Ik hoorde dat er reeds een contract is opgemaakt ! De titel is al bekend: "Bart Dewever:"Mijn dieet".
De laatste boekenbeurs heeft het duidelijk gemaakt, er zijn nog twee soorten van boeken die het goed doen: kookboeken en dieetboeken.... De volgorde is duidelijk belangrijk, eerst koop je een kookboek, het jaar nadien sla je aan het diëten....
Je kunt je TV niet meer opzetten of je duikelt wel ergens een kookprogramma binnen. De room en de boter loopt tegenwoordig als het ware van het scherm! En dan krijg je zelfs alternatieve kookprogramma's cadeau, waar de boter vervangen wordt door Solo Light en de room door Soya light... (Ik weet niet zeker of er familierelaties zijn tussen de twee, maar het zou me niet verbazen.)
De derde fase zijn dan de dieetboeken. Er zijn er legio, bijna ieder BV of bijna BV krijgt vroeg of laat te maken met de gevolgen van zijn vele recepties en galadiners, en moet dan zo nodig aan het diëten... Omdat dit heel moeilijk is zonder degelijke begeleiding, en begeleiding duur is, schrijven ze dan een boek daarover, kwestie van de kosten wat te drukken. Want hoewel BV's algemeen beneden worden voor hun rijkdom, is dat, net als het BV-dom op zich, fictie... Niet dat ze niet dik verdienen, maar om hun naam als BV op peil te houden, zijn ze verplicht heel breed en heel rijk te leven, zodat het geld hen als water door de vingers stroomt.
Het gevolg is dat ze uiteindelijk het slachtoffer zijn van een soort dubbelleven... Ze leven rijk, maar ze zijn het niet. Om hun imago hoog te houden, zijn ze dan ook verplicht allerlei kunstgrepen uit te halen, om toch maar geld in het bakje te krijgen, teneinde hun rijkdom te kunnen etaleren, terwijl ze in werkelijkheid heel arm zijn..; De weinigen die het materieel uiteindelijk toch breed krijgen, vertonen dan , tengevolge van de façadebouw aan hun leven, uiteindelijk een heel arm zielenleven...
Laatst zag ik zelfs een publiciteit voor een uitzending over "Stille weldoeners" ... Heel rijke mensen, die enkele dagen van hun leven cadeau geven aan de armen en een weel gaan werken bij organistaies voor daklozen en dergelijke... Heel stil en heel onbekend ??? voor het oog van de camera ???? djudedju... Ik heb niet eens willen kijken... Daar weet niet alleen de linkerhand wat de rechter geeft, daar weet heel de wereld het !
Ik zou dit syndroom willen noemen: De doem van het Imago"... Want volgens mij is dit op zich een soort ziekte! Je naar buiten toe steeds anders, beter tonen dan je in werkelijkheid bent. (Er zijn uitzonderingen, die als handelsmerk precies een heel ruw imago opbouwen, niets doen dan vloeken en ketteren, grove taal gebruiken en iedereen door de stront trekken... Op zijn minst eentje is op die manier zelfs verkozen in ons parlement en riep, allemaal voor zijn imago, "Leve de republiek", tijdens de eedaflegging van Albert II... om geen namen te noemen...)
Maar die mensen leven dus bij gratie van hun imago... (Vandaar de vergelijking van de politiek met het toneel ?) Dat moet lastig zijn... Eén keer uit je rol vallen is voldoende om hele bladzijden te vullen in de sensatiepers... (Is er nog een andere pers heden ten dage???) Je loopt als het ware heel de dag op eieren.
En het is dus niet alleen niet echt lucratief, het is verarmend voor de geest en dikwijls zelfs voor de huishoudportemonnee... Want, wat het ook kost, het imago moet hoog gehouden worden.
Ik ben liever gewoon Jan Modaal, een grijs mensje in de grijze massa. Veilig verscholen en de anderen observerend. Nee, niet van uit een ivoren toren, maar krek tussen de mensjes in. Levend met en tussen, weet je wel. Genieten van wat je ziet, van wat je hoort. Maar soms is zelfs dat moeilijk, want je mag je mond niet laten glimlachen als je iets geks ziet of hoort, je moet werkelijk verdwijnen in de achtergrond. Want de mens heeft lange tenen... Toon nooit dat je binnenpretjes hebt bij het aanhoren van de gesprekken tussen de beenhouwer en de cliënte... Nee, doe alsof je niets ziet, niets hoort, verdwijn tussen de droge worst en de hammen...en lach pas als je weer alleen bent. (Maar dan sla je zelf ook een gek figuur!)
Ik krijg het donkere vermoeden dat de Sioux van Belgacom bij monde van onderaannemers mijn verbinding met het internet zonet hebben verbroken... Als deze blog pas heel laat verschijnt... dan weet je meteen de reden.
Ze hebben immers een nieuwe stap gezet in hun werkzaamheden, zijn niet alleen uit hun tentjes gekropen, maar hebben er nu nog een graafwerktuig bij gehaald, om des te beter mijn hortensia's te kunnen "verdemolieren"... Ik ga stoppen, de waakzaamheid gebiedt me hen te observeren, ongezien... zodat ze hun pijlen niet nog meer op mij en mijn voortuintje richten !
tot de volgende ??? (het is nu 9.43 uur, je zult wel zien wanneer de tekst gepubliceerd wordt !)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten