Image via WikipediaNog deze voormiddag moet ik Anny naar de kliniek brengen, voor een nieuwe plaaster. Er is nochtans niks mis met de oude, alleen is hij wat ruim geworden. Haar voet, enkel en been zijn wat ontzwollen, en nu ligt die voet te wiebelen in een veel te ruim stuk plaaster. Dat wiebelen doet dan ook nog eens pijn. Maar straks gaan we dus naar de stukadoor van dienst, en laten er een nieuw zetten. En tegenwoordig hebben ze dat in alle kleurtjes en dessins... Modebewust plaasterwerk zeg maar.
En hopelijk kan ze dan iets beter uit de voeten. Want ze begint de dag te vullen met lange en diepe zuchten. "Wat is er ?" "Ge weet zeker niet hoe lastig dat dat is hier te moeten liggen?" Wat zeg je daar op ? Niks zeker ? Nu hoor ik ze zuchten, en reageer er niet meer op, maar ik weet niet echt of dat dan weer het goede antwoord is. Ze zit TV te staren, naar alle posten waar beweging in zit. En zuchten. Blijkbaar zijn de programma's ook niet je dat, maar ja, dat wisten we al.
Misschien moest ik eens een tweede kwampjoeter installeren, dan kan ik haar hier 5736 zenders presenteren ('t kunnen er ook enkele meer of minder zijn), maar ook dan kan ik haar niet garanderen dat er eentje tussenzit met programma's die het bekijken waard zijn... Bovendien, die zenders zijn dan natuurlijk in de taal van het thuisland, en kijken naar Boer Zoekt vrouw in het Swahili ??? Ik twijfel of ze daar veel aan heeft. 't Kan zelfs zijn dat ze denkt dat het Boer Zoekt Vrouw is, terwijl het gaat over een nieuwe soort sproeistof, een goed middel, eentje die hier al jàààààààààààààààren niet meer mag. Betere referentie is er niet in het Swahili.
Morgen komt er wellicht geen blog, of misschien eentje héél laat, want Bart komt om me te helpen met de werkzaamheden aan mijn aquarium. Al heel vroeg in de morgen. 'k Zal me moeten haasten met het koffiezetten... Maar het is wel heel lief dat ze van alles en nog wat doen.
Vannacht weer slecht geslapen, liggen luisteren naar de kletterende regen. Ook dat nog, een mens zou er depri van worden. Maar tot mijn verbazing lukt het wel een beetje met mijn rug. Ik verrek wel van de pijn bij het koffiezetten, bij het schotels wassen (als Veerle er niet is) en bij het opwarmen van het middageten,kortom bij alles waar ik wat moet staan te staan.... Maar het zet zich (hout vast houden) nog steeds niet vast, en gaat nog steeds niet in ontsteking. Wel heb ik een iets hogere basispijn, en steeds meer en meer uitstraling in mijn been. Maar het lukt dus nog steeds. Oef.
Ik ga stoppen, Anny moet nog een kop koffie hebben (echte Braziliaanse, rechtstreeks ingevoerd en héél lekker)...(Maar ja, wie heeft ze dan ook gezet...)
tot de volgende ?
1 opmerking:
Ik zie dat ik het gebroken been in mijn vorige reactie aan de verkeerde heb gegeven. Sorry! Maar daarom des te meer sterkte voor Anny. En natuurlijk weer voor jou Toon.
Want nu moet je vele petten opdoen: maatschappelijk werker, echtgenoot, huishouder, bemoediger regenluisteraar en dan ook nog kwampjoeteraar. Sterkte dus!
Henk
Een reactie posten