Haïti

Image via Wikipedia

Ooit was dit de eerste slavenstaat, slaven die zich ontworsteld hadden aan het juk van de blanken. Met een beetje hulp van het klimaat en de besmettelijke tropische aandoeningen lukten zij er in zelfs het leger buiten te bonjouren...
Maar de ellende bleef, want het vrijgevochten land had geen mensen met een degelijke opleiding, hun enige rijkdom, de plantages gingen grotendeels teniet (Wie zou dat nog willen doen waarvoor je voorheen met de zweep werd geslagen?), en geen van de rijke blanke staten voelde zich in die tijd geroepen hulp te bieden, integendeel, deze blaam van de blanke superioriteit moest worden doodgezwegen.

Haïti is dan ook altijd een zeer arm land gebleven, de landbouwgrond kapot, regelmatig zeer zware klappen van het weer, met orkanen, en soms grote droogte, dan weer te overvloedige regen, zonder echte seizoenen... De laatste jaren zag men er mensen letterlijk aarde eten! Een heel klein beetje bloem in een deel aarde en koekjes bakken, voedt het niet het vult toch.

En nu dan nog eens daar boven op een verschrikkelijke aardbeving.
Net in de hoofdstad, waar miljoenen mensen opeengehokt zitten in krakkemikkige huisjes.
't Kan niet op.
Vandaag las ik een krantenhoofding: 100.000 doden in Haïti...
Ik heb in mijn leven als vakbondsmens heel wat betogingen meegemaakt, ook grote betogingen, met wel 80.000 deelnemers, een eindeloze zee van mensen die hele straten vulden... 100.000 doden dat is een onvoorstelbare massa ! Zet die hoop mensen in de staten te Brussel, en iedereen zal spreken van die enorme betoging, maar het zijn geen levenden meer, het is een hele zee van doden. Hele straten vol lijken, kilometers lang.10 naast elkaar rijen en rijen na elkaar.
Een onvoorstelbare hoop.Om ze op een ordentelijke manier te begraven, zou je normaliter dus 200.000 vierkante meter nodig hebben, of 20 hectaren, doden op een dag te begraven.
Natuurlijk zal men het niet zo doen, men zal massagraven gebruiken, waar men in lange sleuven de lijken zal in opstapelen en dan met een bulldozer de grond er over heen duwen.
Cru ?
Wellicht ben ik niet cru genoeg om u te doordringen van de omvang van de ramp !
Want dat is niet alles, eigenlijk zijn die doden misschien nog het best er van af gekomen! Want wie rest, die zit voor het grootste gedeelte zonder dak boven het hoofd, en zonder werk en zonder inkomen. Nu ja, werk is er, de boel opkuisen, en proberen weer een en ander op te bouwen, en telkens en telkens opnieuw nog hier en daar op een lijk stuiken. Die heropbouw zal grotendeels zonder betaling zijn, want eenieder zal in eerste instantie proberen weer zelf een stuk dak te hebben... Bouwmaterialen zullen in dat arme land hoofdzakelijk bestaan uit recupmateriaal...gebouwd met een lege maag.

En wij, wij kijken naar de beelden op TV, en zeggen "'t Is wel erg hé!", en in het beste geval storten wij wat voor de hulp...en daarmee is de kous af, wat onze kant betreft. En wat ze nu onlangs toonden en vertelden van de slachtoffers van de tsunami, waar heel wat gebieden nu beter zijn dan voor de ramp, zal wellicht van aard zijn om wat minder te geven, want wij moeten ze ginder toch niet verrijken op onze kosten zeker ? Voor alle zekerheid denken wij dan helemaal niet aan het feit dat onze rijke economie voor een groot stuk draait dank zij hun armoede!

Ik eet dolgraag ananas... Je kunt die tegenwoordig heel goedkoop kopen in de Aldi of zo, van die heel lekkere ananas, van het veld op je bord, dank zij vrachtvervoer per vliegtuig. Nog geen twee euro voor een ananas... Trek daar de winst eens vanaf die de Aldi (of een andere keten)daar op verienden... Reken dan de kosten van het vervoer (vliegtuig en vrachtwagen!), en bedenk dan eens wat die ananasboer ginder krijgt... Onze boeren klagen, maar zij hebben het goed in verhouding met die mensen daar... En ananas is een makkelijk en sprekend voorbeeld, maar we voeren ook van ginder de grondstoffen in waarop onze fabrieken werken, en betalen ginder zo weinig mogelijk, om hier zo veel mogelijk winst te maken...

Als ik de solden zie, dan doet mij dat pijn... - 70%.... en dan verkopen ze wellicht nog niet met verlies! Met andere woorden, wat zijn de winstmarges die wij aanrekenen aan die mensen van ginder achter?

Ergens is het heel gemakkelijk om hulp te sturen... We boeren ons rijk op hun ellende.

100.000 doden... een groot voetbalstadium bomvol...lijken...
Ergens zou dat toch op ons moeten drukken?

Wie of wat geeft ons het recht om hier zo breed te leven op de kap van hun armoede?
Wij leven niet in een democratie, we leven in een verdomd kapitalistisch systeem, en leven breed op de armoede van miljoenen mensen.
Kunnen we, mogen we dat blijven doen?
Is het echt zo'n wonder dat velen van die mensen proberen hier te geraken, hier in dat rijke Westen? Het is een wonder dat er nog maar zoveel sans-papiers zijn!

tot de volgende ?