maandag, januari 18, 2010

Tandpijn?

Engraving of Hippocrates by Peter Paul Rubens,...Image via Wikipedia

Men zoeke een wilgeboom, maakt een insnijding in de bast van een tak, kerft uit het daaronder liggende hout een splinter. Met die splinter steekt men in het tandvlees tot dit bloedt. De splinter met het er aan hangende bloed plaats je nu zorgvuldig terug in de tak, vouwt zorgvuldig de bast terug en dekt het geheel af met wat modder.

De bedoeling moge duidelijk zijn, de boom neemt de ziekte over, en jij bent genezen.
Dit is een "geneeskundig" voorschrift van enkele honderdendenden jaren geleden... Veel gebruikt, want het stond vermeld in een toenmalig medisch handboek...

Ik vond op de rommelmarkt een boek met de leuke titel "Recepten van beroemde artsen" en als ondertitel "5000 jaar geneeskunde"... Heel leuke literatuur! Onder meer staat er de volledige tekst in van de eed van Hippocrates, maar ook die van voor Hippocrates... Bij Hippocrates vinden we onder meer:
" Alle vrouwen, die een koude en stevige baarmoeder hebben, worden niet zwanger, en allen, die een zeer vochtige baarmoeder hebben, evenmin; want in hen sterft de kiem af; voorts alle vrouwen, die een te droge en zeer warme baarmoeder hebben, omdat het zaad door gebrek aan voeding te gronde gaat. Maar zij, die de juiste vermenging van beide hebben, zullen kinderrijk zijn."
" Bij mannen is het net zo gesteld. Want of de levensadem vervliegt wegens de droge lichaamsstructuur zonder het zaad over te brengen, of het vocht kan door de dichte lichaamsstructuur niet naar buiten komen, of het wordt door de kou niet zo verhit, dat het zich in grote hoeveelheden op de plaats kan ophopen, of hetzelfde gebeurt wegens te veel warmte"

Simpel toch?

Dat was dus de geneesconste waarmee onze voorouders "geheeld" werden... Een wonder dat er toch nog zoveel nakomelingen op deze aardkloot vertoeven, want geef toe, het moet een lotje uit de loterij zijn om net een vrouw te hebben "met de juiste vermenging" en daarbij ook nog een man die voldoende verhit om het zaad in grote hoeveelheden op te hopen... djudedju...

Geef toe dat je zit te grinniken met dergelijke wijsheden... Maar wat ik een paar dagen terug schreef over de In Vitro Fertilisatie... Hoe gaan ze daarover grinniken binnen enkele honderden jaren? Of net niet, omdat dit door de ongewilde en erfelijke afwijking in de genen ondertussen het mensdom heeft aangetast???

Als we die oude teksten lezen, dan achten we ons zo véél slimmer, maar als we kijken naar de miskleunen die we begaan, moeten we heel stillekes zwijgen. Want blijkbaar zijn we echt nog niet zó slim als we soms denken. We kunnen al heel wat meer dan die mensen uit dat verleden, maar och, we zijn nog ver van toe, en het lijkt wel, of iedere stap die we voorwaarts maken, meteen weer aanleiding is tot een nieuw euvel...Of soms tot een oud euvel die in plaats van heel zelden plots veelvuldig voor komt.

Sommige gelovigen verklaren dan dat wij niet in de plaats van God kunnen treden, maar zo simpel kan men het niet stellen naar mijn mening! Als we een wonde verzorgen, dan treden wij ook op, laten de natuur zijn normale gang niet gaan... Het verschil met het wegsnijden van zieke plaatsen is niet bijster groot... Het geven van vaccinatie wordt door sommige gelovigen al aangevochten als tegennatuurlijk, maar het is wel zo dat koemeisjes, die door het regelmatige contact met de koeien met koepokken, automatisch en "natuurlijk" gevaccineerd werden... Je kunt natuurlijk stellen dat het melken van koeien ook niet natuurlijk is, maar dan smijten we wel heel erg veel overboord...

Toch neig ik soms ook in hun richting, als ik zie dat men dingen doet, waarvan de gevolgen op lange termijn nog niet zijn gekend, of erger, worden verzwegen omwille van het geldelijke gewin (bv bij een Monsanto).

Daarom kan ik alleen maar pleiten om veel meer en gedurende meer generaties proeven te doen, vooraleer over te gaan tot het in gebruik nemen van een bepaald geneesmiddel of een bepaalde ingreep. Wij hebben immer niet alleen verantwoording af te leggen tegenover onze medemensen, maar ook tegenover de komende generaties. Neem nu de plots vastgestelde afwijkingen die optreden bij mensen die geboren werden uit een IVF of nakomelingen daarvan, we weten niet eens wat de gevolgen zullen zijn voor onze nakomelingen, en of die gevolgen letaal zullen blijken op termijn, of niet, en wat en hoe wij er iets kunnen aan doen.

Eén ding weten we, het is duidelijk aanleiding tot een afwijking, en die afwijking bedreigt de gezondheid. Optimisten zullen stellen dat men met tijd en boterhammen ook wel deze ziekte zal kunnen overwinnen, maar eigenlijk zou dat niet eens moeten zijn, had men niet geprutst aan zaken waarvan men de gevolgen niet of nog niet kon inschatten!

Met andere woorden, ik ben dus wel voorstander van de wetenschap en van het onderzoekingswerk, op voorwaarde dat men de controle er op tot in het bijna absurde doortrekt! Niemand had ook maar een vermoeden dat er met de kinderen uit IVF iets mis was, tot men het vaststelde bij het optreden van bepaalde ziektes en zag dat er iets mis was in het systeem van die mensen. Dan duurde het nog een tijdje vooraleer men doorhad dat dit specifiek zo was met die IVF-mensen en/of hun nakomelingen... Niemand had een vermoeden dat er een ingebakken verminderde weerstand was ontstaan... En met de manier van onderzoeken kon ook niemand dat vermoeden. Dat is een bewijs dat men inderdaad ook de gevolgen moet onderzoeken op vlakken waarvan men overtuigd is dat er geen verband kan zijn... want kijk, in dit geval is het er toch, en dus kan het ook in andere gevallen.

Wij moeten dus langzamer en voorzichtiger gaan, en niet proberen te lopen voor we kruipen kunnen.

Nee, ik geloof niet dat we daarmee in de plaats van een God treden... Als wij die mogelijkheden in ons hebben, dan is dat ongetwijfeld ook een godswerk, want als wij het ene geloven, dan moeten wij ook het andere geloven. Als wij geloven dat genezen een goed iets is, dan moeten wij ook geloven in de middelen om daartoe te komen. Wij moeten wel leren dat wij werken met levende wezens, en dat wij nog maar heel weinig kennen van de basis van dit leven... en dat ons gepruts aan die basis ook werkelijk gepruts is, probeersels, langzaam bij leren, langzaam ontrafelen en hopelijk ooit enkele basisregels ervan ontdekken en de mogelijkheden en onmogelijkheden van werken aan die basis leren onderkennen.

We komen er wel, ooit, hopelijk... Maar zorg ervoor dat we de boel niet voordien zelf naar de knoppen helpen !

tot de volgende ???

Reblog this post [with Zemanta]

Geen opmerkingen: