straffe koffie

Nederlands: Affiche: Van Nelle's pakjes koffie. Heerlijke koffie. (Photo credit: Wikipedia)

Anny is pas in de namiddag geopereerd geweest geworden... Het is allemaal goed verlopen, buiten het ellendig lange wachten op nieuws... En het feit dat we nu nog twee drie weken moeten wachten voor we definitief weten wat de eventuele vervolgmaatregelen zullen zijn.
Gisterenavond ben ik nog eens langs geweest, en ze zag er goed uit... Ze had pijnstillers gekregen, want het is een heel pijnlijk iets. En als Anny dat zegt, dan moet het heel erg zijn ! Want zij klaagt nooit.

Vannacht heb ik dus toch wat kunnen slapen. Niet zo heel veel, maar toch meer dan de vorige nachten. (Ik ben al 6.5 kg kwijt sinds we het nieuws kregen van het gezwel en de komende operatie) ('t Mag er af blijven)

Er is één voordeel aan de afwezigheid van vrouwlief: ik kan naar hartelust het licht aansteken en liggen lezen in bed...

Maar voor de rest... Ik ben een sukkel
Gisterenmiddag gaan eten in het Sociaal huis. Vogelnestje met champignonsaus en puree. en Erwtensoep. Ik had en heb er mijn gedachten niet bij, en moest wat zoeken hoe ik alles moest doen aan de aanschuifdis... En tot overmaat van ramp, ging ik aan tafel zitten zonder te gaan afrekenen. Maar dat leverde geen boze blik op, nee, alleen een kleine wenk, en de opmerking dat het mijn eerste keer was zeker?

Vanmorgen, opgestaan, turnoefeningen gedaan, wassen, kleren aan en naar beneden, naar het lege huis. Rolluiken rondom optrekken. De yoghurt uit de frigo halen, in een potje doen, het fruitsap uit de berging halen, kop uitschenken, beide op tafel zetten. Water opzetten voor de koffie. Hoeveel lepeltjes koffie en hoeveel chicorei moeten daar nu in. Ik heb er te veel ingedaan, het is straffer dan gewoonlijk. Ik moet het eens vragen aan Anny.

En de radio aangestoken (gisteren kwam dat er niet eens van)
En nu zit ik weer te bloggen, en nu en dan van de straffe koffie te nippen.

Deze middag weer gaan eten naar het Sociaal Huis... Ribbetjes staan er op het menu, met patattekazakken en groenten. Patattekazakken? Aardappel in de pel...

't Is niet zoals thuis, maar het is eten, en het is behoorlijk. 't Kost me maar 9 euro, drank en dessert inbegrepen... Dus duur is het ook niet, en zo moet Els niet koken voor mij. Het is dus gemakkelijk. Bovendien is er nog een gemak aan... Er is geen parking meer aan het hospitaal (door de uitbreidingswerken en renovatiewerken), en de parking is nu aan het Sociaal Huis, daar komt een "Shuttlebus" die voortdurend van de parking naar het hospitaal rijdt en terug. Gratis. Makkelijk zat.

Enig nadeel ? De opstap van de bus... Maar als de chauffeur ziet dat je sukkelt, dan haalt hij snel een opstaptrapje uit de koffer. Vriendelijk en gedienstig. Maar het moet een vervelende job zijn, zo heel de dag op en neer rijden...

Gisteren niet naar Familie moeten kijken, maar naar de 712° herhaling van de Kampioenen... Gelachen met Xavier en Markske.

En het is hier - ondanks de radio - maar doods en stillekes. Gek, als Anny hier is, dan zeggen we meestal amper een woord tegen elkaar. Anny doet haar ding, en ik zit aan mijn computer. Slechts nu en dan een kleine vraag of mededeling, maar gisteren en nu weer mis ik gewoon de aanwezigheid. Ze moet niks zeggen, er zijn is blijkbaar al voldoende. Zelfs de papegaai zit stil in zijn kot, keek verwonderd toen ik hem zijn voer gaf, en probeerde in mijn vingers te pikken. Maar hij is stil, wat 's morgens zelden het geval is.
Ook de kanarie fluit niet.
Het lijkt of zij ook iets missen.

De kinderen belden me om te weten hoe het was, en zodra ik iets wist heb ik hen opgebeld. Veerle kwam de weinige schotels wassen en de kippen voeren en de eieren uithalen en zo was ook dat in orde. De kippen, dat is een miserie, want je moet bukken om in dat hok te kunnen, en dat zit er bij mij niet echt meer in, maar Veerle kan dat gelukkig doen voor mij (en voor de kippen).

Ik ga stoppen, ik heb ondertussen al een lange telefoon gehad van mijn jongste zus, die ook wilde weten hoe het was...

tot de volgende ?