Image via WikipediaBart is hier vroeg gekomen, en zo is de aquarium nu al weer in orde... We hebben het gedeeltelijk voorlopig gedaan, en indien nodig komt Bart volgende week nog eens terug. We proberen moeder de vrouw nog wat stil te houden, maar nu ze een schoen heeft op haar plaaster, is dat een quasi onmogelijke opdracht. Volgens Bart zal ze het wel gewaar worden... Van morgen heb ik in ieder geval gezorgd dat ik ook in de keuken was, en heb ook enkele dingen gedaan (ze was niet te houden!)... zodat het werk toch wat verdeeld was.
En zo heb ik dus nog wat tijd om aan mijn favoriete internetspelletje te zitten: bloggen... Het is een beetje een verslaving, ik heb op die manier een aula voor mezelf gebouwd, en luisteren (lezen) ze niet, dan moeten ze dat weten, ik heb in ieder geval mijn gedacht eens gezegd (geschreven). Niet dat ik überhaupt zoveel zinnige dingen heb te broebelen, iedere dag weer, maar tja, er is we altijd iets wat je eens kwijt wilt, of waar je zit op te broeden, en die je voor je zelf wat klaarder maakt met het eens uit te drukken in een geschreven babbel. Soms vrees ik een beetje dat ik het de lezers nog niet eens echt helemaal kan vertellen wat er eigenlijk allemaal in mij rondspookt aan ideeën en gedachten, filosofieën en andere prietpraat. Maar soms krijg ik dan een reactie die duidelijk maakt dat de lezer soms zelfs nog eens wat verder doorboomt dan ik zelf al deed. Leuk is dat.
Ik lees (te) veel, en vandaar dat ik ook een heleboel dingen ergens gestockeerd heb in die grijze celletjes van mij. Dat reikt mij heel veel aan vergelijkingspunten, ideeën en zienswijzen op, dat doet mij soms anders denken dan heel veel anderen. Niet noodzakelijk wijzer, maar anders... iets van mezelf. Gerijpt in de oeroude eiken vaten van duizenden boeken en tijdschriften. Dat vind ik heerlijk... Ik leer nog alledagen bij. Er gaat geen dag voorbij, of er is wel een en ander die me opvalt, waar ik weer door nadenk, waar ik weer iets "wijzer" door wordt. Och, dat zijn niet altijd grootse dingen... Het kan zijn dat ik op een rommelmarkt een ding zie die me volkomen onbekend is, en waar ik dan uitleg vraag aan de verkoper... Dan sta ik veelal verstomd hoe men in tijden zonder al die technologische snufjes toch heel gesofisticeerde oplossingen wist te maken voor de problemen van alledag...
Ik ben zo geabonneerd op een site (Lowtech Magazine) waar men probeert een beetje oplossingen aan te reiken voor het steeds nijpender energieprobleem, door net in de oude oplossingen terug te duiken. We hadden immers vroeger oplossingen zonder gebruik van aardolie, en waar we ons heel goed mee konden verhelpen... Met de wetenschap van de dag van vandaag moeten we die dingen kunnen verbeteren, zodat we op een moderne manier toch energiebesparend kunnen zijn, dank zij oeroude technieken... Je moet er echt eens gaan grasduinen. Soms zul je grinniken, maar op andere momenten zul je verbaasd staan kijken en misschien, als je een handige Harry bent zelfs een en ander namaken...
Wellicht is het ook dank zij die brede informatie dat ik het makkelijker heb dan veel anderen om wat creatief te zijn. Volgens mij is een creatieve mens de facto een denkende mens... Niet altijd denkend in het schoolse rijtje, maar toch denkend, op andere denk-wegen die nieuw en fris zijn.
Ik denk dat het huidige onderwijs dat voor de huidige generatie moeilijker gaat maken...We zien steeds meer specialisatie, terwijl volgens mij het net de Homo Universalis is die het meest kans heeft om zijn creativiteit te uiten. Een Leonardo da Vinci was zo'n Universele mens, die veel dingen wist van heel veel soorten leervakken, en die hem toelieten dingen uit te denken waar een ander zelfs niet op denken kan, omdat hij de vele linken naar vele andere vakken niet meer kent of nooit heeft kunnen leren... Natuurlijk moet het je ook interesseren... Je kunt niet echt iets leren zonder echte interesse... Je kunt dan hooguit iets van buiten blokken, maar je verwerkt het niet echt, het zegt je niets... Toch is het er ergens, en soms kan het gewekt worden door iets heel anders, waar je wel interesse voor hebt, en wat je niet kunt door denken zonder de wijsheid van toen...
Wondere hersens... Kijk, als er een godsbewijs is, dan is dat het voor mij... Die enorme rekbaarheid, die flexibiliteit van het menselijke brein... Heel de evolutietheorie van Darwin loopt eigenlijk blok op dat enorme vermogen... Er is iets aan de mens die veel verder gaat dan een gewone natuurlijke evolutie in functie van overleven... Wij doen veel meer dan dat overleven vergt, we zijn zelfs zo slim dat we wellicht bezig zijn onszelf daardoor te vernietigen... Dat past niet in een evolutietheorie...
Ik ga stoppen, want ik loop weer heel ver weg... die verdomde grijze cellen van me !
tot de volgende ?
2 opmerkingen:
Haaaaaaaaa
je hebt aan de schoen gedacht!!!!!!!!!!!!
Moest ik niet eens aan denken, de dokter deelde het mee, de verpleegster zocht de juiste maat... Maar Anny is gelukkig, en deed nu al wat te veel, ik zie het aan haar gezicht dat ze wat pijn heeft... Maar niks zeggen hé, ik moet het maar zien...
Een reactie posten