellicht de reden waarom we met zijn allen zo verliefd zijn op de orchidee... Stuk voor stuk hebben ze bizarre vormen en/of heel speciale kleuren.
Zelfs onze eigen wilde orchideeën zijn best mooi, maar natuurlijk hebben ze niet die grote bloemen van de tropische en subtropische soorten die algemeen in onze huiskamers staan. Toch moet je echt eens op je knieën gaan zitten als je een wilde orchidee tegenkomt in ons landje. Niet plukken, ze zijn zeldzaam en streng beschermd !! Maar je kunt ze best rustig bekijken en vaststellen, hoe klein ook, ze ook die bizarre vorm hebben !
En van alle orchideeën is net het Venusschoentje het toonbeeld van de vorm van een orchidee ! Als mensen zich een orchidee voorstellen, dan is dat meestal een venusschoentje. De laatste tijd is dat wat aan het veranderen, doordat je nu overspoeld wordt door de Phalaenopsis, die mens zelfs te lijf gaat met kleurstoffen, waardoor je nu helblauwe bloemen ziet... Als je na die eerste bloei de plant terug weet te laten bloeien, zie je witte bloemen...
Maar hoe dan ook, we vinden de orchidee nog steeds een "voorname" bloem, een bloem met een zekere standing. Gek, want het is zowat de grootste plantenfamilie, en er zitten veel vrijbuiters tussen, die leven bij gratie van een waardplant.
De enige reden waardoor we zo sterk geboeid worden en blijven, is dus de bizarre vorm van de bloemen. "DE" bloem, dat is een ding zoals een margriet, een heel hartje en bloemblaadjes er rond. Een orchidee is anders. We hebben nog van die buitenbeentjes, zoals bv de Strelitzia, en ook deze heeft een grote naam en roem.
Het is dus duidelijk, we zijn aangetrokken door het bizarre, het afwijkende, het opvallende...
... en het is niet alleen het geval voor bloemen...
Sommigen onder ons dragen opvallende kledij qua vorm en/of kleuren, dragen hun haren op een opvallende manier (hebben een lange baard!) schminken zich opvallend, of kleuren hun haren in een kleur die eigenlijk niet past bij de teint van hun huid... (Laatst zag ik een oudere dame, met een rode kleur van gelaat, duidelijk een vrouw die veel op het land werkte, je kent dit huidtype wel, je ziet het veel bij wat oudere boerinnen. Welnu de dame in kwestie had dus dat rode gelaat, en daarboven een oranje geverfde haardos... Mooi !!!!!!!!!!!!???)
Kortom we houden niet alleen van het opvallende, we vallen ook zelf graag op.
Dit is lang niet te duiden als een vorm van hoogmoed, het is veel meer zichzelf een plaats geven als individu in die grote massa van mensen.
Het helpt !
Op de rommelmarkt lopen nogal dikwijls de zelfde mensen rond, maar meer dan vele anderen ben ik er gekend, wellicht mede door die lange baard...
Opvallen is dus een bijkomend middel om je plaatsje te veroveren.
Wellicht daarom ook dat we zo graag mensje-kijken... Niets leuker dan op een terrasje zitten, en de passanten bekijken en keuren.
Dat gekeurd worden is soms het nadeel van die opvallende dingen die we ons aanmeten. We vallen ook op, als we dat eigenlijk niet zoeken, of bij mensen waar we liever anoniem aan voorbijgaan.
We zijn niet zoals de bloemen, die hebben hun vormen en hun kleuren opgebouwd met één doel: bevruchting...
Bij mensen ligt het iets complexer...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten