Adolf Hitler and Benito Mussolini in Munich, Germany, ca. 06/1940 (Photo credit: Wikipedia)Nu ben ik een voorstander van lezen, maar wat heeft het lezen van boeken te maken met de gevangenisstraf ? Toch ben ik er voorstander van dat ze dat hier in ons apenlandje ook zouden invoeren, dan kan en mag ik al heel serieuze misstappen doen, ik heb al zo veel boeken verslonden, dat zelfs levenslang hooguit nog een paar weken zou bedragen... En dan tel ik het lezen van stripverhalen zelfs niet eens mee.
Met andere woorden, ik ben niet meer te straffen... Ik heb al te veel gelezen...
Wat ze beogen met die maatregel in de Braziliaanse gevangenissen staat niet vermeld in het artikel, dus daar hebben we het raden naar. Wel dat ze moeten bewijzen dat ze het boek daadwerkelijk lazen. Wellicht moeten ze een korte inhoud van de lange eindjes schrijven, of het boek na vertellen of zoiets, maar in ieder geval bewijzen dat ze het gelezen hebben.
Met andere woorden, het lezen van een encyclopedie telt niet mee, want begin dat maar eens na te vertellen... En zo ken ik nog wel een paar werken waar ik bedenkingen bij heb... Ik ben ooit aan "De gebroeders Karamazov" begonnen, maar ik heb het nooit voltooid... Iedere figuur heeft daar wel tien (Russische !) namen, zodat je na een korte wijle niet meer weet over wie je nu eigenlijk aan het lezen bent. Niet te doen. Ik raakte de kluts kwijt, ergens tussen blz 127 en 184... En ik heb het nooit meer teruggevonden. Ik heb het boek ondersteboven gehouden en geschud, niets, kluts kwijt... voor de rest van mijn tijd. Dank zij de Russen.
Denk ook eens aan de mensen die willen bijleren in de gevangenis. Stel, je wil je leven veranderen, niet meer hervallen in de misdaad, dus is het leren van een goed beroep een mogelijkheid om op het rechte pad te geraken en te blijven. Zit je driehoeksmeetkunde te studeren, maar men wil je daar geen strafvermindering voor geven, omdat je dat niet kunt samenvatten op een half blaadje pampier... djudedju
Er zit ook een onrechtvaardigheid in het de facto geven van vier dagen per boek... Als ik van die boekjes van het genre stationsromannetjes lees, dan verslind ik er makkelijk twee à drie per dag... Maar als ik De Hunnen lees van Jan Cremer, dan heb ik voor die drie boeken wellicht meer dan drie dagen nodig. Het zijn prachtige boeken, maar niet om doorheen te scheuren aan hoge snelheid... (Mocht je het niet gelezen hebben: aan te raden !)
Ook "Berlijn" en "Stalingrad" zijn geen werken om in een ik en een gij te lezen. Dat zijn boeken waar je de tijd voor moet nemen, al was het maar om de teil die je er onder moet houden om het bloed van de vele slachtoffers op te vangen, nu en dan te ledigen.
Nee, vier dagen per boek, dat is geen eerlijk systeem, net zo min als het bewijzen van het feit dat je het wel degelijk hebt gelezen. Trouwens, ik heb de hebbelijkheid van het herlezen van heel goede boeken. Tellen die dan opnieuw ? Want ik kan het resumeetje schrijven voor ik het boek herlees....
(Een boek las ik wel twintig keer: "Parochie in de Peel" van Toon Kortooms)
Ach ik weet het wel, ik zit me alleen maar druk te maken, omdat ik nu toevallig net een boekenverslinder ben, een groot-lezer. En de eerlijkheid gebiedt me om te zeggen dat ik in de loop der jaren ook veel pulp heb gelezen, en soms met graagte. Soms zijn die lichte dingetjes net wat je nodig hebt om je gedachten te verzetten. Nu ben ik bezig met een lijvig boekwerk over de 14° eeuw, daar zal ik nog een eindje mee zoet zijn, want soms is het zo ingewikkeld dat ik even terug moet bladeren om de voorgaande intriges van de edelen en de clerus (de politici van die tijd) nog eens te bekijken. Ook in die tijd was politiek al heel vuil ! Het is ook de periode van de honderdjarige oorlog, van de pausen in Frankrijk en zelfs een tijdje in Avignon én in Rome...
Maar toch lees ik die turf met graagte, net omdat het over mensen en echte feiten gaat, omdat het over geschiedenis gaat, en dan nog over een periode waar we in de schooltijd overheen schaatsten... Tijd van de pest, en ik denk niet alleen aan de ziekte, ook aan het menselijke gedrag.
In die tijd kon je geen strafvermindering geven per gelezen boek. De meesten konden niet lezen, en boeken waren heel zeldzame objecten. Het waren wel heel mooie dingen, helemaal verlucht met prachtige miniatuurschilderijen, eigenlijk wellicht de voorlopers van de Vlaamse Primitieven, je weet wel, die reuzenstap in de Kunst...
Het was trouwens een heel wrede tijd, waarin bloed, pijn, martelen door wie er niet het slachtoffer van was, met graagte werd bekeken, als schouwspel. Je moet de kunst van in die tijd ook maar eens in dat licht bekijken, en je niet meer verwonderen over bloed en marteltuigen...
Als je dit boek leest, dan is er toch een beetje ontwikkeling gekomen, een dun laagje beschaving... Heel dun, want één Hitler was al voldoende om wreedheid weer hoog tij te laten vieren...
Ik vraag me af... Mocht men hier een publieke terechtstelling uitvoeren, zouden er dan ook massa's kijklustigen gaan kijken? Ik vrees van wel...
Beschaving lijkt verdomd erg op een heel dun pelletje vernis...
djudedju
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten