 |
| GSM-antenne (Photo credit: Wikipedia) |
Nederlanders spreken van poep, maar dat woord heeft een heel andere betekenis in het Vlaams... Dus blijf ik bij stront. Heel plat (het woord bedoel ik).
Amerikaanse geleerden hebben ontdekt dat er iets mis is, of kan zijn, met onze stront. Men heeft ontdekt dat er 1000 jaar geleden geen obesitas was, maar ook dat onze stront heel anders was. Onze stront van toen was veel natuurlijker en leek eerder op de stront van de chimpansee dan op de stront van de mens van nu.
Dit zou komen door het chloor in ons drinkwater en het gebruik van antibiotica. Men vermoedt nu dat obesitas wel eens iets zou kunnen te maken hebben met een verkeerde darmflora. Darmflora, dat zijn de miljarden bacteriën die leven in onze darmen, en die mede verantwoordelijk zijn voor het verteren van het voedsel en het transport ervan in ons lichaam.
Nu gaan ze dus onderzoeken of het herstellen van de darmflora naar de situatie van zegge en schrijve zo'n 1000 jaar terug, de obesitas zou kunnen oplossen.
Allee, om het simpel te zeggen, ik ben niet dik, ik heb gewoon de verkeerde beestjes in mijn darmen zitten. 't Is maar dat je het weet.
Misschien vind je dat een idioot onderwerp om over te schrijven, maar dat is het niet. Mij lijkt het vooral een alarmerend artikel, die er ons nog maar eens op wijst, dat kleine oorzaken grote gevolgen kunnen hebben voor ons mens-zijn. In het voorbeeld moet men nog nagaan of het wel degelijk door de chloor en de antibiotica komt, want voor hetzelfde geld kan het komen door het gebruik van kunstmest waarmee onze groenten gekweekt worden. Kortom, dingen waar je als mens niet meteen aan denkt.
Neem nu de GSM. Jarenlang heeft men ons bezworen dat het gebruik van GSM helemaal geen enkel risico inhield, tot men op de lange duur de doemprofeten moest gelijk geven, en stellen dat je best geen uren met dat ding aan je oren zit... Plots lijkt er dan wel een zekere vorm van straling te zijn, die kwaad kan, en meteen raad men het gebruik van de GSM af voor jonge kinderen. (Probeer dat maar eens te zeggen tegen je kleinkinderen).
Meteen denk ik dan aan de oude verhaaltjes die je zeggen dat je niet te dicht bij de TV moogt zitten, dat eten uit de microgolfoven, dat je PC, hoogspanningskabels... enfin te veel om op te noemen. Wellicht is er bij al die verhaaltjes wel iets, maar zo klein dat men het kan verwaarlozen... Hoelang?
Want dan denk ik aan die oude martelpraktijk. Men zet een man zo, dat hij zijn hoofd niet kan bewegen, en dan laat men een druppel water telkens en telkens en telkens weer op de zelfde plaats vallen op zijn schedel. Je kunt je niet voorstellen dat een druppel water pijnlijk kan zijn, maar je kunt je heel goed inbeelden dat de eindeloze herhaling van die waterdruppel hels moet zijn !
Wij voelen de straling van de GSM niet, wij worden ook de schadelijkheid van de tabak maar gewaar na jaren gebruik. Het ontbreken van een onmiddellijke reactie van het lichaam sust ons in slaap, en wij achten het veilig. Ook als het dus niet zo is.
Zelfs als we WETEN dat het niet zo is, zien we nog ontelbare mensen die beginnen te roken, die beginnen alcohol te gebruiken, die beginnen met het gebruik van een GSM... enz... enz...
Zolang het niet prikt, steekt, brandt of hoe dan ook meteen pijn doet, lijkt het geen kwaad te kunnen. We hebben duidelijk een alarmsignaal te kort in ons systeem. We zijn net als ratten. Ratten die vergift krijgen, die onmiddellijk de dood veroorzaakt, komen na de dood van één van hen, niet meer aan het gift. Ratten die eten van een langzaam dodend gift, dat een lekker smaakje heeft, vreten zich met zijn allen recht de dood in.
Wij doen net hetzelfde, wij drinken, wij roken ondanks dat wij de gevaren onderkennen.
En als het heel traag werkende giften zijn, dan zien we ze niet, dan onderkennen we ze niet. Net zoals de ratten.
Zelfs al weten we het.
erg hé ?
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten