Het vreemde ding

In een pot met Aspidistra groeien sinds kort vreemde dingen, zie maar eens op de foto hierboven !
Het ziet er uit als stervormige bloempjes in wit - paars- en roze... Ik denk dat het een soort paddestoelen of zwammen zijn, Anny houdt het op een vreemde bloeiwijze van de Aspidistra...

Is er soms iemand onder mijn lezers die weet wat dit ding is ? Ik heb Bart gevraagd om er eens een heel zuivere en nette foto van te maken, want met mijn bakje kan ik niet aan macrofotografie doen, ik kan zelfs niet dichter dan zo'n half meterke van het ding af staan mikken...

Ik ga dan de foto maar eens doorsturen naar enkele websites waar ze zich met dergelijke bizarre dingen bezighouden, om het raadsel op te lossen, maar mocht jij het weten... Laat ons aub niet in het ongewisse !

Het zijn mooie dingetjes, maar misschien is het wel pure gif voor mijn aspidistra, en net nu gaat dat plantje eindelijk eens goed aan de groei. Het was een heel klein plantje die ik ooit eens kocht, uit nostalgie... Volgens ons moeder waren dat de planten van haar jeugd. In mijn jeugd waren dat de "lange- of vrouwentongen" (Sanseveria)... Ondertussen weet ik dat de aspidistra zowat de sterkste kamerplant is die men zich kan wensen, en ook dat het een heel sterke luchtzuiveraar zou zijn...

Dat is een tijdje geleden druk gepropageerd geweest: Zet een plant in uw kantoor om de lucht te zuiveren, en kijk, daar kwamen sanseveria en aspidistra in de top tien te staan als zuiveraars...

Mijn huidig "kantoor" moet dan wel heel zuiver zijn ! Naast me staan enkele tientallen orchideeën te groeien en te bloeien en een grote ficus als zuiverste zuiveraar. Maar toen ik nog ging werken, had ik ook een kantoor met een ganse vensterbank vol planten... Het was het enige raam waar planten stonden... Ik hou van bloemen, ik hou van planten...

Als we bij de bloemiste Lucie om een plantje gaan, een geschenkje voor de een of de ander, dan heb ik negen op de tien een plantje mee voor in ons huis... Anny zucht dan: "Waar ga ik dat zetten ???", maar we vinden wel altijd een plaatsje.  De meeste planten doen het bij ons reuze goed, zodat die kleine dingen alras in een grotere pot moeten... Maar een paar soorten schijnen het niet te doen, de streptocarpus, iets wat iedereen kan houden, dat wil bij mij iet groeien, laat staan bloeien... Maar orchideeën, zelfs soorten die niet zo makkelijk zijn als kamerplant, doen het hier heel goed. Altijd staan er wel enkele in bloei. Voor het moment staan de venusschoentjes weer prachtig !

Maar nog nooit heb ik in een van die talrijke bloempotjes en -potten die hier staan en stonden, zag ik ooit die vreemde dingen. Help !

Dat mijn tuin eerder een wildernis is dan een echte tuin, dat heeft dezelfde oorzaak... Als ik een mooi plantje zie, dan heb ik het mee, voor in de tuin ("Waar gaan we dat nu weer zetten ????). een deel van die nieuwelingen worden verdrukt en halen het niet, enkele komen er mooi tot hun recht, en andere moeten we regelmatig snoeien en intomen... Zelfs wilde planten vinden soms een plaatsje. Al heel wat jaren hebben wij hier de wilde gele papaver, die we mee brachten uit Schotland, toen we daar -eeuwen geleden- met de rugzak doorheen trokken...

Planten...  Ik ben er gek op !

Soms sukkelt er ook een kamerplant de tuin in, en sommige soorten doen het daar heel goed. Ken je "kindje-op-moeders-schoot"? Ik weet de echte naam niet eens...Maar het groeit en bloeit lustig in de tuin tussen al de andere planten in.

Ook winterharde fuchsia's horen bij mijn lievelingen, en sommigen verrijzen ieder jaar uit het niets, en eindigen ieder jaar als een struik van meer dan 2 meter hoog vol mooie belletjesbloemen... (Klokjes zegt men in West Vlaanderen, hier zijn het belletjes... Nu ja de vorm is gelijk...)

Heb jij ook zo'n planten die je lief zijn? En dan heb ik nog niet eens over mijn hemerocallis gesproken, de daglelie... Ik heb zaad van mijn planten geoogst, en binnen een maand zal ik deze zaaien, in de hoop dat er mooie soorten uit voort komen... Want het zullen ongetwijfeld kruisingen zijn van mijn vele soorten...

Ik ga stoppen, ik droom weer van bloemen, en het wintert nog...

tot de volgende ?

Money make Office go round...

Image via CrunchBase

Vandaag lees ik dat Microsoft het liefst zijn nieuwe Office 365 niet meer verkoopt, maar aanbiedt als een abonnement, aan 99 eurootjes per jaar...

Ik ga niet weer opnieuw een pleidooi houden voor het bereikbaar maken van internet voor iedereen, vooral voor de armen, voor de ontwikkelingslanden... Maar het is evident dat kostprijs zowat de belangrijkste factor is om internet en het gebruik er van open te stellen voor iedereen !

Een abonnement van 99 euro ofte zowat 4.000 oude Belgische frankjes, dat is in veel landen zowat het jaarinkomen van een gemiddelde arbeider ! Waarschijnlijk gaan ze in die landen de zaak wel iets goedkoper aanbieden dan aan ons, rijke Westerlingen, maar dat doet eigenlijk niets ter zake !

Ik ga hier ook geen studie maken van de marktstrategie, maar alleen één kleine vraag stellen: Weten jullie dat er heel wat steengoede programma's zijn die je gratis kunt vinden en moogt gebruiken, die zowat exact hetzelfde doen dat Office van Microsoft ?  Ik heb me nooit bezig gehouden met ze allemaal op te zoeken, maar om er twee steengoede te noemen: LibreOffice en Zoho (Bij dat laatste heb je eigenlijk alles je maar kunt bedenken om te computeren !)

Waar ik persoonlijk van wakker lig, dat is dat men in onze onderwijsinstellingen de ouders zowat gaat verplichten om die dure programma's aan te kopen, in plaats van die andere die gratis zijn. Gewoonlijk heb je dan wel een of andere leerkracht of directeur die je de kans biedt om het programma iets beterkoop te hebben dan in de winkel... en ik met mijn slecht karakter vermoed dan dat daar wel iets aan verdiend is voor de milde organisator... Aan gratis programma's kun je immers niets verdienen.

Een grote Duitse stad is overgeschakeld op Linux voor gans haar administratie. Microsoft liet uitschijnen dat dit aan de stad een meeruitgave van 110.000 Euro's heeft gekost. De stad in casu vroeg aan Microsoft zwijgt in alle talen... Een deel tijdschriften en dagbladen namen die 110.000 Euro klakkeloos over, en spreken evenmin over de vraag van München naar uitleg...  Hoeveel zou het kosten om niet-geverifieerde berichten te laten plaatsen?  Ik ben niet geplaatst om te oordelen over het al dan niet juist zijn van dergelijke berichten, maar het niet-antwoorden maakt dat ik eerder geneigd ben te geloven dat Microsoft hier niet vast op zijn poten staat...

Ik heb niets tegen handel, zolang de handel eerlijk is.
En geef toe, steeds meer en meer worden we geconfronteerd met tekenen die er op wijzen dat er in de handel heel wat misleiding en desinformatie is !

Stel dat men ontdekt dat je een verkoudheid kunt genezen met gebruik van een ui, of iets anders wat ter beschikking staat van iedereen, en zowat gratis is. Denk je dan niet dat we zouden overspoeld worden door reclames van allerlei producten uit de Pharmacoetische handel, waarvan we ondertussen weten dat ze niet echt helpen tegen een valling ???

Handel is er op gericht te verkopen, niet je iets aan te bieden wat je graag wilt hebben.
En gewiekste handelaars ontwierpen spreekwoorden waaruit moet blijken dat goedkoop altijd kwâ koop is ...
Dat is dus niet zo !
Heel wat dingen kunnen veel goedkoper, maar men doet het niet. Dacht je echt dat men in de solden de zaken gaat verkopen met verlies ? Als men verkoopt aan -70%, dan denk ik alleen aan het feit dat ik enkele weken vroeger 70 % te veel heb betaald !

Ik word er een beetje misselijk van !
En als ik dan de verhalen hoor over wat mijn zoon daar allemaal zag in India, dan word ik misselijk van de ellende waar wij op teren.

Ik snap ook niet dat wij niet feller tegen de willekeur van de bedrijven reageren !
Sinds Renault en Ford ga ik echt geen wagen kopen van dat merk, ik vergeet niet wat ze onze mensen hebben aangedaan !
We moeten eens leren nadenken !
Moeten wij echt zo nodig Microsoft op onze PC hebben? Is er geen degelijk alternatief dat gratis of minstens redelijker is van prijs ?
Ik zou net zo goed de vraag kunnen stellen of je jasje echt van dat bepaalde merk moet zijn... En velen zullen knikken... Het mensDOM !

tot de volgende ?

regenen en regenen en regenen en...

Nederlands: Groepsfoto 50-60 jaar chiro (Photo credit: Wikipedia)

Op de vergadering deze morgen: "Sneeuw is iets, maar die regen is ook niet alles hé !"
Het regent niet zo maar, het regent zonder pauze, onafgebroken in een gestaan tempo... Toen ik naar huis reed van de bijeenkomst, zag ik langs de kleine straten en holle wegen, het water in beken op de baan stromen !

Heel veel met ferme erosie ! Je ziet dat aan de kleur van het voorbij vlietende water: bruin als de aarde.

Dat doet mij op de Chiro denken: "Bruin als het lied van de lokkende aarde", zongen we dan, in een verwijzing naar de kleur van ons uniformhemd. De Chiro van nu draagt kleurige T-shirts, geen echt uniform meer. Wij liepen in dat bruine hemd, met een gele das, met lederen dasknoop, een blauw-zwart vloeren broek (geribbeld), hoge schoenen met grijze kousen en grijze sokken (jaja ! sokken én kousen !)en een riem met metalen koppel waarop het kenteken van de Chiro...
We trokken fier marcherend  door de straten, met onze banier voorop, en zelfs met een muziekkorps... Ik speelde klaroen. (Tot spijt van de rest van ons gezin)

Wij liepen zomer en winter in die korte broek. dat was vooral lastig eens wij in de week een lange broek gewoon waren... Dan was het precies veel kouder dan vroeger. In de voorbije week kreeg ik nog een knipsel uit "De Zeewacht", met een artikeltje over de winter 62/63, toen de zee was dichtgevroren. Er stond een fotootje bij waarop we met enkele leden van de Chiro te zien waren. Je zag onze benen niet, maar ik kan je verzekeren dat wij zelfs toen in korte broek rondliepen !

 Als ik nu de Chiro zie, dan herken ik ze maar aan hun kenteken, niet meer aan het uniform, ze hebben per groep een verschillende kleur... Jammer ? Ik weet het niet... De Chiro van toen had wel iets militaristisch qua uiterlijk, nu niet meer. Alhoewel...
Alhoewel !
Want als ik nu kijk naar de militairen, naar de politie, naar de postbodes... dan mis ik dat uniform van vroeger... Nu lijken ze allemaal wat op elkaar, en hun kleren stralen geen gezag meer uit. Vroeger  met die kepie op hun hoofd, en die strakke uniformen met duidelijke uiterlijke kenmerken, was er al een soort gezag, nog voor ze hun mond open deden. Nu met hun baseballpetjes...

Vroeger waren er een heleboel beroepen die duidelijk herkenbaar waren, en die daardoor bijna automatisch de banier waren van hun beroep. De pastoor in zijn soutane, de man van het water met zijn vest met zilveren knopen en zijn kepie, de man van de gas, de pompier, de postbode... je kunt ze niet bedenken, of ze hadden een uniform... Ook de gewone arbeiders waren veel herkenbaarder !
De metser, de mechanicien, de visser hadden een werkpak aan, en in dat werkpak trokken ze van huis naar het werk, en van het werk kwamen ze zo naar huis. Je zag gewoon aan de kleren dat dit een bouwvakker was, en dat daar, dat was duidelijk iemand die met de smeerolie van de machines te maken had...

Nu loopt iedereen, zelfs de zogenaamde geüniformeerden, in een net pak, die zo weinig mogelijk opvalt...
Ik vind dat nog steeds een beetje jammer...
Het is precies of het wegvallen van de beroepsfierheid heeft met zich de uiterlijkheden ook maar weggeveegd...

Want beroepsfierheid, dat is er ook bijna niet meer... Welke metser hoor je nu nog stoefen over het mooie metselverband dat hij in die gevel wist te verwerken? En een arbeider uit een autofabriek werkt niet meer aan auto's, maar aan één of enkele onderdelen, aan een lopende band, 1000 keer hetzelfde stuk...

Dan toon je ook niet meer met fierheid het uniform van je bedrijf, dan trek je vlug je burgerpakje aan, om in de anonimiteit te verdwijnen...

Het regent nog steeds
en met de regen spoelen de laatste sporen van waar ooit de sneeuw op hopen lag, ook weg...Geen sporen meer, de wereld trekt zijn winterpakje uit en loopt weer in zijn anonieme burgerpakje. Het Belgische burgerpakje: regenkledij...

tot de volgende ?

Wierook

English: Taken by me whilst on holiday in France, at a motorway service station somewhere near Toulouse. This one is surprisingly clean, usually they are filthy. I love holidaying in France but I hate their toilets. Français : Prise par moi lors de vacances en France sur une air d'autoroute pres de Toulouse. Celle-ci est étonnamment propre, d'habitude elle sont sales. J'adore passer mes vacances en France mais je deteste leurs toilettes (Photo credit: Wikipedia)

Ik heb zonet een wierookstaafje aangestoken...ter inspiratie: een geur uit het verleden?

Ik heb een heleboel geuren in voorraad. We houden wel van die rokerige parfumgeuren. Zonet heb ik Lavendel in brand gestoken, nu ja brand, het rookt alleen mar, met een dun, ijl, bijna onzichtbaar krinkelend beetje rook naar boven, terwijl het zich oplost in de atmosfeer van de woonkamer.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel verschil ruik tussen de verschillende staafjes, maar om nu te gaan zeggen dat ik nu lavendel ruik? Ik ruik een aangename geur van ik weet niet wat.

Wellicht is dat beetje rook eerder vervuilend dan wel echt verfrissend, maar we doen zo veel onzinnige dingen. We vullen onze woningen en onszelf met lekkere geurtjes. Een beetje aftershave, een beetje deodorant, een beetje parfum, wasverzachter met geurtjes, zeep met geur, vloerzeep met geur, een blokje in het toilet, met geur... en een klein potje met Febreze opdat het toilet lekker zou geuren... Zelfs in het schelpenzand van de vogels zit een lekkere anijsgeur....

In de tijd van de Louis in La douce France (en ook elders) werd wassen als een overbodig en ongezond iets gezien, en smeerde en spoot men met allerlei geurtjes om de eigen lijfgeur te overvleugelen... Nu wassen we ons dagelijks, en jonge mensen nemen allemaal bijna dagelijks een douche, en toch smeren we nog steeds geurtjes overal rond.

Als de hond van Veerle of Bart hier komt, en het beest heeft in de regen gelopen, dan vinden we stiekem dat het beest stinkt. Stinkt naar hond. (Toen we zelf honden hadden roken we dat amper, en het hoorde er bij)

Het lijkt wel of we de normale geuren niet meer willen kennen. We moeten zo nodig alles gaan verdoezelen met geuren uit een potje of een flesje, en dan zeggen we: "Het riekt hier fris hé ?" Terwijl het eigenlijk alleen andere geuren zijn dan wat er natuurlijk zou moeten zijn.
Soms passeer je in een winkel een dame, die zo erg geurt, dat het stoort... Of het dametje strooit te kwistig  of het is een geur die ons niet bevalt.

Wat is er mis met de geur van een baby, met de geur van zweet, met de geur van van een koe?
Ken jij een heerlijker geur dan het bos, de bloemen, de humus?  En humus, dat is een massa rottende bladeren en takjes en dergelijke, een letterlijk warme geur, warm door het rottingsproces. En toch - in het bos ruikt het lekker. Diezelfde humus in de huiskamer brengen zou stinken.

En toch brengen we voortdurend vreemde geuren binnen in ons huis... Op het potje dat daar een beetje verdoken in het kleinste kamertje staat, staat vermeld: Kan allergie veroorzaken... Maar het geurt heel fris... Je ruikt echt geen toilet meer, maar een winkel vol citroenen.

We leven in een schijnwereld.
Ik heb het hier over geuren, maar er is nog veel meer dat niet meer natuurlijk is... Jonge mensen weten zelfs niet meer hoe een appel na de winter, na een maandenlang bewaren er eigenlijk hoort uit te zien... We zien nu immers altijd een appel die er uit ziet als versgeplukt van de boom...

Ons vlees ligt er netjes, met een heerlijk vers en aanlokkelijk kleurtje bij, dank zij speciale verlichting, en soms ook door verpakt te zijn in een speciale atmosfeer...

Een schijnwereld... met beelden die niet meer echt zijn, geuren die niet meer echt zijn...
Reclameboodschappen die ons overtuigen van kwaliteiten die er niet zijn...

Herinner jij je nog die oude WC, buiten het huis, iets achteraf, met het hartje in de deur, met de plank om op te zitten, met een gat er in? Herinner jij je nog de geur van aalput die je rook in dat toilet? Die scherpe geur ? Dat stonk niet, dat rook scherp en veeleer zuiver dan wel beladen...
Nu is er een toiletpot, waar water in staat om alle geur tegen te houden en een potje Febreze of iets anders om zelfs het idee aan geur te verdoezelen..

Schijnwereld

we zijn gek

tot de volgende ?

dooi

Deutsch: Arcelor Mittal building (Photo credit: Wikipedia)

Het waait ! Of liever, 't stormt bijna !
De sneeuw is al veel minder geworden, en op het veld voor mijn deur zie ik warempel hier en daar al plekken aarde.
't Is zondag, er rijden weinig auto's, maar zo net vloog er hier ene voorbij, dus zal er wel geen ijzel zijn. Deze week kan ik dus wellicht weer naar de academie...

De lucht is weer adembaar. De smog is weggewaaid.

Het dooit !
De ijstijd lijkt weer voorbij. Oef!
Plots lijkt buiten alles smerig, vuil, zwart.
Zelfs de bomen staan als zwarte duivels de einder te vervuilen. Is dat door het schamel (en vlug verdwijnend) beetje wit daar tegenover? Of is het gewoon je ogen die bijna gewoon waren aan een witte wereld ?
Het is ook allemaal nat, en de lucht is grijs, maar niet het grijs van de sneeuwluchten, nee, grijs van wolken vol regen.
Gek, maar ik zie geen vogeltje meer, geen een.
Hebben ze plots geen honger meer, of zitten ze druk te zoeken in de stukjes aarde die al weer bereikbaar zijn?
Zou het zout van al dat gestrooi, nu in die aarde dringen? En wat zou het daar doen?
Als er onkruid op de oprit groeit, dan strooi je daar wat zout op, en het verdwijnt... Maar het zout van op de weg lijkt (gelukkig maar) niet dat effect te hebben.

Het lijkt of het herstel naar een normale groene wereld niet zo makkelijk is ! Het gras in de wegbermen is platgedrukt door de sneeuw, en lijkt zich niet weer op te richten. Het ligt er, halfdood, klaar om over te schakelen naar dat geelbruine winterkleur... Het gras is dit jaar eigenlijk heel lang groen gebleven, maar het lijkt nu wel passé...

Heb je het ook al gezien? Het is al weer een heel stuk meer dag ! Om 8 uur is het al min of meer licht. Enfin, genoeg om de rolluiken op te halen, genoeg om buiten te kunnen kijken. Om 7.30' uur zie je de einder al goed klaar worden, zelfs bij dat somber wqeer van vandaag !
De lente komt er aan !
... maar dit jaar duurt het weer een dag langer voor het Lente wordt !
't Is immers een schrikkeljaar !

De mens moet weer een dag meer werken... En dan hoor je dat men berekend heeft dat men tot zijn 73 zal moeten blijven werken, wil men het pensioen betaalbaar houden. Welk pensioen? Als je tot 73 moet werken, zal er maar bitter weinig pensioen overblijven !

Ik heb de tijd meegemaakt dat het prepensioen ontstond. Voor dat prepensioen gingen heel wat bouwvakarbeiders dood voor het bereiken van hun pensioen. Na het ontstaan van dat prepensioen bleven ze gemiddeld véél langer leven. Ik denk dat je dat veilig kunt omkeren ook ! Als je de bouwvakarbeider doet langer werken, tot zijn 73 jaar, dan zullen er niet veel meer overschieten om nog op pensioen te gaan !

En dat vertellen ze ons allemaal terwijl er zoveel werklozen zijn, zoveel jonge mensen niet aan de bak geraken ! Nu ook nog eens Arcelor Mittal Luik...
Net zoals bij Ford, shockeert het grote aantal werklozen in één klap, maar daarnaast zijn er nog vele, vele duizenden werklozen uit klein bedrijfjes, die de pers niet halen, maar waar de arbeiders net zo goed werkloos zijn.
Je moet maar in het kweken van je kinderen zitten, aan het afbetalen van je woning bezig zijn... en dan plots je inkomen zien halveren.
Ik mag er niet aan denken ...

Het kan gek klinken, maar ik denk dat de huidige generatie het daar moeilijker zal mee hebben dan wij indertijd... Wij hebben nog tijden meegemaakt waar er niet veel was, waar we moesten leven met veel minder... Zij hebben dat niet gekend, zij hebben geen ervaring, zullen alles moeten uitzoeken om rond te komen. Leren zien wat noodzakelijk is en wat niet...
Hopelijk duurt de crisis niet lang
Maar ik vrees, met grote vrees dat het onevenwicht in de wereld, het grote verschil tussen arm en rijk, hier de crisis zal betekenen.
Bedrijven gaan naar de goedkope landen verhuizen, voor meer winst, goedkopere productie.
Niet nieuw, maar het lijkt te versnellen

We moeten onze economie op andere pijlers opbouwen !

tot de volgende ?

't sneuit

Vandaag zou de dooi moeten beginnen... Met sneeuw !
En ja hoor, zo net zagen we de eerste vlokjes al vallen. In Mater zeggen ze "'t Sneuit".
De sneeuw zou straks moeten overgaan in regen, en het einde van de ijstijd inluiden...
Ik ben blij !
't Waait, 't sneeuwt en straks ook nog regen: de smog gaat wijken !
Straks heb ik weer adem zonder dat schurend gevoel er bij.

En volgende week kan ik dan weer naar de academie, om te gaan keramieken... Ik ga er eens een gedacht moeten van maken, om mijn beelden af te werken ! Er staan er al weer enkele die al één keer gebakken zijn (biscuit), en die nu zo nodig moeten gekleurd en/of geglazuurd worden. Maar ergens is dat onderdeel voor mij een karwei... Ergens blijf ik vooral de beeldhouwer en veel minder de keramieker.
Dat heeft twee redenen... Eerst en vooral, mijn inspiratie gaat veel meer naar de vorm toe dan wel naar de kleur, maar ook, en dat niet in mindere mate: om te kleuren en/of te glazuren, moet je heel zorgvuldig stoffen gaan afwegen tot op de milligram, deze mengen, met de juiste hoeveelheid water mengen, dit papje twee drie keer door een heel fijne zeef halen om alles klontertjes er uit te halen, en dan moet je dat nog aanbrengen op de juiste en de gepaste manier...
Tegen dat ik daar zo verkrampt al die fijne afwegingen en het mengen heb gedaan, verrek ik al lang weer van de pijn. Niet dat dit werk zo lastig is, maar doordat ik werkelijk verkramp bij al dat secuur afwegen en mengen... Dat secure is iets wat tegen mijn natuur lijkt in te gaan. Ik zie collegae keramiekers die daar rustig zitten af te wegen en te mengen, zonder zich daar druk in te maken... Integendeel, er zijn er die daar "proefstaaltjes" maken, alles heel zorgvuldig noteren, het staaltje zorgvuldig gemerkt, zodat ze nadien hun werk in de voor hen exacte kleur kunnen bakken... Het gekke is dat dit bijna nooit echt lijkt te lukken !
Hoe zorgvuldig ze ook mengen en wegen, de uiteindelijke kleur lijkt dan plots nog iets anders...
De reden? Ik las dat andere werken, andere grondstoffen die in dezelfde oven mee staan te bakken soms invloed hebben op de kleuren.
Met andere woorden, heel juist en correcte resultaten kun je maar hebben, als je ook controle hebt op de andere werken die ook mee gebakken worden, en dat kan niet in een academie...

Van al die dingen hou ik niet, ik heb het niet zo op een pot insmeren met iets wat wit is om er uiteindelijk een groen van te krijgen, ik hou er niet van als dat groene dan ook nog een ander groen wordt dan wat ik verwacht, en ik hou niet van dat zitten secuur afwegen en mengen als ik toch geen waarborg heb op het resultaat...

Ik ben een moeilijk en ongelukkig mens als het daar over gaat.
Maar ik kan die beelden daar ook niet laten staan in het witte van de biscuitbak...
't Leven is hard voor een keramieker 3° klas...

tot de volgende ?

Brrr op de berg....

Tour of Flanders 2012 (Photo credit: Brendan A Ryan)

Gisterenavond zijn we eens gaan eten, in ons eigen dorp, in Restaurant Kerkgate. Met de bestuursleden van Ziekenzorg Mater - Welden. We moesten wel een deeltje betalen, maar een stuk kwam uit de kas.
Nee, het was geen copieus achtgangenmenu, het was sober, maar heel lekker.
Toen we buiten kwamen, waren er ijsbloemen op mijn auto. De thermometer (van de auto) toonde ons dat het  -4.5° Celsius was. Dat viel mee.
We reden de berg op naar huis, en tot onze verbijstering lazen wij daar opnieuw de temperatuur: -9.5 ° !

Er zitten dus ook duidelijk nadelen aan het wonen op den berg !

Heb je al eens geloerd op de website van de Ronde van Vlaanderen, Vlaanderens mooiste ?
Ze passeren weer aan mijn deur. Dus met een beetje geluk komen we weer op TV, zoals bijna elk jaar. We staan dan gewoon voor onze deur al die wagens en die renners te bekijken... Een grote kermis !

Daar is één goede kant aan : de toestand van onze straat ! Ieder jaar voor het koersseizoen, komen ze hier de nodige straten (de straten die op een of ander parcours liggen) herstellen, en ze komen (Hoera !) tijdelijk die verkeersdrempels wegnemen (in het Frans schitterend benoemd: des dos d'ânes... ezelsruggen)
Er is ook een groot nadeel aan wonen op het parcours... De wielerterroristen roepen dit meteen uit tot het nec plus ultra om op rond te toeren...

Maar wie denkt er nu al aan de wielerfanaten?
 We zitten nog steeds in onze smogwolk, schurend adem te halen...
Heb je al aan de verwarmingskosten gedacht, in dit winterweer ? En dan moet je ook nog stellen dat we door al dat nodige stoken meewerken aan de smog...

De enige troost is dat de bomen zo mooi zijn... Het fijngetakt geboomte zit met witte rijm beijzeld... 's Morgens zitten de vogels te wachten tot we weer een nieuwe voorraad eten voor hen zetten: Mezenbollen aan de struiken binden, potten met vet met daarin zaden en pindanootjes, een grote bak met strooizaad waar ze heel de dag in kunnen zitten te eten, en waaronder de tortelduiven en sinds kort ook de houtduiven zitten te eten.

Het aantal vogels en het aantal soorten lijkt wel iedere dag toe te nemen, en je stelt vast dat ze heel wat energie verspillen door eindeloos tegen elkaar te twisten over het recht om aan de voederbak te zitten. Nu ja, het is ook geen normale situatie ! Neem nu de merels, dat zijn vogels die je nooit in groep ziet, die leven hooguit met zijn tweetjes als kweekpaar bij elkaar, en iedere indringer wordt met een luid "tjaktjaktjak" weggejaagd... Nu zitten er hier zeker een tiental bijeen, te vechten om eerst en meest te kunnen eten.

Heb ik al gezegd dat er nu ook al kepen zitten? Een keep is een vinkensoort, heel mooi van kleur, maar zingt bijlange niet zo mooi als de vink zelf.

Onze bonte merel komt ook nog steeds, en is een van de vechters, maar meestal moet hij het onderspit delven... Er zijn er die duidelijk zwaarder, groter en sterker zijn dan hij met zijn bonte pakje aan.

Onze buren geven ook eten aan de vogels, maar er is iets geks aan de hand ! Mijn tuin is dichtbegroeid, met veel struikgewas en weinig open ruimte, bij mijn buur is het een mooi net grasveldje... Als hij eten geeft, dan zie je bij hem de grote vogels fourageren, onder meer de meeuwen. Bij ons komen die nooit ! Wellicht voelen ze zich niet veilig bij ons, omdat ze geen plaats genoeg hebben om onmiddellijk weg te kunnen vliegen. De kleine vogels voelen zich net daardoor weer wel veilig bij ons, zij kunnen wel wegglippen, en die grotere kunnen hen niet zo handig achtervolgen door al die takken...

In mijn tuin zijn de takjes niet of amper berijmd ! Ze worden zo druk gebruikt door al die vogeltjes, dat er hele stukken vrij van rijp zijn. De natuur, ook al is het in zo'n piepklein tuintje, kan heel boeiend zijn... Zeker voor mensen die tijd hebben om dat allemaal te bespioneren...

tot de volgende ?

Smog

English: Shanghai Smog (Photo credit: Wikipedia)

London, Houses of Parliament. The Sun Shining through the Fog (Photo credit: Wikipedia)

Ik ben al oud genoeg om me de grote smog boven Londen te herinneren, van 5 tot 9 december 1952... Toen sprak men van 4.000 doden, in recentere berekeningen spreekt men van 12.000 doden ! Er waren ook nog zo'n 100.000 zieken tengevolge van de smog !

Gewoon om maar te zeggen dat het geen ding is om mee te lachen, en dat het geen nieuw fenomeen is.

De grote smog boven Londen was ook het gevolg van inversie (net zoals nu hier het gevel is), maar werd nog verergerd door het feit dat men toentertijd veelal de huizen warmde met steenkoolkachels, en veelal werkte met de goedkoopste steenkolen, die veel verontreiniging veroorzaken.

Men spreekt vooral over Londen, door de grootte van de stad, maar uiteraard was de getroffen streek veel groter dan alleen maar Londen, en zullen in werkelijkheid er wellicht nog veel meer doden en zieken geweest zijn !

Maar ook in 1952 was smog geen nieuw begrip! Een wereldberoemd schilderij van Claude Monet "Het Parlement in Londen", geschilderd in 1904, is een schilderij geïnspireerd door de speciale lucht, het speciale licht gedurende de smog.

Smog is dus lucht die sterk vervuild is... Lucht die vol hangt met allerlei stofdeeltjes, deeltjes zo klein dat je ze niet ziet als deeltjes, maar dat ze de lucht lijken te vullen met een onbestemde kleur en geur.
Wie ook maar een klein beetje gevoelig is, voelt de smog bij het ademen. Je voelt dat je minder adem krijgt.

Wie niet buiten moet, is nu beter binnen ! De kwaliteit van de lucht binnen in de woning zal nu wellicht beter zijn dan de lucht buiten. De enige oplossing is dat het eens goed gaat waaien, zodat al die vuiligheid wegwaait en verdeelt wordt over een veel grotere oppervlakte, waardoor het minder schadelijk wordt.

Maar we spreken over MINDER schadelijk... Want hoe je het ook bekijkt, die stofdeeltjes zijn niet weg ! De enige manier waarop er een groot deel van kan verdwijnen, is met regen. Ze worden door de regen mee gesleurd naar de bodem, en verdwijnen in de grond.

En zeggen dat wij (ik) hier zo dikwijls zitten te klagen over de regen !

Ook nu nog ben je met smog slechter af in de grote stedelijke agglomeraties dan op de buiten, gewoon doordat er in de stad meer vervuiling ontstaat en die blijft er dan meteen hangen. Soms kun je dit ook zien ! Soms zie je uit de verte boven de steden een duidelijk afwijkende kleur van de lucht !

In ons eigen land hebben wij ook ervaring met erge smog ! Vooral in Wallonië, met zijn zware industrie bij de steden, waar bij inversie de vuile lucht vanuit de Industriële schoorstenen bleef hangen boven de stad. In een geval waren er veel doden ! Daar was de reden wellicht te zoeken in het feit dat de betrokken streek ook nog eens in een omsloten vallei lag, waardoor de lucht er nog minder dan anders weg kon. Ik heb ooit de naam van het stadje geweten, maar het schiet me nu niet direct te binnen.

Ik zit hier, boven op mijne berg (nu ja, berg...) dus nog relatief goed...
Maar toch moet ik vaststellen dat ook ik hier voel dat ik minder adem heb, en ik betrap er me op dat ik nu en dan wat moet hoesten... Dus zo zuiver is het ook hier niet !

Ondanks het feit dat wij dus al meer dan een halve eeuw verdomd goed weten wat de oorzaak is van de smog, doen we er bitter weinig aan !

De crisis verergert de zaak nog een beetje ! Waar er een tendens was om minder vervuilende auto's te kopen, zien wij door de crisis weer een stijging van de goedkopere wagens die meer vervuilen. En we stellen vast dat steeds meer mensen de houtkachel branden, met veel fijn stof als gevolg.

Zijn we dan zo veel slechter dan onze voorouders ? Nee, maar we zijn gewoon met verschrikkelijk veel meer mensen op deze aarde ! En als we allemaal net zo handelen als onze voorouders, dan is de vervuiling daardoor alleen al veel en veel erger !
We moeten er ons van bewust zijn, dat we door ons aantal, door de stijgende industrie, door het gebruik van steeds meer grondstoffen, bezig zijn de boel in versneld tempo te verzieken.
Niet alleen de aarde gaat naar de knoppen ! Wij zijn een deeltje van die aarde, en wij gaan mee naar de knoppen !

toch eens nadenken?

tot de volgende ?

I Am-strong

Roman bronze reduction of Myron's Discobolos, 2nd century CE. (Photo credit: Wikipedia)

Ik moet eerlijk zeggen dat ik wat bang was om te schrijven over de sport... Je weet ondertussen al lang dat ik niet geloof in "sport" zoals men ons dat nu voorschotelt...

Voor mij moet sport iets hebben met spel... Het moet een gezonde én plezante manier zijn om aan lichaamsbeweging te doen. Ik heb er niets tegen dat je als loper probeert sneller te lopen dan de ander, ik heb er heel veel op tegen als dit betaald wordt, als dit aanleiding geeft tot het gebruik van stimulerende middelen, als dit wedstrijdelement de sport wordt, en niet de beweging op zich.

Telkens als ik weer en weer en weer hoor van het gebruik van allerlei stimulerende middelen om de "sport" op een nog hoger niveau te trekken, denk ik hoe diep ze het eigenlijk doen vallen.

Dit ligt niet alleen aan de "sportman" of "sportvrouw" in kwestie, het is vooral de grote massa die het begrip sport optilt tot hoogten die niet meer menselijk zijn, die er bedragen voor uitkeert die het logische overtreffen, die de "sporter" bijna dwingt verder te gaan dan zijn eigenlijke kunnen.

De eerste moderne Olympische Spelen waren er alleen voor liefhebbers. Beroepsmensen werden geweerd, en wie van de sport een beroep maakte, kon niet meer deelnemen aan de olympische spelen. men heeft dit idee verlaten, omdat er allerlei schijnstatuten ontstonden, en het niet meer te doen was om vast te stellen wat nu wel of niet beroepssport was.

Naar mijn gevoel heeft men daar, op dat moment, de verkeerde beslissing genomen ! Daar had men integendeel heel scherp moeten oordelen dat alles wat niet onomstootbaar liefhebberij was, niet kon deelnemen. Tot heil van de sport, tot heil van de mensheid.

Voor ik ziek werd, deed ik aan joggen. Nu en dan nam ik deel aan een jogging, gewoon omdat het leuk is te lopen in een grote massa. Bij de meeste van die organisaties waren er geen prijzen of slechts wat kleinigheden te winnen, en in velen was het gewoon een tombola op basis van de deelnemersnummers. Wie daar liep om de eerste te zijn, kon dus logisch gezien beschouwd worden als iemand die liep in de ware geest van de sport: tot heil van zijn fysiek !
Tot mijn verbijstering zag ik op zo'n jogging deelnemers die doping namen, en hoorde ik hen tegen elkaar het middel ophemelen...
De dwaasheid van de mens !

Wat we nu zien met een Amstrong, is maar een uitwas, een toonbeeld van wat nu sport heet te zijn...
Ik denk dat je, als je voldoende voorbereiding hebt gedaan, het heel wel mogelijk is een  "tour de France " te rijden... Maar ik geloof niet dat je die tour als wedstrijd, strijdende, kunt rijden zonder gebruikmaking van een of ander middel. Ik wil wel geloven, ik hoop te mogen geloven, dat je in zo'n tour nog wel kunt gaan voor één of enkele ritoverwinningen, maar ik geloof nooit dat je dit dag in, dag uit kunt, voor het eindklassement.
Je moet echt eens de snelheden vergelijken van de renners in de tijd van een Merckx en nu... En ook Merckx werd betrapt, of toch minstens in verdenking gesteld.

Je hoort me niet zeggen dat een Amstrong en een Merckx en andere renners niet heel sterke mensen waren of zijn, want uiteindelijk streden zij wellicht met gelijke wapens als hun tegenstrevers, want die namen wellicht ook... Je zou dus kunnen stellen dat we op die manier opnieuw een competitie hebben, met gelijke middelen...

Maar daarover gaat het niet !
Het gaat er hem over dat men dit dan sport noemt !
Het gaat er over dat men dit dan uiteindelijk als voorbeeld gaat nemen van de sportieve kerel.
Het gaat er hem dan over dat dit het ideaal wordt van de man of vrouw die eigenlijk als doel had om gezonder te gaan leven...

