Image via WikipediaUit de Belgische wikileaks leren we dat De Crem en anderen niets meer of minder zijn dan vazallen van Amerika... Wat mij verwondert, is dat men daar van opkijkt !
Die relatie is immers niet nieuw, en via Nato en compagnie bestaat zij al heel lang. eerst een beetje uit dankbaarheid voor de bevrijding, dan als verzekeringspolis tijdens de koude oorlog, dan dank zij het cadeautje van het Europese hoofdkwartier, en ... dus in feite zonder onderbreking sinds de tweede wereldoorlog.
Slechts heel nu en dan durfde een Belgisch politicus eens tegen de scheen van het Grote Amerika stampen, maar meestal dan met sloffen aan, en met een potje zalf in de hand om het meteen te herstellen.
Dat men na de bevrijding, en vooral dank aan het Marshall-plan, banden had met Amerika, was logisch, en dat idee werd toen gedragen door zo wat heel de bevolking.
Maar er is ondertussen heel wat water door de zee gelopen... De koude oorlog is verdwenen (er is er een nieuwe in de plaats gekomen, een oorlog om olie uit het Midden Oosten, maar officieel doen we daar niet aan mee).
Maar er is meer aan de hand. Door allerlei verschuivingen, gebeurtenissen, oorlogen en dies meer, is Amerika in de Europese ogen niet meer de witte ridder... Zelfs de Joden, die na de holocaust zo wat onaantastbaar waren geworden, zijn nu stilaan weer de zwarte piet, en de arme Palestijnen zijn nu plots de goeie.
Allemaal wat eigenaardig en wat onbegrijpelijk, want de Palestijnen zijn de uitvinders van de vliegtuigkapingen, de bommen-terroristen en zo, en zijn daar jàààren lang door de slechte geweest, en de Joden waren mensen die moeizaam hun grondgebied verdedigden tegen de Palestijnse agressie. En opeens is dat omgedraaid, zijn de Joden de agressors en de Palestijnen lieve doetjes van mensjes...
Ik vind het allemaal een beetje gek.
Het is niet nieuw, herinner je de heldhaftige strijd van de Amerikanen tegen het Communisme in Vietnam, en hoe dat plots omkeerde in de agressieve Amerikanen tegen die arme Vietnameesjes, of ze nu communist waren of niet, de Amerikanen waren plots de boosdoeners.
Wij hebben het kapitalisme de hemel ingeprezen, en plots is datzelfde kapitalisme dan slecht geworden. Het communisme was slecht, is wat minder erg geworden, en dan, voor het goed kon worden, plots "verdwenen"... op enkele staten na.
Gek allemaal...
Volgens mij ligt het gewoon aan het feit dat wij, als mensen, te veel belang hechten aan "keuze". Wij kiezen voor een kapitalistisch systeem, en dan kan daar niets meer aan verkeerd zijn, tot we te vaak en te erg geconfronteerd worden met de fouten van dat systeem. Dan slaan we om, en plots kan er niets goeds meer aan dat systeem zijn.
De waarheid is dat er geen enkel volmaakt systeem is. Ieder systeem heeft goede en slechte kanten, net zoals ieder mens ook goede en slechte kanten heeft. Maar wij, wij kiezen, en zijn dan tijdelijk blind voor de kleine kantjes. Het is een beetje als met verliefd zijn, dan zien we in de partner ook geen fouten. Als we een tijdje getrouwd zijn, dan worden we plots geconfronteerd met dingen die we eigenlijk al lang hadden kunnen weten, hadden we die verblindheid niet gekend. Zolang je er beiden van bewust bent dat fouten ook bij jezelf te vinden zijn, en dat samenleven in Liefde een werkwoord is, is er niets aan de hand, maar wee de mens die zich niet bewust is van zijn eigen tekortkomingen, en alle falen bij de partner legt. Bij kiezen voor een systeem, kan het systeem zich niet verdedigen, kan het niet beantwoorden, kan het zich niet bewust zijn, dus slaat de mens daar gewoon heel het blad om, en is het systeem plots helemaal slecht. Punt.
En in die kerende kijk op Amerika zien we plots dat ministers kiezen voor Amerika, en is dat plots niet meer normaal volgens de algemene opinie... Dat die algemene opinie moet gelezen worden als media, doet daar niet zo heel veel aan, want de macht van de media is groot, te groot... Zelfs mensen die het Amerikaanse blad nog niet hadden omgeslagen, doen het nu toch, niet door een Amerikaanse daad, maar door de slippendragerij van een of meerdere ministers.
Gek allemaal.
Ik kan me niet ontdoen van de indruk dat een hele kudde mensheid, niet leeft, maar geleefd wordt, en danst op de vooizen gespeeld door de media.
Ik blijf proberen alles te zien zoals het is, en het bos te blijven zien door de bomen heen. Maar geef toe, het wordt ons niet makkelijk gemaakt ! Het is verdomd moeilijk om door al het gebalk van de media heen de waarheid, de werkelijkheid te blijven zien...
En gek genoeg, de waarheid zal wellicht nooit echt openbaar worden... Want kijk, ik ben nogal geïnteresseerd in de geschiedenis... En je moet echt eens gaan zien naar de geschiedenis van het Belgische oproer tegen de Hollandse bezetters... en ga dit dan ook eens bekijken in de Nederlandse geschiedenisboeken... Leuke literatuur ! Maar je hebt het gevoel dat je na inzage nog minder weet dan voorheen. De waarheid zal wel ergens halverwege liggen... maar waar is dat precies ?
Weet je wat, niets van aantrekken, en gewoon blijven proberen onafhankelijk te zijn en te blijven... Mijn land, dat zijn de 436 vierkante metertjes (of zoiets) waar mijn huis op staat. Een ander land heb ik niet. Ik heb alleen een taal die ik deel met mijn buren en een andere taal die ik deel met een deel vrienden van over de taalgrens. Een grens die ik niet echt voel of zie... Wat politici ook zitten te lullen.
Zij lullen heelder bomen... probeer daardoor maar eens het bos te zien !
tot de volgende ? (leuke foto hé??? Kijk eens naar de vlagjes op zijn jas. Mooi hé ? België en Amerika.... djudedju... toch slippendrager ?)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten