Meteen gaan er heel wat stemmen op tegen de alternatieve geneeskunde, terwijl anderen juist voorhouden dat het eindelijk eens moet gedaan zijn met de dictatuur van de grote farmacoetische bedrijven...
Naar mijn gevoel ligt - zoals gewoonlijk - de waarheid ergens in het midden.
Er gebeuren dingen in de farmacoetische wereld die echt niet door de beugel kunnen, maar er gebeuren ook heel wat rampen in dat wereldje van de alternatievelingen.
Toch meen ik dat ze perfect naast en met elkaar kunnen bestaan. Ook dergelijke fenomenen als een Yomanda mogen van mij gerust een plaatsje hebben, maar !!! Er is een grote MAAR ! Ze moeten weten dat ze niet alle heil brengen, en ook de mensen moeten weten dat dergelijke dingen heus niet altijd echt werken!
Voor mij staat een Yomanda ergens waar ik ook Lourdes of Fatima en zo plaats geef! Als de mens zichzelf zo kan doordringen van het feit van zijn genezing, dan zal dat bij een percentage ook echt werken. Dat heeft volgens mij in zoverre te maken met het bedevaartsoord of Yomanda, dat dit de katalysator is, waarop de patiënt steunt om de kracht in zichzelf te vinden. Er is ook een tweede effect dat meespeelt, namelijk het gevoel dat je medeleven krijgt, steun krijgt. En het is onloochenbaar dat dit ook werkt ! Denk aan de moeder die een kusje geeft op de zere knie van de peuter, die meteen alle pijn vergeten is... Ook dit aspect speelt een rol in de genezing. Maar die genezing komt er niet, als er geen honderd procent vertrouwen is, en bovendien zelfs dan komt die genezing niet steeds, ander hadden we hier minstens enkele onsterfelijke rondlopen! Om het Vlaamse spreekwoord te gebruiken: "Als je uur er is, kruipt in een mollegat, ze vinden je toch..."
Meteen heb je hier de sterkte en de zwakte van genezing door "geloof". Ik zet geloof tussen aanhalingstekens, omdat het eigenlijk veeleer neigt naar een oneindig groot vertrouwen in. Is dat vertrouwen niet echt mateloos, dan werkt het niet of zeker niet volledig, en er blijft de beperking dat het zelfs dan niet altijd werkt het wordt een mirakel genoemd, maar het is geen eindeloos wonder. Ik heb hier Lourdes en Fatima genoemd, maar je vind genezingsoorden in bijna ieder geloof, het is dan ook het vertrouwen en niet echt een mirakuleus beeld of boom of wat dan ook die het hem doet.
Wat betreft de alternatieve geneeskunde, daar zitten we weer op een ander spoor. Hier vinden we homeopathie, kruidengeneeskunde, acupunctuur, adjurveda, bloesemtherapie en ga zo maar door... Hier wil ik beginnen met een bedenking: wat betreft acupunctuur en adjurveda, dat zijn geneeswuijzen die al duizenden jaren beoefend worden in grote stukken van deze wereld. (China en India)... Je kunt mij niet vertellen dat men daar al duizenden jaren lang mensen zou genezen met iets wat niet werkt. De moderne chemische geneeskunde is minder oud! Kruidengeneeskunde verschilt op zich niet zo heel veel van onze moderne geneeskunde, daar de chemisch bereide middelen voor een heel groot gedeelte afleidingen zijn van de actieve stoffen die in de planten werkzaam bleken. Homeopathie is een vorm van geneeskunde die ondertussen ook al zijn sporen heeft verdiend, maar niettemin her en der op skeptisme onthaald wordt, omdat het ook niet echt aantoonbaar, bewijsbaar is qua werking. Bloesemtherapie en een hele resem andere vormen zitten m.i. veel meer in de alternatieve hoek, maar misschien volgt ook daar wel na een hele tijd een bevestiging van hun werking. Of misschien speelt in minstens een deel van die geneeswijzen ook weer dat wondere aspect van het vertrouwen hebben in, en zo de kracht in zichzelf vinden om te genezen?
Maar zelfs in dat laatste geval is er genezing, en heeft het dus zijn waarde.
Met andere woorden, eigenlijk is iedere geneeswijze maar een behelpen! De grootste genezer is bij allemaal de wil om te genezen, het vertrouwen in de genezer en in de geneeswijze.
Dat die TV-vedette is overleden, heeft dat te maken met het gebruik van die alternatieve dingen? of zou ze zowiezo gestorven zijn? Ook met gebruik van de moderne middelen zoals amputatie, bestralingen, chemokuren en noem maar op ? Want ook bij die middelen zijn er die sterven... Anders zaten we via deze weg met een hele hoop "onsterfelijken", en die zijn er niet.
De moderne geneeskunde claimt dat dank zij hun middelen de gemiddelde levensduur enorm gestegen is, maar is dat eigenlijk wel zo? Is het niet veeleer door de betere voeding, betere arbeidsvoorwaarden, betere hygiëne, betere woonst, en noem maar op ? We worden niet meer massaal besmet door het gebruik van een besmette waterput, maar hebben allemaal goed drinkwater tot in onze woning... en ga zo maar heel het lijstje af. Leven we nu langer door die geneeskunde, of ondanks die geneeskunde zoals er ook meer en meer stemmen opgaan?
Ik weet het niet, zo'n proces is volgens mij geen antwoord, om het even wat de uitspraak ook zal zijn. Wie is de beste dokter ? Volgens mij diegene waar je vertrouwen in hebt, en waarvan je het gevoel hebt dat hij ook echt helpt. En hij helpt omdat je er vertrouwen in hebt...
Alle middelen, als het nu pillen zijn, operaties zijn, kruiden zijn of handopleggingen, zullen slechts baten in zoverre de patiënt voldoende hoopt op genezing, en vooral voldoende vertrouwen heeft in zijn genezing... en in zoverre dat het niet zijn of haar tijd is...
Och, de levenswil van de mens is groot, en je klampt je vast aan een strohalmpje als je daar redding van verwacht... Zo zijn we nu eenmaal, zo leven we, en zo zullen we wellicht ook sterven, vechtend, soms tegen onze eigen overtuiging in. We mogen het leven nog zo moe zijn, toch blijft er ergens een worstelen om boven te blijven... Dat is ook een van de redenen waarom ik ergens blijf twijfelen, blijf haperen aan het idee euthanasie, maar dat is weer een heel andere discussie...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten