 |
| Tour of Flanders 2012 (Photo credit: Brendan A Ryan) |
Nee, het was geen copieus achtgangenmenu, het was sober, maar heel lekker.
Toen we buiten kwamen, waren er ijsbloemen op mijn auto. De thermometer (van de auto) toonde ons dat het -4.5° Celsius was. Dat viel mee.
We reden de berg op naar huis, en tot onze verbijstering lazen wij daar opnieuw de temperatuur: -9.5 ° !
Er zitten dus ook duidelijk nadelen aan het wonen op den berg !
Heb je al eens geloerd op de website van de Ronde van Vlaanderen, Vlaanderens mooiste ?
Ze passeren weer aan mijn deur. Dus met een beetje geluk komen we weer op TV, zoals bijna elk jaar. We staan dan gewoon voor onze deur al die wagens en die renners te bekijken... Een grote kermis !
Daar is één goede kant aan : de toestand van onze straat ! Ieder jaar voor het koersseizoen, komen ze hier de nodige straten (de straten die op een of ander parcours liggen) herstellen, en ze komen (Hoera !) tijdelijk die verkeersdrempels wegnemen (in het Frans schitterend benoemd: des dos d'ânes... ezelsruggen)
Er is ook een groot nadeel aan wonen op het parcours... De wielerterroristen roepen dit meteen uit tot het nec plus ultra om op rond te toeren...
Maar wie denkt er nu al aan de wielerfanaten?
We zitten nog steeds in onze smogwolk, schurend adem te halen...
Heb je al aan de verwarmingskosten gedacht, in dit winterweer ? En dan moet je ook nog stellen dat we door al dat nodige stoken meewerken aan de smog...
De enige troost is dat de bomen zo mooi zijn... Het fijngetakt geboomte zit met witte rijm beijzeld... 's Morgens zitten de vogels te wachten tot we weer een nieuwe voorraad eten voor hen zetten: Mezenbollen aan de struiken binden, potten met vet met daarin zaden en pindanootjes, een grote bak met strooizaad waar ze heel de dag in kunnen zitten te eten, en waaronder de tortelduiven en sinds kort ook de houtduiven zitten te eten.
Het aantal vogels en het aantal soorten lijkt wel iedere dag toe te nemen, en je stelt vast dat ze heel wat energie verspillen door eindeloos tegen elkaar te twisten over het recht om aan de voederbak te zitten. Nu ja, het is ook geen normale situatie ! Neem nu de merels, dat zijn vogels die je nooit in groep ziet, die leven hooguit met zijn tweetjes als kweekpaar bij elkaar, en iedere indringer wordt met een luid "tjaktjaktjak" weggejaagd... Nu zitten er hier zeker een tiental bijeen, te vechten om eerst en meest te kunnen eten.
Heb ik al gezegd dat er nu ook al kepen zitten? Een keep is een vinkensoort, heel mooi van kleur, maar zingt bijlange niet zo mooi als de vink zelf.
Onze bonte merel komt ook nog steeds, en is een van de vechters, maar meestal moet hij het onderspit delven... Er zijn er die duidelijk zwaarder, groter en sterker zijn dan hij met zijn bonte pakje aan.
Onze buren geven ook eten aan de vogels, maar er is iets geks aan de hand ! Mijn tuin is dichtbegroeid, met veel struikgewas en weinig open ruimte, bij mijn buur is het een mooi net grasveldje... Als hij eten geeft, dan zie je bij hem de grote vogels fourageren, onder meer de meeuwen. Bij ons komen die nooit ! Wellicht voelen ze zich niet veilig bij ons, omdat ze geen plaats genoeg hebben om onmiddellijk weg te kunnen vliegen. De kleine vogels voelen zich net daardoor weer wel veilig bij ons, zij kunnen wel wegglippen, en die grotere kunnen hen niet zo handig achtervolgen door al die takken...
In mijn tuin zijn de takjes niet of amper berijmd ! Ze worden zo druk gebruikt door al die vogeltjes, dat er hele stukken vrij van rijp zijn. De natuur, ook al is het in zo'n piepklein tuintje, kan heel boeiend zijn... Zeker voor mensen die tijd hebben om dat allemaal te bespioneren...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten