Allee, vandaag mag ik Anny af halen uit het hospitaal.
Gisterenavond ben ik niet gegaan naar haar, ik had in de voormiddag een bezoekje gebracht, en 's avonds gingen Bart en Veerle en de kinderen op bezoek... Het zou al druk genoeg zijn...
Bart was de eerste die belde: "Pa, ma mag morgen naar huis, en je mag zeker niet vergeten haar af te halen!" "Ik kan dat niet vergeten, want ik ga iedere middag !" "Jaja, maar ik moest zeker niet vergeten je op te bellen, ze wil zeker zijn dat ze naar huis komt!" We lachten alle twee... Ook alle twee blij en opgelucht.
Een tijdje nadien: Veerle aan de telefoon... "Pa, ik moet bellen van ma dat je haar niet mag vergeten af te halen, ze mag naar huis..."
Ik denk dat ik vanmiddag zal gebaren dat ik het niet wist dat ze mee mag naar huis....
Als je goed gelezen hebt, heb je gezien dat ik in de voormiddag op bezoek was gegaan... Dat komt zo...
Woensdagavond was ik samen met Bart naar onze auto's gewandeld, en ik zag tot mijn verbijstering een PV onder mijn ruitenwisser steken, je weet wel, zo eentje van de parkeerwachters...
We stonden recht voor het bureel van de politie, ik op hoge benen daar binnen... Wijzend en zeggend, je ziet verdorie mijn parkeerkaart liggen van hier !!!
De politie knikte meewarig, zonder te kijken of de kaart daar inderdaad lag... "We hebben dat hier nog al meegemaakt, meneer... Wellicht was er een stukje van je kaart onzichtbaar... Is er een gekleurde boord aan je autoruit?" Ik knikte verstomd. "Dat is de reden"... "Er zitten bij die parkeerwachters van die lekkere die het leuk vinden daarvoor een boete uit te schrijven..." Maar daar kan ik toch niets aan doen? Als ik het niet daar tussen steek, dan dreigt de kaart te vallen, en dan ben ik zeker in fout". De vriendelijke flik knikte. "Weet je wat, je moet morgenvoormiddag naar het administratief centrum gaan, op het derde verdiep, met je parkeerkaart, dan komt het wel in orde..."
Dus moest ik wel in de voormiddag het huis uit...
Aan de dienst inlichtingen wilde ik vragen waar ik juist moest zijn op die derde verdieping, maar de dame zag mijn invalidenkaart en het boetebriefje, en begon onmiddellijk aan de uitleg...
Boven gekomen, moest ik niets uitleggen... De man nam het briefje en mijn kaart, maakte van mijn kaart een copie, gaf de kaart terug: '''t Iis in orde meneer!" Ik vroeg toch uitleg over die handelswijze van de parkeerwachter... En het blijkt dat de kaart volledig zichtbaar moet zijn... Ik vertelde de man dat de vervaldatum van de kaart zichtbaar was... Waarop de man: "Tja, dan zou hij toch moeten content zijn hé, maar ja..." Zijn gezicht maakte duidelijk wat hij dacht over parkeerwachters...
Ik nu ook.
Gisteren heb ik daar weer geparkeerd... Ik heb in mijn auto, aan de voorruit zo'n fotokadertje met zuignappen vast gehecht... Ik heb mijn kaart daar tussen gestoken, als een affiche prijkend midden mijn voorruit... Ik had nog gedacht aal klevers met grote rode pijlen wijzend naar mijn kaart, maar dat had ik niet in huis.
Bij het naar huis rijden viel de kaart natuurlijk van tussen dat kadertje en die zuignapjes, en ik reed bijna in de gracht van er nog te pogen achter te grijpen. Verdomde parkeerdinges !
djudedju
Heeft het gisteren bij jullie ook zo geonweerd? 't Deed lelijk hé ?
Maar we komen in het Guinessbook of records... Het heeft nu al meer geregend dan in een hele maand juni.
djudedju
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten