grijzerderst

Global Warming Predictions Map 2 German (Photo credit: Wikipedia)

Ik krijg er de rietepetiet van !
Waar is de zon? Je weet wel, dat geelgouden ding die we vroeger wel eens aan de hemel zagen?
Ik weet het !
Ik heb het gehoord en gezien op TV !
De zon staat boven Tasmanië, Australië allee Oceanië en omstreken.
Het is daar zo heet dat bosbranden er bijna niet meer te blussen zijn. Dan heb ik nog liever geen zon !

Maar meteen zitten we dan weer maar eens te broebelen over het weer, het klimaat en de Global Warming... en dat is niet waar ik het wil over hebben. Ik wil het hebben over de gevolgen van zon, zonlicht of licht in het algemeen op de mens, de homo sapiens... en wellicht ook op andere diersoorten.

Men geneest depressies met een lichtkuur.
Gewoon mensen onderdompelen in een zee van licht en hup, weg depressie.
Laat me dat eens omkeren: geen zon, geen fel licht: welkom depressie !

En ik denk dat ik er echt niet ver naast ben. Ik voel het aan "mijn eigen zich zelven"... Je voelt je bedrukt door het gebrek aan zon, aan licht.

In de volksmond hoor je ook dingen die daar verwant an zijn: als er iemand treurt om het verlies van een geliefde of een kind, dan hoor je daar wel eens bij: en dan die lange avonden... We kunnen net zo goed lezen: en dan die lange donkere periodes. En dan die lange perioden dat het licht niet schijnt...

Zonlicht is dus op meer dan één manier : Leven !
Geen wonder dat het lichtfeest, kerstmis en dergelijke feesten die vergezelt gaan met veel pinkelende lichtjes, allemaal midden in het donkerste deel van de winter gezet worden. En in de Katholieke wereld komt daar dan ook nog een Lichtmis in Februari om het duidelijk terugkeren van het daglicht te vieren. Licht is dus erkend als belangrijk voor het Leven !
Die psychiaters vertellen dus niets nieuws, alleen zijn ze er in geslaagd dat heel duidelijk te bewijzen door te werken met lichttherapie.

Dat er meer zieken zijn in die duistere periode heeft volgens mij dan ook niet in de eerste plaats te maken met de kou of de natte, maar vooral met het feit dat er minder licht is, en dat resulteert in minder weerstand. Er is immers een duidelijke link tussen de geest en het lichaam ! Optimisten zijn minder vaak ziek dan pessimisten, zou je kunnen stellen, en ik ben er van overtuigd dat dit ook werkelijk zo is. Als je kijkt in het bedrijfsleven, dan zie je dat mensen die op het werk onder druk gezet worden, zodat het "niet meer plezant" is om er te werken, die zijn vlugger ziek.

En het gaat hier echt niet alleen over psychosomatische kwalen, nee, waar het eerder om zou gaan, is dat die mensen hun kwaal als veel erger ervaren dan iemand die niet onder druk staat, die optimist is.

Ook het burn-out fenomeen leidt tot een toename van het aantal ziektedagen. Het moge dus duidelijk zijn dat er inderdaad een link is tussen geest en lichaam !

Als de zon, het licht duidelijk aantoonbaar van invloed is op die geestesgesteldheid, dan kun je wellicht ook een link leggen tussen ziektes en gebrek aan licht.

Ik weet niet of er ooit al een onderzoek is gebeurd naar de gevolgen van de werkplaats op de mens en zijn gezondheid, met aandacht voor "Licht" en vooral Zonlicht (met een hoofdletter, want hoe meer ik er op door ga, hoe belangrijker de zon lijkt !). Maar ik ben er van overtuigd dat een werkplaats met alleen kunstlicht minder gezond is, dan een werkplaats met grote ramen op de wereld.

Kortom: wanneer gaan die wolken eens wat gaten vertonen, wanneer krijgen we weer eens wat zon ?
Ik heb het nodig !

U ook ?

tot de volgende ?