Op die manier kun je stellen dat die zogenaamde sportlui eigenlijk misdaden begaan tegenover de mensheid !

Sport kan en mag geen beroep zijn !
Als er toch beroep van gemaakt wordt, dan mag men dit geen sport meer noemen ! Men moet heel duidelijk en heel sterk benadrukken dat dit beroepsmensen zijn, die gewoon hun beroep uitoefenen.
Men moet eveneens de voorbeeldfunctie van die mensen wegnemen.

Zij doen niet meer dan een metser die een mooi stuk metselwerk aflevert, zij doen niet meer dan een man die zijn dagtaak zo goed mogelijk doet. Zij doen niet, ik herhaal NIET aan sport !

Ik ben dan ook niet echt verontwaardigd over een Amstrong... Ik ken mensen die in hun beroep ook middelen gebruiken om de stress, de werkdruk te doorstaan. Ik betreur dat voor beiden even erg.
Als de mensheid over een Amstrong fulmineert, dan is dat omwille van die voorbeeldfunctie die ze hem ten onrechte toe hebben bedeeld !

Hou je ervan naar dikbetaalde mannen te gaan kijken die op een fiets rijden als beroep ? Hou je ervan te gaan kijken naar dik betaalde mannen die tegen een bal stampen, dan is dat je goed recht... Als je maar beseft en blijft beseffen dat dit géén sport is !!!

Het enige nut van die beroepen is dat de mens op die manier kennis maakt met iets wat zij kunnen invullen met echte sport, voor de lol, voor de fysiek !!!

Nu ga ik Anny helpen... We geraken niet meer uit ons huis!
Blijkbaar heeft het gisteren, in de zon, een beetje gedooid. Daardoor is er wat water onder de deur gelopen, en dat is nu weer bevroren... Met de haardroger krijgen we het niet los... Misschien eens warm water proberen?

tot de volgende ?

Gouverneur

Bisschopskwartier in Oudenaarde. Oudenaarde, East Flanders, Belgium (Photo credit: Wikipedia)

wijkraden
jeugdraden
gemeenteraden
politieraden
arrondissementscommisarissen
intercommunales
provincieraden
regioraden
federale regeringen
Vlaamse regering
Waalse regering
Brusselse regering
Duitssprekende gemeenschapsraad
en ik vergeet er nog enkele honderden...

En allemaal hebben ze voor zichzelf een niche gemaakt, waar ze onmisbaar in zijn geworden...
En allemaal krijgen ze een vergoeding voor hun gewichtige taak
En velen er van zitten taken te vervullen in verscheidene van die raden en commissies

... en wij ?
Wij betalen dat allemaal.

Soms krijg ik een onbestemd gevoel, mochten al die taken van al die raden en al die commissies eerlijk verdeeld zijn over de bevolking, dan was er geen werkloosheid meer, maar werd er geen klop meer gedaan.

En al die vroede heren en dames zitten nu de koppen bijeen te steken, om te oordelen of het wel nodig is om een troonopvolger in de veertiende graad alsnog een inkomen te verschaffen uit die pot waaruit ze liever zelf putten.
De prins heeft geen schijn van kans, zou je dan denken, maar niets is minder waar !
Heel die poespas van raden en besturen en commissies hangt met haken en ogen, touwen, kabels en vergeten stukjes breiwol aan elkaar, en het gevaar bestaat, als je er een stukje uithaalt, dat dan het hele wankele bouwwerk uit elkaar valt.
En wij?
Wij blijven dat allemaal betalen.

Ik ben 25 jaar rechter geweest in de arbeidsrechtbank te Oudenaarde.
Toen ik daarmee begon, kreeg ik de volledige sociale wetgeving ter beschikking. Dat waren dan 3 classeurs vol. Toen ik stopte, na die 25 jaar waren dat een vijftiental classeurs.
En ik spreek alleen over het luikje "Sociale wetgeving"... Daarnaast zijn er nog legio andere wetgevingen. Burgerlijk, strafrecht, en  alle mogelijke en onmogelijke aanhangsels daarvan en nog andere en nog...
Een kat vindt er haar jongen niet in terug.
Dat is wellicht ook de bedoeling.
Op die manier is alles strafbaar en is niets nog strafbaar.
Hangt er van af.
Van je kapitaalkracht ?
Van je standplaats op de ladder van al die commissies en raden en besturen?
Van je partijkaart?
Van het feit dat het net die partij is die aan de macht is?

We zoeken een gouverneur.
We zijn het nog niet eens over de kleur.
Wordt het een smurf, of een Chinees ?

De twee partijen zijn aan het touwtrekken.
en ik ?
Ik droom van een scherp mes om heel stilletjes die koord...
djudedju

tot de volgende ?

PS: op de foto... een instantie die ik potdorie nog vergeten was !!!!!

sporen in de sneeuw

Lieve, Gent (Photo credit: Erf-goed.be) 

Ook wie geen moment stilstaat bij het vele leven om ons heen, ziet in de sneeuw wel eens sporen van dat andere leven...
Toen ik deze morgen eens door het raampje naast de deur naar buiten keek, zag ik in de sneeuw sporen. 't Was nog halfduister, maar in het dunne laagje sneeuw dat er gevallen was na de derde sneeuwopkuis van Anny, waren ze duidelijk als zwarte stempels te zien.
Toen ik de deur opende om eens beter te kijken, zag ik meteen de dader: een klein poesje...
Het beestje hipte weg tot aan het hekken van de tuin, en bleef me toen aanstaren met die grote ogen in dat kleine kattensnoetje.

Ik probeerde het te lokken, maar 't bleef me onbeweeglijk aanstaren.
Anny zei dat ik de deur dicht moest doen, want ze kent me... Straks kwam dat beest binnen en nooit meer buiten... En zouden we weer een kat hebben.

Ze heeft gelijk, we moeten geen kat meer... Trouwens ik ben veel meer een hondenman dan wel een kattenvriend... Maar de eerste kat die hier ooit binnenkwam, had ik ook binnengehaald. Een grote rosse kater, zo mager als een houtje... En ik, kattenhater, gaf hem een potje melk met wat brood in gebrokkeld. Natuurlijk bleef het beest hier !

't Was een brave kat, die boven op de volière lag te slapen, en alle andere katten van ons hof jaagde.

Eens zagen we hem liggen in het "kot" (een rudimentair houten hokje), onbeweeglijk... We dachten dat hij dood was, maar nee, het beest zag er ziek uit. Toen we goed keken, zagen we dat men op twee plaatsen dwars door de kat heen gestoken had met een riek. Het beest lag enkele dagen stil in zijn kot, we gaven hem wat eten en wat drinken bij hem, zodat hij niet of amper moest bewegen, en na een week of zo, liep hij weer vrolijk rond. Taaie beesten die kattebeesten.

Gisterenavond zag ik op Facebook dat onze buur er in geslaagd was de bonte merel te fotograferen, ik heb een linkje op een speciaal blogje gezet, waar je de foto kunt bewonderen !

Voor het eerst zagen we gisteren ook een keep zitten tussen al die andere vogeltjes aan de voedertafel. Het was al heel lang geleden dat ik dat nog zag, en Lieve, mijn jongste zus zag in haar tuin te Oostende koperwieken zitten... Het is koud ! Als ik kijk op Facebook, dan zie ik heel wat vogels die je hier maar heel zelden ziet, allemaal fotootjes van veel betere fotografen dan ik ben, en wellicht ook met betere toestellen. (Ik moet geen hoogtechnologisch toestel, ik kan er toch niet mee werken ! Naast een slechte rug heb ik ook niet zo'n bijster goede ogen...)

Als wij hier een fotootje nemen, dan zijn dat nog de ouderwetse familiekiekjes, eerder souvenirtjes dan wel knappe beelden... Ik kan er ook niet echt aan wennen, dat ik met zo'n digitaal toestelletje eigenlijk massa's beeldjes kan "trekken"... Ik neem er eentje, is dat mislukt, dan is dat jammer. Onze Bart heeft dus duidelijk gelijk: Vader is blijven hangen in the Sixties...

Maar het is veeleer omdat fotograferen mij niet interesseert... Ik kan wel vol verbazing kijken naar de mooie foto's die ik zie op mijn PC, en ik ben telkens wat jaloers op die knappe dingen, maar ik denk er nooit aan me daar op toe te leggen, het spreekt me niet echt aan. In de academie is er ook een afdeling waar ze aan fotografie doen, en soms zie je dan een klas die foto's staan te nemen van een blinde muur, van de bakstenen, van de voegen, schuin, recht er op, uit alle hoeken een baksteen... Ik denk dan steevast: "Mij niet gezien !"

Ik denk dat net die discipline me tegengaat: bij fotografie wordt je kunst een stuk gedicteerd door het toestel. Je kunt niet dichter of niet verder dan de lens je toestaat, of je moet investeren in een heleboel hulpstukken. Er is meer: ik heb ooit een periode gehad, waar ik massaal dia's heb gemaakt. Er zitten er zelfs mooie tussen... Maar die dingen liggen daar. Ik ben ooit begonnen aan het digitaliseren er van, maar dat blijft ook halfweg de voorraad steken...

Als je dan eens die dia's bovenhaalt, dan zit je vol heimwee al die beelden van je eigen verleden te staren... Je ziet iemand en denkt er op, hoe lang is die al dood? Of hoe zou het met deze zijn? Leeft die nog ?

Gisteren kreeg ik een telefoontje van onze Lieve: "Je staat in "De Zeewacht" !" "Ikke, in De zeewacht ? Nu, 't is droger dan in de regen !"

Een oud-leider uit de Chiro stuurde blijkbaar een fotootje binnen over de winter 62/63, toen het zo koud was, dat we op de zee konden lopen.... Wat veel straffer is: onder die foto zouden ook al de namen staan van hen die daar zichtbaar waren ! Als ik zo'n oud fotootje zie, dan zit ik mijn hersenen te pijnigen, maar meer dan een paar namen herinner ik me nooit... Ik heb Lieve gevraagd me dat artikeltje eens op te sturen... Meer voor de namen dan voor het beeld.

Als dementie het herinneren is van het verleden, dan heb ik niets van dementie... Ik herinner me wel zaken die we beleefden, maar zo'n fotootjes zijn voor mij veelal een gesloten boek !
Ik denk over een reis naar Zwitserland met de mutualiteit, en denk aan die jongen die nonkel was van iemand die veel jonger was dan hijzelf, aan een grote dikke heel plezante kerel, aan die keer dat we de leider haastig, haastig de berg deden op lopen om te kijken naar een klein blaasje op de voet van een van ons... maar vraag me geen namen, die zijn allemaal weg. Geen dementie dus ! Of net wel?

djudedju
't Is allemaal al zo lang geleden... De winter 62/63, dat is 50 jaar geleden !!!! Een halve eeuw !
we worden dan misschien niet dement, maar oud, oud !

tot de volgende ?
PS; Ik schrijf over Lieve, mijn zus, en krijg een fotootje van de Lieve te Gent... logica van de kwampjoeter ...? (Aan de Lieve heeft mijn vader nog gevochten in 1940...)

de gebrilde merel

Hoera, de buur heeft de merel kunnen fotograferen... Knap van hem !
Merci Eddy !!!

gebrilde merel

Witte Merel (albino) (Photo credit: Wikipedia)

De vogels hebben honger...
Ik heb nog nooit zo veel merels gezien bij elkaar zitten. Er zitten er wel 10 of meer ruzie te maken om bij het voederhuisje te geraken. En alsof onder elkaar vechten nog niet genoeg is, komen er nu ook al enkele spreeuwen zich mengen in de gevechten om eten.

Nu kun je makkelijk het verschil zien tussen een merelman en een merelvrouwtje, de man is pikzwart en heeft een hele bek, het vrouwtje is eerder bruinig. Maar de ene merelman onderscheiden van de andere ???
Bij één exemplaar is dat mogelijk, die heeft namelijk verschillende witte veren in zijn zwarte pakje zitten, maar het mooiste is wel dat hij rond zijn ogen ook kleine witte veertjes heeft... Precies een bril.

We hebben al een paar keer geprobeerd hem te fotograferen, maar ofwel zit hij te ver, ofwel mislukt het door dat wij de foto moeten nemen van binnen naar buiten, door het raam... Op een van de foto's zie je zelfs helemaal geen merel, op het moment dat Anny op het knopje drukte, vloog meneer weg... Op de foto hierboven, zie je een gans witte merel... Heel lang geleden hebben we er een gezien in Sint Maria Horebeke, in de Rokegem.

Maar die van ons is dus eerder gevlekt, of bont, hoe je het noemen wilt...

De mooiste vogel, voor mij, is echter de spreeuw... Ik vind dat die een schitterend mooi verenpak heeft, en bovendien ook nog een mooi model met zijn lange spitse bek...
Maar al die vogels zijn een beetje gek ! Er ligt eten genoeg voor allemaal, en als het op is, leggen we nieuw eten, maar toch vinden ze het nodig om ondereen te vechten om aan de voedertafel te zitten. Ze komen eten om energie te hebben, en ze verspelen energie om te vechten.

Ik hoor van Anny dat ze al weer present zijn, en al aan het vechten zijn.

Ondertussen is het ook al weer aan het sneeuwen. Geen grote vlokken, maar van dat stuifsneeuw. De weerman voorspelt zo'n 5 centimeter er bij, en er ligt al meer dan 10 cm... en het is koud !

Het is zondag, er zijn rommelmarkten, maar met zo'n weer gaan we daar niet naar toe ! Als je niet buiten moet, doe het dan niet, je moet het niet zoeken ! Voor wie wel buiten moet, voor zijn werk of zo, is het al moeilijk genoeg in zo'n weer !

Maar het is wel vervelend om niet buiten te kunnen. Met de wagen ga ik maar buiten als ik echt moet, en te voet durf ik niet. Ik ben echt bang dat ik zou vallen ! Ik heb al zo veel pijn, laat staan dat ik nog eens zou vallen en misschien nog meer letsel krijg aan mijn rug.
Wellicht is het daardoor dat we zoveel aandacht hebben voor de vogeltjes ?

Ik ga stoppen, 't is zondag voor iedereen

tot de volgende ?

De grote browsertest...

English: Browser usage share on Wikimedia Foundation projects on June 2011. (Photo credit: Wikipedia)

Ik weet niet wie dit organiseert, maar nu en dan zijn er mensen die voor ons eens gaan uittesten welke zaken wij nu eindelijk maar eens moeten gaan gebruiken als we het neusje van de zalm willen...

Nu zijn de browsers weer eens getest: Internet Explorer, Chrome, Firefox en dergelijke werden in het lang en in het breed getest en vergeleken.

Nu zou je kunnen denken: "Nu weet ik het eindelijk !", maar niets is minder waar !
Al naargelang je dezelfde test beoordeelt en geïnterpreteerd ziet in het ene tijdschrift, of in het andere, zie je totaal verschillende interpretaties over de uitslag.

Als ik als leek de test bekijk, dan lijkt me Chrome er het vaakst het best uit te komen, en dus denk ik: Joepie Chrome dan maar... Maar als ik de beoordelingen lees, dan lees ik heel andere zaken. Een tijdschrift die nogal gebonden is aan I.E. van Windows, belicht dan waarom het zo interessant is dat IE uw browser moet zijn, want die is het best in huppeldepup. In een ander blad opteert men dan eerder voor Firefox, want kijk, daar en daar, en dat zijn toch de belangrijkste eigenschappen, daar is Firefox de beste...

Ik heb dan binnenpretjes...
Ik heb twee browsers op mijn pc staan, en ik heb er zeker een vijf à zes uitgetest. De browser die ik het meest gebruik is Chrome, en voor de zaken waar ik Firefox beter vind, ga ik op Firefox werken. Ik ga niet ontkennen dat andere browsers wellicht  beter kunnen zijn voor andere zaken, maar met die twee heb ik alles wat ik - voor mijn gebruik- nodig heb.

Maar mijn binnenpretjes gaan verder...
We zien een test, we lezen de cijfers, en we zien die cijfers als feiten, tot we de interpretaties van de "keurders" er bij lezen... En dan zie je dat je met cijfers alles kunt bewijzen, alles kunt interpreteren zoals jij het wilt, zoals het in uw kraam past...

Ik heb een paar jaar "Test Aankoop" gekocht, en hoe langer ik dat las, hoe kwader ik werd.
 Ik ga niet zeggen dat hun testen verkeerd zijn, maar ook daar zie ik weer interpretaties, maar als lezer van dat blad krijg ik maar één interpretatie: de hunne.
Bovendien stelde ik vast dat bij die testen er telkens een bepaald gamma van producten werd beoordeeld... Niet alle merken, maar een bepaalde keuze aan merken.
Nogal dikwijls stelde ik vast dat het merk dat mij interesseerde er niet bij stond.

Dat is ook in wat ik zag over die browsers het geval. Het kan best dat jij al jaren werkt met browser X, maar dat staat dan net niet in die test...

Met andere woorden, die test is maar een test die gaat over de keuzes van een één of een beperkt aantal testers... Dus, niets om je druk over te maken.

Net zoals de test in het boekje van Testaankoop, een besluit over een beperkt lijstje van producten...

Zegt het ons dan niets ?
Oh ja wel, maar het is maar wat het is, en de kans zit er in dat men een bewuste keuze maakt van producten, om er zeker van te zijn dat merk X er goed uit komt ...
Bovendien, wie zegt dan welke punten de voornaamste zijn? Wie zegt dat dit voor U de punten zijn die jij het belangrijkste vindt ?
Kortom, trek je niets aan van die dingen...

Ga op je eigen oordeel af, daar voel jij je toch het beste bij.
Stel dat je nu een andere browser gaat installeren, op basis van die testen, denk je dan dat een garantie is voor een beter product ? Negen op tien zul je er niet tevreden over zijn, omdat je weer moet leren hoe dat ding te gebruiken... Pas als je het een hele tijd gebruikt, zul je eventueel vast stellen dat het een goed product is, maar of het dan beter is, is iets waar je steeds aan zult blijven twijfelen.

En eigenlijk is dat met bijna alles zo...
Je eet liefst de soep die je vrouw maakt, omdat je die gewoon bent... En hoogstens heb je ook goede herinneringen aan de soep van je moeder... De soep van een ander smaakt wel, maar niet voor alle dagen... Tenzij je die soep ook gewoon zoudt worden.
Wij zijn vooral gewoontedieren...

Daarom is het zo moeilijk om op een ander manier te gaan leven. Het doorbreken van een stramien, dat vergt inspanning, en inspanningen... dat mijden we liefst...
Dus blijf, test of geen test, rustig bij de browser waar jij je goed bij voelt...
En zoek je een uitdaging, probeer dan maar eens een ander...
Maar doe je oude nog niet weg, zodat je er op kunt terugvallen. Toen ik Chrome installeerde, was ik er helemaal niet tevreden over, nu vind ik dat de beste... Ik heb het leren gebruiken... In het begin alleen voor de zaken die ik vond die daar het best gingen, en voor de andere dingen schakelde ik over op mijn oude browser. Maar als het voor een kleinigheid was, bleef ik maar, het was de moeite niet... Toen ik het eenmaal gewoon was, deed ik bijna alles met Chrome... Gewenning. Meer niet...

En gewenning, dat is een groot stuk van "het zich goed voelen"...

tot de volgende ?

sneeuwballen

Nederlands: Affiche: "Alleen uw gift is in staat deze kinderen te helpen." Vereeniging "Hulp voor Onbehuisden" (Amsterdam). (Photo credit: Wikipedia)

Tot mijn verbijstering gelezen en gehoord dat er gemeentebesturen zijn die het gooien van sneeuwballen door kinderen strafbaar maken (GAS-boetes). Ook het maken van een glijbaantje hoort bij de strafbare feiten.
Kinderen in de kinderopvang mogen geen lawaai meer maken, en geen geurhinder (!) veroorzaken.
Kortom:
Kinderen zijn in onze leefgemeenschap eigenlijk ongepaste, onaangepaste, ambetante, vervelende en luidruchtige overbodigheden...

Waar zijn we mee bezig ?

In het bos moeten ze netjes op de paden blijven, buiten kunnen en mogen ze niet meer spelen, want ze storen koning auto.
Alleen het maken van het kind is nog iets leuks, maar dan liefst zonder het risico dat er ook een kind van komt.

Gisteren ging mijn dochter zich aanbieden voor een job, maar ze kreeg te horen dat ze veel te oud is. Ze is 40 jaar...

Als ze nu nog wat verder gaan in hun hekel aan (haat tegen?) kinderen, waar gaan ze dan jonge krachten halen?

En ik, ik ben wellicht helemaal uit de mode... Ik hou van kinderen, en ieder jaar laat ik mijn haar lang groeien tegen die datum, om een waardige Sint te kunnen zijn. Ik voel me ieder jaar weer gelukkig als ik de vreugde zie van die kinderen bij het ontmoeten van de enige echte Sint, bij wie ze aan de baard mogen trekken.

Ik ga me moeten herscholen om me aan te passen aan de huidige maatschappij, leren om kinderen af te schrikken, weg te jagen en hen verbieden lawaai te maken... Laat staan dat ze ook nog eens zouden lachen !

Als een kind naar mij een sneeuwbal gooit, dan vind ik dat een compliment ! Dan heb ik het gevoel dat ik voor de jeugd nog besta, dat ik niet verdwenen ben in de grijze massa... En als ik sneeuw vind waar ik bij kan (de grond is zo laag tegenwoordig), dan zal ik mee doen, ook een bal sneeuw in mijn handen vormen, en naar hen gooien. En van heel diep in mij zal dat kinderlijke van vroeger weer een beetje naar boven borrelen !

Ik hou van kinderen, omdat zij dat onbevangene hebben, omdat zij nog echt spelen, omdat zij stuk voor stuk kunstenaars zijn die in hun tekeningen een hele wereld, hun wereld stoppen... Picasso zei dat ieder kind een kunstenaar is, en dat een volwassene slechts kunstenaar kan zijn, als hij het kind in hem vrij laat bewegen, vrij laat doen...
... en wij, wij gaan ze verbieden te spelen? te joelen?

Waar zijn we mee bezig ?

Een kind is geen volwassene in pocketformaat !
Een kind moet kind kunnen zijn, moet kunnen spelen, ravotten, de wereld ontdekken via het spel.

Er komt nog een heel leven van volwassen zijn, van verantwoordelijk zijn, van werken en opvoeden... En in dat opvoeden moet een heel pakket spel zitten !!!

Hoe we het ook bekijken, we zijn als mens ook gewoon dieren, zoogdieren... En dus durf ik het aan om eens over dat fictieve muurtje te gaan kijken, kijken wat onze mede-dieren doen met hun kinderen... Tegenwoordig kun je wel iedere dag mooie reportages bekijken over de dieren... en zien hoe jonge dieren vooral via het spel leren volwassen te zijn.
Alleen onze kinderen moeten meteen volwassen ageren, volwassen zijn, als kleine volwassenen acteren in een wereld die nog niet de hunne is...

Waar zijn we mee bezig ?

Laat het kind toch kind zijn ! Leer het via spel volwassen te worden. Leer het via spel verantwoordelijkheid kennen... Laat het spelen !!!

tot de volgende ?

Rijm

English: Church of Our Lady of Pamele, Oudenaarde, Belgium Nederlands: De Onze-Lieve-Vrouwekerk van Pamele te Oudenaarde (Photo credit: Wikipedia)

Het is ijzig koud en bolle mist ! En wat krijg je dan? Juist, heel mooie berijpte takjes en draadjes.
Nu zien we dat aan onze dakgoot (van mijn buur en mij) er ontelbare zweefdraadjes hangen van ontelbare kobbetjes die zich door de wind lieten meevoeren tot aan ons huis...
Normaliter zie je die draadjes niet eens hangen, ze zijn zo dun en zo onzichtbaar, dat je ze alleen ziet als er de zon op schijnt, en wij zitten hier aan de noordkant...
Nu echter is heel onze dakgoot versierd met dikke wollige witte draden.
Onder het witbesneeuwde dak geeft het de indruk dat er een witte doek onderaan aan het uitvezelen is...

Niet echt mooi, maar wel eens iets anders.
De takken van de linde en van de meidoorn zijn dubbeldik geworden in hun witte jas.
Dat is wel mooi !

Aan de andere kant van ons huis, de zuidelijke gevel, heeft het gisteren in de zon ietsje gedooid, en nu hangen er lange ijspegels aan het dak.
Ook mooi... Zolang je ze niet op je hoofd krijgt...

Met die mist verliest de wereld zich in het wit. Alleen de onmiddellijke voorgrond zie je nog, witbesneeuwd, en je kunt niet precies zeggen waar het wit van de grond overgaat in het wit van de mist. Je lijkt wel in een bol te leven.
Ook het geluid is gedempt.
Precies of het geluid durft je niet te storen in deze witte toverwereld...

De buitenwereld is prachtig... van uit mijn warme woonplaats. In de tuin staat een voederhuisje, hangen vier mezenbollen en hangt er ook nog een soort bokaal met zaad die vanzelf naar beneden rijst naargelang de vogels er van eten... Iedere dag moeten we nieuwe voorraden hangen en zetten... Tientallen vinken (dat is voor het eerst dat we er hier zoveel zien), roodborstjes, pimpelmezen, koolmezen, heggenmussen, mussen, merels, tortelduiven, houtduiven en zelfs een verdwaalde meeuw kwamen en komen hier fourageren.  In Oudenaarde zitten ook pestvogels, zeldzame trekvogels, in een prachtig verenpak. Een kennis nam er foto's van en zette die op Facebook...

Ik heb compassie met die frêle beestjes, maar nog meer met de dutsen die nu op straat leven... Hier zie je ze niet zo vaak, ze zitten meer in de grootsteden, waar ze leven in de marge van de maatschappij. De clochards van ons landje...

We durven wel eens denken "hun eigen schuld", maar het is niet zo makkelijk om, eens men de bergaf aan het glijden is, die glijpartij stop te zetten, en nog veel moeilijker om terug de helling op te kruipen. We hebben een maatschappij die aan elkaar hangt van administratieve regeltjes en - regels. Eens je door een of ander feit, uit één van die regeltjes zijt gevallen, lijkt het of alles aan elkaar hangt, en je rolt steeds sneller en sneller uit al die regeltjes weg. Je hebt niet voldaan aan A, dan kun je attest B niet meer krijgen om te kunnen genieten van C... Je kunt die letters vervangen door ziekenkas, door werkloosheid, door kans op tewerkstelling, door het verkrijgen van een woning... en ga zo maar door.
Je moet eens praten met mensen die in organisaties werken zoals de voedselbanken en dergelijke...

Soms heb ik het gevoel dat we ook voedertafels zouden moeten zetten voor de sukkelaars onder onze medemensen, met warme nestkastjes...

tot de volgende ?

Koud -12.7°Celsius

A putto showing a thermometer with the old Celsius scale (0°C boiling point of water, 100°C freezing point) (Photo credit: Wikipedia)

Gezien op de thermometer: -12.7° Celsius...
Da's brrr koud.

Ik hoop dat er weer niet te veel schade is aan planten in de tuin ! Vorig jaar hadden wij ook veel te veel warmte tot heel ver in december, en dan plots heel harde kou... Gevolg winterharde planten die hier al jaren zonder problemen overleefde, waren plots of afgestorven of deerlijk gehavend... Dit jaar is het weer zoiets: eerst veel te lang veel te hoge temperaturen voor de tijd van het jaar, en dan plots koning vorst in het land... Een zaak die me iets beter lijkt dan vorig jaar: de kou is dit jaar niet van vandaag op morgen heel diep gegaan... er zijn een paar dagen overheen gegaan... hopelijk maakt dit verschil...

Ik vermoed dat het verschil ook voor planten zit in de gevoelstemperatuur... Ik verklaar me nader:
Een plant in een normale winter, heeft praktisch geen sap in zijn takken zitten. Voor de winter sluit de plant de toevoer af, en heb je te maken met een quasi droge plant. Een droge plant kan betrekkelijk goed tegen de vorst, omdat de vorstschade vooral ontstaat door het bevriezen van vocht. Als er vocht in de cellen van de plant zit, en dat vervriest, dan is er kans dat de celwanden scheuren. Ijs neemt meer volume in dan water, zodoende is de cel te klein en scheurt open onder de druk.

Gevoelstemperatuur is niet de temperatuur die we aflezen van de thermometer, maar de kou die we lijken te voelen. Als het waait voelt het veel kouder aan dan de thermometer aangeeft. Om deze temperatuur te meten, werkt men met een "natte thermometer"... Het verschil in temperatuur ontstaat door dat het vocht reageert op de vrieskou, en sterker afkoelt dan een droge massa. (Ik ben geen scheikundige... als je meer technische uitleg moet hebben, ga dan maar eens bij een scheikundige op bezoek...)

Maar planten die vocht bevatten zullen wellicht ook daardoor sneller en dieper bevriezen dan de temperatuur alleen zou veroorzaken, zonder dat vocht en zonder wind.

Ik ga deze week niet naar de academie: de wegen zijn niet zoals ze moeten zijn, en bovendien werken ze daar nu aan de parking, met als gevolg dat daar bijna zeker geen plaats meer is om te parkeren. Als ik daar niet kan staan, dan is het meteen een heel stuk verder, en dat op banen die bovendien ook hier en daar nog glad zullen zijn... (Er zijn in de omgeving nog wat braakliggende gronden en lege panden, waar de voetpaden quasi zeker niet sneeuwvrij gemaakt zullen zijn !)

Dus: een weekje thuis, bij moeder en bij de centrale verwarming...

ps: de kippen leggen ook niet. Poepke dichtgevroren?

tot de volgende ?

sneeuw

Pablo Picasso, 1937, Guernica, protest against Fascism (Photo credit: Wikipedia)

Er ligt zo'n 10 cm sneeuw op het voederhuisje voor de vogels...
Nu is de wereld werkelijk wit !
De auto's rijden nu al weer, maar vanmorgen vroeg kropen ze door de straat. (Eén wiel opheffen, voorzichtig tien cm naar voor, dan ander wiel...)
Nu is de baan voor ons huis een soort zanderige sneeuwweg. De sneeuw is stukgereden en ziet er uit als zand, klaargelegd voor een mooie cycrocloss.... (Voor uitleg over dat woord, zie blog van een paar dagen terug).

Nu is het veld helemaal wit, waar van die geel-bruine stoppels van de afgereden maïs uit naar boven priemen. Waar gaan de duizenden houtduiven nu bevoorrading vinden? En de ratten? Ik ga mijn kiekenskot maar afsluiten zeker ?


Winterstilte


De grond is wit, de nevel wit,
De wolken, waar nog sneeuw in zit,
Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit
Met witten rijp beijzeld.

De boom houdt zich behoedzaam stil,
Dat niet het minste takgetril
't Kristallen kunstwerk breke,
De klank zelfs van mijn schreden wil
Zich in de sneeuw versteken.

De grond is wit, de nevel wit,
Wat zwijgend tooverland is dit?
Wat hemel loop ik onder?
Ik vouw de handen en aanbid
Dit grootsche, stille wonder.

Jacqueline E. van der Waals
Uit Nieuwe verzen 1909

Ik heb dit gedicht gekopieerd als een blijk van restitutie... Ik heb verschillende malen stukjes uit dit gedicht geciteerd, en het daarbij iedere keer toegeschreven aan Alice Nahon. Niemand heeft me verbeterd, maar het is dus van Jacqueline E. van der Waals... (Sorry Jacqueline, ik zal het nooit meer doen...) Ik vind het nog steeds een schitterend gedicht, die -oh zo mooi- de tere pracht beschrijft van de sneeuw...
Ik vermoed, gezien de stijl dat beide dichteressen uit zo wat dezelfde tijd stammen... Ik hou wel van poëzie, maar dan van echte gedichten, met rijmen en versvoeten... Eén uitzondering wil ik wel eens beluisteren, lezen, van genieten, en dat is Paul Van Ostaijen... Misschien zijn er ook nog wel andere, maar dan ken ik die niet, en niet-kennen is niet-beminnen...

Het is niet zo, dat ik hele boeken vol poëzie zit te verslinden, maar nu en dan een gedichtje, dat vind ik heerlijk. En het mag best bombastisch of barok zijn, als het mij raakt is het goed. Want ik denk dat poëzie net is als de andere kunst: het spreekt je aan, of het spreekt je niet aan... Je staat vol bewondering voor een schilderij, en een ander wandelt er achteloos voorbij...

Echte kunstwerken, dat zijn de werken waar iedereen voor blijft stil staan. Dingen die iedereen raken. Zo heel veel zijn er niet ! En ergens zijn ze dikwijls een bron van ongenoegen voor mij ! Dat klinkt een beetje gek, maar ik verklaar: Neem nu Pablo Picasso, die heeft een paar schilderijen gemaakt die heel scherp en heel duidelijk de massa aanspreken, en dan ook nog honderden "gewone" werken. Maar omdat het een Picasso is, heeft het dan een abnormale waarde. Dat vind ik bullshit ! Ik ben verslingerd op heel wat werken van Dali, maar ik zag ooit originele tekeningen van hem te koop aan exorbitante prijzen, waar ik geen Euro zou voor overhebben ! (Tenzij om voort te verkopen aan de gekken die de naam kopen en niet een kunstwerk !)

Oh ja, de vogeltjes hebben honger ! Vergeet niet wat eten te geven aan die beestjes ! Ook al waren het maar de kruimeltjes van het brood, ze vinden nu geen eten in deze toegesneeuwde wereld ! Drinken hoeft nu niet, ze pikken wel sneeuw, maar eten. Eten. ETEN !

tot de volgende ?

te laat ?

Deze morgen had ik ik geen kans om te bloggen... We zijn naar de specialist geweest met Anny, voor de opvolging van haar borstoperatie, alles is in orde. In mei moet ze terug een mammografie doen, en in juni moeten we dan bij de dokter voor de evaluatie...

Dus, tot zover is alles ok... We zien dan wel weer verder...

Nadien moesten we nog wat boodschappen doen, want ze geven veel sneeuw, en hier in onze Vlaamse Ardennen moet je dan niet op baan gaan als je niet echt moet !!! De heuvels die anders de pracht van de streek zijn, zijn dan veelal glijbanen waarop de auto's pogen te skiën...
Dus vandaag alles zoveel mogelijk bij gehaald voor gans de week...

Het was middag toen we thuiskwamen...

Morgen is er dan wel weer een normale blog...

tot de volgende ?

Cycrocloss ?

Nederlands: Elio Di Rupo, Waals-Belgische scheikundige en politicus, Parti Socialiste (PS) (Photo credit: Wikipedia)

Vrijdagnamiddag gehoord op radio 2: "Het Belgisch kampioenschap cycrocloss"
En nee, ik wil niet lachen met de spreker die daar een lapsus linguae maakte... In tegendeel ! Ik hoorde aan de fractie hapering in de stem, dat hij zelf zijn fout had gemerkt, maar hij hernam zich en vervolledigde zijn zin, alsof er niets was gebeurd ! Ik heb daar grote bewondering voor !
Was ik de spreker van dienst geweest, dan had ik onvermijdelijk beginnen lachen met mezelf, en kon ik de eerste minuut niets zinnigs meer uitbrengen, maar de spreker van radio 2 niet, onverstoorbaar ! groots !

Misschien een kleine tip: hij had ook gewoon kunnen spreken over veldrijden, daar is minder kans op een lapsus dan bij cyclocross...

Ik herinner mij het woord niet meer, maar ik herinner me des te beter dat ik ooit in de klas, les Nederlands, zo'n lapsus maakte, en wat de leerkracht ook zei of deed, ik kon niet hernemen of verder doen, ik zat met de slappe lach...

Soms is een lapsus niet echt een lapsus... Mijn oudste zus moest ooit een gedicht voordragen over Klokke Roeland, kleppe brand... Ons vader zei dan telkens "je sleppe brandt" (Westvlaams voor je slip (van je hemd) brandt)... Toen mijn zus in de school aan het voordragen was zei ze ook "sleppe brandt".... Woorden wekken, voorbeelden trekken in de praktijk gebracht.

En onze oud-Voorzitter René, verwelkomde de eerste minister Leo Tindemans tot drie keer toe als Theo Lindemans... Bij ons was de man voor eeuwig herdoopt...

Maar hoe dan ook, het is gênant als je het voorhebt...
Je voelt je zelf ergens zo stom. Eigenlijk is het helemaal niet zo erg, en iedereen weet best wat je wil zeggen... Maar soms is het zo grappig dat je ondanks jezelf een lachje niet kunt onderdrukken.

Maar vandaag is het dus het Belgisch kampioenschap veldrijden ofte cyclocross... Ik weet niet hoe het daar zal zijn, maar hier ligt er sneeuw... Het rolluik van de badkamer krijg ik maar half omhoog, en dat van de kamer van Koen al helemaal niet... De baan ligt er glad bij, en dus gaan we niet naar de rommelmarkt, tenzij het heel vlug gaat dooien... Maar het ziet er niet naar uit !

Van hier, in de warmte, is het wel mooi om te zien. Voor mijn deur ligt een schilderij van Valerius De Saedeleer te blinken. Het witte veld, doorspekt met hier en daar wat zwarte lijnen waar de aarde niet gedekt is door de sneeuw. De bomen zijn wit gekruind, en waar nog bladeren aan de bomen hangen, daar zie je nu witte wollige struiken.... Mooi, maar koud en glad.

Sind ik zo sukkel met mijn rug, ben ik doodsbang dat ik zou vallen, en mijn rug nog meer verdemoleren... (voor niet West Vlamingen : kapot maken)... En dus is sneeuw niet mijn ding, net zo min als ijzel.

Maar volgens het weerbericht zal binnen een week geen spoor van sneeuw, noch van ijzel meer te zien zijn, is de vorst weer uit het land. Kan ik goed begrijpen, de vorst staat in ons landje onder vuur, sinds de erfeniscapriolen van ons Fabi...

Te krijg: Koningshuis met ervaring
bevragen bij Elio Di Rupo p/a Wetstraat 16 1000 Brussel.
Schrijven bij voorkeur in het Frans...

tot de volgende ?