Image by Peter Keyngnaert (pkeyn) via FlickrPas gisteren schreef ik over lentesymptomen, en vanmorgen sta ik op in een witte wereld... Rijm, en geen klein beetje, alles, banen incluis zien wit.
Het is wel mooi weer, heldere lucht, zon en ... witte waterkristalletjes die zich op alles en nog wat hebben neergezet en de wereld oplichten in de laagzittende ochtendzon... Nu ja, ochtend, de zon is er al een beetje, maar echt nog niet zo heel lang. Blijkbaar is zijn wekker stuk, of misschien loopt dat ding wel wat stugger door de rijm op de tandwieltjes ?
Meteen zijn de vogels er weer, en belegeren weer de mezenbollen, en in de achtertuin zitten de mussen weer te ruziën op de bak met vogelzaad. In de lucht zijn weer van die lelijke witte strepen te zien van bijna onzichtbare vliegtuigen.
Een beetje angstig kijk ik naar al die vogeltjes rond mijn huis...Oef ze vliegen nog, ze leven nog, en in mijn vijver zag ik nog maar twee goudvissen die gesneuveld zijn door de voorbije ijstijd... Een mens zou schrik beginnen krijgen. Wie of wat doodt nu die vogels en vissen, en hoelang zal het nog duren voor zoogdieren (en daarbij is de mens) gaan doodvallen "en bloc", zomaar, zonder aanwijsbare reden.
Ik durf bijna niet meer te surfen op internet rond dit thema, want het aantal complottheorieën rijst de pan uit. Wie zijn toch die doemdenkers, die er precies plezier in hebben de mens schrik aan te jagen? En eerlijk, ze brengen het met verve en overtuiging, je begint, na het lezen van al die theorieën zo waar een beetje angstig over je schouder te loeren. Een voorbeeldje zijn de vele complotten die openbaar gemaakt zijn rond 9.11, de aanslagen in Ameurika, waar we met zijn allen verbaasd zaten naar te kijken tijdens rechtstreekse uitzendingen wereldwijd... Als je al die complotten leest, dan weet je echt niet meer wie of wat je nog moet geloven. En na Wikileaks weten we met zijn allen dat de officiële versie lang niet altijd het evangelie is...
Even "leuk" zijn de sites over de buitenaardsen en de ufo's... Zelfs met foto's en video's er bij om je te overtuigen van hun gelijk en van de waarheid, HUN waarheid.
Ik weet het niet, en ik trek het me eerlijk gezegd niet zo heel erg aan wat ze vertellen, noch de officiële versies, noch die van de doemdenkers. Ik probeer gewoon mijn ding er over te denken, gebaseerd op wat ik meen te weten. Meen te weten, want op de duur weet je echt niet meer wat je nog kunt geloven, kunt aannemen.
Wellicht is dat precies de reden dat de overgrote massa er eigenlijk onverschillig bij loopt. Ze weten toch niet meer wat ze kunnen geloven, dus trekken ze het zich gewoon niet meer aan, negeren het, in de hoop dat het wel zal overwaaien. We zien die houding ook tegenover de vervuiling en het vernietigen van ons leefmilieu.
Hier iets verder, op de hoek van de Jagerij, lag ooit een van de vele stapeltjes sluikafval... De een of andere goedbedoelende burger zette er een bordje bij om dit sluikstorten aan te klagen. De tekst op het bordje is al lang niet meer leesbaar, maar iemand vind het nu leuk om net onder dat bordje telkens en telkens weer zijn afval te storten. Er liggen massa's blikjes (de dader lijkt zo op het oog ook nog eens een alcoholverslaafde ?). We leven hier in een prachtig stukje Vlaanderen, en men vindt het nodig om het op te "sieren" met afval. Ik krijg er de "seskes" van !
Nu kun je zeggen, dat is minder erg dan het afvalwater van een fabriek die geloosd wordt en de vissen vergiftigt, maar ik vind het even erg! De fabriek zondigt in verhouding met zijn grootte maar even erg als die man of vrouw met zijn blikjes, flessen en co. De impact is uiteraard groter bij de vervuiling door de fabriek, maar als honderden mensen hun afval zo maar zouden storten in de Jagerij, dan wordt de Jagerij op zich net zo onleefbaar! (De Jagerij is een van die eigenlijk wel mooie holle wegen in ons heuvelende landschap)
Die onverschilligheid van de massa is te zien op alle gebieden. Het gaat heus niet alleen over die bizarre stervende vogels, of over de aanslagen in Amerika, of over de pedofilie in de Kerk, nee, het is een algemeen symptoom van onverschilligheid. Laat mij gerust en ik laat u ook gerust. Als je met de mensen eens serieus praat, in een klein gezelschap, dan blijkt dat de mensen niet echt helemaal onverschillig zijn, maar ze durven zich niet meer te uiten. Wat zouden de anderen ervan denken als ik ...
Vroeger gingen veel mensen de zondag naar de kerk, want iedereen ging, en wat zouden ze er van zeggen als ik niet zou gaan??? Nu gaan er wellicht velen niet naar de kerk, want bijna niemand gaat, en wat zouden ze er van zeggen als ik wel zou gaan. De mens is doodgewoon een kuddedier. Een van de grootste bekommeringen van de mens is niet opvallen, zich kunnen verschuilen in de massa. Doen zoals de anderen, dan kun je niet misdoen... Maar is dat wel zo? Misdoen we niet als we doen zoals iedereen?
De wereld en zijn fouten netjes toedekken onder een net laagje rijm... ?
toch maar eens over nadenken...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten