aperitief

Image via Wikipedia

De voornaamste reden dat we nu en dan Auchanwaarts tiegen, is...aperitief... niet zo maar een aperitief, maar suikervrije en alcoholloze aperitief... iedere middag drinken Anny en ik daar een longdrink van. Zo heeft Anny ook een aperitiefje, naar haar maat, zonder alcohol en zonder toegevoegde suikers.
Uiteraard brengen we meer mee dan dat, maar het teken om naar auchan te gaan is telkenmale het leeg raken der flessen aperitief... Eigenlijk een luxe...

Deze namiddag komt Erwin (mijn Waalse vriend) nieuwjaren en meteen ook mijn kwampjoeter weer in orde stellen...Ik heb voor mijn wankelende harde schijf nog de schijf van Geert's oude computer liggen, die van hetzelfde model is als de mijne, maar hopelijk nog in perfecte staat... Zo ja, dan ook meteen maar de videokaart wisselen... Deze voormiddag nog mijn nieuwe printer halen, en we zijn weer in staat om volop te "werken"... Maardat wil wellicht wel zeggen dat er morgen geen blog zal zijn... Tegen dat alles weer op punt staat zal ik wel enkele uurtjes zoet zijn... Bovendien gaan we morgen ook nog rommelmarkten, en moeten we dan ook nog naar tanteke... Je ziet een druk programma. Ik hoop dat ik maandag al wel weer in staat ben tot bloggen en mailtjes lezen. Nogal een geluk dat ik geen windows moet installeren, want dat duurt véél langer dan het installeren van Ubuntu. Waar echter wel een pak werk in kruipt is het herinstalleren van enkele programmaatjes die ik gebruik. Bovendien moet ik ook nog mijn add-ons op mijn firefox installeren, want ik kan mij de wereld niet meer voorstellen zonder handigheidjes zoals cooliris en dergelijke... Nu, we zien wel... ik doe mijn best om zo vlug mogelijk weer in volle werking te zijn... Nu komt er echter een kleine periode van technische werkloosheid...

Werkloosheid... denk jij nu ook aan Opel en haar toeleveringsbedrijven?
Mijn eerste reactie is dan: "Tedju, ik koop van zijn leven geen Opel meer..." maar even later verwerp ik dat idee al direkt weer, want het is niet alleen de fabriek die mensen tewerkstelt, er zijn ook de duizenden mensen die in de garages werken en de garagisten zelf...Bovendien zou het uithollen van één merk alleen veroorzaken dat er nog minder spelers op de automarkt zitten, en dat ze nog meer doen wat ze willen, zonder rekening te houden met consument of milieu...Want al het gebazel over milieu-vriendelijke auto's is tot op heden dikke bullshit, ofwel kosten ze veel veer aan het milieu bij de vervaardiging, ofwel zijn ze amper bruikbaar als kleine stadswagen...

Maar ondertussen vallen duizenden mensen weer in de werkloosheid, en ik heb het donkerbruine vermoeden dat we nog maar het topje van de ijsberg hebben gezien... Ik hoor niets dan alarmerende berichten over de werkelijke toestand van heel wat bedrijven. Ik vrees, dat de crisis pas nu werkelijkheid zal zijn, als we spreken over werkloosheid. En dat wordt een ramp! Veel erger dan vroeger, omdat de mensen van nu heel anders leven dan de vorige generatie(s). Vorige week stonden wij aan te schuiven in een winkel van electrische waren... Er waren solden, en dan is het altijd drukker. Wij waren daar niet om iets nieuws te kopen, maar een onderdeel van een toestel te vervangen. Voor me stond een gezinnetje, en tot mijn verbazing hoorde ik de winkelbediende allerlei inlichtingen vragen over de gezinstoestand, het inkomen, het al dan niet hebben van een eigen woning... Het bleek dat dit gezin nogal wat toestellen had gekocht, maar alles op krediet... Ik keek eens verstolen naar Anny en zij naar mij... De volgende in de rij wilde een televisie kopen uit de solden, maar wat hij wilde was niet meer voorradig, en het andere model was niet met een "renteloze" kredietverlening, dus moest hij het niet hebben...

Noch Anny, noch ikzelf kunnen ons voorstellen dat we een TV gaan kopen op krediet, renteloos of niet... Voor ons hoort een TV bij de zaken die niet levensnoodzakelijk zijn, en dus leen je daar niet voor... Wij zijn nog van de generatie die alleen leent voor de aankoop van een woning. Voor al de rest is het ondenkbaar, en heb je het geld niet, dan koop je niet. Uit.

Maar nu leven de mensen héél anders... Lenen is voor hen een doodnormaal ding geworden. We horen en lezen dan ook regelmatig van mensen die hun leningen niet meer kunnen afbetalen, gewoon door het feit dat ze te veel aankopen deden via die ogenschijnlijk gemakkelijke kredietverlening. Maar nu, met werkloosheid zullen niet alleen mensen die door onbedachtzaamheid boven hun afbetalingsmogelijkheden uitkwamen getroffen worden, maar ook talrijke van di e gezinnen met werkloosheid, die er geen rekening hadden mee gehouden dat hun inkomen plots zou kunnen minderen.

In de put raken is iets, er weer uit krabbelen is heel wat anders ! Want dat is niet gewoon een heropstarten, maar eerst een put dempen, en in plaats van het inkomen te zien meerderen en wat wat meer armslag te krijgen, al dat nieuwe meteen in die put te moeten gooien en te hopen dat je vlugger kunt opvullen dan de leningslasten hem weer leegmaken...

Natuurlijk is die armoede van een heel andere orde dan de armoede die we zien in Haïti en co...Maar daarom is ze niet minder erg! Want net zoals vrijheid een gevoel is, is armoede eveneens een gevoel... Hoe ervaar je de dingen... Misschien geloof je me niet, maar de armoede van die mensen hier, kan misschien veel scherper aanvoelen dan ginder. Want ginder is het niet de armoede die primeert, maar veeleer de honger. Als die mensen geen honger hebben, dan voelen ze zich voldaan, hier kun je met een volle buik je ellendig en arm voelen. Bovendien komt daar nog bij dat onze maatschappij helemaal niet op armoede is ingesteld! Wie arm is zal het wel aan zichzelf te danken hebben... Dat kan best zo zijn, maar dat verandert niets aan hun situatie. Dat is de reden dat die mensen niet alleen hun armoede hebben, maar ook het gevoel hebben dat heel de wereld tegen hen is.

Onze maatstaf om arm tegenover rijk af te wegen voor onze eigen situatie, ligt ook op een heel ander niveau dan die waarmee we de armoede meten van de mensen in een ontwikkelingsland. Met andere woorden, armoede is niet zomaar minder verdien dan zoveel of zoveel euro per maand... Het is vooral een aanvoelen en een zich niet kunnen schikken in een ander manier van leven. Om het anders te stellen, wij hebben indertijd jaren voortgedaan zonder TV en dergelijke, we hadden er het geld niet voor, en dus was dat geen prioriteit...maar mocht men nu de TV van ons afpakken, dan zou het wellicht veel moeilijker zijn om dragen dan toen. Toen hadden we niet echt een gemis, want we stelden ons in op het leven zonder TV en waren in dat leven perfect gelukkig. Als de TV afgepakt wordt, dan is dat geen eigen optie, maar een opgelegd iets. En dat is héél anders

We mogen niet zo vlug oordelen en vooral veroordelen... Een val in de werkloosheid kan immers genoeg zijn om plots zelf in die groep van "arm door eigen schuld" te vallen... en dan is het plots niet meer "eigen schuld"...want dan sta je plots aan de verkeerde kant om te roepen.

tot de volgende ?