't sneeuwt (weeral)

Image by Stef Flater via Flickr

Anny stond op om naar het toilet te gaan, en vertelde dat het wit lag...Toen ik ging turnen in de kamer van Koen, zag ik een prachtig witbesneeuwd landschap, met aan de einder bomen als uit Chinese inkt getekend... Tijdens mijn oefeningen keek ik weer op, en weg einder, weg bomen, een wit veld met witte achtergrond: 't was weer aan 't sneeuwen... Maar het was een bizar effect zo zag je die felzwarte einder, en zo zag je hem niet meer... Als een wit konijn uit een hoge zwarte hoed, 't is er en zo meteen is het er niet meer.

Momenteel zie ik de einder weer, en toch is het nog steeds lichtjes aan het sneeuwen.De Chinese inkt is wat vervaagd, iets te veel aangelengd met water. (Want ik werk met echte Chinese inkt, met een blok die je moet wrijven op je inktsteen...en die maak je net zo zwart als je zelf wilt, zo dat je nette lavietjes kunt maken. Dat woord lavie komt wellicht van het Frans, want het goede Nederlandse woord is ook een gewassen tekening... Alhoewel ik je niet aanraad een tekening te wassen... Werk veeleer met aangelengde inkt, om zo de grijstinten te bekomen.

Wist je dat sneeuw op een aquareltje niet echt geschilderd is ? Men brengt op de plaatsen (bv de takken van de bomen) een laagje aan van een soort makkelijk verwijderbare lijm. Dan schildert men, net alsof er geen sneeuw is. Naderhand wrijft men dat de lijm weer weg, en daar blinkt het maagdelijk blanke papier.

Ik vertel je dat maar, om nog maar eens te zeggen, dan mooie dingen maken echt niet zo héél erg moeilijk is... Je moet vooral de technieken kennen, en niet aarzelen om "truuken" toe te passen. Bij het maken van een bronzen beeld wordt in veel gevallen niet geaarzeld om een afdruk van een andere kop te nemen, en die in te werken...Er is dus veel minder verschil tussen de beeldhouwer en de hobbyist die met behulp van een poppenkop een beeld maakt, dan je zou bevroeden. Uiteindelijk komt het vooral op het resultaat aan! Dat moet mooi en of leuk zijn.

We gaan dit jaar proberen met Crea Ziekenzorg Mater eens naar buiten te komen... We gaan vragen of we in de kerk mogen onze werken exposeren tijdens de kermisdagen. De bedoeling is niet alleen de werken die we maakten in de hobbyclub te brengen, maar ook de dingen die ze thuis maakten. Bovendien willen we een oproep doen naar de andere zieken, om ook hun gewrochtsels eens tentoon te stellen. Het is niet de bedoeling dat wij daar eens aan "den Weireld" gaan tonen welke kunstenmakers wij zijn, maar gewoon eens tonen dat wij ons amuseren en leuke dingen doen en maken. Het is dan ook niet de bedoeling dat we daar alleen maar handwerkjes en creatieve werkjes brengen, nee, we stellen het open voor de hobby van de zieken, dan kan dus net zo goed iemand zijn die zelf zijn landschap maakt rond zijn electrische trein, of iemand die zelf een stoommachientjes heeft gefabriceerd, of een verzameling stekjesdozen, of een zelfgekweekte plant of een bonsai... Als wij maar kunnen tonen aan de mensen, dat ziek zijn niet stil in een hoekje zitten is!

De achterliggende bedoeling is in de eerste plaats duidelijk te kunnen maken aan de zieken, dat bezig zijn én leuk én pijnstillend is, en dat je bovendien ook nog dingen kunt verwezenlijken waar andere mensen wel eens van op kijken.

Doktoren leggen er niet genoeg de klemtoon op, maar bezig zijn is voor de zieke van levensbelang. Ik ben pijnpatiënt, en lukte er dank zij mijn hobby's in stillekes de morfine af te bouwen, en zelfs het aantal pijnstillers tot een dagelijks minimum te herleiden. Alleen bij heel erge pijnaanvallen grijp ik terug naar een wat grotere dosis, en dat slechts tijdelijk, tot het weer draaglijk is, en dat draaglijke komt veel sneller dan vroeger, mede door het bezig zijn. Dit betekent mede dat ik ook wat "gezonder" ben dan voorheen, want iedereen weet dat het nemen van morfine en andere pijnstillers nu niet direct "gezonde" voeding zijn. Dus, hoe minder ik die moet nemen, hoe minder mijn lichaam ook er onder afziet... en dus hoe minder ik ongezond ben.

Het klinkt misschien gek, maar ik denk dat ik ook meer en langer de pijn kan verdragen, vooraleer ik de alarmknop indruk en meer pijnstillers slik. Ik vermoed dat dit een neveneffect is van een gezonder lichaam???

Nu, ik vertel dit niet om over mij te praten, maar om u mede te overtuigen van het feit dat het belangrijk is om iets te hebben waarmee je bezig kunt zijn. Als je stilletjes in een hoekje gaat zitten dan heb je veel te veel tijd om na te denken over je kwaal en de pijn, en dan voel je de pijn veel feller.

Als ik de taak van "les geven" in de Crea op mij heb genomen, dan is dat omdat ik echt ervan overtuigd ben, dat ik daar nog mensen kan mee helpen.

De sneeuw valt niet meer, er komt zelfs al wat zonnigs tussen de wolkjes door piepen. Wolkjes, want die dikke grote grijze muur is weg. 't Gaat nog goed komen!

tot de volgende ?