Googleartproject

Image by mortati via FlickrNu en dan doe je een ontdekking op dat enorme internet, nu vond ik www.googleartproject.com , een pracht van een ontdekking !
Het laat je toe in een heleboel grote musea rond te dwalen, meesterwerken te bekijken tot in de kleinste details (bekijk eens de borstelstreken van Van Gogh !).
Echt de moeite om eens op rond te dwalen !

Nu weet ik wel, dat kunst niet iedereen op dezelfde manier aanspreekt, maar de meeste mensen hebben er toch wel oog voor. Voor mij is kunst héél belangrijk!
En ik denk hier eigenlijk aan alle vormen van kunst. Muziek, proza, poëzie, schilderkunst, beeldhouwwerken, u noemt het, ik hou er van. Uiteraard hou ik meer van het ene dan van het andere, en zijn er stijlen in de kunst die mij meer aanspreken dan andere, maar toch, ik hou er van, omdat kunst volgens mij een ultieme vorm van creativiteit is.

Wellicht ben ik daarom onder meer verslingerd aan volkskunst... De manier waarop de gewone mens de dingen in zijn eigen huisje mooi maakte. De stoelen met bloemetjes op de rugleuning geschilderd, het kadertje met een mooie tekening in roggestro gemaakt, kleine wat onhandige sculpturen in hout gesneden, speculoosvormen, en wat men nu chipcarving noemt, het maken van tekeningen in hout, door het wegsnijden van kleine bijna schelpvormige stukjes hout. Het lijkt allemaal simpel, maar probeer het maar eens, het vergt heel veel geduld, veel tijd en veel inzet... en is volgens mij dan ook een echte tak aan de grote boom van de creativiteit.

Ergens probeer ik in de Crea van Ziekenzorg, net dat mee te geven aan de mensen... Met doodgewone dagdagelijkse dingen toch mooie dingen maken... Het mag best wat primitief lijken, als het maar mooi is en als het maar iets is waar de mensen zelf fier op zijn. De mensen het gevoel mee geven dat ze echt zelf dingen maken, creëren....

Je hoeft echt geen Rubens te zijn om een oude keukenstoel om te vormen tot een heerlijk iets om naar te kijken. Het is nog steeds een oude stoel, maar plots, door je eigen inzet, door het aanbrengen van een tekening, ook al is dat met een sjabloon gedaan, is die stoel plots veranderd in een siervoorwerp. Je kunt leuke cache-pots maken van een petfles, dat kost je niets, in tegendeel, je geeft afval een tweede leven, en toch is het mooi, is het iets dat mag gezien worden. Dat je niet zo maar in een winkel koopt, maar dat er alleen is, omdat je het zelf hebt gemaakt...

Ik wil vooral bekomen dat de mensen hun wereld anders leren bekijken... Dat ze dingen bekijken in functie van: "Wat kan ik daarmee nog doen, wat kan ik daar mee maken?"

Als ik vergaderingen heb met de mensen van Crea-Ziekenzorg Midden Vlaanderen, dan bedenk ik regelmatig dat zij veel meer dan ik met gekochte dingen werken. Ik bedoel, met dingen uit de hobby-winkels, niet dat ik daar iets tegen heb, maar ik vind die dingen veelal eerder beperkend dan wel verrijkend. Als ik in de hobbyzaken en -boeken kijk, dan is dat voor mij veeleer een bron van inspiratie, dan wel een bron van aankopen en namaken. Maar ik zie ook wel in, dat de meeste mensen veel meer geneigd zijn om na te maken, te kopiëren, dan wel zelf hun idee daarop over te planten. Ik probeer telkens weer hen te stimuleren zelf in te vullen, en niet na te bootsen. Als ik met een voorbeeld werk, dan is dat bij mij eerder bedoeld om hen te doen denken aan alle mogelijkheden die daar uit voort kunnen komen.

De laatste sessie heb ik hen geleerd dat een penseel veel meer is dan een gerei voor schilders, het is ook een middel om mee te tekenen, en tekenen op een veel rijkere manier dan je met een pen of een stift kunt doen. Met een penseel kun je de lijnen van je tekening niet alleen de functie geven van lijn, maar door de dikte te variëren, kun je ook de illusie van schaduw en licht weergeven, in één lijn... Probeer dat maar met een ander medium dan een penseel ! Ik doe dit niet om hen te leren, maar vooral om hen mogelijkheden te leren kennen. Je kunt dingen doen op een andere manier, een manier die ze nog niet kenden.

Ik geloof niet dat de ene mens wel en de andere niet kan tekenen... De ene kan het misschien iets makkelijker, maar iedereen kan het wel, je moet het alleen maar doen, en veel doen, zodat je leert zien! Want daar zit volgens mij de grootste moeilijkheid. Zien !

Je moet maar eens de mensen een homp klei geven, en laat hen dan een kop boetseren. Ik durf er om te wedden dat de meesten het gezicht veel te plat maken, en nog nooit gezien hebben dat het gezicht helemaal geen plat vlak is, maar dat rond is, je zelfs bijna in een hoek vooruit komt. Leg eens je wijsvinger langs de ene kant van je gezicht, en je duim langs de andere kant, dus je hand rond je gezicht plooiend, en trek dan jet hand terug, zonder de vorm van je hand te veranderen... Zie je hoe scherp je gezicht is, helemaal niet plat is... En herbegin maar het boetseren... nu iets juister, iets meer naar de werkelijkheid toe.

Ach, ik ga stoppen... maar probeer maar eens echt te kijken naar de wereld om je heen, en neem en voel ook die wereld eens, probeer niet alleen een beeld te zien als een foto, een plat stukje papier, maar als een driedimensionaal geheel... wedden dat je dan al anders gaat tekenen ook ?

tot de volgende ?